บทที่ 1

ภายในห้องสูทขนาดใหญ่ของคอนโดหรูหราริมแม่น้ำเจ้าพระยาถูกเปิดเครื่อง

ปรับอากาศเย็นฉ่ำไปทั่วทั้งห้อง ทว่าหนุ่มสาวที่นอนอยู่กลางเตียงใหญ่ กลับร้อนระอุไปด้วยเพลิงสวาทที่กำลังลามเลียเรือนกายของเขาและเธอ ในทุกวินาทีของการโรมรัน แสดงออกถึงความรักที่มีต่อกันและกัน

“น้องพรีม พี่เมฆรักน้องพรีม”

นาวาเอกนภพีท์ ราชนาวีหนุ่มแห่งท้องทะเลสีคราม ครางกระซิบบอกรักกับ อชิรญา หญิงเดียวซึ่งเป็นยอดดวงใจ ด้วยน้ำเสียงกระเส่าตามอารมณ์รักที่เริ่มแผ่ซ่านไปทั่วเรือนกาย

“เป็นของพี่เมฆนะคนดี พี่เมฆสัญญาว่าจะรักน้องพรีมคนเดียว”

“พี่...เมฆ...น้องพรีมรักพี่เมฆ”

อชิรญากระซิบบอกรักบุรุษหนุ่มคนเดียว ที่สามารถครอบครองหัวใจอันพิสุทธิ์ของเธอไปจนหมดสิ้นแล้ว

“คนดีของพี่ รักพี่เมฆเหมือนที่พี่เมฆรักน้องพรีมนะครับ”

ผู้กองนภพีท์รำพันเสียงกระเส่าชิดเรียวปากอิ่มสีกุหลาบ ริมฝีปากร้อนผะผ่าวกดจูบลงมาอย่างบางเบา ก่อนจะเพิ่มน้ำหนักการบดขยี้ให้หนักหน่วงขึ้นกว่าเดิม

“น้องพรีมอยากรักพี่เมฆ...อยากรัก...เดี๋ยวนี้”

อชิรญาครางเสียงกระเส่าขาดห้วง มือเล็กยกขึ้นโอบกอดไปรอบลำคอของชายคนรัก พอถูกผู้กองหนุ่มแสร้งยั่วด้วยการขบเม้มดูดดื่มกลีบปากด้านล่าง ก่อนจะตวัดลิ้นรัวไล้บริเวณที่ขบเม้มกัดลงไปเบาๆ แล้วผละถอยหนีออกห่างไม่ยอมพรมจุมพิตต่อ ก็ครางประท้วงด้วยความขัดใจ

“พี่เมฆ...อย่าแกล้งน้องพรีม...”

ผู้กองนภพีท์กระตุกยิ้มด้วยความพึงพอใจ ที่สามารถแกล้งหยอกเอินให้หญิงที่รักเดือดพล่านไปด้วยเพลิงสวาทอันเกิดจากฝีมือของเขา

“น้องพรีมรักใคร...น้องพรีมบอกพี่เมฆ...แล้วพี่เมฆจะยอมทำตามที่น้องพรีมต้องการ”

ผู้กองหนุ่มกระซิบเว้าวอนชิดกับเรียวปากอิ่มแดงก่ำ เพราะฤทธิ์ของการขบเม้มจากริมฝีปากร้อนผะผ่าวของเขาในก่อนหน้านี้

และขณะกระซิบเว้าวอนแกมออกคำสั่งให้คนรักทำตามที่ตนเองต้องการ ผู้กองนภพีท์ก็ลากฝ่ามือใหญ่ร้อนรุ่มนวดเฟ้นลงมาตามลำคอระหง ก่อนจะประกบฝ่ามือทั้งสองนวดเฟ้นเคล้นคลึงทั่วปทุมถันงามสล้าง ที่เป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น

“บอกพี่เมฆสิคนดี บอกว่าน้องพรีมรักใคร”

“รัก...น้องพรีม...รักพี่เมฆ...”

อชิรญาครางตอบเสียงขาดห้วง คลื่นความกระสั่นเสียว คลื่นความรัญจวนซาบซ่าน หลั่งไหลท่วมท้นกาย เมื่อปลายนิ้วแข็งแกร่งบีบขยี้ยอดถันสีหวาน จากนั้นก็สร้างความเสียวซ่านให้กับเธออีกครั้ง ด้วยการเลื่อนริมฝีปากเปียกชื้นเข้ามาครอบครองดูดชิมยอดถันแข็งเป็นไตอีกครั้ง

“โอ้...พี่เมฆ...พี่เมฆ...กำลังทำให้น้องพรีม...จะขาดใจ...”

ยอดดวงใจของผู้กองนภพีท์ ครวญครางเสียงครางแหบแห้ง ขาดห้วงแทบฟังไม่ได้ศัพท์ ใบหน้างามแหงนไปข้างหลัง เม็ดเหงื่อเล็กๆ ผุดขึ้นเต็มหน้าผากมน แอ่นเรือนกายอรชรไปข้างหน้า พร้อมกับกดศีรษะของคนรักให้แนบชิดกับปทุมขาวผ่องของตนเองให้มากยิ่งขึ้น

“พี่เมฆ...รักน้องพรีม...คนดีของพี่...มอบความสุขให้พี่เมฆนะครับ”

ผู้กองนภพีท์กระซิบอ้อนวอนสั่นพร่าอีกครั้ง ทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่าหญิงที่รัก พร้อมมอบกายใจให้กับตนเองในทุกนาที

“ค่ะ...น้องพรีมจะมอบความสุขให้กับพี่เมฆ”

คลื่นของความกระสั่นซ่านรัญจวนใจ ที่แผ่ซ่านหลั่งไหลอยู่ทั่วกายจนสั่นสะเทิ้ม กอปรกับความรักที่มีต่อผู้กองนภพีท์ อชิรญาจึงยอมทำตามที่ผู้กองต้องการทุกอย่าง

และเมื่อผู้กองนภพีท์กระซิบบอกให้เป็นฝ่ายนำเกมรักอันคุ้นเคยเป็นอย่างดี ก็ไม่ลังเลทำตามเสียงกระซิบบอกของผู้กองหนุ่ม

“ถ้าน้องพรีมรักพี่เมฆ น้องพรีมต้องมอบความสุขให้กับพี่เมฆเดี๋ยวนี้นะครับ คนดีของพี่”

มือใหญ่จับร่างบางอรชร ผิวพรรณยองใยไปทั้งตัวให้ขึ้นนั่งทาบทับอยู่บนหน้าตักของตนเอง ดวงตาคมกริบทอดมองใบหน้างามด้วยแววตาหวานฉ่ำบ่งบอกถึงความรัก ความปรารถนาของตนเองที่เผยให้หญิงสาวได้เห็น ขณะเดียวกันก็สอดส่ายกายแข็งขึงไปมาให้สัมผัสกับดอกไม้หวานฉ่ำ ยั่วยวนให้อชิรญาคลั่งในพิษรัก

“น้องพรีมรักพี่เมฆ น้องพรีมจะมอบความสุขให้พี่เมฆ เราจะมีความสุขด้วยกันนะคะ”

เอ่ยบอกให้ผู้กองนภพีท์ต้องคลี่ยิ้มละไมด้วยความถูกใจแล้ว อชิรญาก็เริ่มทำตามที่ครางบอกคนรัก เรียวปากอิ่มแดงระเรื่อกดจุมพิตลงไปบนริมฝีปากร้อนผะผ่าว ซึ่งรีบเผยอรอรับปลายลิ้นนุ่มหวาน ที่สอดเข้ามากระหวัดรัวไล้เกี่ยวพันดูดดื่มตามที่ผู้กองหนุ่มเคยพร่ำสอนในทุกครั้งๆ ที่ได้มอบความรักให้แก่กันและกัน

“น้องพรีมรักพี่เมฆ”

ความรักที่มีเอ่อล้นหัวใจดวงน้อย ความรักที่มอบให้กับผู้กองนภพีท์นับตั้งแต่นาทีแรกที่ตัดสินใจเป็นคนรักของผู้กองหนุ่ม อชิรญาจึงสามารถรำพันบอกรักผู้กองได้ในทุกนาทีของการร่ายระบำเพลิงรัก

และขณะกระซิบบอกรักเสียหวานระคนหอบกระเส่า อชิรญาก็เลื่อนเรียวปากอิ่มสีกุหลาบลงมากดจุมพิตแผ่นอกกว้าง ตวัดลิ้นนุ่มๆ โลมไล้ตามไรขนอ่อนๆ ที่ขึ้นประปรายเต็มทั่วอกแข็งแกร่ง ก่อนจะเผยอปากครอบครองยอดอกสีเข้มที่บวมเบ่งชูชันปะทะกับลิ้นนุ่มๆ ของเธอในทันที

“โอ้...น้องพรีม...คนดีของพี่เมฆ...น้องพรีมกำลังทำให้พี่เมฆสำลักความสุข”

ผู้กองนภพีท์คำรามเสียงแหบแห้ง คราใดเรียวปากอิ่มขบเม้มดูดดื่มพร้อมกับกัดลงมาเบาๆ บนยอดอกสีเข้ม แล้วตวัดปลายลิ้นรัวไล้ลงมาตรงบริเวณที่ขบเม้มในก่อนหน้านี้ ครานั้นก็ต้องคำรามลั่น บิดกายตัวเกร็งไปกับคลื่นความต้องการที่แล่นซ่านมารวมกันอยู่ตรงแก่นกายแข็งขึงชูชันใหญ่โต ซึ่งพร้อมสำหรับการด่ำลึกเข้าสู่ดอกไม้หวานฉ่ำในกี่ไม่นาทีข้างหน้านี้

“พี่เมฆรักน้องพรีมมากไหมคะ”

ทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มหัวใจว่า ผู้กองนภพีท์นั้นรักเธอหมดหัวใจ กระนั้นอชิรญาก็ยังกระซิบถาม อยากได้ยินผู้กองบอกรักเธอในทุกวินาทีของการโรมรันเพลงสวาท

“พี่เมฆรักน้องพรีม...รักที่สุด...จูบพี่เมฆนะคนดี...จูบพี่เมฆให้ทั่วทั้งตัว...”

ผู้กองนภพีท์กระซิบอ้อนวอนอยู่ระหว่างร่องปทุมหอมหวาน ริมฝีปากร้อนรุ่มดูดเม้มตรงบริเวณที่กำลังกดใบหน้าชอนไชอยู่ จากนั้นก็ตวัดลิ้นนุ่มๆ หยอกเอินยอดถันสีชมพูหวาน พร้อมกับยกมือฟอนเฟ้นทั่วปทุมงามสล้าง เรียกเสียงครางกระเส่าได้จากคนในอ้อมแขนในทันที

“พี่เมฆอยากให้น้องพรีมจูบพี่เมฆทั้งตัวใช่ไหมคะ”

อชิรญากระซิบถามเสียงแผ่วเบาปนหอบสะท้าน เมื่อปลายลิ้นนุ่มๆ ตวัดรัวขบเม้มบนยอดถันบวมเป่งของเธออีกครั้ง ใบหน้างามร้อนผ่าว ตัวแดงไปทั้งตัว ยิ่งผู้กองนภพีท์ ทอดสายตาหวานฉ่ำมายังเรียวปากแดงก่ำ เพราะพิษจุมพิตเร่าร้อน มือใหญ่ร้อนผ่าวแตะต้องสัมผัสลูบไล้ทั่วหน้าท้องแบนราบ ทำเอาเธอวาบหวิวใจเต้นไม่เป็นส่ำ

“จูบพี่เมฆ...จูบพี่เมฆทั้งตัว คนดีของพี่...”

ผู้กองนภพีท์ทอดสายตามองเรือนร่างอรชร ปทุมอวบอิ่มขาวผ่อง รวมทั้งกลีบดอกไม้หวาน ที่อยู่เบื้องหน้าทำให้เขาหายใจติดขัดครั้งแล้วครั้งเล่า แม้ว่าเขาจะรับอชิรญามาอยู่ด้วยกันในทุกวันหยุดสุดสัปดาห์ แม้จะเคยทอดมองเรือนร่างงดงามนับครั้งไม่ถ้วน ทว่าคราใดได้ทอดสายตามองร่างบางขาวผ่องยองใย เลือดทุกหยดในกายของเขาก็เดือดพล่านด้วยความต้องการจนแทบระงับไว้ไม่อยู่

อชิรญาอายหน้าแดงร้อนผ่าวกับคำสั่งกระซิบอ้อนวอนสั่นกระเส่า ไม่ว่าผู้กองนภพีท์สั่งให้มอบความรักด้วยวิธีใด หญิงสาวก็ทำตามทั้งนั้น เพราะคลื่นความรัญจวนซาบซ่าน ที่ประดังเข้ามา ทำให้เธอมึนงงคิดอะไรไม่ออกนอกจากเรือนกายแข็งแกร่ง ที่รอรับการจุมพิตจากเรียวปากอิ่มของเธอ

“น้องพรีมอยากจูบพี่เมฆทั้งตัว”

ครางบอกชายที่รักแล้ว เรียวปากอิ่มก็ลดลงต่ำ เผยอเรียวปากขบเม้มยอดถันสีเข้ม ที่ยังคงแข็งเป็นไตชูชันอยู่ในอุ้มปากเช่นเคย

ขณะมอบความกระสั่นซ่านให้ผู้กองหนุ่มด้วยเรียวปากอิ่มและลิ้นนุ่มๆ ที่ตวัดรัวไล้ทั่วแผงอกกว้าง มือเล็กทั้งสองก็นวดเคล้นคลึงทั่วเอวหนาและหน้าท้องเต็มไปด้วยมัดกล้าม ก่อนจะกรีดปลายนิ้วลงต่ำไปเรื่อยๆ จนกระทั่งสัมผัสกอบกุมกายแข็งขึงร้อนผะผ่าวไว้ในอุ้มมือทั้งสอง

“โอ้...น้องพรีม...จูบ...จูบพี่เมฆ”

ขณะกระซิบบอกหญิงคนรักไปแล้ว ผู้กองนภพีท์ก็ต้องคำรามลั่น กัดฟันเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นจนเป็นเส้นตรง เพื่อระงับคลื่นความซาบซ่านรัญจวนใจ อันเกิดจากฝีมือของมือเล็กนุ่มนวล ที่ขยับลูบไล้ขึ้นลงตามจังหวะรักอันหนักหน่วง

นาทีต่อมาผู้กองหนุ่มก็แทบระเบิดธารวาลาแห่งความสุขออกมา เมื่อเรียวปากอิ่มเปียกชื้นเข้ามาครอบครองกายแข็งขึง แทนมือเล็กนุ่มนิ่มในก่อนหน้านี้

“โอ้...น้องพรีม...”

ผู้กองนภพีท์แทบคลั่งด้วยคลื่นแห่งความสุขสม คลื่นความรัญจวนหรรษา ที่กำลังปะทุเต็มที่ รอเวลาระเบิดดังภูเขาไฟลูกใหญ่ การมอบความรัก มอบความสุขให้เขาอย่างไม่ประสีประสามากนัก เป็นที่ถูกใจของเขาในทุกคราที่ได้โรมรันเพลิงสวาทกับอชิรญา

และด้วยเกรงว่าจะปลดปล่อยมวลความสุข ปลดปล่อยธารลาวาแห่งรัก ก่อนจะทันได้มอบความสุข ส่งให้อชิรญาเดินทางไปสัมผัสปุยเมฆขาวสะอาด ผู้กองนภพท์จึงถอนกายแข็งขึงออกจากเรียวปากอิ่ม มือใหญ่จับเอวเล็กไว้แน่นแล้วยกร่างบางระหงให้บรรจงโอบกอดกายแข็งขึงไว้จนหมดสิ้นด้วยดอกไม้ชุ่มฉ่ำลาวารัก

“น้องพรีม...รักพี่เมฆ...”

อชิรญากระซิบบอกรักชิดกับต้นคอที่เปียกชื้นไปด้วยเม็ดเหงื่อของผู้กองนภพีท์ หญิงสาวขยับกายโรมรันมอบความหฤหรรษ์ตามท่วงทำนองรักที่ผู้กองหนุ่มเคยพร่ำสอนไว้ เธอปลดปล่อยครางระงมในทุกคราที่ผู้กองยกสะโพกโจนจ้วงตอบรับจังหวะการกระแทกกระทั้นโรมรันของเธอ

คลื่นความซาบซ่านหฤหรรษ์หรรษา อันเกิดจากการโรมรันรักด้วยจังหวะดุดันเร่าร้อน กำลังทำให้อชิรญารู้สึกราวกับหายใจไม่ทัน หญิงสาวครางกระเส่า หอบหายใจรัวเร็ว มวลดำกฤษณาลูกใหญ่ถาโถมเข้าใส่บาดลึกทั่วเรือนกายจนสั่นสะเทิ้มไปทั้งตัว

เมื่อความหรรษากระสั่นซ่านโหมกระหน่ำใกล้ถึงที่สิ้นสุดของเพลิงสวาท ผู้กองนภพีท์ก็ยกสะโพกขึ้นสูง พร้อมกับจับยึดเอวเล็กช่วยเพิ่มน้ำหนักในการสอดประสานให้ด่ำลึกหนักหน่วงมากกว่าเดิม พร้อมกับคำรามสั่งให้หญิงที่รักโถมกายรัวเร็วตามจังหวะการนำทางของตนเอง จวบจนกระทั่งคลื่นความสุขสมปะทุแตกซ่าน ความกระสั่นเสียวไหลอาบทั่วเรือนกายทั้งสอง ที่ต่างก็กระตุกเกร็งไปกับความสุขที่ต่างก็มอบให้แก่กันและกัน

“น้องพรีม...อยู่กับพี่เมฆแล้วน้องพรีมมีความสุขมากไหมครับ”

ผู้กองนภพีท์กดจุมพิตลงไปบนกระหม่อมบาง ขณะกระซิบถามหญิงคนรัก หลังจากปรับลมหายใจหอบรัวเร็วด้วยเพลิงเสน่หาอันเร่าร้อนให้เป็นปกติแล้ว

“น้องพรีมมีความสุขมากค่ะพี่เมฆ”

อชิรญาพยักหน้ารับพร้อมกับกดจุมพิตหนักๆ ลงบนริมฝีปากของผู้กองหนุ่มอีกครั้ง ก่อนจะซบหน้าลงกับอกกว้างอันแสนอบอุ่นที่คอยปกป้องเธอเสมอมา

“ขอบคุณน้องพรีมที่รักพี่เมฆ ขอบคุณที่ทำให้พี่เมฆมีความสุขที่สุด”

ผู้กองนภพีท์กดจุมพิตลงไปบนกระหม่อมบางอีกครั้ง ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากลงมาบนเปลือกตาทั้งสอง ผ่านจมูกเล็กโด่งงาม แล้วมอบจุมพิตหวานฉ่ำบนเรียวปากอิ่มเป็นเวลาเนิ่นนาน

พอผละริมฝีปากออกแล้วก็ดันร่างเล็กให้ถอยห่างเล็กน้อย ดวงตาคมกริบทอดมองแน่นิ่งยังดวงตากลมโตคู่สวยและใบหน้าหวานงามลออ พร้อมกันนั้นก็ลอบถอนหายใจลึก ไม่กล้าตัดสินใจบอกบางสิ่งบางอย่างให้คนรักล่วงรู้