ผู้หญิงขรุขระ

“ ทำไมถึงให้เข้าใกล้ไม่ได้ กลัวตกหลุมรักผมหรือไง ” เจ้าขาอ้าปากหวอ ก่อนจะหุบฉับ

“ จะบ้าหรือไง คิดอะไรมั่นหน้ามั่นโหนกขนาดนั้นเราไม่รู้จักกันมาก่อน คุณเป็นผู้ชาย จะเข้ามาใกล้ผู้หญิงเกินหนึ่งฟุตไม่ได้ มันไม่งาม ”

เขาเบิกตากว้างอย่างประหลาดใจก่อนจะหัวเราะร่วนราวมันเป็นเรื่องขำขันเสียเต็มประดา

“ สมัยนี้ยังมีผู้หญิงขรุขระ หวงเนื้อหวงตัวแบบนั้นอยู่ด้วยเหรอ ” แม้ว่าคำพูดของเขาจะงง ๆ แต่เธอก็รู้ว่ากำลังโดนค่อนขอด

“ อะไรของคุณ ผู้หญิงขรุขระ ”

“ ก็ผู้หญิงหัวโบราณเต่าล้านปีไง ”

“ เค้าเรียกว่าคร่ำครึ ไม่ใช่ขรุขระ ”

“ เออ นั่นแหละ ๆ ”

“ นี่คุณว่าฉันคร่ำครึเหรอ ไร้มารยาทที่สุด ”

“ เอ้า ผมพูดตอนไหนเนี่ย นั่นคุณพูดเองนะ ”

“ ก็ฉันแก้คำผิดให้คุณ ไม่ได้พูดเอง ใครจะบ้าว่าตัวเอง ”

“ เอาล่ะ ๆ จบเถอะ ก็แค่อยากรู้ว่าใช้น้ำหอมอะไร ผมชอบกลิ่นมัน หอม หอมจนอยากดมแล้วดมอีก ”

มันก็แค่คำพูดของคนแปลกหน้า แต่นั่นกลับทำให้เธอหน้าแดงแล้วอ้อมแอ้มตอบ

“ ฉันไม่ได้ใช้น้ำหอม ”

“ เป็นไปไม่ได้หรอก แล้วตัวคุณจะหอมขนาดนั้นได้ไง บอกหน่อยน่า จะหวงอะไรกะอีแค่น้ำหอม ” เธอเหลือบตามองเมื่อเห็นใบหน้ากระตือรือร้นที่จะฟังคำตอบก็ตัดสินใจบอกออกไป เพราะไม่น่าจะมีอะไรเสียหาย มันจะได้จบเรื่องบ้า ๆ นี้เสียที

“ ฉันไม่ได้ใช้น้ำหอม ใช้แค่น้ำยาซักผ้าเด็กกับแป้งเด็ก ”

เขาเบิกตากว้างก่อนจะหัวเราะออกมา นั่นทำให้เธอหน้าร้อนฉ่า แค่นเสียงด่าออกมาเบา ๆ

“ เสียมารยาท ”

“ เสียมารยาทอะไร ผมหัวเราะก็เพราะเห็นว่ามันน่ารักดี ” เขาว่า ไม่สะดุ้งสะเทือนกับคำด่าใด ๆ ทั้งสิ้น แถมยังยืนหน้ามึนจ้องเธออย่างไม่ลดละ นั่นมันทำให้เธออับอาย

“ นี่คุณ หยุดมองฉันสักทีได้ไหม ไร้มารยาทสิ้นดี ” นั่นทำให้เขาหัวเราะออกมาอีก

“ อะไรของคุณวะ คำก็มารยาท สองคำก็มารยาท ที่บ้านต้มหนังสือมารยาทหรือไม่ก็สมบัติผู้ดีให้กินทุกวันเหรอ ถึงหายใจเข้าออกเป็นมารยาท ”

“ ก็คุณเล่นมายืนจ้องเอา จ้องเอา แบบนี้ มันเสียมารยาทไหมล่ะ ”

“ จ้องเฉย ๆ ยังไม่ได้เอาซะหน่อย แต่ก็อยากอยู่นะ ” เขาเอ่ยเสียงเรียบด้วยแววตากรุ้มกริ่ม

“ หยาบคายที่สุด ” เธอแค่นเสียงต่อว่า ใบหน้าหวานแดงก่ำทั้งโมโหทั้ง อับอาย ก่อนจะมองไปยังประตูลิฟท์ว่าเมื่อไรมันจะถึงชั้นที่ต้องการลงเสียที พบว่ามันถูกกดให้ประตูเปิดค้างอยู่เนิ่นนาน เพราะเขานั่นแหละที่เข้ามาคุกคามทำให้เธอไม่ทันสังเกต

ก่อนที่เธอจะได้เอ่ยปากถามใด ๆ ร่างสูงสวยสมส่วนแสนเซ็กซี่ก็เดินเข้ามา เจ้าหล่อนอยู่ในชุดเกาะอกสีขาวความยาวแค่ฝ่ามือ ซึ่งมันไม่สามารถปิดสองเต้าเจ็ดร้อยซีซีที่คุณหมอให้มาได้มิด สองเต้าเท่าส้มโอทะลักล้น เอวเล็กคอดเว้า เบื้องล่างเป็นกระโปรงสั้นแค่เลยแก้มก้นมานิดหน่อย และเป็นผ้ายืดรัดเข้าไปเสียจนเห็นเป็นรูปร่างกลีบโหนกทั้งด้านหน้าด้านหลัง ใบหน้าสวยสะราวสาวเกาหลีเพราะบินไปปั้นถึงที่นั้นถูกฉาบแต่งไว้สวยงาม

เจ้าหล่อนเดินเข้าไปเบียดเรือนร่างอันสวยงามเย้ายวนเข้ากับชายร่างใหญ่คนนั้น หล่อนดูสวยเซ็กซี่เหลือเกิน พอ ๆ กับที่เขาหล่อและหุ่นดีเป็นบ้า

“ เรียบร้อยแล้วนะคะ นีน่าคุยกับผู้จัดการเรียบร้อยว่าให้โทรไปแคนเซิ่ลงานให้เพราะว่าปวดท้อง ทีนี้นีน่าก็จะมีเวลาอยู่กับคุณทั้งวันทั้งคืน ”

“ ไหน ปวดท้องตรงไหน เดี๋ยวผมจะตรวจให้ละเอียดทั้งข้างในข้างนอก ” เขาว่าพลางใช้มือใหญ่ลูบไล้เปะปะไปทั่วเรือนร่างอรชร เจ้าหล่อนหัวเราะคิกคัก

“ แหม คุณตรวจเป็นด้วยเหรอคะ ไม่ใช่หมอสักหน่อย ”

“ ถึงผมจะไม่ใช่หมอแต่ผมก็มีเข็มนะ เข็มใหญ่ด้วย อยากให้ผมฉีดยาให้ไหม ”

“ อยากสิคะ อยากที่สุด อยากให้คุณเจาะเข็มเข้ามาในตัวนีน่า อยากเลียเข็ม อยากดูดเข็ม ” พูดจบเธอก็บดกลีบปากสีแดงแจ๊ดราวไปกินเลือดมาลงบนปากเขา

ดวงตาของเจ้าขาเบิกกว้าง ไม่คิดว่าจะมาได้ยินบทสนทนาสองแง่สองง่าม และเห็นภาพน่าละอายเช่นนี้ต่อหน้าต่อตา ชายและหญิงคู่นี้คงจะมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเป็นพนักงานบริษัทถึงได้เข้ามาได้ อุตส่าห์ได้รับเกียรติเป็นพนักงานบริษัทอันมีหน้ามีตา แต่กลับทำตัวไร้เกียรติสิ้นดี