EP.11 คลิปฉาว (NC 18 ) (2)
"อัก!" ฉันร้องออกมาอย่างทั้งจุก และเจ็บไปทั้งตัวแบบขยับไม่ได้เลย
"ปล่อยนะ อย่าทำอะไรฉันนะ" ฉันเอ่ยออกไปอย่างแผ่วเบา และยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบประโยค ฟาเรนก็ขึ้นมาคร่อมตัวของฉันเอาไว้ทันที
เขาหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาจ่อที่ใบหน้าของฉัน
ฟาเรนเหยียดยิ้มชั่วร้ายออกมา พร้อมกับจับใบหน้าของฉันให้หันไปมองกล้องของเขา
"ปล่อยนะ" ฉันเบิกตาโตมองที่กล้องโทรศัพท์นั้น ก่อนจะใช้กำลังเท่าที่มีปัดโทรศัพท์ของเขาตกไปที่พื้นทันที
"ปล่อยแน่ แต่ปล่อยในนะ" เขาพูดแดกดันใส่ฉันอีกครั้ง
เพียะ! ฉันหมดความอดทนและตบหน้าของเขาไปอีกครั้งอย่างเต็มแรง
"ไอ้ทุเรศ ไอ้หน้าตัวเมีย!" ฉันพ่นคำด่าใส่หน้าฟาเรนไปอย่างหมดคำพูดแล้วจริง ๆ
ฟาเรนใช้ปลายลิ้นดุน ๆ ที่ข้างแก้มด้านที่ถูกตบเล็กน้อย พร้อมกับมองตามโทรศัพท์ของเขาที่ตกลงไปที่พื้นด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย
"เธอรู้ไหมว่าทุกครั้งที่ใครก็ตามมันทำฉันเจ็บ!"
"ฉันมักเอาคืนมันเป็นเท่าตัว!!" ฟาเรนพูดขึ้นเสียงดังลั่นด้วยใบหน้าที่ป่าเถื่อน
ฟุ่บ! เขากระชากกางเกงขาสั้นตัวบางของฉันจนฉีกขาดออกจากกัน
แควก!
"โอ๊ย...ไม่นะ! ไม่!"
ฉันพยายามจะขัดขืนผลักตัวของฟาเรนออก แต่เขานั่งคร่อมตัวของฉันเอาไว้ ทำให้ฉันขยับไปทางอื่นไม่ได้เลย
ฟาเรนกระชากกางเกงชั้นในตัวบางของฉันออกอย่างป่าเถื่อน รอยเล็บของเขาขูดเรียวขาอ่อนของฉันเป็นทางยาวไปจนถึงข้อเท้าเป็นรอยแดงยาว
"ฟาเรน ไอ้ (อัก)" เขายัดกางเกงชั้นในใส่ปากของฉันเอาไว้ ข้อมือทั้งสองข้างถูกเขารวบตึงขึ้นเหนือศีรษะ เขาถอดเข็มขัดนักศึกษาตัวเองออกก่อนจะรัดแขนของฉันไว้ด้วยกัน จนทำให้ฉันไม่สามารถขัดขืนอะไรได้เลย
"อี๊ด ๆ (กรี๊ด ๆ)" ฉันกรีดร้องออกมาสุดเสียง แต่มันก็เปล่าประโยชน์ เพราะเสียงของฉันแทบไม่มีเล็ดลอดออกมาได้เลยสักนิด
ฟาเรนจัดการถอดเสื้อผ้าของเขาออกจนหมด พร้อมกับหยิบโทรศัพท์ของเขามาถ่ายสภาพที่น่าอายของฉันในตอนนี้
ฉันน้ำตาไหลพราก ใจหนึ่งก็กลัว แต่อีกใจหนึ่งก็คงต้องยอมรับในชะตากรรมที่เจอ
"จะร้องไห้ทำไม?" ฟาเรนเลื่อนกล้องโทรศัพท์มาส่องที่ใบหน้าของฉัน
"อย่าทำเป็นไม่เคยไปหน่อยเลยน่า อย่างเธอผ่านมากี่คนแล้ว" เขามองเรือนร่างของฉันนิ่ง ๆ
ฟาเรนถ่ายลงไปยังท่อนล่างของฉัน ซึ่งฉันก็รีบพยายามหุบขาของตัวเองทันที
"อื้อ ~" ฉันหันหน้าหลบ แต่มันก็หลบไม่ได้อยู่ดี
ฟาเรนจับขาของฉันแยกออกจากกันทันที แม้ฉันพยายามจะดิ้น แต่ก็ถูกร่างสูงใหญ่ทับเอาไว้ เขาดึงกางเกงลงพร้อมกับควักเอาแก่นกายมหึมานั้นออกมาวางพาดลงบนหน้าท้องของฉัน
"อื้อออ!!!" ฉันร้องออกมาลั่นอย่างรังเกียจและไม่กล้ามองมัน ตัวสั่นสะท้านอย่างกลัวและทำอะไรไม่ถูก
"อาเอน (ฟาเรน)" ฉันสบสายตาชั่วช้าของเขาอย่างวิงวอน
ฟาเรนใช้ริมฝีปากฉีกซองถุงยางอนามัยและมองฉันกลับมาด้วยสายตาที่ไร้ซึ่งความเมตตาปรานีใด ๆ และคนสารเลวแบบเขาคงไม่หยุดแค่นี้แน่ ๆ
"โทษที ฉันก็ไม่ใช่สุภาพบุรุษ" เขาพูดขึ้นด้วยเสียงแข็งทื่อ พร้อมกับลูบเช็ดคราบเลือดที่ซึมออกมาจากริมฝีปากที่ถูกฉันกัดไปไม่นาน
ฟาเรนจับเรียวขาของฉันสองข้างถ่างออกจากกัน พร้อมกับยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายเอาไว้ ปลายนิ้วของเขาลูบสัมผัสที่ส่วนนั้นของฉันเพียงเล็กน้อย
"หวังว่าจะไม่หลวมมากนะ" ฟาเรนพูดก่อนจะใช้ปลายนิ้วถูไถความเป็นหญิงที่หวงแหนของฉัน พร้อมกับพูดจาดูถูกสารพัด
"อื้อ อย่า!" ฉันร้องไห้ออกมา เพราะมือก็ถูกเข็มขัดรัดแน่นจนขยับไม่ได้เลยสักนิด ปากก็ต้องกัดกางเกงในของตัวเองอย่างพูดไม่ออก
ฉันมองความน่าอัปยศที่กำลังจะเกิดขึ้นอย่างไม่อาจจะช่วยเหลือตัวเองได้เลย
ฮื้อ ฮื้อ ~ ฉันร้องไห้ออกมาอย่างกลัวจนตัวสั่น ทำได้เพียงแค่มองดูไอ้คนสารเลวอย่างฟาเรน กระทำชำเราตัวเองอย่างหมดหนทางสู้
"รับรองว่าคลิปของเธอจะทำให้คนลืมคลิปของฉันวันนี้ไปเลย" เขาเลื่อนกล้องขึ้นมาถ่ายที่ใบหน้าของฉันชัด ๆ
สวบ!!!
END OF NAM KHING’S PART
ฟาเรนกระแทกท่อนเอ็นของเขาเข้ามาแบบสุดแรง อย่างไม่สนใจว่าร่องรักของร่างบอบบางนี้ไม่สามารถรองรับต่อขนาดของเขาได้
และมันทำให้อีกฝ่ายรู้สึกเจ็บแทบปางตายจริง ๆ
"อี๊ดดดดดด (กรี๊ดดดดดด)" น้ำขิงกรีดร้องออกมาสุดเสียงพร้อมกับกัดกางเกงในเอาไว้แน่น
ฟาเรนถือโทรศัพท์ถ่ายใบหน้าที่แสนเจ็บปวดของหญิงสาวตรงหน้าเขาเอาไว้ด้วยความคึกคะนอง แต่เขาไม่ได้คาดคิดว่าเธอจะ...
ทันทีที่แก่นกายที่ครอบด้วยถุงยางอนามัยขนาดพิเศษกระแทกเข้ามาในร่องรักของเธอทีเดียวมิดด้าม ความคับแน่นด้านใน บวกกับเส้นใยบางที่ขาดสะบั้น ทำให้ฟาเรนรับรู้ได้ทันทีว่าคนตรงหน้าไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อนเลยจริง ๆ
เขามองหน้าของน้ำขิงพร้อมกับมองไปที่ร่องสวาทของเธอที่ถูกเขาอัดกระแทกจนเนื้อด้านในแทบปริออกมา
ฟาเรนหลับตาลงอย่างรับรู้ได้ทันทีว่า...เขาคือคนแรกของเธอ…
ฟาเรนปล่อยโทรศัพท์ตัวเองทิ้งไปทันที
เขาถอนแก่นกายของตัวเองออกมาจากร่องรักที่คับแน่นและเหือดแห้งของเธอทันที
"นี่เธอ..." เขาอุทานออกมาทันทีเมื่อเห็นว่าปลายถุงยางอนามัยมีคราบเลือดติด