ตอนที่ 9 ไม่เป็นผู้เป็นคน

ณ คอนโดขนาดกลางในอเมริกา

ราชันย์ยังคงนั่งเอาเป็นเอาตายกับการดื่มเหล้า บริเวณรอบๆห้องไม่ได้มีการเก็บกวาดทำความสะอาดเลยตั้งแต่วันที่ชนิดาจากเขาไปภายในห้องมีแต่กระป๋องเหล้าเบียร์เต็มไปหมด เขาดื่มมันชนิดที่เรียกได้ว่าดื่มแทนข้าวแทนน้ำไปเลย เพราะถ้าเขาไม่ใช้เหล้าในการแก้ปัญหา เขาคงจะตายไปแล้ว เขารักเธอมากและได้แต่ถามเธอซ้ำๆ ในใจว่า เธอไม่เคยรักเขาบ้างเลยหรือทำไมถึงต้องทิ้งเขา ทำไมเธอทำกับเขาแบบนี้ น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาซ้ำๆ อยู่แบบนี้มานานหลายวันแล้ว 

" แคร์คุณอยู่ที่ไหน ทำไมคุณถึงทิ้งผมไปแบบนี้คุณไม่รักผมแล้วหรอ "

คนตัวโตหยิบแหวนแต่งงานออกมาดูต่างหน้าแหวนที่เขาตั้งใจจะขอเธอในวันนั้นแต่เธอไม่แม้ที่จะหยิบมันขึ้นมาดูเลยได้ซ้ำ

ในขณะที่เขายังดื่มอยู่คนเดียวจนแทบไม่มีแรงลุกก็ได้ยินเสียงกดออดจากทางหน้าห้อง เขารีบลุกไปเปิดเพราะหวังในใจลึกๆ ว่าแฟนสาวคงจะกลับมาหาเขาแล้ว แต่เมื่อเปิดประตูออกไปก็ได้แต่ทำหน้าเศร้า เพราะคนที่มาหาเขาคือเพื่อนของเขานั่นเอง

โอเชี่ยน : เชี้ย!!! สภาพมึงโคตรเน่าเลยไอ้ชิน

โอเชี่ยนและเพื่อนๆ มองหน้ากันอย่างสงสารคนตรงหน้า พวกเขาสืบจนรู้ว่าตอนนี้ราชันย์ได้เลิกกับแฟนสาวเรียบร้อยแล้ว พอรู้แบบนั้นพวกเขาก็รีบมาหาเพื่อนทันที แต่ไม่คิดว่าต้องมาเจอมันสภาพนี้

ราชันย์ : พวกมึงมาทำไม? กูอยากอยู่คนเดียวกูยังไม่พร้อมจะคุยกับใครตอนนี้

ธันวา : เออ...พวกกูเป็นห่วงมึงก็เลยรีบมาดูพวกกูรู้เรื่องหมดแล้วนะ เรื่องของมึงกับผู้หญิงที่ชื่อแคร์ ว่าแต่มึงเป็นขนาดนี้เลยหรอวะ

ราชันย์ : มึงไม่เคยโดนเมียทิ้งมึงก็พูดได้ มึงลองมาเป็นกูดูสิ ถ้าเมาเหมือนหมากูจะทุบให้ 

บูม : วันนี้พวกกูจะมาอยู่เป็นเพื่อนมึง แล้วถ้ามึงจะกินเหล้าพวกกูจะกินเป็นเพื่อน

บูมที่นิสัยติดจะพูดน้อยพูดขึ้นมา แล้วเดินตรงเข้าไปในห้องพร้อมกับโอเชี่ยน ธันวาและไททัล ราชันย์ก็เดินตามเข้ามาเช่นกัน

ราชันย์ : ตามใจพวกมึง กูเคยห้ามได้ที่ไหน 

คนตัวโตว่าแค่นั้นก็นั่งลงแล้วดื่มเหล้าเพียวๆ กระดกกินต่อเหมือนดื่มน้ำเปล่า และไม่ได้สนใจรินเหล้าให้ใครเลย เขาถือคติใครอยากกินก็รินเอาใครอยากเมาก็รินเอง

ไททัล : เรื่องมันเป็นยังไงวะ มึงเล่าให้พวกกูฟังดิ

โอเชี่ยน : เออ นั่นดิ! กูก็เห็นพวกมึงรักกันดีจนถึงขั้นมึงจะขอเธอแต่งงานแล้วทำไมอยู่ๆ เธอถึงได้หนีไปวะ มึงทะเลาะอะไรกันรุนแรงหรือเปล่า หรือว่ามึงแอบซุกเด็ก?

ราชันย์ : ตั้งแต่กูคบกับแคร์กูก็ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนอีกเลย เธอทำให้กูอยากจริงจังกับชีวิตและเลิกเจ้าชู้เอาผู้หญิงไม่เลือกหน้า พวกมึงก็เห็นว่ากูแทบจะไม่ได้ออกไปเที่ยวเลยอยู่กับเธอตลอดเวลา

ไททัล : แสดงว่าเมียมึงมีกิ๊ก?

บูม : มึงจะตัดสินเธอโดยที่ไม่รู้ความจริงไม่ได้

โอเชี่ยน : ถึงขั้นหนีไปแบบนี้มันจะมีสักกี่เรื่องกันวะ ถ้าไม่นอกใจก็แสดงว่าไม่ได้รักไอ้ชินเลย

คำพูดของโอเชี่ยนเหมือนมีดนับพันเล่มมาปักอยู่ที่อกของเขา ที่เพื่อนของเขาพูดก็น่าคิดมันจะมีสักกี่เหตุผลที่ผู้หญิงคนหนึ่งเลือกที่จะทิ้งผู้ชายคนหนึ่งไปโดยไม่ใยดี ไม่บอก ไม่กล่าว ไม่แม้แต่จะมีสัญญาณเตือนใดๆ มาเลย ตลอดระยะเวลาห้าวันที่เธอหายไป เขาเฝ้าตามโทรหาเธอตลอดแต่เธอก็ปิดเครื่องตลอดเช่นกัน เขาคิดว่าเธอคงเลิกใช้เบอร์นี้ไปแล้วเพื่อไม่ให้ติดต่อเธอได้อีก เธอใจร้ายกับเขามากจริงๆ

โอเชี่ยน : กูขอโทษกูมันปากหมาเอง มึงกำลังเศร้า กูไม่ควรพูดอะไรให้มึงเศร้าไปมากกว่านี้

ราชันย์ : ที่มึงพูดมามันไม่ผิดเลยสักนิดจะมีเหตุผลอะไรที่ทำให้เธอทิ้งกูไปอย่างไม่ใยดีแบบนี้นอกจากเธอจะมีคนอื่น เธอใจร้ายกับกูมากไปจริงๆ ไปแบบไม่ร่ำลากูสักคำ ผู้หญิงคนนั้นไม่มีหัวใจเลยสักนิด เธอลือดเย็นกว่าผู้หญิงทุกคนที่กูเคยพบเคยเห็น 

ธันวา : กูว่ามึงตัดใจเถอะว่ะ ผู้หญิงมีตั้งเยอะแยะมากมายที่พร้อมจะเข้าหาคนรวยๆ แบบมึง มึงไม่ได้เสียคนที่รักมึงนะเว้ย มึงเสียคนที่ไม่รักมึงไปต่างหาก แล้วมึงก็ควรที่จะลุกขึ้นมาเข้มแข็งได้แล้ว มึงเมาเหมือนหมาแบบนี้เขาก็มองไม่เห็นมึงหรอก 

ไททัล : เชี้ย!!! โคตรคม ไอ้ธันวามึงนี่บทจะพูดให้เพื่อนมีกำลังใจ มึงก็พูดได้ดีเลยนี่หว่า

ธันวา : เอ้า!! ไอนี่!! นี่มึงชมหรือว่ามึงด่ากูกันแน่วะ

ไททัล : ฮ่าๆ ชมสิวะ มาๆ ไหนๆวันนี้ก็มาถึงรังรักไอ้ชินแล้ว เมาแล้วนอนนี่เลยแล้วกัน แล้วพรุ่งนี้มึงก็เลิกกินเหล้าได้แล้วนะ

ราชันย์ : เออ...กูขอบใจพวกมึงมากนะที่มาอยู่เป็นเพื่อนกู และมาดึงสติกูกลับมา พรุ่งนี้เป็นต้นไปกูจะเป็นคนใหม่ กูจะลืมเธอให้ได้ไม่ว่าเธอจะทิ้งกูไปด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม กูจะไม่หาคำตอบแล้ว ในเมื่อเธอเลือกที่จะทิ้งกูไปเอง กูก็จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ให้ดีที่สุด

บูม : เออ มันต้องอย่างนั้น พวกกูจะกลับไทยอาทิตย์หน้าแล้ว มึงล่ะจะกลับวันไหน จะกลับพร้อมพวกกูเลยหรือเปล่า?

ราชันย์ : ไปดิ อยู่ที่นี่กูก็ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปทำไม สู้กลับไปบริหารธุรกิจของที่บ้านดีกว่า