Chapter 3 : ขอสาวแต่งงาน

วันนั้นเป็นวันแข่งกีฬาของโรงเรียน ทางโรงเรียนอนุญาตให้ผู้ปกครองเข้ามาร่วมกิจกรรมด้วยได้ บ้านผมเลยมาให้กำลังใจผมทั้งบ้านเลยครับ แม่ก็มา แด๊ดก็มา ผมล่ะดีใจมากเลยครับ

“ขอเชิญนักกีฬาคนเก่งของเราที่จะลงแข่งวิ่งเข้าประจำที่ค่ะ”

เสียงคุณครูพละคนสวยประกาศเรียกแล้วเจ้านักกีฬาขาสั้นตัวน้อยแต่ละคนวิ่งดุ๊กดิ๊กมาเข้าประจำที่ เสียงคุณครูคนเดิมก็ประกาศขึ้นอีกครั้ง

“นักกีฬาทุกคนเข้าประจำที่ เตรียมพร้อม ระวัง”

พอเสียงว่าระวังดังขึ้น นักกีฬาตัวน้อยแต่ละคนก็เอาสองมือแตะพื้น ถอยขาข้างหนึ่งไปข้างหลังแล้วยกก้นขึ้นดูเป็นเจ้าก้อนกลมปุ๊กปิ๊กน่ารักไปหมด เหล่าบรรดาคุณพ่อคุณแม่ก็ส่งเสียงเชียร์ลูกของตนเองอยู่ข้างสนามดังลั่น

“ปี๊ดดดดดดดดดดด”

ทันทีที่เสียงนกหวีดดังขึ้นเจ้านักกีฬาตัวน้อยทุกคนก็ตั้งหน้าตั้งตาซอยเท้าวิ่งกัน ยิก ยิก กองเชียร์ก็แผดเสียงเชียร์ดังลั่น บรรดาเหล่าผู้ปกครองก็จะไปรอรับที่เส้นชัย คอยปรบมือ โบกมือและส่งเสียงเรียกลูกหลานของตัวเอง ส่วนตัวผมไม่ได้สนใจใครทั้งนั้นตั้งหน้าตั้งตาซอยเท้าเต็มกำลัง ตามองไปที่เส้นชัยที่มีทั้งแด๊ด แม่และพี่แป้งยืนปรบมือเชียร์รอรับอยู่ ผมซอยแบบไม่คิดชีวิต ถึงขาจะสั้นแต่ก็ขยันซอยนะครับ และแล้วผมก็วิ่งเข้าไปถึงเส้นชัยเป็นคนแรก ผมโผกระโดดเข้าไปกอดพี่แป้งอย่างเต็มแรง จนพี่แป้งที่ไม่ทันได้ตั้งตัวล้มลงไปนอนลงบนพื้นโดยมีร่างกลมปุ๊กลุกของผมล้มทับลงไปกอดอีกที ผมกอดพี่แป้งแน่นแล้วจุ๊บไปที่ปากพี่แป้งหนึ่งที ทำเหมือนไม่ได้ตั้งใจแต่ความจริงแล้วผมตั้งใจ อิอิ

“อ้าวน้องแป้งเจ็บไหมคะ ดูสิเจ้าอ้วนวิ่งไปทับพี่เขาเฉยเลย”

“เอ้าลุกขึ้นได้แล้ว ลุกขึ้นมานี่สิเจ้าตัวเล็กคนเก่งของแด๊ด”

แด๊ดดึงตัวผมขึ้นจากพี่แป้งมาอุ้มไว้ ส่วนคุณแม่ก็มาประคองพี่แป้งให้ลุกขึ้นแล้วช่วยปัดเศษฝุ่นดินออกจากตัวพี่แป้ง

“น้องเจย์เดนเก่งไหมครับ”

ผมหันไปถามคุณพ่อ

“เก่งมากครับ เจ้าตัวเล็กของแด๊ดเก่งที่สุดเลยครับ”

พูดจบแด๊ดก็ฟัดไปที่แก้มย้วยของผมทั้งสองแก้ม จนแก้มผมนี่ยู่บุ๋มลงไปตามรูปหน้าของแด๊ดเลย

“ใช่น้องเจย์เดนของแม่เก่งที่สุดในโลกเลยค่ะ”

แม่ก็เข้ามารับผมไปอุ้มต่อแล้วฟัดที่สองแก้มของผม ผมปล่อยให้แม่ฟัดจนพอใจ ผมก็ขืนตัวออกเพื่อที่จะขอลงมายืนเอง แม่ปล่อยผมลงให้ยืนกับพื้น ผมรีบเดินจ้ำเข้าไปหาพี่แป้ง พี่แป้งย่อตัวนั่งลงแล้วยิ้มหวานให้ผม เอามือมาลูบหัวผม ส่วนผมนั้นก็เอามือไปลูบที่แก้มของพี่แป้ง

“พี่แป้งเจ็บหรือเปล่าครับ น้องเจย์เดนขอโทษที่เมื่อกี้น้องเจย์เดนโดดทับพี่แป้ง ก็น้องดีใจน้องเลยลืมตัวครับ”

“ไม่เป็นไรค่ะ พี่แป้งไม่เจ็บเลย”

พี่แป้งเอามือจับแก้มยุ้ยของผม ผมเอาสองมือไปประคองแก้มพี่แป้งแล้วยื่นปากเล็กๆของผมไปจุ๊บที่ปากพี่แป้ง

“เจย์เดนเอาอีกแล้ว ทำตัวแก่แดดอีกแล้วนะเราเนี่ย”

คุณแม่ตกใจร้องเสียงดัง

“ไม่เป็นไรค่ะ น้าเดือนน้องยังเด็กอยู่เลยค่ะ”

พี่แป้งยิ้มให้ผมอีกแล้ว ใจของเจย์เดนน้อยละลายหมดแล้วพี่แป้งรู้ไหมครับนี่

“พี่แป้งไม่เห็นชมน้องเจย์เดนเลย”

“อ้าวพี่แป้งยังไม่ได้ชมคนเก่งของพี่แป้งหรือครับ น้องเจย์เดนของพี่แป้งเก่งที่สุดในโลกเลยค่ะ”

“เย้...”

ผมกระโดดโลดเต้นดีใจทำเอาแด๊ดกับแม่มองผมด้วยแววตาและสีหน้าที่หมั่นไส้เต็มที แด๊ดดี๊กับแม่ต้องเข้าใจสิ ว่าแด๊ดกับแม่ผมก็รัก แต่ตอนนี้ผมรักพี่แป้งมากกว่า

แล้วผมก็ถูกเรียกให้ไปรับรางวัลเหรียญทอง เพราะผมวิ่งเข้าเส้นช้ยคนแรก ผมรับเหรียญแล้ว ผมก็เอาเหรียญมายื่นให้พี่แป้ง

“น้องเจย์เดนเอามาให้พี่แป้งทำไมคะ”

“พี่แป้งแต่งงานกับน้องเจย์เดนนะครับ ผมเอาเหรียญทองมาให้ครับ”

พ่อกับแม่ผมมองหน้ากับเลิกลั่ก ส่วนพี่แป้งได้แต่ยิ้มแล้วก็หัวเราะใส่ผม

“นี่คุณ ไม่ทันไรเจ้าเจย์เดนลูกชายเราก็มาขอสาวแต่งงานแล้วดูสิ”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

พี่แป้งเอามือมาขยี้หัวผม แล้วจับที่ไหล่ทั้งสองข้างของผม

“ยังแต่งไม่ได้หรอกครับน้องเจย์เดนยังเป็นเด็กอยู่เลย”

“แล้วเมื่อไหร่น้องเจย์เดนจะแต่งงานกับพี่แป้งได้ละครับ”

“ก็ต้องรอให้น้องเจย์เดนโตก่อนค่ะ”

“ต้องให้น้องเจย์เดนตัวสูงๆ แบบแด๊ดก่อนใช่ไหมครับถึงจะแต่งงานกับพี่แป้งได้”

“ใช่แล้ว น้องเจย์เดนต้องกินผัก กินนมเยอะๆ และเล่นกีฬาด้วยนะคะ จะได้โตเร็วๆ”

“น้องเจย์เดนจะกินนมทุกวัน แล้วน้องเจย์เดนก็จะกินผักด้วย เอ่อ.. น้องเจย์เดนขอกินแต่แครอทได้ไหมครับ น้องเจย์เดนไม่ชอบกินผักเขียวมันไม่อาหย่อย”

“ไม่ได้ค่ะ น้องเจย์เดนต้องกินผักสีเขียวด้วยนะคะ ไม่อย่างนั้นน้องเจย์เดนจะตัวไม่โตนะ”

“ก็ได้ครับ น้องเจย์เดนจะพยายามกินผักสีเขียวๆ จะได้โตเร็วๆ จะได้แต่งงานกับพี่แป้ง”

“....”

“พี่แป้งสัญญากับน้องเจย์เดนก่อนสิครับว่าจะแต่งงานกับน้องเจย์เดน”

“ให้น้องเจย์เดนโตก่อนแล้วเราค่อยมาคุยเรื่องนี้กันนะคะ ตอนนี้ต้องขยันเรียนหนังสือให้เก่งๆ ก่อนค่ะ”

“ครับน้องเจย์เดนจะตัวโตๆ แล้วเราแต่งงานกันนะครับ”

พูดจบผมก็ไปจุ๊บที่แก้มของพี่แป้งมัดจำไว้ก่อนแต่งงาน เป็นไงหล่ะ ผมเจ๋งปะ ขอสาวแต่งงานตั้งแต่เด็กเลย อิอิ