บทที่ 3 - ปรับตัวเข้าหา 1

มือสองข้างวางลงบนบ่าแกร่งเพื่อทรงตัว ก่อนจะยกบั้นท้ายขึ้นเล็กน้อยให้พี่โซ่ได้สอดนิ้วเข้ามา เพียงไม่กี่วินาทีต่อจากนั้น ชุดเดรสที่สวมใส่ถูกเขาถกให้ขึ้นมากองอยู่ที่เอว ก่อนจะถอดกางเกงชั้นในตัวจิ๋วออกไปจากเรียวขาอย่างง่ายดาย เท่ากับว่าตอนนี้ท่อนล่างของฉันกำลังเปลือยเปล่าต่อหน้าเขา

“อ๊ะ…”

สัมผัสแปลกใหม่ทำให้รู้สึกตื่นเต้นและเกิดความกังวลในเวลาเดียวกัน แต่ก็ยังอยากลอง อยากให้พี่โซ่เป็นคนแรกที่ได้สัมผัสฉันแบบนี้

ฉันมองคนตรงหน้าอย่างลุ่มหลง ยิ่งมองใกล้ๆ ยิ่งเห็นความหล่อของเขา

“อย่ามองลินได้ไหม”

ใบหน้าแสนหวานเห่อร้อนขึ้นมาด้วยความเคอะเขิน เมื่อเห็นว่าพี่โซ่เอาแต่จ้องมองตรงนั้นแบบไม่ละสายตา

“ทำไมตรงนั้นถึงสีชมพู”

ฉันกระตุกเกร็งเล็กน้อยในขณะที่ฝ่ามือหนาลูบไล้บีบเคล้นไปตามจุดซ่อนเร้นขาวเนียนไร้ขนปกคลุม

“แล้วพี่ชอบของลินไหม?”

“…..” พี่โซ่ไม่ตอบแต่ฉันรู้สึกได้ว่าเขากำลังเขินเหมือนกัน เพราะเสียงหัวใจของเขามันเต้นดังมาก

“เจ็บหรือเปล่า?” นิ้วเรียวค่อยๆ บดคลึงไปยังจุดกระสันก่อนจะสอดนิ้วกลางเข้ามาอย่างเชื่องช้าเพื่อให้ฉันได้ปรับตัว

“อื้อ…” ฉันเริ่มดีดดิ้นไม่เป็นตัวของตัวเอง หลังจากที่คนตัวโตเริ่มเร่งจังหวะข้อมือแล้วสอดนิ้วเพิ่มเข้ามาในช่องทางรักด้วยความช่ำชอง

“ถ้าเจ็บบอกพี่นะ”

“ไม่เจ็บค่ะ พี่ทำเลย”

“เธออย่าเกร็งสิ”

“อ๊าา…สามนิ้วพร้อมกันมันจุก” เล็บสวยจิกลงบนลำคอหนาอย่างแรงเพื่อระบายความเสียวซ่านที่เขามอบให้ สีหน้าของพี่โซ่ในตอนนี้ดูเหมือนอยากจะฟาดฉันเต็มทน

“ลองขยับเองไหม”

“ให้ลินทำเองเหรอ”

“ลองดู”

ฉันเริ่มขยับเอวขึ้นลงโดยมีนิ้วเรียวยาวรองรับอยู่ด้านล่าง มันอดใจไม่ไหวจนต้องโน้มใบหน้าลงไปจูบเขาแรงๆ

“ลินเสียวมากเลย อ๊า…”

เสียงลามกดังลั่นตามจังหวะที่ฉันเป็นฝ่ายควบคุม ฝ่ามือหนาเลอะเปรอะเปื้อนเต็มไปด้วยน้ำหวานสีใสที่ถูกปล่อยออกมาไม่หยุด ไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน…

“ทำกับพี่เสียวกว่าตอนทำเองหรือเปล่า”

“ลินชอบทำกับพี่ มะ…มันเสียวมากเลย”

เพียะ! ฉันสะดุ้งเฮือกเมื่อถูกคนตัวโตฟาดลงบั้นท้ายอย่างแรงจนรู้สึกแสบ ก่อนที่ฝ่ามือหนาจะเลื่อนขึ้นมาบีบเคล้นที่เนินอกทั้งสองข้างสลับกัน

“บีบแรงๆ เลยพี่โซ่ อ๊า…” ริมฝีปากบางเอาแต่ร้องครางอยู่แบบนั้น การกระทำของเขาทำให้สติของฉันเตลิดออกไปไกล

“ให้พี่ดูดนมด้วยไหม”

“ถ้าอยากทำก็ทำเลย ลินยอมพี่ทุกอย่าง”

“…..” เขาไม่ตอบเหมือนอย่างเคย แต่เลือกที่จะถอดเสื้อในฉันออกแทน อืม…ผู้ชายคนนี้ร้ายลึกจริงๆ

“พี่ถอดของลินแล้ว งั้นลินขอถอดของพี่บ้างได้ไหม”

ไม่รอให้เขาอนุญาต ฉันจัดการรูดซิปกางเกงยีนอย่างรู้งาน ก่อนจะล้วงมือเขาไปชัดรูดแก่นกายที่ขยายตัว แต่…มันใหญ่มาก!

มือเล็กๆ ของฉันกำได้ไม่มิด ถ้าพี่โซ่ใส่เข้าตอนนี้มันต้องฉีกแน่ๆ

ริมฝีปากหนาครอบลงบนยอดอกสีหวานพร้อมดูดดุน แต่ฉันไม่ยอมแพ้บดสะโพกทาบทับลงบนแก่นกาย พร้อมขยับเอวอย่างเนิบนาบ จนคนตัวโตต้องเผลอร้องครางออกมา

“อ๊า…รู้ตัวหรือเปล่าว่าเธอโคตรน่าเอาเลย”

ใบหน้าแสนหวานส่งยิ้มยั่วเมื่อสัมผัสได้ถึงท่อนเอ็นที่กำลังแข็งขืนถูไถไปตามกลีบทางรักฉ่ำเยิ้ม ไม่ใช่แค่ฉันที่มีอารมณ์ แต่เขาก็มีอารมณ์กับฉันเหมือนกัน

“พี่อยากเข้ามาในตัวลินไหม?”

“แค่นี่ก็พอ”

“ช่วยหน่อย ละ…ลินจะเสร็จแล้ว”

มือทั้งสองประคองใบหน้าคมคายแล้วจูบเบาๆ เมื่อคนด้านล่างอัดกระแทกแก่นกายสวนขึ้นมากลางเนินสามเหลี่ยมก่อนจะขยับด้วยจังหวะหนักหน่วงจนต้นขาขาวแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงเถือก

“เสร็จพร้อมกันไหมคะ เดี๋ยวลินช่วย”

พี่โซ่ยอมทำตามใจฉันทุกอย่าง จนร่างกายของเราทั้งสองกระตุกเกร็ง บ่งบอกว่าใกล้แตะถึงขอบสวรรค์เต็มทน

“ขยับให้เร็วกว่านี้สิลิน อ๊า…”

ฉันทำตามคำสั่ง ส่งเสียงร้องครางดังลั่นก่อนจะเร่งจังหวะให้เร็วกว่าเดิม จนในที่สุดทนไม่ไหวเป็นฝ่ายเสร็จก่อน พร้อมกับเขาที่ถึงฝั่งฝันตามมาติดๆ

“อื้ออ…”

สายธารน้ำรักพวยพุงขึ้นมาเลอะที่หน้าท้องแบนราบ ก่อนจะไหลย้อนลงไปตามขาเรียว

“อีกรอบไหม?”

“งั้นไปต่อที่คอนโดนะ ในรถมันแคบลินทำไม่ถนัดเลย”

-คอนโดปาลิน-

ฉันขยับพลิกตัวอยู่บนเตียงนอนด้วยความงัวเงียเมื่อได้ยินนาฬิกาปลุกส่งเสียงร้องดังตั้งแต่ยามเช้าตรู่

มือเล็กควานหาบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ข้างกายแต่กลับว่างเปล่า พี่โซ่ไม่ได้อยู่ในห้องนี้

หรือว่าเขาจะหนีกลับบ้านไปแล้ว ถ้าเป็นแบบนั้นฉันคงรู้สึกนอยด์เหมือนกัน

หัวใจดวงน้อยเริ่มว้าวุ่นเมื่อนึกย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ผ่านมา เราสองคนไม่ได้ลึกซึ้งถึงขึ้นสอดใส่ แต่ทำไมฉันกลับรู้สึกเหมือนเสียตัวให้เขาไปแล้ว

“ทำอะไรแต่เช้า?” ฉันเดินเข้าไปสวมกอดคนตัวโตไว้แน่นพร้อมเอาใบหน้าซบลงบนแผ่นหลังเปลือยเปล่า รู้สึกโล่งใจที่เขาไม่ได้หนีกลับไปก่อน

ตอนนี้พี่โซ่กำลังยืนหันหลังล้างจานอยู่ในครัว ให้ตายเถอะ! มันไม่ใช่หน้าที่ของเขาเลยสักนิด

“พี่ล้างจานให้ลินทำไม เดี๋ยวแม่บ้านก็มาทำให้ ไม่เห็นจะต้องทำเองเลย”

“แค่ทำงานบ้าน ทำไมต้องจ้างคนอื่นด้วย”

“ลินล้างจานไม่เป็นนะ กวาดบ้านถูบ้านไม่เป็นด้วย” ฉันอธิบายด้วยน้ำเสียงอ่อนลง พอเห็นเขาทำแบบนี้กลับรู้สึกผิดขึ้นมาดื้อๆ โกรธที่ตัวเองทำอะไรไม่เป็นเลย

“ถ้าทำไม่เป็นก็ไปนั่งรอ เดี๋ยวฉันทำให้เอง”

“พี่ทำงานบ้านเป็นทุกอย่างเลยเหรอ?”

“ทำได้ทุกอย่าง”

“เก่งมากเลย สอนลินบ้างสิ คราวหน้าจะได้ช่วยพี่ทำงานบ้านไง”

“ไม่ต้องยุ่งน่ะดีแล้ว ฉันทำคนเดียวได้”

“แทนตัวเองว่าพี่เหมือนเมื่อคืนได้ไหม” ดวงตากลมโตจ้องมองคนตรงหน้าด้วยสีหน้าออดอ้อน ทีเมื่อคืนยังอ่อนโยนตามใจฉันทุกอย่าง แต่ตอนนี้กลับทำเย็นชาใส่

“จะเรียกแบบไหนความหมายก็เหมือนกัน”

“ไม่เหมือน! ความรู้สึกมันต่างกัน ทีกับยัยชบายังแทนตัวเองว่าพี่ได้เลย แล้วกับลินทำไมไม่ได้”

ฉันตีโพยตีพายออกมายกใหญ่อย่างไม่ยอม แน่นอนว่าเขาคงรำคาญเลยตัดปัญหาให้มันจบๆ ไป

“พี่ทำคนเดียวได้ เธอไปนั่งรอเถอะ”

“วันนี้อยู่กับลินได้ไหมคะ”

“พี่มีงานต้องทำ”

“ถ้าเรื่องงานที่อู่ไม่มีปัญหา ลินสั่งลูกน้องของพ่อให้ไปทำแทนแล้ว พี่จะได้มีเวลาอยู่กับลินไง”

“ทำไมชอบทำอะไรตามใจตัวเอง” ครั้งนี้เขาหันกลับมามองหน้าฉันด้วยอารมณ์ไม่พอใจ

“ไม่ได้วุ่นวายนะ ลินแค่อยากอยู่กับพี่”

เขาถอนหายใจหนักเมื่อทนต่อลูกอ้อนของฉันไม่ไหว

“หิวหรือยัง จะกินข้าวเช้ากับอะไร?”

“อะไรก็ได้ค่ะ”

“กินร้านอาหารตามสั่งข้างทางได้ไหม”

“กินได้”

“แน่ใจ?” พี่โซ่ทวนถามพลางหรี่สายตามองเพื่อความแน่ใจ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เคยกินอะไรแบบนี้ แต่ก็อยากจะลองดู

“ลินกินได้”

“งั้นรีบไปอาบน้ำแต่งตัว เดี๋ยวพี่พาไปหาอะไรกิน”

“หันหน้ามาให้ลินจูบก่อน”

“อย่าเพิ่งกวนได้ไหมปาลิน รอให้พี่ล้างจานเสร็จก่อน” เขาทำเสียงดุในขณะที่ฉันใช้มือลูบไล้ไปตามหน้าท้องแกร่งที่อัดแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ

“งั้นลินขอไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆ ก่อนนะ เสร็จแล้วจะได้ไปกินข้าวพร้อมกัน”