ตอนที่1 แม่ทัพหยวนจง1

ค่ายทหารหน้าด่านทิศอุดรแคว้นต้าโจว

ร่างสูงสง่าที่ฉายชัดถึงความรูปงามเป็นเอกบุรุษ ทว่ากร้าวแกร่งยิ่งนักยามอยู่ในชุดแม่ทัพ กำลังยืนนิ่งด้วยท่าทางองอาจผึ่งผายยามมองไปยังผืนหญ้ากว้างขวางเบื้องหน้า สายตาคู่คมสีรัตติกาลมองไปยังกระโจมนับหลายร้อยหลัง อันเป็นที่พักของเหล่าทหารในอาณัติแห่งเขา

ภาพที่ชายหนุ่มเห็นเบื้องหน้า คือเหล่าทหารกล้า ที่กำลังพักผ่อนและดื่มฉลองยามเสร็จสิ้นศึกแต่ละครั้ง แต่ทว่าสมองของแม่ทัพหนุ่มกลับคิดไปถึงใครบางคนอย่างไม่อาจควบคุมได้

ภาพนั้นคือภาพใบหน้างดงามนวลกระจ่าง น้ำเสียงคล้ายเกรี้ยวกราดทว่าความหมายกลับนุ่มละมุนน่าฟัง สายตาคู่สวยร้ายกาจมองมาอย่างรู้เท่าทัน

ยามเจอกันแต่ละครั้ง ก็มีแต่ทะเลาะกันไม่เคยยอมความ

เราเจอกันคราแรกที่ริมธาราไหลเชี่ยว ครั้งนั้นเขาตกหน้าผาโดยไม่ทราบสาเหตุจนลอยน้ำมา เมื่อลืมตาก็เจอกับนางที่พยายามช่วยชีวิตเขาอยู่ นางพยายามจับชีพจรเขา ทั้งยังช่วยยื้อชีวิต ทำให้หัวใจเขาได้กลับมาเต้นปกติอีกครั้ง

คราแรกที่ฟื้นขึ้นมา ก็เห็นใบหน้าโดดเด่นสะดุดตาที่แฝงความร้ายกาจไม่อาจปิดบัง นางกำลังแบ่งอากาศหายใจให้เขา ด้วยริมฝีปากสีแดงระเรื่อของนาง

กลีบปากของนางนุ่มมาก เรือนร่างของนางก็หอมกรุ่น เนินเนื้อตรงอกหยุ่นนุ่มก็มีขนาดน่าหลงใหล เขาไม่อาจห้ามใจมิให้จุมพิตนาง

อันที่จริง เพียงแค่มองตา สตรีงดงามมากมายก็ล้วนต้องการอยู่ใต้ร่างเขาแล้ว แต่ทว่ากับสตรีนางนี้ เขาเพียรพยายามอยู่หลายที แต่ก็ยังไม่เคยได้เชยชมนางอย่างเต็มที่

เขายังไม่เคยได้สมใจสักครา...

รอก่อนเถิด...หากสิ้นศึกกับเผ่านี้เมื่อใด เขาจะกลับไปขย้ำนางให้หนำใจเลยเชียว

หน้าเรือนพักบนเชิงเขาเหนือกระโจมของพลทหารนับร้อย

ชายหนุ่มในชุดแม่ทัพที่ยืนเด่นเป็นสง่าและกำลังคิดฟุ้งซ่านถึงสตรีนางหนึ่งอยู่ตรงนั้น คือ หยวนจง

ภายใต้แสงจันทร์นวลผ่อง ยิ่งเสริมให้ร่างแกร่งของเขางามสง่าน่าหลงใหล ค่ำคืนอันสลัวรางไม่อาจต้านทานเสน่ห์แห่งบุรุษเพศเกินห้ามใจ ไม่ว่าชายใดก็ไม่อาจเทียบเทียมกับความหล่อเหลาเปี่ยมเสน่ห์เร้าใจของเขาได้เลย

เรือนร่างของเขาทั้งงดงามทั้งสมส่วน แผ่กลิ่นอายน่าเกรงขามเยี่ยงชายชาตินักรบ ช่วงไหล่กว้าง แผงอกแน่น แม้แต่ชายด้วยกันยังต้องลอบกลืนน้ำลาย

มิต้องคาดเดาก็พอจะรู้ได้ว่า หากเป็นสตรีเมื่อเจอเขาจักรู้สึกเยี่ยงไร

สตรีหลายนางเมื่อเจอกับเขา ก็ล้วนแล้วแต่อยากเปลือยกายนอนระทวยทอดร่างให้เขาได้เชยชมทั้งนั้น

แต่ทว่า เขากลับมีความคิดชั่วร้าย หมายขย้ำใครบางคนอยู่ตลอดเวลา ใครบางคนที่ว่าคือนางมารตนหนึ่ง ซึ่งเป็นถึงอดีตเจ้าสำนักหมื่นดาราแห่งยุทธภพ นามว่า ฟางหลัน

เมื่อหนึ่งปีก่อนนั้น หยวนจงได้แต่งงานด้วยสมรสพระราชทานกับองค์หญิงพระองค์หนึ่งนามว่า เหม่ยฮว๋า

โชคชะตามักผกผัน ผิดจากที่วาดหวัง บุรุษมากเสน่ห์เช่นหยวนจงถูกบังคับให้แต่งงานกับสตรีร้ายกาจอย่างเหม่ยฮว๋า

เพียงเพราะว่านางคิดใช้เขาเป็นหมากตอบสนองความริษยาต่อสตรีด้วยกัน

แน่นอนว่าเขาไม่อาจปฏิเสธ จึงแต่งงานกับนางและอยู่เป็นคู่ผัวเมียกลืนกินกันอย่างอิ่มหนำ

แต่กระนั้น ในใจเขายังคงมีสตรีนางหนึ่งอยู่จนเต็มพื้นที่ สตรีนางนั้นคือองค์หญิงเหม่ยหลิน

ผู้เพียบพร้อมทั้งกริยา วาจา ใจ

เขายอมรับว่าตนเองมิใช่บุรุษที่ดี เขามีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับสตรีไปทั่ว แต่กระนั้นคนที่อยู่ในใจตั้งแต่เยาว์วัย จนกระทั่งเติบใหญ่เป็นชายวัยฉกรรจ์ ก็คือองค์หญิงเหม่ยหลิน

หรือก็คือสตรีที่เหม่ยฮว๋านึกเกลียดชังริษยา กระทั่งใช้เขาเป็นเครื่องมือเพื่อหักหน้ากันนั่นเอง

ถึงแม้ว่าเขาจะมีภรรยาพระราชทาน เป็นสตรีที่ร้ายเหลือ แต่ทว่าเขากลับได้เจอกับสตรีนางหนึ่งที่ร้ายกาจยิ่งกว่า

สตรีนางนั้นเป็นอดีตเจ้าสำนักหมื่นดารา ฉายาจิ้งจอกพันปี ลูกน้องตัวดีขององค์หญิงเหม่ยหลิน

นางขัดขวางเขาเรื่ององค์หญิงเหม่ยหลิน ทั้งยังกีดกันเขาทุกทางมิให้ได้ใกล้ชิดกับสตรีในดวงใจ

ครั้งนั้นเขาเกลียดนางมาก ประมือกับนางทุกวัน ทะเลาะกันทุกครั้งที่เจอหน้ากัน

แต่ไม่ว่าจะตีกันรุนแรงเพียงใด สุดท้ายนางก็ทำอาหารให้เขากิน

หลายวันในป่าใหญ่ที่บังเอิญเดินร่วมทาง เขาได้นางคอยดูแลไม่ห่าง คอยข่มขู่อย่างดุดัน จนเขาเองก็ไม่แน่ใจ ว่าสตรีที่เขารักปักใจ เป็นใครกันแน่

และต่อมา เมื่อเหม่ยฮว๋า ภรรยาพระราชทานของเขาลอบคบชู้อย่างน่าอาย สร้างความอัปยศอดสูให้เขาอย่างที่สุด

หากแต่เขาที่ไม่ได้รักจึงไม่คิดอะไร เพียงปล่อยให้เหม่ยฮว๋าได้ใจไป เพื่อรอเวลาลงทัณฑ์อย่างสาสมก็เท่านั้น

มิคาดว่า เมื่อนางมารของเขาได้รู้เรื่องนั้นเช่นกัน จะยิ่งใส่ใจเขา ดูแลเขาเป็นอย่างดี

ทั้งๆ ที่เราทะเลาะกันทุกวัน ประมือกันทุกครั้งที่เจอหน้า ทว่านางยอมมาอยู่กับเขาในตำแหน่งอนุเพียงนาม คอยปักผ้า ทำอาหาร นั่งรอเขากลับจากทำงาน ไม่กล่าววาจาเหยียดหยันทำร้ายจิตใจเขาในเรื่องภรรยาลอบคบชู้แม้เพียงครึ่งคำ

จนสุดท้าย เขาก็ได้รู้ว่า สาเหตุที่นางขัดขวางเขากับองค์หญิงเหม่ยหลิน หาใช่ความเกลียดชัง หากแต่เป็นความหวังดี

เพราะคนรักขององค์หญิงเหม่ยหลินมิใช่บุรุษธรรมดา เขาเป็นถึงเจ้ายุทธภพ หนึ่งในใต้หล้า

นามว่าหงซือกวน แห่งสำนักหมื่นโลกันต์

หากเขายุ่งกับหญิงคนรักของท่านประมุขหงซือกวนนั้น

มิต้องเดาก็รู้ว่า ศพจะอยู่ในสภาพใด!