ตอนที่ 2

ในเวลาต่อมา

เมื่อมาถึงชะอำ เกวลินจอดรถหน้าแนวอิฐสีแดงที่ก่อเป็นรั้ว ทอดยาวโอบล้อมพื้นที่ทั้งหมดของบ้าน บางส่วนฉาบปูนเสร็จแล้ว เหลือเพียงส่วนน้อยที่ถัดไปทางด้านหลังเท่านั้นที่ยังมองเห็นเป็นโครงอิฐเปลือย

เกวลินก้าวเดินเข้ามาภายในบ้านที่โครงสร้างภายนอกแล้วเสร็จเกือบทั้งหมด

“สวัสดีครับคุณผู้หญิง… ”

เสียงทุ้มกังวานของผู้ชายที่ดังมาจากด้านหลัง ทำให้เกวลินหันมามอง

เธอสะดุดตากับรูปร่างสูงใหญ่ของชายวัยสี่สิบผู้รับผิดชอบการก่อสร้าง คนงานเรียกชื่อเขาว่า ‘นายช่างสิงห์’ หรือ ‘ลุงสิงห์’

“สวัสดีค่ะ… วันนี้คนงานของลุงไม่ทำงานกันหรือคะ… ”

เกวลินถามด้วยความสงสัย…

นึกแปลกใจ… เมื่อเห็นว่าวันนี้บรรยากาศของไซต์งานดูเงียบเชียบผิดปกติ

“วันนี้ผมอนุญาตให้คนงานพักหนึ่งวันครับ”

ลุงสิงห์ตอบ…

วันนี้แกสวมเพียงกางเกงขาสั้นสีน้ำตาลบางๆ ตัวเดียวเท่านั้นเพราะไม่ต้องทำงาน ช่วงบนจึงเปลือยเปล่าอวดแผงอกกว้างดูเซ็กซี่สะดุดตาเพราะว่ากล้ามอกมีแพขนสีดำปกคลุมไปทั่ว ปั้นไหล่ดูแข็งแรงทรงพลัง โครงสร้างร่างกายของชายผู้นี้กำยำไปด้วยมัดกล้ามอย่างคนที่ทำงานหนักมาทั้งชีวิต

ไม่ใช่เรื่องแปลก… ถ้าเกวลินจะชอบผู้ชายหุ่นทรงแบบนี้ ลุงสิงห์ดูแข็งแรงมาก ไม่ว่าจะมองตรงไหนก็มีความเป็นชายชาตรีในทุกกระเบียดนิ้ว

“แล้วลุงไม่หยุดงานด้วยหรือคะ… ”

เกวลินสงสัย

“วันนี้คนงานกลับบ้านกันหมด… ผมก็เลยต้องอยู่เฝ้าไซต์งานครับ… ”

ลุงสิงห์ตอบ…

คนงานชุดนี้ของลุงสิงห์ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในจังหวัดเพชรบุรี จากอำเภอชะอำใช้เวลาเดินทางไม่ถึงชั่วโมงก็ถึงเพชรบุรี ทำให้คนงานไม่ต้องนอนค้างคืนที่แคมป์ก่อสร้าง

ทุกวันนี้จึงมีเพียงลุงสิงห์คนเดียวเท่านั้น ที่ต้องนอนค้างอยู่ในตู้คอนเทนเนอร์ถูกดัดแปลงสภาพเป็นที่พัก แต่บางครั้งจะมีคนงานมาค้างด้วยในช่วงที่ต้องเร่งงานเท่านั้น

“แล้วลุงไม่กลับไปหาลูกเมียหรือคะ… ”

เกวลินสงสัย

“ลุงเป็นพ่อม่ายครับ… ไม่มีลูก… เมียของลุงตายจากไปเมื่อสิบปีก่อน… ตอนนี้ลุงก็เลยอยู่คนเดียวครับ… ”

ลุงสิงห์ถือโอกาสบอกประวัติความเป็นมาของตัวเอง

“อยู่คนเดียวเหงาแย่… ”

เกวลินเข้าใจความเหงา

“ใช่ครับ… เหงา… ”

ลุงสิงห์ไม่ปฏิเสธ

“หนูมาดูความคืบหน้าของงานค่ะ… ”

เกวลินกล่าว จ้องมองใบหน้าคมคร้ามของนายช่าง แสงแดดสีทองที่สาดเข้ามาฉาบโครงหน้า ยิ่งทำให้เห็นความหล่อเหล่า

“ครับ… เดี๋ยวผมขออนุญาตพาเดินดูข้างในนะครับคุณผู้หญิง… ”

ลุงสิงห์กล่าวด้วยน้ำเสียงสุภาพ

“ค่ะ… เรียกหนูว่า ‘แก้ว’ ก็ได้ ไม่ต้องเรียกคุณผู้หญิงหรอกค่ะ”

เกวลินกล่าวอย่างไม่ถือเนื้อถือตัว

“ได้ครับคุณแก้ว… ”

เธอสังเกตว่าทุกครั้งที่เจอหน้ากัน ลุงสิงห์มักจะเรียกเธอว่าคุณผู้หญิงจนติดปาก และเกวลินยังรู้สึกได้อีกว่าลุงสิงห์คนนี้ชอบแอบมองเธอ

“เชิญครับ… ”

ทั้งสองมองสบตากัน…

แม้ว่าใบหน้าของนายช่างที่เห็นอยู่นี้จะดูรกครึ้มไปด้วยหนวดเครา แต่ก็ไม่อาจปกปิดความหล่อเหลาของลุงสิงห์ นี่ขนาดอายุมากแล้ว… แต่ก็ยังดูมีเสน่ห์ไม่สร่าง

เกวลินเดินตามนายช่างเข้ามาในบ้านที่เป็นสีเทาของปูนเพราะยังไม่ได้ทาสี ตอนนี้สภาพภายในคืบหน้าไปมากเป็นที่น่าพอใจ

จะมีก็เพียงในส่วนของห้องน้ำและห้องครัวที่ต้องเก็บรายละเอียดให้เป็นไปตามความต้องการของเกวลินที่ใส่ใจรายละเอียดตั้งแต่พื้นกระเบื้องขึ้นมาจนถึงดวงไฟใต้เพดาน

หญิงสาวใช้เวลาเดินดูบ้านพักใหญ่ๆ วันนี้แดดแรง อุณหภูมิของอากาศภายนอกเริ่มสูงขึ้นทุกที

ลุงสิงห์จึงชวนเธอเข้ามานั่งคุยในตู้คอนเทนเนอร์ซึ่งมีน้ำเย็นและเครื่องปรับอากาศไว้พร้อม เพื่อจะสรุปรายละเอียดเพิ่มเติมตามที่เกวลินต้องการ

“บ้านจะเสร็จทันอีกสองเดือนนะคะลุง… ”

เกวลินถามย้ำ…

หย่อนสะโพกเซ็กซี่ลงนั่งบนโซฟาเล็กๆ ลุงสิงห์เผลอมองทรวงอกของเธอจนได้ เพราะเสื้อยืดเกาะอกที่เกวลินสวมใส่อยู่นี้ อวดเต้าเนื้อมหึมาและหัวไหลกลมกลึง