ตัวร้าย - 10 คู่หมั้น
#เลิกเรียน
ไม่มีโอกาสได้คิดว่าจะหนีเพราะเดินออกมาจากตึกเรียนก็เห็นรถของคุณต้าจอดอยู่แล้ว ไม่รู้ว่าเขาว่างงานขนาดนั้นเลยหรือไง
“ดาบีเดี๋ยวฉันไปก่อนนะ”
“หือ ไม่กลับพร้อมกันหรอ” ดาบีกับฉันอยู่หอพักเดียวกันแต่คนละห้อง พอเธอได้ยินฉันบอกว่าจะกลับก่อนก็ขมวดคิ้วงุนงงทันที
“ไม่กลับพร้อมกันหรอ”
“ฉันจอดรถรอนานแล้วนะ” ยังไม่ทันตอบเสียงของผู้ชายก็แทรกขึ้นมา ทำเอาดวงตาทั้งสองของฉันเปิดกว้างด้วยความตกใจ “ 0_0 ”
“สะ เสียง คะ ใครน่ะมีน”
“ฉะ ฉันไปก่อนนะ” ไม่รู้ว่าจะตอบเพื่อนยังไงดีฉันก็เลยตัดสินใจวิ่งมาเปิดประตูรถแล้วเข้ามานั่งด้านในพร้อมหัวใจที่เต้นรัว
“ผู้หญิงคนนั้นเพื่อนเธอ?”
“ค่ะ” ฉันมองดูคนที่ถาม เขาไม่น่าไว้ใจเอาซะเลยเหมือนว่ากำลังคิดอะไรไม่ดีกับเพื่อนฉันอยู่ “อย่ายุ่งกับเธอนะคะ”
“หืม? ทำไม”
“เธอเป็นคนหัวอ่อน ตามผู้ชายแบบคุณไม่ทันแน่”
“แบบนั้นสิดี…ฉันชอบ”
“คุณต้า!!” ฉันตวาดเรียกชื่อเขาเสียงดังอย่างลืมตัวเพราะโกรธที่เขาทำเหมือนสนใจดาบี ไม่ใช่ว่าหึงหวงอะไรหรอกนะ ฉันแค่ห่วงเพื่อน
“ไม่ต้องกลัว….ตอนนี้ฉันสนใจเธอมากกว่า”
ไอ้คนหลงตัวเอง!! ฉันไม่ได้อยากให้มาสนใจสักหน่อย ที่พูดแบบนั้นเพราะไม่อยากให้เพื่อนเจอคนไม่ดีต่างหาก
@ห้างสรรพสินค้า
ตั้งแต่เข้ามาเรียนในกรุงเทพฉันไม่เคยเข้ามาเดินในห้างนี้เลยเพราะของมันแพง นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้มา
“มองอย่างกับไม่เคยเห็นไปได้” เขาดุที่ฉันมองไปรอบๆ ด้วยความตื่นเต้น
“ก็เพิ่งเคยมานี่คะ”
“เพิ่งเคยมา?” หัวคิ้วหนาขมวดชนกันราวกับไม่เชื่อที่ฉันพูด
“มันแปลกตรงไหนหรอคะ”
คุณต้าไม่ตอบ เขาเดินนำหน้าฉันจึงรีบตามไปเพราะกลัวจะหลง ก่อนที่เขาจะพาเดินเข้ามาในร้านขายกระเป๋า เหมือนจะเป็นพวกของแบรนด์เนมเพราะร้านดูหรูหราสุดๆ
“อยากได้ใบไหน ไปเลือกดู”
“…ไม่”
“ฉันบอกให้ไปเลือก”
คนอะไรฉันไม่อยากได้ยังจะมาบังคับกันอีก เดี๋ยวเถอะจะเหมามันทั้งร้านเลย
ถึงไม่อยากได้แต่ฉันก็ต้องไปเดินดูตามคำสั่งพลางคิดในใจว่าทำไมกัน ทำไมต้องทำถามที่เขาสั่งทุกอย่างด้วย
“ใบนี้เป็นคอลเลกชันใหม่เลยนะคะ คุณผู้หญิงตาถึงจริงๆ” พนักงานบอกเพราะเห็นว่าฉันจับกระเป๋าพลิกไปมาอยู่นาน ฉันจึงถามราคา “ใบนี้เท่าไรหรอคะ”
“สามแสนค่ะ”
“ห๊ะ!!! สะ สามแสน” พอรู้รอราฉันก็รีบปล่อยมือออกจากกระเป๋าใบนั้นทันที จะเป็นลมกับราคาที่ได้ยินใครจะบ้าถือกระเป๋าแพงขนาดนี้
ฉันรีบเดินมาหาคุณต้าแล้วกระซิบบอกเขา “ไปร้านอื่นกันดีกว่าค่ะ”
“ทำไม คิดว่าฉันจ่ายให้ไม่ได้?”
“ไม่ใช่ค่ะ แต่มันแพงเกินไปสำหรับฉัน”
ให้ฉันซื้อกระเป๋าราคาแพงขนาดนี้สู้เอาเงินสดมาให้ไม่ดีกว่าหรือไง ถ้าซื้อไปคงไม่กล้าใช้แน่ๆ
“ต้าคะ” เสียงหวานๆ ของผู้หญิงดังขึ้นมาใกล้ๆ ทำให้ฉันและคุณต้าพร้อมใจกันหันมอง
ดวงตาของฉันลุกวาวเมื่อเห็นความสวยของผู้หญิงตรงหน้า เธอสวยราวกับนางฟ้า แต่แล้วเธอก็ตวัดสายตามามองฉันอย่างไม่เป็นมิตร
“อันนาโทรหาไม่รับเพราะอยู่กับผู้หญิงคนอื่นเองหรอคะ”
“อยากไปดูกระเป๋าร้านอื่นใช่ไหม” คุณต้าหันมาถามโดยไม่สนใจผู้หญิงคนนั้น พร้อมกับจับมือฉันแล้วพูดต่อ “เดี๋ยวนี้ฉันพาไป”
ฉันไม่รู้ว่าเรื่องราวมันเป็นมายังไง ผู้หญิงคนนั้นกับคุณต้าเป็นอะไรกัน แล้วฉันก็ไม่ได้อยากมีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้ด้วย
“ถ้าต้าไปกับมัน อันนาจะให้พ่อรีบจัดงานหมั้นของเราให้เร็วที่สุด”
คุณต้าถึงกับชะงักกับคำพูดของเธอ แต่ฉันตกใจยิ่งกว่า
“…….” งานหมั้นงั้นหรอ แปลว่าทั้งสองไม่ใช่แค่คนรู้จักกัน เขาเป็นคู่หมั้นกัน บ้าจริง! ฉันไม่อยากเป็นมือที่สามของใครหรอกนะ