-03- หวงของเล่น

เบนจามินถอนหายใจหนักๆอย่างเบื่อหน่าย เขาขึ้นแท่นนักธุรกิจหนุ่มไฟแรง กำลังเป็นที่จับตามองของสื่อและสังคม มีหญิงสาวมากมายที่ยอมทอดกายหวังจะมาเป็นสะใภ้ของแม็กซ์เวิร์ดแต่ก็ต้องผิดหวังเนื่องจากเขาไม่ใช่ผู้ชายที่จะกินไม่เลือก เบนจามินไม่เคยกินของนอกบ้านมานานแล้ว เพราะทุกวันนี้เขามีนางบำเรอตัวน้อยคอยบริการอย่างเต็มอิ่มอยู่แทบทุกคืน

_______________________

-03- หวงของเล่น

วันนี้เมลินดาเลิกเรียนเร็วกว่าปกติ เพื่อนชายใจสาวอย่างพอร์ชหรือพอร์ชชี่จึงชวนเธอไปช่วยเลือกของขวัญวันเกิดให้แฟนหนุ่มที่ห้างMaxx ห้างของครอบครัวแม็กซ์เวิร์ดที่นานๆทีเธอจะมาเหยียบที่นี่

"นี่ยัยลิลลี่ แกว่าพี่ไนท์ของฉันจะชอบน้ำหอมกลิ่นไหน ช่วยฉันเลือกหน่อยสิ"

"ฉันชื่อลินดา เรียกให้มันถูกหน่อยสิ" เมลินดาส่ายหน้าระอาให้กับเพื่อนรักที่ชอบเปลี่ยนชื่อให้เธออยู่บ่อยๆ

"จ๊ะๆ ลินดาก็ลินดา แกว่ากลิ่นไหนหอมกว่ากัน" พอร์ชยังกระตือรือร้นที่จะเลือกน้ำหอมจนเธอเวียนหัวกับกลิ่นไปหมด

"ฉันขอลองหน่อยนะชะนี" พอร์ชฉีดน้ำหอมทดลองกลิ่นที่ปกเสื้อของเธอแล้วโน้มตัวลงไปสูดดมกลิ่น หากคนภายนอกที่ไม่รู้คงคิดว่าทั้งสองเป็นคู่รักหนุ่มสาวเป็นแน่ และหนึ่งในคนที่คิดแบบนั้นคือ ...เบนจามิน!!!

เขายืนมองตั้งแต่เมลินดาเดินเข้ามาในร้านน้ำหอมแบรนด์ดังกับชายหนุ่มหน้าเกาหลีนั่นแล้ว ตอนนี้ในใจร้อนรุ่มจนแทบจะฉีกเนื้อเธอให้เป็นชิ้นๆ ถึงแม้เขาจะเป็นผู้ชายคนแรกของเธอแต่ก็ไม่มีอะไรมาการันตีว่าหลังจากนั้นเธอมีใครอีกกี่คน แค่คิดว่าเมลินดาเป็นของคนอื่นที่ไม่ใช่เขาก็ไม่รอช้าสองขาแกร่งก้าวไปหาเป้าหมายทันที

'เขาไม่ชอบแบ่งปันของเล่นให้ใคร!'

หมับ!

"อ๊ะ...คะ..คุณเบนจามิน!"

"ใช่ฉันเอง" น้ำเสียงที่พูดออกมาทำให้เธอรู้ได้ทันทีว่าเขากำลังไม่พอใจอะไรบางอย่าง

"ลินดาฉันจ่ายงะ..." พอร์ชเดินเข้ามาหาลินดาก็ต้องตกใจที่เห็นหนุ่มหล่อมาดแมนแฮนด์ซั่มยืนจับมือเพื่อนสาวอยู่

"ลินดาจะกลับกับผม เชิญคุณกลับไปได้เลย" เบนจามินหันไปบอกชายหนุ่มที่ยืนทำหน้าตะลึงอยู่ข้างๆ

"เอ่อ คุณเป็น?"

"คุณเบนจามินเป็นเจ้านายฉันเอง" เมลินดารีบชิงตอบตัดหน้า เธอกลัวเบนจามินจะพูดสถานะของเธอให้เพื่อนรับรู้

"อ่อๆ งั้นแกกลับกับเจ้านายเถอะ ฉันจะแวะไปหาพี่ไนท์ด้วยนะ"

"อะ...เอ่อ แต่ว่าฉัน..." เมลินดาจะปฏิเสธแต่ต้องหยุดชะงักทันทีที่หันไปเห็นใบหน้าบึ้งตึงของเบนจามินที่พร้อมจะกระโจนใส่เธอ

"ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะพอร์ช" เธอจำใจบอกลาเพื่อนชายแล้วเดินตามเบนจามินออกไป

"คุณเบนจามินจะให้ลินดาไปรอที่ไหนคะ" เมลินดาหันไปถามอย่างงงๆ เพราะนี่มันเพิ่งจะบ่ายสาม ไม่น่าจะใช่เวลาเลิกงานของอีกฝ่าย

"เดินตามมาอย่ามัวแต่พูดมาก" เบนจามินเดินนำหน้าไปที่ลิฟต์แล้วกดขึ้นไปที่ห้องทำงานชั้นบนสุด

ระหว่างทางมีเพียงความเงียบ เมลินดาไม่กล้าถามอะไรเพราะดูจากสีหน้าท่าทางแล้วเขาคงจะอารมณ์ไม่ดี

หญิงสาวเดินตามหลังเจ้านายท่ามกลางสายตาอยากรู้อยากเห็นของเหล่าพนักงาน เพราะท่านประธานไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนขึ้นมาที่นี่ ส่วนใหญ่มีแต่ผู้หญิงมาหาท่านประธานเองมากกว่า

แกร็ก~ ปัง!

"แม่ฉันส่งให้เธอไปเรียน กล้ามากนะที่มาพลอดรักกับผู้ชายหน้าระรื่น" น้ำเสียงเกรี้ยวกราดด่าทออย่างโมโห ยิ่งนึกภาพตอนไอ้หนุ่มนั่นคลอเคลียเธอแล้วใจยิ่งร้อนรุ่มในจิตใจ

"ไม่ใช่นะคะ พอร์ชกับลินดาเราเป็น..."

"หุบปากซะ!!! เธอไม่มีสิทธิ์เป็นอะไรกับมัน"

"แต่พอร์ชเป็นเพื่อนคนเดียวของลินดานะคะ!" เมลินดาหันไปมองเบนจามินด้วยสายตาตัดพ้อ เธอมีพอร์ชเป็นเพื่อนเพียงคนเดียว เขาจะไม่ให้เธอมีเพื่อนเลยหรือ

"ถ้าอยากเป็นเพื่อนกับมันต่อก็ทำให้ฉันพอใจสิ"

________________________