ตอนที่ 2 แผ่นซีดีเจ้าปัญหา

ทั้งสามคนหันหน้ามาปรึกษากัน ว่าจะลองใช้โปรโมชั่นที่คุณยายว่า หรือจะเสียเงินเลือกเรื่องที่อยากดู เมื่อตกลงปลงใจกันได้ว่า จะลองใช้โปรโมชันก่อน ว่าแผ่นซีดีที่นี่อยู่ในสภาพดีหรือเปล่า ต่อไปค่อยเสียเงินเช่า

" ตกลงค่ะคุณยาย ว่าแต่คุณยายมีเรื่องอะไรมานำเสนอค่ะ " 

สิ้นเสียงตอบของมิริน หญิงชราเดินไปยังหมวดหมู่ ซีรีส์จีน หายไปในนั้น

" มีใครรู้สึกไหม ว่าที่นี้อากาศมันเย็นแปลกๆ " อิงจันทร์ผู้ที่ขึ้นชื่อเรื่องกลัวผีจนขึ้นสมอง เหลียวหน้าเหลียวหลัง

" จันทร์ นี้อย่าบอกนะว่าแกกลัวผี กลางวันแบบนี้นะ " สุดาส่ายหน้าอย่างระอา

" ไม่ได้กลัวแค่ผีนะ แต่กว่าคุณยายเจ้าของร้านดูตา แกสิมองพวกเราแบบไม่กะพริบเลย "

" คิดมาก จันทร์กลัวอะไรไม่เข้าเรื่อง " มิรินเอ็ด

สักพักหนึ่งหญิงชราเดินออกมาในมือถือกล่องที่ใส่แผ่นซีดี ลักษณะกล่องมีฝุ่นจับเขรอะไปหมด 

 " รอกันนานมั้ย หลานๆ เรื่องนี้สนุกดีนะ ยายยังชอบดูเลย เอ้าเอาไป "

มิรินยื่นมือออกไปรับ ทั้งสามก้มลงอ่านชื่อเรื่องที่กล่อง หวังซูซ่านขวัญใจท่านแม่ทัพ พอพวกเธอเงยหน้าขึ้น ปรากฏว่าคุณยายไม่อยู่ตรงนั้นหายไปแล้ว

" เอ้า หายไปไหนแล้วละ เมื่อกี้ยังอยู่ตรงนี้เลย " สุดาลองเดินไปดูตามชั้นต่าง ๆ แต่ไม่เจอใคร " ยังไม่ได้ถามเลยว่าให้ยืมกี่วัน พิลึกคนจริง "

" ฉะ ฉันว่า ระ... เรา กะ กลับกันดีกว่า " อยู่ ๆ อิงจันทร์ก็พูดติดอ่าง สงสัยจะกลัวมากจริงๆ

" ไป ไปกันเถอะ ฉันเองก็หิวแล้ว ว่าแต่จะไปดูบ้านใครละ " มิรินถาม

" ไปบ้านดา ก็ได้ วันนี้พ่อแม่ไม่อยู่ ไม่มีใครขัดจังหวะ ดูได้ยาว ๆ เลย"

อิงจันทร์ถอนหายใจโล่งอกที่ได้ออกมาจากร้านนั้น ทำเอามิรินกับสุดาอดหัวเราะไม่ได้

เมื่อมาถึงบ้านของสุดาเป็นบ้านปูนชั้นเดียว เธอพาเพื่อน ๆ เข้าไปนั่งที่ห้องนั่งเล่นที่มีทีวี ตั้งอยู่ ก่อนที่จะลงมือหยิบแผ่นซีดีใส่ไปในเครื่องเล่น หลังจากนั้นก็ไปเอาถ้วยชามมาใส่ขนมที่ซื้อมาจากตลาด ยกมาเสิร์ฟให้เพื่อน ตาของเด็กสาวจ้องไปยังทีวี มือก็พากันหยิบขนมใส่ปาก โดยเฉพาะมิรินเรื่องกินต้องยกให้เธอ

(ภาพในโทรทัศน์ที่พวกเธอกำลังดูกล่าวถึงจวนของรองเสนาบดีหวังเพ่ยยวิ๋น ภายในห้องนอนของ หวังฮูหยิน ร่างบางระหง กำลังเดินกลับไปกลับมา ท่าทางเต็มไปด้วยความ เกรี้ยวกราด หวังเสวี่ยไป๋ นางร้ายของเรื่องกำลังโมโห ที่บรรดาจวนต่างๆเวลาจัดงานอะไร เธอไม่เคยได้รับเทียบเชิญเหมือนน้องสาวทั้งสองของนาง โดยเฉพาะจวนตระกูลอู๋ เพราะนางนั้นพึงพอใจต่อ อู๋หย่งเจิ้ง ผู้ที่เป็นบุตรชาย เขาผู้นี้ช่างเกิดมาหล่อเหลาราวเทพบุตรอีกทั้งมีความสามารถในหลายๆด้าน เขาผู้นี้เป็นที่หมายปองของบรรดาบุตรีจวนต่างๆ แต่นางจะต้องเป็นฝ่ายที่ได้ตัวของหย่งเจิ้ง ทุกครั้งที่เจอกัน นางจะเป็นฝ่ายเข้าหาทำท่าทางเชิญชวนจนออกนอกหน้า แต่หย่งเจิ้งหาได้สนใจนางไม่ มาคราวนี้ ฮูหยินอู๋จัดงานเลี้ยงเล็ก ๆ ที่จวน นางก็หวังว่าจะใช้โอกาสนี้ เข้าหาหย่งเจิ้ง แต่กับต้องผิดหวัง เพราะคนที่ได้รับเทียบเชิญ มีแต่ หวังชุนหลันและหวังซูซ่าน คุณหนูสาม คุณหนูสี่ของจวนหวัง ทั้ง ๆ ที่เป็นแค่ลูกของอนุ)

" 555 คนอะไรผู้ชายเขารังเกียจยังจะไปอ่อยเขาอีก หน้าไม่อาย " สุดาอินกับซีรีส์เกิน เบะปากใส่แม่นางร้ายเสวี่ยไป๋

" ใช่ ชื่อเสียงนางคงฉาวโฉ่ จนไม่มีจวนไหนต้อนรับไปเป็นสะใภ้ "อิงจันทร์ก็ใช่ย่อย

มิรินได้แต่เหลือกตามองบนกับความอินซีรีส์ของเพื่อนทั้งสอง

(ตอนนี้ เป็นตอนที่กล่าวถึง หวังซูซ่าน คุณหนูสามของสกุลหวัง นางเอกของเรื่อง ที่มีชีวิตอยู่ในจวนอย่างยากลำบาก เพราะถูกกลั่นแกล้งจากบรรดานางร้ายขี้อิจฉา มารดาของซูซ่านถูกฮูหยินใหญ่ซื้อตัวเข้ามาเป็นอนุคนที่สอง ของใต้เท้าหวัง เพราะหวังว่านางจะดึงท่านเพ่ยยวิ๋นมาจากอนุหลิน แต่อนุเหวินไม่เป็นที่โปรดปรานเท่าไรนะ เพราะนิสัยของนางที่เป็นคนเงียบขรึม ถ่อมเนื้อถ่อมตนไม่ชอบประจบประแจง ต่างจากอนุหลิน ที่มีมารยาหญิงร้อยเล่มเกวียนออดอ้อนฉอเลาะจนใต้เท้าหวังหลงหัวปักหัวปำ ขนาดมอบหน้าที่ดูแลจวนให้อนุหลินดูแลทั้งหมด ทั้งที่มันเป็นหน้าที่ของฮูหยินใหญ่ แต่เนื่องด้วยท่านเพ่ยยวิ๋นกับฮูหยินใหญ่ มักมีปากเสียงกันเป็นประจำเรื่องของเสวี่ยไป๋ ท่านเพ่ยยวิ๋น กล่าวโทษว่าเป็นเพราะฮูหยินใหญ่ตามใจลูกจนเสียผู้เสียคน ถึงขนาดหอบเสื้อผ้าไปอยู่เรือนของอนุหลิน ซูซ่านนั้นเป็นคนที่ค่อนข้างอ่อนแอ เป็นคนที่ไม่ค่อยกล้าแสดงออก เก็บอารมณ์ อนุเหวิน อบรมให้ซูซ่าน อยู่อย่างสงบเสงี่ยมเจียมตัว ท่านย่าตระกูลหวัง เอ็นดูซูซ่านเป็นพิเศษ จนทำให้พี่สาวของนางทั้งสองหาเรื่องตลอดเวลา)

คราวนี้กลับเป็นมิรินเองที่วิพากษ์วิจารณ์อย่างอดไม่ได้ 

" โอ๊ย นางเอกก็อ่อนแอเกินไป อะไรที่พอทนก็ทนไป แต่บางทีก็ต้องลุกขึ้นสู้ปกป้องตัวเองบ้าง "

สุดากับอิงจันทร์ ยิ้มยิงฟันให้มิรินเพราะรู้ว่าเพื่อนสาวไม่ค่อยชอบหนังที่นางเอกไม่สู้คน