ตอนที่ 5 สูญเสียและเริ่มต้น

ชายหนุ่มไม่อาจเถียงบิดา กัดริมฝีปากอึกอักอยู่ เพราะเหตุนี้พ่อถึงได้ตัดเขาจากกองมรดกสินะ

“อย่าบังคับผมเลยพ่อ”

“แกเลือกเอา จะแต่งหรือไม่ มันเป็นสิทธิ์ของแก”

“ทำไมคุณพ่อต้องบังคับธานต์ด้วย คุณพ่อไม่เห็นใจนภาเลยเหรอคะ” นภาลักษณ์แทรก แสร้งร่ำไห้

ธานุภาพตวัดสายตามอง “อย่ามาสอด หุบปากเน่าๆ ของเธอไปเสียนภาลักษณ์ ทุกคนเขารู้กันหมดว่าเธอมันเน่าเฟะแค่ไหน มีแต่ลูกชายฉันที่มันโง่เอาเธอเป็นนางบำเรออยู่จนถึงตอนนี้!”

“คุณพ่อต่อว่านภาเกินไปนะคะ นภาไม่ได้เป็นนางบำเรอของธานต์ ธานต์หมั้นนภาออกหน้าออกตาใครๆ ก็รู้” หล่อนเถียง

“หมั้นแบบไหนกันนภาลักษณ์ แบบที่พ่อแม่สองฝ่ายไม่รับรู้มันใช่การหมั้นงั้นเหรอ คนอย่างฉันถึงแก่แต่ไม่ได้โง่หรอกนะ อะไรที่มันปกปิดไว้มากๆ ระวังมันโผล่ออกมาเพราะปิดไว้ไม่มิด”

นภาลักษณ์กัดริมฝีปากนึกขัดใจ ตาแก่นี้ร้ายกาจนัก

“พอเถอะครับพ่อ อย่ามีเรื่องกับนภาเลยครับ” ชายหนุ่มพยายามห้าม

“รักกันมากก็ไปเลย ไสหัวไปทั้งคู่ ฉันไม่ขอรับผู้หญิงหากินมาเป็นสะใภ้!”

“พ่อพูดแบบนี้ได้ไงครับ นภาเสียหายนะครับ”

“แล้วไอที่หายไปกับแกไม่เสียหายเลยใช่ไหม!”

เขาพูดไม่ออก เลยนิ่งเงียบใช้ความคิดอย่างหนัก ไม่อยากแต่งงาน ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกันแน่ แล้วทำไมหล่อนถึงยอมแต่งงานกับเขากันไม่เข้าใจเลย

“แล้วตกลงแกจะแต่งไหม” ธานุภาพถามย้ำอีกครั้ง

คนถูกถามขบกราม รู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีทางเลือก พ่อรุ้อยู่แก่ใจว่าเขาต้องจำใจอยู่แล้ว ทำแบบนี้มันคือการมัดมือชกกันชัดๆ

“ผมขอคิดหน่อยได้ไหมครับ”

“ฉันไม่มีเวลาให้แกคิดหรอก ตอบมาแค่นั้นเจ้าธานต์”

เวลานี้เขาจำต้องยอมรับคำไปก่อน เขาอยากจะรู้นักว่าหล่อนเป็นใครถึงได้มีอิทธิพลต่อบิดาเขามากขนาดนี้ ตอนนี้เขาต้องแก้ปัญหาไปก่อน ไว้ค่อยหาทางแก้อีกทีทีหลังก็แล้วกัน

“แต่งก็ได้ครับ พ่อคงพอใจใช่ไหม”

นภาลักษณ์ตาโตมองเขา ธานต์เมธาส่งสัญญาณบางอย่างหล่อนเลยหยุดอาการไม่พอใจ

“ดีมาก อีกสามเดือน เตรียมตัวได้เลย” ธานุภาพตัดบท

ชายชราเข็นรถออกจากห้อง เพราะไม่อยากทนเห็นหน้าผูหญิงของบุตรชาย นภาลักษณ์มองคู่หมั้นน้ำตาคลอ

“ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะคะธานต์ คุณพ่อคุณทำกับนภาแบบนี้ได้ยังไง ทั้งๆ ที่รู้ว่านภาเป็นคนรักคุณอยู่ ไม่คิดว่านภาจะเสียใจบ้างหรือไง!” หล่อนถามเขาทั้งน้ำตา

“ใจเย็นก่อนนภา ปกติพ่อไม่ใช่คนแบบนี้ ผมว่าต้องมีใครเสี้ยมแน่นอน”

“แล้วคุณจะแต่งกับผู้หญิงคนนั้นเหรอ” หล่อนถาม แววตาหม่น “คุณจะทิ้งนภาใช่ไหมคะ”

เขารั้งคู่หมั้นมากอดไว้เพื่อปลอบ “ไม่หรอกนภาอย่าคิดมาก ผมไม่ทิ้งคุณหรอก ผมจะจัดการผู้หญิงคนนั้น ที่ทำให้เราต้องมาตกที่นั่งลำบากแบบนี้!” ชายหนุ่มเข่นเขี้ยว

ธานต์เมธาพาคู่หมั้นส่งคอนโดแล้วขับกลับมาที่บ้าน ช่วงนี้เขาคงต้องหาเวลาอยู่กับพ่อให้มากสักหน่อย เรื่องแต่งงานมันเป็นสิ่งที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน แล้วผู้หญิงคนนั้นต้องการอะไรจากเขา ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากเมื่อมองตนเองผ่านกระจกหน้ารถ เขาไม่เคยหลงตัวเอง คนอย่างธานต์เมธาไม่เคยขาดผู้หญิง พวกหล่อนพร้อมเสนอให้กับเขาเสมอ และตนก็ยินดีสนองเช่นกัน

ไม่ต้องบอกก็พอเข้าใจ ศศิรญาคงเห็นเขาผ่านรูปถ่ายภายในบ้าน อาจติดใจหน้าตาพ่วงด้วยทรัพย์สมบัติ ถึงได้ยินยอมทำตามความต้องการของพ่อ แต่หล่อนจะไม่ได้อย่างใจปรารถนา ผู้หญิงคิดจับเขามันต้องเจอดี คนอย่างธานต์เมธาถ้าไม่แน่พอ คงไม่รอดมือพวกผู้หญิงหวังรวยทางลัดมานักต่อนักหรอก และที่สำคัญ ใช่ว่าเขาไม่รู้ว่าคู่หมั้นก็หวังเช่นนั้นอยู่เหมือนกัน แต่เพราะนภาลักษณ์กำลังทำให้เขาสนุกเรื่องบนเตียงต่างหาก เสน่ห์มัดใจของผู้หญิงมันอยู่ตรงนี้แหละ