ตอนที่ 6 ฉันไม่ได้ขายตัว NC 20+

ตอนที่ 6 ฉันไม่ได้ขายตัว

มือใหญ่โอบรั้งร่างบางขึ้นมานั่งคร่อมบนตักเขา ดวงตาคมกริบกวาดมองสำรวจไปจนทั่วเรือนร่างของเธอโดยเฉพาะหน้าอกอวบใหญ่ที่เขาชอบ มันตั้งเต้าเต่งตูม รูปทรงสวย ไม่มีหย่อนคล้อยเลยสักนิด

“อย่ามอง”

เธอกำลังจะยกมือขึ้นปิดบังหน้าอกของตัวเอง แต่ก็ยังช้ากว่าเขาที่ส่งมือร้อนไปเคล้นคลึงบีบขยำหน้าอกทั้งสองข้างของเธออย่างมันมือ มันเด้งดึ๋งสู้มือเขาดีจริงๆ

“โคตรใหญ่ ของจริงเสียด้วย ผมชอบจัง”

สิ้นสุดคำพูด คาสโนว่าหนุ่มก็ก้มหน้าลงแตะลิ้นที่ปลายยอดสีชมพูของเธอทันที เขาตวัดลิ้นละเลงเร้าจนสาวน้อยร้องครางโหย เธอใช้มือจับที่บ่ากว้างแล้วแอ่นหน้าอกให้เขาปรนเปรอเธอได้ถนัดขึ้น

“อืออ อืออออ อ๊า”

คาสโนว่าหนุ่มดูดดึงยอดอกของเธออย่างหิวกระหาย มือก็บีบเคล้นอีกข้างตลอดเวลา

“พอค่ะ อืออ ปล่อยฉันเถอะ”

“ปล่อยได้ยังไง คุณเป็นของผม จากนี้ไป จะมีแค่ผมเท่านั้น ที่ได้ทำแบบนี้กับคุณ”

“อ๊ะ ไม่ อย่านะ อ๊า”

เขาจับสะโพกของเธอแล้วยกขึ้น จดจ่อท่อนเอ็นใหญ่โตที่มีหัวเบ่งบานแดงก่ำที่ปากทางรัก ก่อนจะกดตัวเธอลงมาครอบครองมันจนมิดลำ ท่ามกลางความเจ็บแสบปวดแปลบและความเสียวซ่านสุดจะบรรยาย เธอจิกเล็บลงที่บ่าบึกบึนของเขาจนเจ็บ แต่ก็รู้สึกได้อารมณ์จนท่อนร้อนยิ่งขยายใหญ่โตคับร่องไปหมด

“อื้อ เจ็บ”

“ซี๊ดดดดด ไม่เสียวเลยหรอ หื้มมม”

เขาสบตากับเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาที่สะกดจิตเธอได้อีกแล้ว เขามีเสน่ห์มากจริงๆ มากจนเธอไม่อาจต้านทานความต้องการของเขาได้เลย

เขาจับสะโพกของเธอทั้งสองข้าง แล้วขยับยกขึ้นลงเบาๆ ด้วยรู้ว่าสาวน้อยไร้ประสบการณ์คงทำอะไรแบบนี้ไม่เป็นแน่ๆ แรงเสียดสีทำให้เธอเสียวซ่านจนต้องครวญครางแทบไม่เป็นภาษา แล้วขยับร่างกายตามการชักนำของเขา ไม่นานเธอก็สามารถขยับโยกบดร่อนสะโพกเด้งเอวตามจังหวะที่เธอกำหนดขึ้น และคราวนี้ก็ต้องกลายเป็นเขา ที่ส่งเสียงร้องครางโหยอย่างน่าสงสาร

“อ่าห์ เพิร์ล ซี๊ดดดด โอยยย โอยยย”

คนตัวบางยังคงขย่มเขาอย่างเมามันไม่หยุด ร่องรักน้อยๆ ตอดรัดเขาระรัว กายแกร่งจึงกอดรัดเธอไว้แน่น แล้วเกร็งสะโพกกระแทกสวนขึ้นไปแรงๆทุกครั้งที่เธอกดตัวลงมา

“อ๊า อ๊า เจ็บ อื้ออ”

“เจ็บหรือเสียว ที่รัก โอ้วว”

“อื้ออ อ๊า อ๊า”

เธอไม่ตอบแต่กอดรัดเขาแน่น ตัวบางเกร็งสะท้าน ก่อนกระตุกแรงๆ หลายครั้งในขณะที่เขาอัดกระแทกถี่ๆ แล้วปลดปล่อยน้ำรักอุ่นร้อนในกายเธอจนหมดทุกหยาดหยด

เขาถอดถอนตัวตนออกมาอย่างรวดเร็ว แล้วจับเธอนั่งคลานเข่าโดยให้เธอเอามือเกาะที่ขอบอ่าง จากนั้นก็กดแทรกท่อนร้อนเข้าสู่ร่องรักของเธอทีเดียวจนสุดโคนไม่ให้เธอได้ตั้งตัว

“โอ๊ยยย เอาออกไปนะ พอแล้ว”

“ผมจะซื้อคุณจากสังกัด ต่อไปห้ามไปรับงานแบบนี้อีก คุณต้องอยู่กับผม อื้มมม”

“อ๊ะ ฉันไม่ได้ขายตัว อ๊ะ”

“โอยย ที่รัก ผมเสียววว อย่าตอดแรงๆ แบบนี้อีก ถ้าไม่อยากโดนเอาทั้งคืน โอววว”

ฟังที่ไหน เมื่อร่องรักคับแน่นของวัยสาว มันเอาแต่ตอดรัดแก่นกายของเขาจนแน่นหนึบแทบดึงออกไม่ได้แบบนี้ และเขาเองก็ชักจะหลงใหลความสดใหม่ของเธอเสียแล้วสิ ได้ ในเมื่อเธอไม่เชื่อฟังเขา ยังบีบรัดหนุบหนับอยู่แบบนี้ ก็โดนมันทั้งคืนเป็นไร และคนอย่างเขาไม่เคยพูดอะไรเกินจริงที่ตัวเองทำไม่ได้เสียด้วยสิ

ร่างบางขยับโยกขึ้นลงตามแรงกระแทกของคนตัวโตเหนือร่าง ก่อนที่จะโยกอย่างถี่กระชั้นแล้วหยุดลงฉับพลัน ตามด้วยการกอดรัดกันแน่นของสองร่างเปลือยเปล่าโดยที่มาเฟียหนุ่ม แตกกระจายน้ำรักที่หลงเหลืออยู่น้อยนิดในร่องรักของเธอจนลึกสุดโคน พร้อมๆกับการที่เธอกระตุกเต้น กรีดร้องเสียงแหบโหย เสร็จสมตามเขาไปติดๆ

คนตัวโตทิ้งกายลงทับเธอ หอบหายใจแรงจนตัวโยน ก่อนจะจูบที่ขมับชื้นเหงื่อของเธออย่างขอบคุณหลายครั้ง เมื่อทั้งสองปรับลมหายใจให้เป็นปกติได้ เขาก็ถอดถอนตัวตนออกมาแล้วทิ้งกายลงนอนเคียงข้างเธอ ที่ตอนนี้มองสบตาเขาครู่หนึ่งแล้วปิดเปลือกตาที่หนักอึ้งลงไปเพราะความอ่อนเพลียเต็มที

คาสโนว่าหนุ่มมองสาวสวยที่หลับสนิทข้างกาย ก่อนตัดสินใจลุกขึ้นไปหยิบเช็คเงินสดมูลค่าเท่ากับที่เธอสามารถซื้อบ้านเดี่ยวหลังใหญ่โตได้เลย เขาวางเช็คใบนั้นลงที่โต๊ะข้างเตียง เขียนโน้ตแผ่นน้อยไว้ให้เธอ ก่อนจะกลับขึ้นมานอนบนที่นอนแล้วตวัดแขนโอบรั้งเธอเข้ามานอนกอดแนบอกแกร่งอย่างที่ไม่เคยทำกับใคร เพราะเขาไม่เคยค้างคืนกับสาวคนไหนแบบนี้มาก่อน

ในช่วงสายของวัน พราวมุกลืมตาขึ้นมาด้วยความยากลำบาก เธอรู้สึกเพลียและเจ็บปวดไปทุกส่วนของร่างกาย โดยเฉพาะส่วนอ่อนไหวกลางกายสาว ที่มันปวดแปลบจนแทบขยับตัวไม่ได้

เธอมองเจ้าของหน้าอกหนั่นแน่นที่ให้เธอหนุนต่างหมอนมาหลายชั่วโมง พยายามจดจำทุกส่วนบนใบหน้าของเขาให้ได้มากที่สุด เพราะจากนี้คงไม่มีวันได้พบกันอีกแล้ว

แม้เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขาจะเป็นเรื่องเข้าใจผิด แต่เธอก็ไม่พร้อมที่จะเจอะเจอหน้าเขาอีก ให้มันจบลงที่ตรงนี้คงดีที่สุด เพราะอีกไม่กี่วันเธอก็จะเดินทางกลับบ้านเกิดของเธอแล้ว

ร่างบางค่อยๆขยับตัวลงจากเตียงด้วยความยากลำบาก แต่ก็ต้องกัดฟันทนต่อความเจ็บปวดนี้ให้ได้ เธอต้องรีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด ก่อนที่เขาจะตื่นขึ้นมา ซึ่งก็ไม่รู้ว่าถ้าต้องเผชิญหน้ากันอีกครั้งแล้วจะเกิดอะไรขึ้น เขาจะซื้อตัวเธอแล้วรั้งเอาไว้ข้างกายอย่างที่เขาพูดเอาไว้เมื่อคืนหรือเปล่าก็สุดรู้ได้

เมื่อเธอใส่เสื้อผ้าชุดเดิมที่ใส่มาเรียบร้อยแล้ว ก็เหลือบไปเห็นเช็คเงินสดและกระดาษแผ่นน้อยที่วางไว้ เนื้อความเป็นภาษาไทยตัวบรรจงสวยงาม

“เพิร์ล ตื่นแล้วอย่าเพิ่งไปไหน ปลุกผมด้วย เรามีเรื่องต้องคุยกัน ส่วนเช็คนั่นผมให้คุณ ตอบแทนที่คุณทำให้ผมมีความสุขมาก”

เธอกำเช็คใบนั้นแน่น มองมันผ่านม่านน้ำตา ค่าตอบแทนที่ทำให้เขามีความสุขหรอ ค่าพรหมจรรย์ของเธอสินะ คิดเป็นเงินไทยเท่าไหร่นะ ราวๆ สิบล้านได้ล่ะมั้ง คนรวยๆ เขาใช้เงินเปย์ผู้หญิงกันที่ละมากๆ แบบนี้เลยหรอ

ดีล่ะ ในเมื่อเธอไม่สามารถเรียกร้องเอาเยื่อบางๆ นั่นกลับมาได้อีก และเขาก็ไม่มีทางมองเธอให้ดีกว่าผู้หญิงขายตัวได้แล้ว เธอก็จะไม่โง่ เธอจะรับเช็คนี่ไว้ จะไปขึ้นเงินทันที และจะรีบกลับเมืองไทยให้เร็วที่สุดเลย

เธอมองเขาผ่านม่านน้ำตาอีกครั้ง แล้วตัดใจออกจากห้องนี้โดยเร็ว รู้สึกน้อยใจในชะตาชีวิตนัก ขนาดเขาทะลวงความบริสุทธิ์ของเธอไปแล้ว เขายังไม่มองว่าเธอดีและมีค่าไปมากกว่าผู้หญิงหากินเลย พอกันที เธอจะทิ้งทุกอย่างเอาไว้ที่นี่ให้หมด จะกลับไปเริ่มต้นใหม่กับยายแค่สองคนเท่านั้น

พชร รู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีตอนบ่ายโมงกว่า แม้ร่างกายจะอ่อนเพลียแต่ก็รู้สึกกระชุ่มกระชวยในหัวใจแปลกๆ มือใหญ่ควานหาร่างบางที่นอนกกกอดกันมาแต่ก็พบเพียงความว่างเปล่า จึงรีบลุกเดินหาเธอจนทั่วห้อง เมื่อนึกได้ก็เดินกลับมาดูที่เช็คเงินสดที่เขาเขียนไว้ให้เธอ ปรากฏว่ามันหายไปแล้วพร้อมทั้งกระดาษแผ่นน้อยนั้นด้วย เธอคงกลับไปแล้ว แต่ไม่เป็นไร ยังไงคนของเขาก็ต้องมีคอนแทกต์ของเธอแน่นอน

เขาอาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดสบายๆ เพราะต้องการพักผ่อนอยู่ที่ห้อง เรียกแม่บ้านมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอนที่เหมือนกับมีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นบนเตียงนี้ก็ไม่ปาน ซึ่งคนสนิทของเขาก็เดินสวนกันกับแม่บ้านพอดี จึงได้เห็นร่องรอยอารยธรรมบนผ้าปูที่นอนนั้นก็ยิ่งรู้สึกผิด

“เอ่อ ผมขอโทษครับนาย”

ทันทีที่วิลล์เข้ามา ก็ก้มหน้าก้มตา ทำท่าทางสำนึกผิด จนเขาเองอดแปลกใจไม่ได้ ว่าหมอนี่ไปทำความผิดอะไรมา หรือเพราะขัดคำสั่งเขา หาผู้หญิงบริสุทธิ์มาขึ้นเตียงกับเขากันแน่

เขาเองนอนกับผู้หญิงมามากมาย ไม่เคยเลยสักครั้งที่เขาจะนอนกับสาวบริสุทธิ์ เพราะพวกเธอมักยึดติดกับความสัมพันธ์ทางกายกับชายคนแรก จนนำมาซึ่งความรักและความหึงหวงวุ่นวายไปหมด เขาเลยตัดปัญหาด้วยการนอนกับสาวๆที่มากประสบการณ์เท่านั้น

“ขอโทษ เรื่องอะไร”

“เอ่อ เรื่องผู้หญิงคนเมื่อคืนที่อยู่กับนายครับ”

“อ่อ เรื่องที่นายขัดคำสั่งฉัน เอาสาวบริสุทธิ์มาให้ฉันน่ะหรือ”

วิลล์อ้าปากค้าง เบิกตากว้างด้วยความตกใจ เลือดที่เห็นบนผ้าปูที่นอนเมื่อกี้ก็คิดว่าเจ้านายกระทำรุนแรงกับสาวคนนั้นจนเลือดอาบ เพราะสาวเอเชีย ไม่น่าเข้ากับเจ้านายเขาได้ง่ายขนาดนั้น ที่ไหนได้ เธอคนนั้นดันบริสุทธิ์ นี่ความผิดพลาดของเขาทำร้ายชีวิตลูกผู้หญิงคนหนึ่งขนาดนี้เลยหรือ

“น่ะ นายครับ เอ่อ เธอคนนั้น ไม่ใช่คนที่ผมหามาหรอกครับ เราเข้าใจผิด”

“ห๊ะ ว่าอะไรนะ มันเกิดอะไรขึ้น”

“คือ ผมติดต่อมิเชลไป แต่เธอไม่สบาย เลยส่งเพื่อนมาแทน ผมไปยืนรอที่ล็อบบี้ แล้วเธอคนนี้ก็พรวดพราดวิ่งเข้ามาบอกว่ามาเป็นแม่บ้าน ผมนึกว่ามิเชลบอกเพื่อนไปว่าต้องมารับบทแม่บ้านและใส่ชุดเมดสาวให้นายตื่นเต้น ที่ไหนได้ เธอคือคนที่มารีติดต่อให้มาทำความสะอาดห้องนายครับ”

ใบหน้าหล่อเหลาซีดลงถนัดตา นี่เขาเข้าใจเธอผิด แถมพอรู้ว่าเธอบริสุทธิ์ก็ยังไม่ยอมถามไถ่เรื่องราวให้กระจ่าง กลับตักตวงเอาความหอมหวานจากร่างกายเธออย่างเอาแต่ใจทั้งคืนอีกต่างหาก ที่จริงเขาก็น่าจะเอะใจบ้าง แต่ทำไมถึงหูอื้อตาลายขนาดนั้น

แต่เพียงครู่ สีหน้าของเขาก็ดีขึ้น มุมปากแต่งแต้มรอยยิ้มเล็กๆ เพราะถ้าเป็นความเข้าใจผิด แปลว่าเธอคนนี้ไม่ได้มาขายตัว แต่มาทำงานตามที่เธอบอกจริงๆ เมื่อรู้ว่าเธอคงไม่ไปนอนกับใครซ้ำรอยเขาง่ายๆ ก็รู้สึกโล่งใจขึ้น

“แล้วแกรู้ได้ไงวิลล์ รู้ตอนไหน”

“พอผมส่งนายที่ห้องสักพักใหญ่ๆ ผู้หญิงที่มิเชลส่งมาก็มาถึง ผมงงมากเลยรีบขึ้นไปหานาย แต่ เอ่อ ปรากฏว่าผมขึ้นมาไม่ทันแล้วครับ ผมได้ยินเสียงนายกับ เอ่อ ผู้หญิงคนนั้น กำลังมีความสุขกันแล้ว”

“โอ๊ยย ไอ้วิลล์ มีความสุขอะไรล่ะ ฉันปล้ำเธอนะโว้ย เธอจำยอมนอนกับฉัน ฉันก็คิดว่ามันเป็นละครฉากหนึ่ง ที่ไหนได้ เธอไม่ได้ขายตัวจริงๆ แกรีบไปตามหาตัวเธอมาให้ฉันให้ได้ ที่อยู่ เบอร์โทร เอามาให้หมด เออ เธอทำงานที่ร้านอาหารไทยที่ฉันชอบไป เอาให้ได้เรื่องภายในพรุ่งนี้เช้า”

“ครับ นาย”

เขาก็อยากจะออกไปช่วยไอ้วิลล์มันตามหาเธออยู่หรอก แต่เพราะชะล่าใจว่ายังไงเธอก็หนีเขาไม่พ้น นอกจากติดปีกบินเท่านั้น แล้ววันนี้เขาก็อ่อนเพลียมากด้วย สู้นอนหลับพักผ่อนให้เต็มอิ่ม รอเธอมาหาจะดีกว่า