ส้นตีนติดคอหรือไง

“ เตี่ย หนูกลับมาแล้ว ”

เสียงตะโกนโหวกเหวกก่อนที่ร่างอวบอัดผิวขาวจั๊วะราวกับหยวกกล้วยตามประสาลูกครึ่งจีนแผ่นดินใหญ่ของหญิงสาวนามว่า เกี๊ยว จะเปิดประตูเข้ามา

ร่างนั้นอยู่ในชุดยูนิฟอร์มเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีม่วงอ่อน กระโปรงม่วงเข้มความยาวเท่าเข่าของธนาคารแห่งหนึ่งผมถูกเกล้าขึ้นไปบนศีรษะเรียบร้อย ไหล่ขวาสะพายกระเป๋าใส่ของส่วนตัว มือซ้ายถือกระเป๋าเอกสาร มือขวาถือถุงอาหารทั้งคาวหวานอีรุงตุงนังไปหมด ปากอวบอิ่มจิ้มลิ้มสีชมพูระเรื่อโดยธรรมชาติบ่นพร่ำไม่หยุดหย่อน

“ ขอโทษที่หนูกลับช้านะ ยุ่งฉิบหายเลยวันนี้ เคลียร์เงินไม่จบ ยอดเงินไม่ตรงหายไปเกือบแสน เช็คไปเช็คมาปรากฏว่าพนักงานรับฝากที่รับมาใหม่มันคีย์ยอดเงินฝากเลขศูนย์เกินไปตัวหนึ่ง ดีนะที่เป็นเฮียเจ้าของร้านถ่ายรูปที่มาฝากประจำ เลยไปคุยกับเขาได้ ”

“ ลื้อมายังไง ”

“ ไช้มาส่ง ”

“ ไม่เข้ามาเหรอ ”

“ เห็นว่าจะรีบไปดูหม่าม้า เป็นไข้หวัดมั้ง เตี่ยหิวแย่เลยล่ะสิ นี่ก็ทุ่มกว่าแล้ว เดี๋ยวหนูแกะก๋วยจั๊บให้นะ นี่ได้ แก้วมังกรกับบัวลอยมะพร้าวอ่อนที่เตี่ยชอบมาด้วย ”

“ ไม่หิวหรอก เตี่ยกินแล้ว ” เสียงตอบดังมาจากบริเวณห้องรับแขกที่มีเสียงข่าวจากโทรทัศน์ดังสอดแทรก มาด้วย

“ กินอะไรล่ะ อย่าบอกนะว่าต้มมาม่ากินอีก หนูบอกหลายครั้งแล้วว่าไม่อยากให้กินมาม่า กินทีไรบ่นท้องอืด ทุกที ” หญิงสาวถามหลังจากถอดรองเท้าเรียบร้อย กำลังจะเดินเข้าไปในห้องนั้นที่เตี่ยอยู่

“ กินเป็ดย่างกับหมี่หยก อาโตอีซื้อมาฝาก ” คำตอบนั้นทำให้เธอชะงัก ก่อนจะถามย้ำอย่างสงสัย

“ ใครซื้อมาฝากนะ ” ถามจบก็เป็นจังหวะเดียวที่เดินไปถึงห้องรับแขกพอดี และพบคำตอบเป็นชายหน้าหล่อตัวโตนั่งยิ้มเผล่อยู่ข้างเก้าอี้โยกของเตี่ย

“ สวัสดี หนูเกี๊ยว ”

“ เฮียโต ! ” เธอหลุดปากเรียกชื่อของเขาออกมาอย่างตกใจแถมยังปล่อยถุงอาหารในมือทันที เสียงถุงก๋วยจั๊บและบัวลอยกระทบพื้นดังโป๊ะ !

“ เกี๊ยว ” เสียงผู้ชายเรียกชื่อเธอดังลอยมาจากหน้าบ้าน ทว่าเจ้าตัวก็ยังยืนตะลึงมองผู้มาเยือนที่นั่งเคียงข้างเตี่ยตาไม่กะพริบ

“ เกี๊ยว ลืมกระเป๋าเอกสารไว้บนรถ ทำไมไม่ได้ยินเนี่ย ไช้เรียกอยู่ตั้งนาน เฮ้ย ! ” ร่างสันทัดอวบอัด ผิวขาว ตาหยี ในแบบฉบับอาตี๋ เดินเข้ามาก่อนร้องด้วยความตกใจ อ้าปากหวอ ทำแฟ้มในมือหล่นบนพื้น อาการเดียวกับเกี๊ยวไม่มีผิด

“ อ้าว อารายของพวกลื้อวะ อาเกี๊ยว อาไช้ เห็นหน้าอาโตทำอย่างกับเห็นผี นาน ๆ เจอกันทีแทนที่จะสวัสดีทักทายดันทำข้าวของหล่น อ้าปากหวออย่างกันเห็นผี ไม่มีมารยาท ” เตี่ยดุโล้งเล้ง เจ้าตัวหัวเราะโบกไม้โบกมือแสดงออกว่าไม่ถือสา

“ ไม่เป็นไรหรอกครับเจ็กตง เกี๊ยวกับไช้คงจะตกใจน่ะ ไม่ได้เจอกันนาน มา ๆ เดี๋ยวเฮียช่วยเก็บ โห เสียดายเหมือนกันนะเนี่ย ก๋วยจั๊บแตกหมดเลย ”

“ เฮียโตกลับมาที่นี่ทำไม ” เป็นไช้ที่เอ่ยถามขึ้น คนที่กำลังเดินมาจะเก็บของบนพื้นชะงัก

“ แล้วทำไมเฮียจะมาที่นี่ไม่ได้ ”

“ ก็หายไปตั้งนาน หายไปไหน ”

“ อารายของลื้อวะอาไช้ ซักไซ้ไล่เลียงเฮียโตอย่างกับตำรวจ ” เจ็กตงว่า ไช้รีบออกตัว

“ ก็แค่อยากรู้น่ะครับแปะ เฮียโตหายไปซะนาน ถามเพราะเป็นห่วง เออนี่ตอนเฮียไม่อยู่น่ะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปหลายอย่างนะ ”

“ อย่างเช่นอะไรบ้างล่ะ ที่เฮียสมควรจะรู้ ”

“ ผมกับเกี๊ยวเป็นแฟนกัน แล้วก็กำลังจะแต่งงานกันเร็ว ๆ นี้ ”

“ ไช้ พูดอะไรน่ะ บอกแล้วไงว่าเรายังไม่พร้อม พูดไม่รู้เรื่อง ” เกี๊ยวสวนขึ้นทันทีหลังจากที่เงียบไปนาน

“ โธ่เกี๊ยว แล้วจะให้ไช้รอไปถึงเมื่อไร ไช้รักเกี๊ยวจะตาย ”

“ เอิ้กกกก ” เสียงพะอืดพะอมคล้ายคนคลื่นเหียนวิงเวียนจะอาเจียนดังมาจากคนตัวโตที่ยืนหน้าเข้มอยู่ตรงนั้น

“ อ้าว เป็นอะไรล่ะเฮีย ส้นตีนติดคอหรือไง ” ไช้หันไปถามอย่างเอาเรื่อง เฮียโตโคลงศีรษะแล้วส่งยิ้มหวานให้แต่สายตานั้นชวนตีเห็น ๆ