ชื่ออะไรนะ

ปัจจุบัน

"ไก่ย่างถูกเผา ไก่ย่างถูกเผา"

"แล้วมันก็โดนไม้เสียบ"

"เสียบตูดซ้าย เสียบตูดขวา"

"ร้อนจริงๆ ร้อนจริงๆ"

"ไก่ย่างถูกเผา ไก่ย่างถูกเผา"

"แล้วมันก็โดนไม้เสียบ"

"เสียบตูดซ้าย เสียบตูดขวา"

"ร้อนจริงๆ ร้อนจริงๆ"

"พวกมึง...พวกมึงดูรุ่นพี่ปีสี่สิ มีแต่คนหล่อๆทั้งนั้นเลยอ่ะ" นุชกระซิบบอกกับเพื่อนๆ ในขณะที่พวกเธอเข้ากิจกรรมรับน้องปีหนึ่งอยู่ แล้วมีรุ่นพี่ปีสี่ห้าถึงหกคนเดินผ่านมา เพื่อมาดูกิจกรรมการรับน้องปีหนึ่งของคณะวิศวะ สาขาช่างยนต์ มีผู้หญิงเพียงแค่หกคนในรุ่นนี้ ทำให้พวกเธอสนิทกันเร็วมาก หกคนที่อยู่ในกลุ่มของเธอ ก็มีตัวเธอกับลินแล้วก็เมย์กับนํ้า แล้วก็มณีกับรสา

"เราจำพี่คนที่เดินท้ายสุดได้ พี่องศา...คนที่สูงแล้วก็หล่อกว่าเพื่อนอ่ะ กำลังเป็นคนคุยกับพี่สาวของเราเอง" รสารีบบอกกับเพื่อนๆอย่างโอ้อวด พี่สาวของเธออยู่ปีสามคณะนิเทศศาสตร์การแสดง พี่สาวของเธอชอบมาคุยอวดว่าองศากำลังจีบเธออยู่ แล้วก็ไม่ได้คุยอวดอย่างเดียว มีรูปขององศามาให้เธอดูด้วย ทำให้เธอจำหน้าขององศาได้

"จริงด้วย พี่ปีสี่กลุ่มนี้หน้าตาดีจัง แต่พี่ปีสองกับพี่ปีสามมีแต่หน้าตาโหดๆอ่ะ" มณีพูดโดยที่สายตาของเธอ คอยสอดส่องดูหน้าของรุ่นพี่มากปีไปด้วย

"ก็เห็นมีแค่นี้แหละที่หน้าตาดี นอกนั้นก็หน้าตาเถื่อนทุกคน ไปดูคณะบริหารสิ หล่อสะอาดทั้งนั้น" เมย์พูดอย่างไม่ค่อยจะใส่ใจนัก เพราะเธอคิดว่าคณะนี้หาคนหล่อยากมาก ส่วนมากจะเถื่อน ที่เธอว่าเถื่อน เพราะว่าไว้หนวดไม่ก็ผมยาว หาหล่อได้น้อยมาก

"พี่คนที่เดินท้ายสุดหล่อจริงๆด้วย จริงไหมลิน ดูสิลิน ลินจะก้มหน้าทำไม" นํ้าถามพร้อมกับเอาข้อศอกกระทุ้งแขนของลินเบาๆ เพราะว่าลินนั่งเงียบมาก แถมเหมือนกับทำตัวเกร็งยังไงก็ไม่รู้

"เหรอ...อือ ก็หล่อดีนะ" ลินตอบกลับเพื่อนๆ ที่มองมาที่เธออย่างรอฟังคำตอบอยู่ เธอพยายามทำตัวให้ลีบเล็กที่สุด เธอก้มหน้าอยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่เธอเห็นรุ่นพี่ปีสี่เดินเข้ามาแล้ว สามปีกว่าเกือบสี่ปีแล้ว ที่เธอไม่ได้เจอเพื่อนกลุ่มนี้ ทุกอย่างมันจบตั้งแต่คืนที่กินเลี้ยง เธอหายไปจากกลุ่มเพื่อนกลุ่มนี้ ด้วยเหตุปัจจัยหลายอย่าง ทำให้เธอต้องหยุดเรียนไป แต่พอทุกอย่างเข้าที่ เธอก็กลับมาเรียนตามสัญญา และที่เคยสาบานกันเอาไว้ ว่าจะเรียนที่เดียวกัน แต่ก็คงจะจบไม่พร้อมกันแน่นอน

"น้องปีหนึ่งมีผู้หญิงด้วยนะเว้ย เห็นพวกไอ้ชินบอกว่ามีคนตัวเล็กน่ารักอยู่สามคน มึงไปดูสิองศา เผื่อมึงจะ..."

"โห...กูว่านะ มึงพอเถอะองศา แค่ที่มึงมีอยู่ กูก็ปวดหัวแทนแล้ว" ต้นนํ้าพูดแทรกขึ้น ก่อนที่ธันจะพูดจบ

"มึงก็ไม่น้อยไปกว่ากูหรอกต้นนํ้า แล้วกูก็ไม่กินไก่วัดเว้ย" องศาพูดกับต้นนํ้าอย่างไม่ใส่ใจ แล้วเขาก็ไม่ได้มองไปตามที่ธันชี้ให้เขาดูด้วย เพราะว่าตอนนี้สาวๆที่เขาคุยอยู่ ก็มีเยอะพออยู่แล้ว แต่ถ้ามีสวยถูกใจเขา เขาก็สามารถคุยเพิ่มอีกได้ เพราะเขาไม่ได้ปิดบัง ว่าเขาคุยกับใครอยู่ เขาควงให้เห็นเลย แต่ผู้หญิงเหล่านั้น ก็ไม่มีใครพูดอะไรได้ เพราะว่าเขายังไม่ได้ขอใครคบเป็นแฟนจริงๆจังๆสักคน พูดง่ายๆก็คือ เขายังเป็นโสด ไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตน เขามีแค่คนคุย เพราะว่าเขาเป็นคนที่มีอัธยาศัยดี โดยเฉพาะกับผู้หญิงตัวเล็กๆ 

"กูจะคอยดู มึงจำคำพูดของมึงด้วยนะองศา เดี๋ยวกูขอไปดูก่อน ถ้ากูชอบ...กูจะจีบน้องเขาเอง" เจนจบบอกกับองศา ก่อนที่เขาจะทำทีเป็นเดินเข้าไปดูน้องๆ ที่นั่งทำกิจกรรมกันอยู่ เขาเดินด้วยท่าทางที่เก๊กเต็มที่ เพื่อให้รุ่นน้องเกรงใจรุ่นพี่ 

"เจนจบกูไปด้วย" ธันไม่พูดเปล่า เขารีบเดินไปให้ทันเจนจบ

"องศา...มึงดูน้องคนนั้นสิ น้องผู้หญิงคนที่ผมยาวถึงเอวอ่ะ ตัวเล็กน่ารักสเปคมึงเลยนะเว้ย" เก้าพูดพร้อมกับชี้ให้องศาดูน้องผู้หญิง คนที่ก้มหน้าก้มตาอยู่ 

"ไหนวะ คนที่ก้มหน้าจนแทบจะเอาหน้ามุดลงดินอ่ะนะ ไม่ใช่ตัวเล็กอย่างเดียวนะโว้ย อย่างองศาต้องหน้าตาสวยด้วย แต่นี่ก้มหน้าอยู่ตลอดเวลาเลย รูปร่างสวยอย่างเดียวไม่ได้นะโว้ย" พายมองไปที่ผู้หญิงคนที่เก้าชี้ให้ดูแทนองศา เพราะว่าตอนนี้องศาเอาแต่ก้มหน้าเล่นมือถืออยู่ ไม่ได้สนใจตามที่เก้าบอกเลย

"สงสัยมันคงจะมีคนคุยเต็มแล้วว่ะ แล้วมันก็ไม่จีบผู้หญิงคณะเดียวกันด้วย มันบอกแล้วไง" ต้นนํ้าบอกกับเก้า เพราะว่าองศาไม่มีท่าทีว่าจะสนใจเลย

"น้องครับ น้องสนใจฟังพี่ๆที่กำลังพูดอยู่ไหมครับ ทำไมเอาแต่ก้มหน้าอย่างนั้นล่ะ หลับอยู่รึเปล่า หรือว่าเล่นมือถืออยู่ ชื่ออะไรอ่ะเรา" ธันถามน้องผู้หญิงตัวเล็ก ที่เอาแต่ก้มหน้าอยู่ ตั้งแต่เขาเดินมาแล้ว พอเขาเดินเข้าไปใกล้ๆ ยิ่งแทบจะเอาหน้ามุดดินหนียังไงก็ไม่รู้

"น้องเขาไม่ได้เล่นมือถือเว้ย มึงก็อย่าใส่ร้ายน้องเขา น้องเขายิ่งตัวเล็กตัวน้อยอยู่ น้องครับ น้องเงยหน้าขึ้นมาฟังที่รุ่นพี่เขาพูดด้วยครับ อย่าเอาแต่ก้มหน้า เอาป้ายชื่อให้พี่ดูหน่อย" เจนจบบอกกับน้องตัวเล็กตัวน้อยที่นั่งก้มหน้าอยู่ และไม่ใช่ก้มหน้าธรรมดาด้วยสิ ก้มจนแทบจะเอาหน้ามุดดินเลยก็ว่าได้ มันก็เลยทำให้พวกเขาสนใจเป็นพิเศษ

"หื้ม...ไอ้เจนจบ!! ค่ะพี่" ลินกัดฟันพูดเสียงเบาด้วยความหมั่นไส้ ก่อนที่เธอจะค่อยๆเงยหน้าขึ้นไปมองทางด้านหน้า ที่มีรุ่นพี่ปีสองเขาทำกิจกรรมกันอยู่ โดยที่เธอไม่ได้เงยหน้าขึ้นไปมองหน้าของเจนจบกับธันเลย เพราะเธอกลัวว่าทั้งสองคนจะจำเธอได้ เธอพยายามยกแขนขึ้นปิดป้ายชื่อของตัวเองเอาไว้ เธอพลาดเอง ที่ลืมเปลี่ยนชื่อเล่น เธอเปลี่ยนตัวเองมาแล้วสองปีกว่า เธอไว้ผมยาว แล้วก็แต่งหน้าอ่อนๆ เพื่อให้ดูเด็กลง เพราะว่าเธอจะต้องทำตัวให้กลมกลืนกับพวกปีหนึ่ง แล้วเธอก็ใส่เสื้อผ้าที่พอดีตัว ไม่ได้ใส่เสื้อผ้าโอเวอร์ไซส์เหมือนตอนที่เรียนมัธยมแล้ว เสื้อผ้าที่เธอใส่ตอนนี้ เน้นรูปร่างของเธอมากขึ้น และแต่งตัวตามสมัยนิยม มันก็เลยทำให้เธอดูอ่อนหวาน ตัวเล็กตัวน้อย แล้วเธอก็หวัง...ว่าไอ้พวกนี้จะไม่มาวุ่นวายกับเธอ และจำเธอไม่ได้ เพราะว่าเธอไม่อยากตอบคำถาม แล้วก็ไม่อยากให้อดีตมันย้อนกลับมาด้วย มันเจ็บแล้วมันก็จบในวันนั้นวันเดียวเลย

"มึงว่าหน้าของน้องมันคุ้นๆไหมวะ ทำไมหน้าของน้องเขาคล้ายไอ้ลินเลยวะ หรือว่าญาติของไอ้ลิน" ธันกระซิบกระซาบพูดกับเจนจบ หลังจากที่เขาเห็นหน้าของน้องผู้หญิงตัวเล็กตัวน้อยชัดขึ้นแล้ว เขาพยายามมองหน้าของน้องผู้หญิง จนเขาลืมอ่านป้ายชื่อ

"แค่เหมือนเว้ย ไอ้ลินมันผมสั้น แล้วมันก็ไม่ใส่เสื้อผ้าที่พอดีตัวขนาดนี้ด้วย มึงลืมไปแล้วเหรอ มันแต่งตัวแมนกว่าพวกเราอีกนะ" เจนจบกระซิบกลับ พร้อมกับมองน้องผู้หญิงที่พวกเขากำลังพูดถึงอยู่อย่างพิจารณาไปด้วย

"ไอ้ห่า...ผมมันก็ยาวได้ไหมวะ เสื้อผ้าอีก...ของอย่างนี้มันก็เปลี่ยนแปลงกันได้ แต่ท่านั่งเหมือนไอ้ลินมากเลยนะเว้ย" ธันเถียงอย่างไม่ยอม ถึงจะตัวเล็กตัวน้อยและเรียบร้อยกว่าเพื่อนของเขา แต่ก็มีบางอย่างที่คล้ายลิน ความรู้สึกมันบอกเขาแบบนั้น ลินเพื่อนของเขาอวบกว่านี้เล็กน้อย แต่ความสูงเขาคิดว่าน่าจะพอๆกัน

"แล้วลินมันจะมาอยู่ปีหนึ่งทำไม มันเป็นเด็กโข่งรึไง พูดแล้วก็คิดถึง ไม่รู้ว่ามันหายหัวไปไหน" เจนจบบ่นเบาๆ

"พวกพี่เขามายืนคุยอะไรกันตรงนี้วะ พวกเราทำอะไรผิดรึเปล่า" เมย์กระซิบกับนํ้าเบาๆ 

"ไม่รู้...หรือว่าพวกพี่เขาชอบใครสักคนในกลุ่มของเรา" นํ้ากระซิบกลับด้วยนํ้าเสียงที่ตื่นเต้น

"พวกพี่ๆเขาชอบลินรึเปล่าอ่ะ เห็นยืนมองลินทั้งสองคนเลยนะ" นุชกระซิบบอกกับเพื่อนๆอย่างอดไม่ได้ เพราะว่ารุ่นพี่ปีสี่มายืนคุยกันแล้วก็มองไปที่ลินนานแล้ว

"น้องชื่ออะไรครับ จะปิดป้ายชื่อทำไมครับน้อง" เจนจบก้มลงไปถาม เพราะว่าเขาพยายามที่จะอ่านชื่อที่ห้อยอยู่ตรงหน้าอกแล้ว แต่เหมือนน้องผู้หญิงจะยกแขนขึ้นมาบัง

"พี่เจนจบกับพี่ธันมาทำอะไรตรงนี้ครับ อย่าบอกนะว่าจะมาจีบน้องปีหนึ่งอ่ะ แล้วน้องคนที่พี่มองกันอยู่ ผมจองแล้วนะครับ ผมกำลังจะขอจีบน้องเขา" ชินรีนเดินเข้าไปกระซิบบอกกับรุ่นพี่ เพราะว่าน้องผู้หญิงคนนี้ เขาชอบตั้งแต่มาเข้ากิจกรรมวันแรกแล้ว จนวันนี้ก็เป็นวันที่เข้ากิจกรรมวันสุดท้าย ก่อนที่จะไปเข้าค่ายแล้ว พวกรุ่นพี่ปีสี่จะมาแย่งเขาไม่ได้

"มันอยู่ที่ผู้หญิงเว้ย ไม่ใช่อยู่ที่ใครมาก่อนมาหลัง หรือว่าเขายอมตกลงเป็นแฟนกับมึงแล้ว กูจะได้ไม่ยุ่ง" เจนจบถามชินด้วยนํ้าเสียงที่แกล้งทำเป็นจริงจัง จริงๆแล้วเขาก็ไม่ได้อะไรหรอก เขาแค่อยากแกล้งเฉยๆ เพราะทุกอย่างมันก็อยู่ที่ผู้หญิงด้วย 

"โห่...พี่เจนจบ คนนี้ผมรักจริงหวังแต่งนะ" ชินโวยวายกับรุ่นพี่เสียงเบา

"มึงอย่ามาตอแหล มึงหวังแต่งกี่คนก่อนไอ้ชิน มึงก็ไม่น้อยไปกว่าพวกกูหรอก" ธันว่าให้ชินอย่างรู้ทัน

"จบที่คนนี้เลยพี่ คนนี้คือแม่ของลูกเลย" ชินพูดด้วยนํ้าเสียงที่จริงจัง เพราะว่าความรู้สึกของเขามันบอกแบบนั้นจริงๆ ตั้งแต่ที่เขาเห็นหน้าของลินครั้งแรกแล้ว

"หรา...มึงอมโบสถ์ทั้งประเทศไทยมาพูด กูยังไม่เชื่อมึงเลย หึหึ" เจนจบว่าให้ชินอย่างรู้ทัน ก่อนที่เขาจะเลิกสนใจชิน

"ไปเถอะมึง ให้ไอ้ชินมันจีบไป แต่กูว่าแห้วว่ะ ฮ่าๆ" ธันหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ ก่อนที่เขาจะเดินนำเจนจบไป

"เดี๋ยวสิวะ น้องเขาชื่ออะไรกูยังไม่รู้เลย น้องชื่อ..."

"พี่เจนจบ...ไปเถอะครับ ผู้หญิงของพี่มีตั้งเยอะ อย่ามายุ่งกับเด็กของผม" ชินพูดพร้อมกับดันตัวของเจนจบให้ตามธันไป 

"ไปก็ได้วะ แค่ชื่อยังจะหวงอีก ไม่รู้ก็ได้วะ" เจนจบพูดกับชินอย่างไม่ใส่ใจนัก ก่อนที่เขาจะเดินตามธันไป

"น้องลินครับ..."

"ชื่ออะไรนะ" เจนจบเดินกลับมาถามด้วยความสงสัย เพราะเขาได้ยินแว่วๆว่าลิน หรือเขาจะหูฝาดไปเองวะ

"เพื่อนของหนูคนนี้ชื่อลินค่ะพี่" นุชตอบคำถามของรุ่นพี่ เพราะว่าเธอได้ยินรุ่นพี่ถามหลายครั้งแล้ว เธอก็เลยตอบเองสะเลย จะได้จบๆ

"ลิน...!!"