ตอนที่ 6 ไวน์เป็นเหตุ

ตกเย็นไอรินลดาจึงมาตามที่เขานัดไว้ หญิงสาวนั่งบรรยากาศคืนนี้สวยมาก เธอมองออกไปยังพื้นกว้างใหญ่ทำให้นึกถึงเรื่องราวที่ผ่าน

“ช่วยบอกให้เขาหยุดเล่นได้ไหมคะ” เธอไม่ชอบเสียงไวโอลิน ไม่ชอบเวลามีใครมารบกวนตอนกินข้าวเมื่อหันมาบอกนาธารเสร็จจึงหันกลับไปมองวิวต่อ

“พอแล้วครับขอบคุณมาก” นาธานให้ทิปพนักงานไป ปกติไอรินลดามักจะชอบเวลาที่มีคนมาเล่นไวโอลินให้ฟัง เขาแปลกใจจนไม่รู้จะแปลกยังไง

“ทำไมคุณถึงไม่ชอบไวโอลินแล้ว?”

“ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ”

“โกรธเหรอที่ผมจูบคุณ” เขาถามย้ำอีกครั้ง เห็นหญิงสาวหน้าแดงเขาถึงมั่นใจว่าคงจะอายที่ถูกเขาจูบ

“ห้ามพูดถึงเรื่องบ้าๆ นั่นอีก”

“จูบกับผมคุณหาว่าเป็นเรื่องบ้า” เหลือจะเชื่อว่าคนอย่างนาธานถูกผู้หญิงต่อว่าเพราะถูกเขาจูบ เขามั่นใจว่าจูบของเขาไม่ได้ห่วยแตกขนาดนั้น

เขาจึงเลิกหาเรื่องและหยิบไวน์ขึ้นมาเปิดและรินใส่แก้วให้คนตรงหน้า เขาจำได้ว่าไอรินลดาชอบดื่มไวน์ยี่ห้อนี้มาดินเนอร์ด้วยกันเธอมักจะชอบดื่มไวน์คู่กันไป

“ฉันไม่ดื่ม”

“คุณชอบดื่มไวน์”

“แต่ตอนนี้ฉันไม่ชอบ!”

เธอดื่มไวน์ดื่มแอลกอฮอล์ไม่เก่งกลัวว่าจะเมาและเผลอทำอะไรที่มันน่าอาย

“ผมไม่ชอบดื่มไวน์คนเดียว คุณชอบดื่มไวน์มากเลยนะดื่มเป็นเพื่อนกันหน่อยสิ” สายตาของเขาจับจ้องมองไปที่ใบหน้าแสนสวยของไอรินลดา เขาได้สบตากับหญิงสาวหัวใจของเขากับเต้นแรงขึ้นมา เหมือนว่ากำลังตกหลุมรักหญิงสาวเข้าให้

“ไวน์ยี่ห้อนี่แพงและอร่อยมากด้วยนะ...”

“พอๆ ไม่ต้องพูด” เธอยอมหยิบไวน์ขึ้นมาดื่มรสชาติทั้งขมทั้งฟาดลิ้น พอกลืนลงคอไปมันร้อนเหมือนมีไฟมาแผดเผา แต่ด้วยความที่ไม่เคยกินของแพงเธอก็ไม่รู้ว่าไวน์ขวดแค่นี้จะแรงมาก

“ติดใจละสิ”

“อืมรสชาติดี” เธอเริ่มติดใจเพราะว่ารสชาติมันดีต่อลิ้นก็เล่นกระดกติดๆ กันจนปาไปครึ่งขวดโดยไม่รู้เลยว่าตัวเองเมา

“นี้คุณเคยเห็นแกะไหม”

“ทำไมผมจะไม่เคยเห็น”

“เขาว่ากันว่าถ้านอนไม่หลับให้นับแกะ ฉันนอนนับมันทุกคืน” ใบหน้าที่แดงก่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ จ้องมองกับเขาและหัวเราะออกมา ไอรินลดาพูดไปเรื่อยจนนาธานเองก็อดจะหัวเราะไม่ได้

“หึๆ” เขาหันมาอีกทีหญิงสาวหลับคอพับไปแล้ว เขาลูบศีรษะของเธอด้วยความเอ็นดู เป็นครั้งแรกที่เขารับรู้ว่าหญิงสาวน่ารักและน่าสนใจมาก

“กลับห้องกัน”

“อื้อ ฉันม่ายมาววว”

นาธานอุ้มหญิงสาวกลับมาพักที่ห้องเขากำลังจะหาผ้ามาเช็ดหน้าให้ แต่กลับถูกมือบางคว้าไว้เสียก่อน พร้อมกับพูดอะไรออกมาแต่เขาฟังไม่รู้เรื่อง จนต้องโน้มตัวลงไปใกล้ๆ

“ฉันไม่ช่ายไอรินลดา”

นาธานที่ได้ยินไม่ถนัดจึงหันมามองคนเมาที่เหมือนจะพูดไม่รู้เรื่อง “ว่าอะไรนะ”

“ฉันไม่ใช่ไอรินลดาฉันเข้ามาอยู่ในร่างนี้ ฮึก วันนั้นที่พวกเราจมน้ำกันฉันเสียใจที่ร่างของตัวเองตาย ฉันอยากกลับบ้าน” คนเมาร้องโวยวายและพูดทุกอย่างที่อยู่ภายในใจ โดยไม่รู้เลยว่าตัวเองกำลังพูดอะไรออกมา

“ฉันคือขวัญลดา เห็นไหมว่าชื่อเราคล้ายๆ กันแถมชื่อเล่นยังเหมือนกัน”

นาธานตั้งใจฟังที่หญิงสาวพูดแต่เขาไม่อยากจะเชื่อว่าจะมีเรื่องบ้าๆ แบบนี้เกิดขึ้น หญิงสาวคงเมามากเขาเลยไม่ได้ตั้งใจจะฟังต่อ

เขาลุกเข้าไปห้องน้ำและหยิบผ้าเตรียมน้ำเพื่อมาเช็ดตัวให้หญิงสาว ตัวเธอร้อนมากคงเพราะดื่มไวน์หนักเกินไปปกติไอรินลดาเป็นคนคอแข็งมาก แค่นี้ไม่ทำอะไรเธอได้เลย แต่มาครั้งนี้เขาจะเชื่อในสิ่งที่เธอพูดได้ไหม

“คุณเปลี่ยนไปมากจริงๆ”

“ฮึก ฮือ”

“คุณเป็นอะไร”

“ชีวิตฉันมันบัดซบมากคุณรู้ม่าย” หญิงสาวโวยวายร้องไห้ขึ้นมาอีกครั้ง และพูดเรื่องราวชีวิตของตัวเองว่าต้องเจอกับอะไรบ้าง

จนนาธานที่นั่งฟังต้องถอนหายใจเพราะเริ่มเครียดขึ้นมาแล้ว หรือเขาควรพาไปตรวจเช็คสมองอีกรอบแต่สิ่งที่เธอพูดมาเหมือนจะเป็นความจริง

“ไอรินลดา...”

“ฉันไม่ใช่ไอรินลดา ฉันเป็นแค่ตัวประกอบไม่ได้ดังเหมือนนางร้ายของคุณ”

“เห้อ คุณนอนพักไป”

เช็ดไปนาธานก็มองหน้าหญิงสาวไปอยู่ดีๆ เขาก็รู้แปลกๆ เหมือนว่าอยากจูบปากหญิงสาวอีกครั้ง ทำให้เขาต้องสะบัดหน้าหนี

แต่ถูกมือของหญิงคว้าไว้เสียก่อนและลากให้เขาลงมานอนด้วยกัน จนนาธานต้องล้มตัวลงนอนข้างกายหญิงสาว ส่วนคนเมากลับนอนกอดแน่นเพราะคิดว่านั่นคือหมอนข้างตัวโปรด

“อือ” ไอรินลดาค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาสบตากับเขานาธานเองก็เช่นกันเพราะตอนนี้หัวใจของเขาเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ และเธอเองที่เป็นฝ่ายดึงเขามาจูบก่อน

“ไอรินลดาคุณทำอะไรอยู่รู้ตัวหรือเปล่า”

“คิกๆๆ ปากคุณน่าจุ้บ” ไม่ตอบคำถามเขาไม่พอยังจะคว้าเขาไปจูบอีกรอบ จนนาธานทนไม่ไหวพลิกตัวมาขึ้นคร่อมหญิงสาว สายตาของเขาจับจ้องไปที่หญิงสาว

นาธานซุกไซ้ซอกคอขาวเนียนและขบเม้นเบาๆ จนเกิดรอย มือหนาบีบเคล้นอกอวบอย่างเบามือ ก่อนจะจัดการเสื้อผ้าออก ทำให้เขาเห็นกอดบัวคู่งามตรงหน้าก่อนจะใช้ลิ้นดูดเลียอย่างหิวกระหาย

“อึก...อื้อ...อ้า”

ไอรินลดาครางออกมายามที่ลิ้นอุ่นๆ แตะสัมผัสกับเต้าคู่งาม เขาทั้งบีบทั้งเคล้นจนใบหน้าแทบจะจมหายไปในหน้าอกของเธอ

เขาจูบลงมาเรื่อยๆ ผ่านสะดือและมาหยุดที่ใจกลางสาว เขาช่างใจเล็กน้อยว่าจะทำดีหรือไม่เพราะไม่เคยทำให้ใครมาก่อน แต่ความเย้ายวนทำให้เขาต้องได้ลิ้มลอง เขาจับเรียวแยกออกกว้างและหมุดใบหน้าเข้าไป

ตอนนี้กลีบดอกไม้มีน้ำไหลเยิ้มออกมา จนเขาต้องรีบลิ้มลอง มือหนาทั้งบีบทั้งนวดที่ปุ่มเสียวจนได้ยินเสียงครางของหญิงสาว

“อ๊า...เสียวจัง”

ยามที่ลิ้นที่ลิ้นอุ่นร้อนปาดเลียทำให้ไอรินลดาสั่นสะท้านไปทั่วทั้งกาย เธอยิ่งชอบใจยามที่เขาบดลิ้นลงไปอย่างหนักหน่วง ก่อนที่ร่างกายของเธอจะเกร็งกระตุกและปลดปล่อยน้ำออกมา

“อื้อ...อ้า...คุณโฬม”

“ครางชื่อผมอีก ผมชอบเสียงของคุณ” เขาจูบปากหญิงสาว และนำท่อนเอ็นมาจ่อที่ทางเข้าเขาถูไถอยู่อย่างนั้น และค่อยๆ ดันมันเข้ามา

“อึก..อื้อ” ไอรินลดาสะดุ้งเพราะรู้สึกเจ็บยามที่เขาดันท่อนเอ็นเข้ามา มือบางจิกลงที่หัวไล่ของเขาจนเกิดเป็นรอยเล็บ

“ซี๊ดดดด...อ้า”

“อึก...ฉันอึดอัด” เพราะไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน ความรู้สึกแปลกใหม่กับถาโถมเข้ามายามที่เขากระแทกตัวตนเข้ามา สองเสียงครางร้องแข่งกันบวกกับเสียงเตียงที่กระทบกับผนัง

“ไอรินลดา! ยัยแม่มด”

“อื้อ...คุณโฬมเอาแรงๆ สิ” ตอนนี้เธออยู่ในท่าหมา ใบหน้าแนบไปกับหมอน รอรับแรงกระแทกที่ชายหนุ่มมอบให้ มือกำผ้าห่มไว้แน่น

“ร่านนักนะต่อไปร่านกับฉันแค่คนเดียวพอ” เขาโน้มตัวลงมาขย้ำหน้าอกของหญิงสาวและรีบเร่งจังหวะเพื่อที่เขาจะได้เสร็จสม มัวแต่หลงระเริงจนลืมไปว่าตอนนี้เขายังไม่ได้ใส่ถุงยาง

“อื้อ...อร้าย”

“เสร็จพร้อมกัน...อ่า!” นาธานฉีดพ่นน้ำกามเข้าในมดลูกเขากดกายแช่ไว้แบบนั้น และดึงออกมาทำให้น้ำกามไหลล้นเลอะตามง่ามขา

“อื้อ คุณจะทำอะไรอีก”

“รอบเดียวมันจะไปพออะไร” เขาเริ่มบทรักใหม่อีกครั้ง จนคนตัวเล็กสลบไปก่อนไม่อย่างนั้นคืนนี้คงไม่ได้นอนกัน ครั้งสุดท้ายเขาดึงตัวตนออกมาสายตาจับจ้องไปที่คนที่หลับอยู่

ครั้งนี้เขารู้สึกดีมากดีจนบอกไม่ถูก จนในใจไม่อยากเลิกกับไอรินลดาแล้ว ความน่ารักแบบธรรมชาติไม่ต้องปรุงแต่งอะไรซึ่งเธอคนนั้นไม่มีเลย

“ไอรินลดา” กลับจากเชียงใหม่เขาต้องให้คนไปสืบประวัติของหญิงสาวว่ามีตัวตนจริงๆ หรือไม่ บางทีไอรินลดาอาจจะความจำเสื่อมจนเพี้ยนไปแล้ว

เขาเช็ดตัวให้คนตัวเล็กจนเสร็จและเข้าไปอาบน้ำต่อ สมองกำลังคิดวนเวียนถึงแต่เรื่องที่ไอรินลดาพูด หากเป็นความจริงคนที่เขาเพิ่งนอนด้วยก็ไม่ใช่ไอรินลดา