ตอนที่2 ก้าวแรกสู่การผจญภัยอันแสนพิสดาร

     "นัท....!! นัท...!! ไอ้เชี๊..... นัททท!!"  

    ชัย รูมเมท นัท ตะโกนเรียกเพื่อนซี้ที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่มัธยม จนจบกระทั่งจบมหาลัย ตัวเองเลือกสายวิศวะฟิสิกคอมฯ แต่เจ้าเพื่อนคู่หูมุ่งไปสายนิเทศ หวังจบมาเอาดีทางวงการนักเขียน นักประพันธ์ ทั้งที่บ้านก็จัดว่ามีฐานะ แต่ด้วยอีโก้อันแรงกล้า มุ่งมั่นจะยืนหยัดด้วยตนเอง ในหนทางที่ตนเลือก จึงไม่คิดพึ่งพาทางบ้าน มาเช่าคอนโดอยู่กับ เพื่อนซี้อย่างชัย ที่บัดนี้ ได้เป็นถึงผู้ช่วยศาสตราจารย์ชื่อดัง ผู้ทำงานร่วมวิจัยให้กับองค์การอวกาศของสหรัฐ หรือนาซ่า เว้นว่างจากงานเขียน ที่ไม่ค่อยประสบผลสำเร็จ เพราะเน้นงานเขียนแบบที่ตนชอบ โบราณๆแต่ไม่โดนใจวัยรุ่น ที่ชอบแนวผาดโผนใช้คำเรียบง่าย จึงมักถูกชัยชวนไปรับจ๊อบเป็นผู้ช่วยในห้องทดลอง เพราะ นัทถึงแม้นมีความไฝ่ฝันเป็นนักเขียน แต่ ก็จัดว่าเป็นคนฉลาด เรียนรู้เร็ว มีจินตนาการสูง จึงเป็นที่ถูกอัธยาศัยกับ ด็อกเตอร์เกรียงไกร ผู้เห็นแววอะไรบ้างอย่างในตัวนัท มักให้ชัยมาชักชวนไปช่วยทำโครงการณ์วิจัยทดลองอยู่เป็นประจำ

   "ได้ยินแล้วๆ อะไรของแกแต่เช้าว่ะไอ้ชัย ข้าง่วงนะเฟ้ย เมื่อคืนคิดพล๊อทเรื่องจนดึก...." 

     นัทงัวเงียๆเดินมาเปิดประตูให้เพื่อนซี้ พลางเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบเบียร์ที่แช่จนเป็นวุ่นขึ้นมาซดกรวกคอ.... แถมโยนอีกกระป๋องส่งให้ชัย ที่ยืนหน้าบึ้งบอกบุญไม่รับ ก่อนที่จะรับเบียร์เย็นๆมาซดดับอารมย์ พลางล้มตัวลงนั่งที่โซฟากลางห้อง 

     " เช้าบ้านป๊ะป๊าแกดิ จะเที่ยงอยู่โว้ย !! ไปรีบไปแต่งตัว อาจารย์ให้ข้ารีบมาตามแกด่วน วันนี้มีการทดลองสำคัญ หลุดจากวันนี้ไป รออีกนานเลย....."

      ชัยกระตุ้นเจ้าเพื่อนจอมขี้เซา  

     "ห๊าาา.....!! วันนี้เหรอ ไหนว่าสัปดาห์หน้าไง ตายโหง แกกับอาจารย์คำนวณดีแล้วเหรอว่ะ..... "

       นัทร้องเสียงหลงก่อนตาลีตาเหลือกเข้าห้องน้ำแต่งตัว

   " ก็ช่ายนะสิ ไอ้ สมองกลอัจฉริยะ อะไรนั้นที่อาจารย์แกคิดค้นขึ้น มันแจ้งเตือนมา วงโคจรจะเริ่มบรรจบในเที่ยงคืน คืนนี้ อาจารย์แกจึงเร่งให้ข้ามาตามแกนี่ไง..... งานนี้นะเว้ย ถ้าสำเร็จเราดังแน่ๆ ฮ่า ฮ่า..... นาซ่า ก็นาซ่าเหอะ พี่ไทยทำได้เฟ้ย....."

      ชัย กล่าวถึงโครงการณ์ทดลองสุดบรรเจิด ที่ร่วมกันวิจัยกับด๊อกเตอร์เกียงไกร นักวิทยาศาตร์ด้านอวกาศและควอนตั้มฟิสิกค์ ชั้นแนวหน้า ของประเทศไทยและของโลก เนื่องเพราะด๊อกเตอรฺ์เกรียงไกร ค้นพบประตูสู่มิติคู่ขนานแต่ต้องรอให้เกิดปรากฏการณ์ดวงดาวทั้งเก้าในระบบสุริยะเรียงตัวเป็นเส้นตรง จะทำให้เกิดปฎิกิริยาการเหนี่ยวนำทางกระแสคลื่นแม่เหล็กในห้วงอวกาศ เปิดช่องโพร่ง ทำให้มิติคู่ขนานทะลุหากันได้ แต่เพียงชั่วขณะหนึ่งเท่านั้น 

   และบัดนี้ทั้งคู่ ก็มาถึงตึกทดลองของด๊อกเตอร์เกรียงไกร  ที่บัดนี้ด๊อกเตอร์กำลังวุ่น อยู่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์ คีย์ของมูลต่างๆเพื่อให้สมองกลอัจฉริยะ วิเคราะห์ผลที่ได้มา คำนวณเวลาที่แน่นอน การจัดเรียงตัวของดาวเคราะห์ทั้งเก้า ในรอบห้าร้อยปี จะเกิดแอฟแฟ๊กทางฟิสิก กระแสแม่เหล็กในห้วงอวกาศเกิดการแปรผันส่งผลต่อมิติที่อยู่คู่ขนาน ให้เปิดออก เป็นประตูสู่อีกมิติที่ไม่มีใครเคยไป และ นัทคือผู้อาสาเพียงหนึ่งเดียว ที่ด๊อกเตอร์เกรียงไกรเป็นผู้เลือกมาในโครงการณ์ทดลองลับ ที่รู้กันเพียงไม่กี่คน ด้วยนัทนั้น มีปฎิกิริยาบ้างอย่างตอบสนองกับสมองกลอัจฉริยะย่อส่วนที่จะฝังไปในสมอง ทำให้ติดต่อปฎิสัมพันธ์ ระหว่างมนุษย์และสมองกลโดยไม่มีผลกระทบทางกายภาพใดๆ

   โดยสมองกลจิ๋วนี้มีชื่อโค๊ดว่า NP09 

NP09 เจ้าสมองกลอัจฉริยะ ถูกฝังองค์ความรู้ต่างๆไว้อย่างมากมายกว่าสมองกลใดๆจะมีได้ในขณะนี้ ทำให้เป็นที่หมายตาแก่องค์กรต่างประเทศ และองค์กรก่อการร้ายข้ามชาติ ยิ่งส่งผลให้การทดลองนี้เป็นความลับระดับสุดยอด เพราะถ้าหากตกไปอยู่ในมือผู้ไม่ประสงค์ดี จะก่อให้เกิดผลเสียต่อมวลมนุษย์ชาติอย่างประเมินมิได้

    "นัทมา มานอนที่เตียงนี่ พร้อมนะ นี่คือ NP09 จะถูกฝังไปในสมองส่วนการรับรู้ของนัท มันจะเป็นผู้ช่วยให้นัท ค่อยๆเรียนรู้การใช้งานประเดี๋ยวเจ้า NP09 จะถูกกระตุ้นให้เริ่มทำงาน เมื่อเข้าสู่สภาวะต่างมิติ เจ้านี่จะค่อยๆแนะนำนัทเอง...."

      ด๊อกเตอร์เกรียงไกรกล่าวพลางบรรจุ NP09 ใส่เข็มฉีดยารูปร่างประหลาดเพื่อฝังไปในสมองของนัท ที่บัดนี้นอนอยู่บนเตียงขาวในตู้กระโจมกระจกนิรภัย เหนือกระโจมคือเครื่องยิงรังสีแกรมม่า เพื่อเปิดไปสู่มิติคู่ขนาน  โดยถ่ายทอดคลื่นสัญญาณจากจานยักษ์เหนืออาคาร รอการจัดเรียงตัวของดาวเคราะห์ทั้งเก้ามาสู่แนวระนาบเดียวกัน เพียงรอเวลา ก็พร้อมจะกดปุ่มยิงคลื่นรังสี เพื่อผสานเข้ากับคลื่นแม่เหล็กในห้วงอวกาศ

    "อาจารย์ แล้วผมจะกลับมาได้ยังไง..."

     นัทถามเพื่อความแน่ใจ แม้นซักซ้อมมาเป็นพันๆครั้ง แต่ ถึงเวลาเอาจริงก็ชักจะหวั่นๆในใจ 

    "กลับมาได้สิ อาจารย์ตั้งพิกัดไว้แล้ว เวลาที่นัทไปนั้นไม่จำกัด แต่ สำหรับที่นี่แค่ ไม่กี่วินาทีเอง...." 

       ด๊อกเตอร์ให้ความมั่นใจ พลางส่งสัญญาณไปที่ชัย ซึ่งบัดนี้ เตรียมพร้อม แค่รอเวลา วิถีวงโคจรของดวงดาวมาบรรจบตามที่ได้คำนวณไว้อย่างแม่นยำ

     "ป๊อด รึไงว่ะ นัท แค่กี่วิของที่นี่เอง แกใช้เวลาได้ไม่จำกัดนะเฟ้ย เด้วเจ้าNP09 จะพาแกกลับมาเองแหล่ะ... "

      ชัยแหย่คู่หูเพื่อนรัก ที่พร้อมจะไปผจญภัยต่างมิติ 

    "เวลาไม่จำกัด เกิดข้าติดอยู่เป็นสิบๆปีข้ากลับมาก็แก่แง็กอ่ะดิ....."

      นัทโอดครวญอย่างกลัวๆทั้งๆที่ทดลองมาไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบก็ยังอดไหวใจไม่ได้ 

   " ไม่หรอก เชื่ออาจารย์สิ เวลาที่นัทใช้ กลับมา ไม่ส่งผลต่อเวลาของที่นี่ ไปหนุ่มไง กลับมาก็หนุ่มเหมือนเดิม... พร้อมนะ"

       ด๊อกเตอร์เกรัยงไกรให้กำลังใจพลางทำการฉีด NP09 เข้าสู่สมองของนัท 

   ทันใดนั้น ข้างนอกบังเกิดเสียงปืนดังสนั่นขึ้นมา ด้วยระบบเตือนภัยแจ้งมีกองกำลังไม่ทราบฝ่าย กำลังบุกเข้ามา ในขณะเดียวกันสัญญาณจากจานดาวเทียมยักษ์แจ้งเข้ามา ใกล้เวลาดวงดาวเรียงตัวมาอยู่ในระนาบเดียวกันแล้ว 

      "เร็วชัย พร้อมรอสัญญาณ ก่อนเจ้าพวกนั้นจะบุกเข้ามา.... 03 02 01 ชัย  กด...........!!!" 

     บึ้มมม เปรี๊ยงๆๆๆๆ  วู้ปปปปปปป......

      %%%%%%%%%%%%%% 

 และแล้ว พระเอกของเรา ก็ออกเดินทาง สู่การผจญภัย เหนือจินตนาการ