-6- นายท่านหิว

-6- นายท่านหิว

เหม่ยอิงทำงานในตำแหน่งสาวใช้ของคฤหาสน์มาได้สองสัปดาห์แล้ว เธอพยายามหาทางติดต่อพี่ชายแต่ก็ต้องผิดหวัง เพราะอันเดรสสั่งห้ามไม่ให้เธอติดต่อใคร ทุกคนจึงจับตามองเธอแทบจะตลอดเวลา กลางวันเธอเป็นเพียงสาวใช้ แต่กลางคืนเธอต้องเป็นนางบำเรอ! มันน่าเจ็บใจนักเชียว เธอต้องอยู่ในสภาพรันทดแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนกัน

วันนี้มีแขกคนพิเศษมาทานอาหารเย็นที่บ้านพร้อมกับอันเดรส เขาจึงสั่งให้ทุกคนออกมายืนรอต้อนรับ

บรื้น~ บรื้น~

เสียงรถสปอร์ตคันหรูตามด้วยรถของผู้ติดตามขับเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าคฤหาสน์ ทุกคนยืนรอต้อนรับเจ้านายกลับบ้านอย่างเป็นระเบียบ ไม่นานอันเดรสเดินควงคู่มากับผู้หญิงน่าตาดีคนนึง ดูทั้งสองสนิทสนมกันมาก สงสัยจะเป็นคนรักกระมัง เหอะ มีเมียอยู่แล้วแต่มาทำเรื่องทุเรศๆกับเธอทุกคืน ส่ำส่อนสุดๆ!

"เชิญครับเขม วันนี้ผมให้คนทำเมนูโปรดของคุณไว้เยอะแยะเลย" น้ำเสียงทุ้มพูดกับหญิงสาวข้างกายด้วยน้ำเสียงอบอุ่นจนเหม่ยอิงหมั่นไส้ ทีกับเธอละจิกหัวใช้ ไอ้นายท่านสองมาตราฐาน!

"ขอบคุณค่ะเดฟ เขมต้องตื่นเต้นดีใจไหมคะเนี่ย นานๆทีคุณจะทำตัวน่ารัก" เขมมิกาได้รับคำเชิญให้มาทานอาหารเย็นที่คฤหาสน์ของอันเดรส เธออดที่จะแปลกใจไม่ได้ เพราะช่วงนี้เขาดูตามใจเธอแปลกๆ

"โธ่! เขมก็รู้ว่าผมงานยุ่งไม่ค่อยว่าง เชิญครับ" มาเฟียหนุ่มเลื่อนเก้าอี้ให้เขมมิกานั่งแล้วเดินอ้อมไปนั่งอีกฝั่ง

"เธอมาตักข้าวให้คุณเขมมิกาสิ ยืนบื้ออยู่ได้" เขาเลือกที่สั่งให้เหม่ยอิงเข้ามาดูแลเรื่องอาหารในมื้อนี้

"คุณอย่าไปดุเลยค่ะ ว่าแต่ทำไมเขมไม่คุ้นหน้าคุ้นตาสาวใช้คนนี้เลยหรอคะ" เขมมิกามาหาอันเดรสค่อนข้างบ่อยเธอจึงสนิทกับคนที่นี่อยู่ไม่น้อย

"แค่สาวใช้คนใหม่ คุณอย่าไปสนใจเลยครับเขม ทานนี่สิครับ" อันเดรสคอยตักอาหารและดูแลเขมมิกาจนอิ่ม เขาเลยขับรถไปส่งเธอที่บ้านก่อนจะดึกดื่นเพราะไม่อยากให้คนอื่นมองเธอไม่ดี

"ขอบคุณสำหรับมื้อเย็นนะคะเดฟ"

"ผมยินดีทำเพื่อเขมครับ ฝากสวัสดีคุณอาเขมวัฒน์ด้วยนะครับ"

"ค่ะเดฟ" หลังจากเขมมิกาเดินเข้าบ้านเรียบร้อยแล้วเขาก็รีบกลับคฤหาสน์ทันที เพราะอันเดรสต้องกลับไปกินขนมหวานก่อนนอนทุกคืน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"นายท่านคะ ฉันมาแล้วค่ะ" เหม่ยอิงเดินมาเคาะประตูห้องนอนของอันเดรสเวลาเดิมตามที่เขาสั่งไว้ คืนแรกเธอไม่มาตามที่เขานัดไว้ เธอต้องชดเชยให้เขาจนเกือบรุ่งสาง หลังจากคืนนั้นเหม่ยอิงแทบไม่กล้าขึ้นมาผิดเวลาอีกเลย

"เข้ามาทำหน้าที่ของเธอสิเหม่ยอิง" อันเดรสเดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพล่อแหลมมีเพียงผ้าขนหนูพันเอวสอบอย่างหมิ่นเหม่

"ค่ะนายท่าน" เหม่ยอิงเดินมานั่งคุกเข่าตรงหน้าร่างสูงอย่างรู้งาน มือบางกระตุกชายผ้าขนหนูออกจนแกนกายใหญ่แข็งขึงออกมาชี้โด่ เธอกอบกุมลำเอ็นใหญ่ไว้จนแน่นแล้วค่อยๆรูดลำเอ็นขึ้นลงอย่างช้าๆ สร้างความเสียวซ่านให้แก่อันเดรสมาก ตั้งแต่มีเธอเข้ามาเขาแทบจะไม่ต้องออกไปปลดปล่อยอารมณ์ดิบข้างนอก เพราะเหม่ยอิงสามารถเติมเต็มเขาจนอิ่มจริงๆ

เหม่ยอิงแลบลิ้นเรียวเล็กออกมาเลียหัวเห็ดแดงก่ำอย่างยั่วยวน เธอปาดเลียเหมือนไอศกรีมแท่งโปรดจนหนำใจ แล้วอ้าปากครอบครองแท่งเนื้อเข้าไปในโพรงปากจนเกือบสุดโคน มือหนาของอันเดรสกดศีรษะเล็กทุยของหญิงสาวให้รับเอาตัวตนเขาเข้าไปจนลึกแล้วกระหน่ำกระแทกเข้าออกตามจังหวะจนเธอหัวสั่นคลอน

อ่อก! อ่อก! อ่อก!

"โอ้ววววววว...อ๊าสสส" อันเดรสปลดปล่อยลาวาขาวขุ่นเข้าไปในปากอวบอิ่มให้เธอดื่มกินจนหมด ก่อนจะย่อตัวลงอุ้มร่างบางเดินมุ่งหน้าไปยังเตียงนอนใหญ่ทันที

ตุบ!

เขาไม่เคยอ่อนโยนกับเธอเลยสักครั้ง หมอนี่มันป่าเถื่อนจริงๆ เหม่ยอิงได้แค่ค่อนขอดอยู่ในใจ เขาจัดการกับเสื้อผ้าของเธอและมือหนาจับเรียวขาเสลาให้แยกออกจากกันอย่างเอาแต่ใจ

"ฉีกขากว้างๆสิ" เขาเผด็จการกับเธอแม้แต่เรื่องบนเตียงจริงๆ

พรวด!

"อ๊ะ...อ๊า..อ๊ะ" อันเดรสแทงความเป็นชายพรวดเดียวจนสุดลำ สร้างความเจ็บและจุกให้แก่เหม่ยอิงไม่น้อย ถึงจะเคยร่วมรักกับเขามาหลายครั้งแต่ทุกครั้งเธอก็เจ็บระบมจนแทบเดินไม่ไหว

ปึ่ก! ปึ่ก! ปึ่ก!

"โอ้วว ...แน่นชิบหาย.. อย่าขมิบแรง ซี๊ดดด" อันเดรสไม่เคยเล้าโลมหรือสัมผัสร่างกายของเธอ เขาเรียกเธอมาปลดปล่อยแล้วก็ให้เธอกลับไปที่ห้องพักก่อนรุ่งสางทุกวัน แต่วันนี้เขาทำให้เธอต้องตกใจ

จ๊วบๆ แผล่บๆ

อันเดรสโน้มตัวลงมาดูดดึงบนยอดปทุมถันสลับกันทั้งสองข้างอย่างมูมมาม แรงกระแทกยังคงไม่เบาลง เขาตะบี้ตะบันกระแทกกายใส่อย่างหนักหน่วง สร้างความเสียวสยิวให้แก่เหม่ยอิงมาก เธอกระตุกเกร็งก่อนจะเสร็จสม แต่อันเดรสยังไม่มีทีท่าจะถึงปลายทาง

ร่างสูงจับให้เหม่ยอิงอยู่ในท่าคลานสี่ขาแล้วสอดใส่ทางด้านหลัง เสียงร้องครวญครางของเธอยิ่งปลุกอารมณ์เขาได้เป็นอย่างดี อันเดรสยิ่งเร่งจังหวะเร็วขึ้นเมื่อเริ่มเห็นปลายทางรำไรก่อนจะปลดปล่อยสายธารน้ำรักเข้าไปในกายสาวทุกหยาดหยด

"โอ้วววววววววว / กรี๊ดดดดดดด" อันเดรสยังคงแช่ตัวตนที่กระตุกหงึกหงักภายในช่องทางฟิตแน่นอย่างเสียวซ่าน

คืนนี้เป็นคืนแรกที่อันเดรสไม่ไล่ให้เธอออกไปจากห้องหลังจากสำเร็จความใคร่ เขาถอดถอนแกนกายออกจากร่องสวาทแล้วรั้งตัวเธอเข้ามากอดโดยไม่พูดจาอะไร เธอเองก็เพลียจากการร่วมรักอันหนักหน่วงจึงผล็อยหลับไปในอ้อมกอดของเขาเช่นกัน

@เช้าวันต่อมา

เหม่ยอิงรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาบนเตียงหรูของอันเดรสอย่างตกใจ ก่อนจะรีบพยุงตัวเองลุกขึ้นแล้วหยิบเสื้อผ้าที่วางอยู่ข้างเตียงนอนมาสวมใส่อย่างลวกๆเธอได้ยินเสียงเหมือนคนอาบน้ำ จึงรีบใช้โอกาสนี้ออกไปจากห้องอย่างเงียบๆเพราะไม่อยากเผชิญหน้ากับเขา ได้แต่รอเวลาให้พี่ชายตามหาให้เจอ เพราะเธออยากเป็นอิสระจากเขาแล้ว

แม้จะอยากหลีกเลี่ยงแค่ไหนก็ไม่สามารถทำได้ เพราะทุกวันที่อันเดรสไม่เข้าบริษัทเขาจะให้เธอขึ้นมาดูแลและคอยรับใช้อยู่บนตึก

"นายท่านคะ ฉันเอากาแฟมาให้ค่ะ"

"เธอกินสิ"

"คะ?"

"เธอกินสิ ฉันอยากกินจากปากของเธอ" อันเดรสตอบอย่างน่าตาเฉย ทำเอาเหม่ยอิงอึ้งกิมกี่ นายท่านนี่มันผีบ้าชัดๆ!

ร่างบางรีบยกแก้วกาแฟดื่มอึกใหญ่ แล้วโน้มใบหน้าไปประกบปากป้อนกาแฟให้เขาตามคำสั่ง

จ๊วบ จ๊วบ

หลังจากรับกาแฟจากปากเธอแล้วเขาก็เริ่มบดจูบสอดลิ้นเข้ามาสำรวจในโพรงปากอย่างดูดดื่ม มือหนาเริ่มลูบไล้ปลุกอารมณ์สยิวให้เธอเสียวซ่าน แม้จะเกลียดเขามากแค่ไหน แต่เธอก็รู้สึกดีกับสัมผัสที่ได้รับจากเขามากเช่นกัน

"ฉันอยากกินเธอ" เสียงทุ้มกระซิบบอกข้างหูอย่างคนกระหาย

_____________________________