ฮันนี่เมียร่วมรัก : EP.7 NEVER FU*K?

ถ้าคืนนี้เขาไม่ได้ผู้หญิงคนนี้ เขาก็คงนอนไม่หลับแน่ ๆ ไม่ก็อาจจะกลับคอนโดไปฆ่าเพื่อนรักตัวเองตาย (ไอ้รันเวรเอ๊ย!) บราวน์สบถด่าเพื่อนรักของเขาภายในใจ

LUX CONDO

(คอนโดของฮันนี่)

"คอนโดนี้ก็ไม่เลวเลยนะ" บราวน์มองดูคอนโดหรูที่อาจจะราคาถูกกว่าของเขานิดหน่อย แต่ก็ถือว่ามีระดับมากเลยเช่นกันในย่านมหาวิทยาลัยแห่งนี้

ฮันนี่หยิบคีย์การ์ดมาเปิดประตูเข้าไปในห้องของเธอ โดยไม่ได้ตอบอะไร

ร่างบางหันไปมองอย่างลุ้น ๆ กับท่าทีของแบร์บราวน์ เพราะห้องของเธอมันเป็นห้องสตูดิโอ ขนาดที่เล็กที่สุดของคอนโดหรูแห่งนี้เลย และมันก็ทำให้เธอรู้สึกประหม่าอยู่ไม่น้อยเลยที่จะเปิดห้องต้อนรับแขกคนสำคัญแบบนี้

"ห้องยังใหม่อยู่เลยนะเนี่ย" ร่างสูงเดินเข้ามาในคอนโดที่มีขนาดเล็กกว่าของเขาเกือบห้าเท่าได้

"เพิ่งย้ายเข้ามาตอนเปิดเทอมเองอะ" ฮันนี่ตอบกลับไปเบา ๆ

ภายในห้องยังดูโล่ง ๆ เพราะเธอเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ได้ไม่ถึงสองเดือนดี แล้วก็แทบไม่ได้ซื้ออะไรเข้าห้องเลยสักชิ้น

"ห้องมันเล็กแล้วก็อึดอัดมาก ๆ เลยด้วย" เธอพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่แสดงออกชัดเจนว่าไม่ค่อยชอบห้องตัวเองสักเท่าไร

"แต่พอดีไอมาซื้อที่นี่ช้าไปหน่อย..ก็เลยไม่ได้เลือกห้องดี ๆ เพราะมัน sold out ไปหมดแล้วอะ" ฮันนี่เอ่ยตอบและพยายามหาเหตุผลที่ทำให้เธอดูไม่แย่มากนัก

"แต่ห้องนี้ก็น่ารักดีแล้วนะ ห้องเล็ก ๆ ก็อบอุ่นดีออก" ร่างสูงเดินเพียงไม่กี่ก้าวก็ถึงตัวของเธอแล้ว

ซึ่งแสงไฟภายในห้องมันก็ติด ๆ ดับ ๆ จริงตามที่เธอบอกเอาไว้

"เหมือนหลอดจะขาดนะ" บราวน์เงยหน้าขึ้นมองไฟบนเพดานเล็กน้อย

"ยูได้ซื้อหลอดใหม่มารึเปล่า" เขาหันกลับมาถามคนตรงหน้าทันที

"ซื้อมาแล้วอะ แต่เปลี่ยนเองไม่เป็น" ฮันนี่หยิบกล่องหลอดไฟส่งให้บราวน์ดู

"มีแฟนแล้ว..ก็ไม่ต้องเปลี่ยนเองหรอกนะ" ร่างสูงโน้มใบหน้าเข้าไปหอมแก้มนุ่ม ๆ ของเธอ ก่อนจะรับกล่องหลอดไฟที่เธอยื่นให้มา

"งั้นเดี๋ยวยูไปปิดสวิตช์ไฟก่อนนะ" ร่างสูงลากเก้าอี้มาเพื่อยืนเปลี่ยนหลอดไฟให้คนตัวเล็กทันที

ฟุ่บ! ไฟดับลงเหลือแค่เพียงแสงสลัว ๆ จากด้านนอกหน้าต่าง ซึ่งก็พอจะมองเห็นขั้วหลอดไฟอยู่บ้าง

หลังจากที่หมุนเปลี่ยนถอดเข้าถอดออก สวมใส่อยู่นานเขาก็ทำมันจนเสร็จ

"อ่า..เปิดไฟได้เลยเบบี๋" ร่างสูงเอ่ยให้สัญญาณกับเธอไปอีกครั้ง

"โอเคไฟสว่างจ้าแล้ว" บราวน์ยืนเงยหน้ามองผลงานของเขาสักพัก และเมื่อก้มหน้าลงมองไปที่คนตัวเล็กตรงหน้าเรือนร่างที่เขาปรารถนาเริ่มย่างเท้าก้าวเข้ามาหาเขาอย่างช้า ๆ

โดยที่เธอเริ่มถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกทีละชิ้น ๆ จนมาหยุดกายเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าของเขาในท้ายที่สุด

"..อึก.." แบร์บราวน์กลืนน้ำลายลงคอ ก่อนจะใช้ลิ้นดุน ที่ข้างกระพุ้งแก้มของเขาและใช้สายตาอันแหลมคมจดจ้องมองไปที่ร่างอรชรตรงหน้าของเขาอย่างละเอียด

"สวย...สวยแบบไม่มีที่ติเลยสักนิด" เขาเอ่ยขึ้นพร้อมกับลูบผิวกายขาวอมชมพูของเธอเบา ๆ

ปลายนิ้วชี้วางสัมผัสลงตรงกลางอกก่อนจะค่อย ๆ ใช้นิ้วลากยาวลงมาจนถึงร่องหยักลึกของกลีบเนื้ออวบอูม ตรงใจกลางของสงวนของหญิงสาว

"เป็นของไอนะ ไอจะดูแลยูให้ดีที่สุด" ร่างสูงโน้มใบหน้าเข้าไปกระซิบข้างหูของเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะช้อนตัวอุ้มร่างบางเดินตรงไปยังเตียงนอน ภายในห้องเล็ก ๆ ของเธอ

ในจังหวะที่บราวน์กำลังวางคนตัวเล็กลงบนเตียงอย่างช้า ๆ ซึ่งทั้งสองคนยังสบตากันและกันอยู่แบบนั้น

ฝ่ามือเล็ก ๆ ของเธอลูบใบหน้าของเขาด้วยท่าทียั่วยวน แววตาที่เธอมองเขามันยากเกินกว่าที่เขาจะเข้าใจความหมายได้..

แต่ในวินาทีนี้เขาไม่สนใจอะไรอีกแล้วนอกจากสอดใส่ท่อนรักของเขาเข้าไปในกลีบเนื้อของเธอ

มือสากค่อย ๆ ลูบหน้าท้องแบนราบไล่ขึ้นไปถึงเต้าอวบอิ่มของเธอ ทั้งออกแรงบีบแรงขยำ นวดเคล้น ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเขี่ย ๆ บริเวณยอดปทุมถันจนมันแข็งชูชันชี้ตรงมาที่ใบหน้าของเขา

"อือ.." ฮันนี่เริ่มรู้สึกวาบหวิว เหมือนหายใจได้ไม่เต็มท้องเท่าที่ควร เมื่อบราวน์ลูบไล้เรือนร่างของเธอไปทั่วทั้งกาย

เพียงแค่ได้สัมผัสผิวกายขาวเนียนนุ่มของเธอ มันก็ช่างกระตุ้นความกระสันในตัวของชายหนุ่ม ความเสียวแผ่ซ่านไปทั่วกาย ท่อนเนื้อแข็งขึ้นมาเป็นลำท่อนแกร่งจนคับแน่นกางเกงของเขาในขณะนี้ และปวดหน่วงจนแทบทนไม่ได้อีกต่อไป..

ฟุ่บ! เขาถอดเสื้อออกทันทีด้วยท่าทางเร่งรีบ

ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไซ้ไปที่ลำคอของหญิงสาว เพื่อฝากรอยรักของเขาเอาไว้ และไม่รอช้าที่จะถลกกางเกงลง และถีบกางเกงออกจากขาแกร่งจนหล่นไปกองอยู่กับพื้น

ตอนที่ริมฝีปากร้อนผ่าวของเขาซุกไซ้ลงตามลำคอของเธอและไล่ลงไปจนถึงเนินอกอวบ ก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะครอบยอดปทุมถันสีชมพูของเธอจนมิดและออกแรงดูดเบา ๆ แค่เพียงลิ้นสากตวัดเลียอมปทุมถันสีหวานของเธอ รุ่นน้องสาวก็ครางเสียงสั่น ห่อไหล่เข้าหากันทันที..

"…" เธอเม้มปากแน่นด้วยความรู้สึกหวิว ๆ อย่างบอกไม่ถูกเลย

ร่างสูงไม่ปล่อยให้เธอค้างนานเขาก้มหน้าสลับเลียสองเต้าไปก็จับแก่นกายถูไถไปที่ตามรอยหยักตรงกลางกลีบเนื้ออวบอูมไร้ขนของเธอ

จ๊วบ ด๊วบ..ริมฝีปากหนาดูดสองเต้าอวบอิ่มเสียงดังลั่น มืออีกข้างก็บีบขยำทรวงอกของเธอ

"อือ..ซี้ด.." ร่างบางแอ่นอกขึ้นสู้ปลายลิ้นของเขา ใบหน้าสวยเหยเก เรือนร่างบิดเร่าเกร็งไปทั้งตัวด้วยความเสียว

"ไอทำให้ยูเสียวได้มากกว่านี้อีกนะ" ร่างสูงค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นพร้อมกับจับแก่นกายของเขาจ่อไปที่ใจกลางร่องสวาทของเธอทันที พร้อมกับเริ่มใช้แก่นกายถูไถขึ้นลงไปตามรอยระหว่างสองกลีบเนื้ออูม ตรงหน้า

ช่องทางรักที่ปิดสนิทของเธอยังพอจะมีน้ำสวาทไหลเยิ้มออกมาบ้าง

"ไอไม่เคยเห็นของใครที่...สวยเท่านี้มาก่อนเลยอะ" สายตาของเขาไม่อาจละจากกลีบเนื้ออวบอูมไร้ซึ่งขนที่ขาวเนียนอมชมพูตรงหน้าตอนนี้ได้เลย

ด้วยไฟหลอดใหม่ที่เพิ่งเปลี่ยนไป มันช่างสว่างจ้ามากพอที่จะมองเห็นทุกซอกทุกมุมอย่างชัดเจน แล้วก็ต้องยอมรับเลยว่าฮันนี่สวยหมดจดทุกซอกทุกมุมเลยจริง ๆ

"ของดีกว่าที่คิดไว้ซะอีก" บราวน์พึมพำเบา ๆ อย่างรู้สึกภาคภูมิใจที่กำลังจะได้เอากับของดี ๆ ตรงหน้า

เขาเริ่มใช้ปลายนิ้วแหวกกลีบเนื้อตรงหน้าถ่างดูอย่างชัด ๆ ทำให้น้ำใส ๆ ทะลักออกมาจากร่องรัก ซึ่งบราวน์ก็ไม่รอช้าก้มหน้าลงตวัดปลายลิ้นเลียน้ำเสียวของเธอในทันที

"อะ..อ่า.." ฮันนี่ซี้ดปากกดเสียงต่ำลงมากที่สุดในวินาทีที่ปลายลิ้นของเขาสัมผัสลงบนกลีบเนื้ออวบอูมของเธอ

"ไม่ไหวแล้วอะ..ขอนะ" บราวน์ลุกขึ้นพร้อมกับจับขาเรียวเล็กของเธอยกขึ้นพาดบนไหล่กว้างของเขา แก่นกายจ่อตรงเข้าไปที่ร่องรักตรงหน้า

เขาจับสองกลีบถ่างอ้ากว้าง ๆ และพยายามดันเสียบแก่นกายใส่เข้าไปอย่างช้า ๆ (มันจะฉีกใช่ไหม ๆ ) ฮันนี่ทำได้แค่ระบายความกลัวออกมาภายในใจ

"อะ..อืม!!" ร่างบางจิกผ้าปูที่นอนแน่นเธอส่งเสียงกรีดร้องดังลั่นในลำคอของตัวเอง

สะ...สวบ!! ท่อนหัวบานยัดใส่เข้ามาในช่องทางรักที่คับแน่นของเธอ และมันก็ไม่สามารถที่จะขยับเข้าไปได้ลึกมากกว่านั้น

"อื้อ!!" ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวไปหมดด้วยความเจ็บแปลบที่ร่องเสียว กลีบเนื้อบางคล้ายจะฉีกออกจากกัน เรียวขาสวยเหยียดเกร็งอย่างไม่อาจควบคุมได้เลย

"จิ๊..ทำไมมันแน่นขนาดนี้อะ!" บราวน์สบถออกมาเล็กน้อย ก่อนจะถุยน้ำลายใส่ปลายนิ้วตัวเอง

"มันแน่นจนเหมือนว่า..." ก่อนจะใช้น้ำลายลูบไปที่รอบ ๆ จุดเชื่อมต่อระหว่างของเขาและของเธอ เพื่อให้มันเข้าไปได้ง่ายขึ้น..

ที่บราวน์ตั้งใจเลือกทวงท่าที่ง่ายที่สุดนี้ ก็เพื่อที่เขาจะพยายามสอดใส่เข้าไปในตัวของเธอให้ได้เสียก่อน

ซึ่งแน่นอนว่าช่องทางรักของเธอมันคับแคบมากจนเขาแทบไม่อยากจะเชื่อเลยด้วยซ้ำไปว่า..

"ไม่เคย?"