PROLOGUE

เมื่อแสงแดดยามเช้าลอดผ่านม่านกระจกหน้าต่าง หนุ่มร่างสูงที่นอนบนเตียงนุ่มก็ตื่นจากนิทรา เขายืดแขนขาพร้อมกับถอนหายใจอย่างพึงพอใจ ก่อนจะซุกตัวลึกลงไปในผ้าห่มอีกครั้งเพราะความอ่อนล้า

“ทำไมตื่นเช้าจังเลยครับ” เทียนลู่ถามผู้หญิงที่ยืนแต่งตัวอยู่หน้ากระจก ความทรงจำของเมื่อคืนทำให้คนบนเตียงฉีกยิ้มกว้างขวาง เรื่องที่เกิดขึ้นเหมือนความฝัน เขาได้ใช้เวลาทั้งคืนกับนักธุรกิจหญิงแถวหน้าของฮ่องกง บทรักเร่าร้อนและรุนแรงที่เธอมอบให้ทำให้เขาอิ่มเอมจนแทบลืมหายใจ เขากับเฉินเจียอีคบกันมาระยะหนึ่ง ปกติเทียนลู่เป็นคนเบื่อง่าย แต่กับผู้หญิงตรงหน้าเขากลับไม่เคยรู้สึกแบบนั้นเลยสักครั้ง เมื่อได้สัมผัสเธอครั้งหนึ่งแล้วก็อยากมีครั้งต่อ ๆ ไปอย่างไม่รู้จักจบสิ้น

ขณะที่คนถูกถามจ้องตาเขาผ่านกระจกบานใหญ่ของโรงแรม หญิงสาวกระตุกยิ้มด้วยความพึงพอใจเมื่อได้เห็นสายตาหวานหยาดเยิ้มด้วยอารมณ์พิศวาสของอีกฝ่าย

เฉินเจียอีติดกระดุมเม็ดสุดท้ายที่แขนเสื้อจนเสร็จเรียบร้อยจึงหันกลับมาหาคนบนเตียง ดวงตาสีดำสนิทจ้องเขาด้วยสายตาที่แปลความหมายได้ยาก แต่ก็ยังทำให้ชายหนุ่มหวั่นไหว เทียนลู่ยิ้มเมื่อร่างกลมกลึงเดินกลับมานั่งและโน้มตัวลงมาหาเพื่อลิ้มรสชาติริมฝีปากของเขา ขณะที่ส่งลิ้นเข้าหามือของเฉินเจียอีก็ประสานนิ้วเข้ากับนิ้วทั้งห้าของเขาอย่างแนบสนิท แล้วเสียงของชายหนุ่มก็ดังขึ้นในหัวเธอ โดยที่คนใต้ร่างไม่ได้ขยับปากด้วยซ้ำ

เธอสุดยอดไปเลย

นอกจากหน้าตาดี บทรักเร่าร้อนแล้วยังรวยมาก

ฉันจะใช้เงินและอำนาจของเธอเพื่อส่งเสริมตัวเอง

ผู้หญิงคนนี้จะเป็นบันไดให้ฉันก้าวขึ้นเป็นซูเปอร์สตาร์ได้

เทียนลู่ดาราหนุ่มวัยยี่สิบห้าปี เป็นดาวรุ่งที่กำลังถูกจับตามองว่าเขาอาจจะเป็นคนที่ก้าวขึ้นมาเป็นเบอร์หนึ่งของวงการบันเทิง ขณะที่ในหัวสมองกำลังคิด ร่างกายเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสของเธอ ริมฝีปากของคนด้านบนกลับผละออก เธอลุกขึ้นจากเตียงกะทันหัน ดวงตาคู่สวยภายใต้แพรขนตาหนามองหน้าเขาอีกครั้งก่อนจะบอกเสียงหวาน

“เงินอยู่ในลิ้นชักนะ เราคงไม่มีเรื่องอะไรให้ได้เจอกันอีก” หญิงสาวใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้ม ส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ให้เขาแล้วหันหลังเดินจากไปโดยไม่หันกลับไปมองอีก

เฉินเจียอี นักธุรกิจสาววัยยี่สิบแปดปี ที่ประสบความสำเร็จในอุตสาหกรรมสินค้าสำหรับเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสายการผลิตเสื้อผ้าสำหรับเด็ก เธอเป็นคนที่มีอุดมการณ์ และมีความสามารถทำให้ธุรกิจของเธอเจริญรุ่งเรืองอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นเศรษฐีแถวหน้าของประเทศ

แต่ใช่ว่าทุกคนจะสมหวังทุกเรื่องในชีวิต หญิงสาวแต่งงานตั้งแต่อายุยังน้อยกับแฟนหนุ่มที่คบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย แต่ในวันที่เธอต้องทำงานหนักเพื่อกอบกู้ธุรกิจครอบครัว เฉินเจียอีรู้ว่าตัวเองเริ่มเปลี่ยนไป เธอเคร่งเครียดกับงานไม่ดูแลตัวเอง ไม่ดูแลเอาใจใส่สามี บางครั้งก็มีอารมณ์ฉุนเฉียว ทำให้มีปากเสียงกับสามีบ่อย หญิงสาวอดรู้สึกผิดต่อเขาไม่ได้ เมื่อคิดถึงวันแรกที่คบกันจนกระทั่งแต่งงาน เธอคอยดูแลเอาใจใส่ เข้าอกเข้าใจสามีทุกเรื่อง เฉินเจียอีคิดว่าเธอควรขอโทษเขาเพื่อให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่กลับมาเหมือนเดิม วันนั้นเธอจึงเลิกงานเร็วกว่าปกติ ตั้งใจกลับบ้านก่อนเวลาเพื่อทำอาหารให้สามี

เมื่อห้าปีที่แล้วเฉินเจียอีนั่งรถแท็กซี่กลับบ้านท่ามกลางฝนที่กระหน่ำตกลงมา เธอถือของพะรุงพะรังเพื่อกลับมาทำอาหารเย็น แต่เมื่อกลับไปถึงกลับพบภาพที่เธอไม่เคยคิดฝันมาก่อน ในบ้านที่เธอและเขาอาศัยอยู่ด้วยกันนั้น สามีของเธอกำลังนอนกอดก่ายกับผู้หญิงคนอื่น และสิ่งที่ทำให้เฉินเจียอีเสียใจที่สุดคือผู้หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนสนิทของเธอเอง

วันนั้นเธอร้องไห้ฟูมฟาย วิ่งออกมาท่ามกลางความมืดและสายฝนที่กระหน่ำลงมา ทำให้ถูกรถที่วิ่งมาอย่างรวดเร็วพุ่งมาชนเข้า ไม่คาดคิดว่าอุบัติเหตุครั้งนั้นไม่ทำให้เธอตาย แต่กลับได้สัมผัสพิเศษมาคือ สามารถได้ยินความคิดคนอื่นได้เพียงจับมือกับอีกฝ่าย