Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
ตอนที่ 14 หนีเสือ
“ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่อยากมา!” เจ้าของใบหน้าเฉี่ยวเริ่มบ่น พยายามเดินตัวติดกับชายหนุ่มให้ได้มากที่สุดเพราะกลัวจะเป็นเหมือนวันนั้น แค่นี้ก็ยังขวัญผวาไม่หายเลย
เตวิชญ์พาเธอเดินมายังชั้นสองของไนท์คลับซึ่งเป็นห้องวีไอพีสำหรับหุ่นส่วน ดวงตาเฉี่ยวเห็นชายฉกรรจ์ราวๆ สี่ห้าคนนั่งอยู่ในนั้นและด้วยความที่มืดมากเลยไม่รู้ว่าเป็นใคร ฟังดูจากที่พวกเขาคุยกันน่าจะมีต่างชาติด้วย ชายหนุ่มหันหลับกลับมามองเห็นทิชากรยืนมองตาไม่กระพริบ แล้วคิดในใจว่า...
แม่นี่กำลังอ่อยหุ้นส่วนของเขาแน่ๆ
“หิวเพื่อนฉันขนาดนั้นเลยหรอ”
“หิว?”
“ก็เห็นเธอมองตาไม่กระพริบ”
“ที่ฉันมองเพราะฉันอยากรู้ว่าเพื่อนของคุณเป็นใครต่างหาก อีกอย่างห้องนี้ก็มืดมาก คิดว่าฉันจะมองเห็นหรอ”
“แต่ฉันว่าตาเธอน่าจะดีกว่าตาหมาอีกนะ”
“นี่คุณเอาฉันไปเปรียบเทียบกับหมาหรอ”
“ไม่รู้ แล้วแต่จะคิด” ชายหนุ่มเชิดหน้าขึ้นทำสายตาเย็นชา “จะนั่งตรงไหนก็เลือกเอาละกัน เพราะหลังจากนี้จะมีเด็กเข้ามา”
“ดะ...”
“มาแล้วค่าาาา~”
พูดยังไม่ทันจบก็มีเสียงเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเสียงรองเท้าส้นเข็มหลายคู่ ผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยเดินผ่านหน้าเธอไป บางคนแทบจะใส่ชุดชั้นในเลยก็ว่าได้ แล้วก็มาบอกว่าที่นี่ไม่มีผู้หญิงขายบริการ แต่ที่เห็นอยู่เรียกว่าอะไร
ทิชากรแอบเบ้ปากก่อนจะหลบไปนั่งอยู่บนโซฟาที่ตั้งอยู่มุมห้อง ส่วนสาวๆ ที่เพิ่งเข้ามาก็เข้าไปบริการหนุ่มๆ เป็นรายคน ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณหญิงเทียมศิริถึงอยากให้ลูกชายเลิกทำงานนี้ ก็ดูเขาทำตัวสิ แม่ก็เป็นถึงไฮโซแถวหน้าของเมืองไทยแต่ลูกชายดันมาทำงานแบบนี้
หลังจากนั่งรอได้พักหนึ่งก็ไม่รู้จะทำอะไร ทิชากรเลยหยิบมือถือขึ้นมานั่งเล่นฆ่าเวลา จนกระทั่งมีเสียงหนึ่งดังขึ้น
“เฮ้! เธอที่นั่งอยู่ตรงนั้นน่ะ” เสียงร้องเรียกทำให้ทิชากรเงยหน้าขึ้นจากมือถือพบว่าเตวิชญ์ไม่ได้นั่งอยู่ตรงนั้นแล้ว เธอชี้นิ้วมาที่ตัวเองเพราะไม่รู้ว่าชายในโต๊ะเรียกใคร
“เรียกฉันหรอคะ”
“ใช่ เธอเป็นพนักงานใหม่หรอ”
“ปะ...เปล่าค่ะ” เตวิชญ์กล้าปล่อยเธอไว้กับผู้ชายกลุ่มนี้ได้ยังไง จะไปไหนทำไมไม่บอกสักคำ!
“มานี่สิ” ชายคนนั้นตบลงที่หน้าตกของตัวเอง แต่ทิชากรส่ายหน้าพร้อมมองหาตัวช่วย แต่ก็ไม่มีใครสนใจเธอเลยเพราะต่างคนต่างมีคู่หมด “ฉันบอกให้มานี่!”
“คะ...คุณเตวิชญ์เขาไปไหน”
“ไปไหนก็เรื่องของมัน แต่เธอมานี่เดี๋ยวนี้!”
“ถ้าเขาไม่อยู่แล้ว...งั้นฉันขอตัวนะคะ” อันตรายเส้นยาแดงฝ่าแปดแล้ว ถ้าขืนยังอยู่ตรงนี้เธอต้องตกเป็นของไอ้พวกบ้ากามแน่ๆ แต่ยังไม่ทันจะลุก ชายคนนั้นก็ปรี่เข้ามาล็อคตัวเธอเอาไว้
“จะไปไหน!”
“ปล่อยนะ! ฉันเป็นเพื่อนคุณเตวิชญ์”
“โกหก! ไอ้หมอนั่นไม่มีเพื่อนหน้าตาแบบนี้” มันกดร่างของทิชากรเข้ากับโซฟาสีแดงกำมะหยี่
แสงสลัวทำให้ทิชากรเห็นหน้าคร่าตาไอ้หมอนี่ได้อย่างชัดเจน สังเกตจากความโด่งของจมูก ผู้ชายคนนี้คงไม่ใช่คนไทยหรืออาจจะเป็นลูกครึ่ง
ก็หล่อนะ แต่ไม่น่าเป็นโรคจิตเลย!
“ปล่อยนะ! คุณจะทำอะไร!”
“มาบริการฉันเดี๋ยวนี้”
“ฉันไม่ได้ขายตัว! ฉันแค่มาเป็นเพื่อนคุณเตวิชญ์!” ทิชากรสู้กลับ เธอใช้แรงอันน้อยนิดผลักเขาออก แต่เขากลับใช้เรือนร่างเบียดเข้ามาจนแผ่นหน้าอกถูเข้ากับต้นแขน “ออกไปนะไอ้บ้า! ช่วยด้วยค่ะ!!”
“ไม่มีใครช่วยเธอหรอก รู้ไหมว่าห้องนี้มีไว้ทำอะไร”
น้ำเสียงเยือกเย็นเหมือนกำลังเล่นเกมส์ปริศนาทำให้ทิชากรขนลุกซู่ ตอนนี้เธอเริ่มกลัวแล้ว เตวิชญ์หายไปไหน ทำไมทิ้งเธอไว้ที่นี่คนเดียว!
“ถ้าไม่ปล่อย ฉันจะฟ้องคุณเตวิชญ์!”
“ระหว่างเธอกับฉัน ไอ้หมอนั่นมันจะเลือกใคร”
“เขาต้องเลือกฉันอยู่แล้ว เพราะฉันเป็น...”
“เป็นอะไร”
“ปะ...เป็นภรรยาของเขา”
“ฮ่าฮ่าฮ่า” จู่ๆ เขาก็หัวเราะออกมาอย่างหนัก เหมือนไม่รู้ว่าเตวิชญ์แต่งงานแล้ว “มันเนี่ยนะจะแต่งงานกับเธอ ฝันกลางวันแล้วสาวน้อย”
“ฉันแต่งงานกับเขาแล้วจริงๆ!”
“คนเดียวที่มันจะแต่งงานด้วยก็คือรมิดา ถ้าเป็นคนอื่น...อย่างหวังเลย”
ทิชากรนิ่งไป...
ใช่สิ...คนที่เตวิชญ์ชอบคือรมิดานิ อย่างเธอก็คงเป็นได้แค่นางมารร้ายในสายตาของเขา แต่ทำไมลึกๆ แล้วรู้สึกเจ็บปวด
“อึ้งเลยหรอ รู้ไหมทำไมมันถึงไม่กลับไปสานต่อธุรกิจที่บ้าน” ทิชากรเงยหน้าขึ้น สบตากับชายร่างสูงที่เอาแต่พูดไม่หยุด “เพราะมันรอใครบางคนอยู่ มันเชื่อว่าสักวันจะเจอเธอ และทุกวันนี้มันก็ยังตามหาเธอคนนั้นอยู่ ถ้ามันกลับไปทำธุรกิจกับครอบครัว...มันอาจจะไม่มีเวลาตามหาผู้หญิงที่มันรักเลยก็ได้ รู้แบบนี้แล้วเธอยังจะกล้าฝันลมๆ แล้งๆ อีกไหม”
“…” ทิชากรฝืนยิ้ม แต่ลึกๆ เธอกำลังเสียใจและพยายามไม่แสดงออกทางสีหน้าให้ใครเห็น เพราะกลัวโดนสมน้ำหน้า “ฉันก็ไม่ได้อยากจะแต่งงานกับเขาหรอกค่ะ ตะ..แต่คุณออกไปจากฉันที!”
“ฉันจะออกไปก็ต่อเมื่อ...เธอมานั่งอยู่บนตัวของฉัน”
“ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ขายตัว ฟังภาษามนุษย์ไม่รู้เรื่องหรอ!!” ทิชกรยกเท้าถีบเข้าที่ยอดอกของชายร่างสูงจนล้มลง แล้วอาศัยจังหวะที่มันเสียหลักวิ่งหนีออกไปจากตรงนี้ทันที
“Damn!!”
ไหนบอกว่าที่นี่ไม่ได้ขายบริการ แล้วที่เจออยู่มันคืออะไร!
ปึก!
“โอ้ย!!!”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
