Jay & Aeng Aei – 2 (1) พี่ไม่ชอบผู้หญิงครับ

“สวัสดีครับ”

เอิงเอยมองเจย์ที่เดินเข้ามานั่งด้วยรอยยิ้ม ส่วนยัยมิ้นตอนนี้ถูกเชิญให้ออกไปนั่งอีกโต๊ะหนึ่ง เพราะเป็นกฎของทางผับ คนที่ซื้อดื่มของดาวบาร์โฮสต์แห่งนี้จะได้รับการดูแลแบบพิเศษแค่คนเดียว พอเจย์เดินมาถึง เอิงเอยเลยรีบลุกขึ้นโค้งให้อีกฝ่ายอย่างสุภาพก่อนจะนั่งลงตาม

“สวัสดีค่ะ” รอยยิ้มฉีกกว้างหวานสุด ส่วนเจย์เองก็ส่งยิ้มกลับมากให้หญิงสาว ก่อนที่เขาจะเริ่มทำงานของตัวเองด้วยการเริ่มชงเหล้าที่อยู่บนโต๊ะให้ ส่วนเอิงเอยไม่ได้พูดอะไรอีกเพราะมัวแต่เขิน ได้แต่มองเจย์ที่ชงเหล้าจนเสร็จแล้วจึงส่งแก้วเหล้ามาให้กับเธอ

“ผมไม่รู้ว่าคุณชอบแบบไหนเลยชงเป็นกลาง ๆ ให้นะครับ” เจย์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล ยิ่งทำให้เอิงเอยคลั่งเขาไปกันใหญ่

“ไม่ต้องเกร็งนะครับทำตัวตามสบาย อยากคุยหรืออยากถามอะไรผมได้หมด”

“อ่าค่ะ..” ยิ่งคุยก็ยิ่งหล่อ เขาบอกว่าไม่ให้เธอเกร็ง แต่เธอสิมือเย็นไปหมดแล้ว กำลังพยายามหาเรื่องชวนคุย แต่ก็ไม่รู้จะคุยอะไรดี

“ว่าแต่พี่เจย์อายุเท่าไหร่หรือคะ

“ผมหรือครับ ปีนี้ 29 ครับ”

“โห...หน้าเด็กมากเอิงนึกว่าพี่เจย์เพิ่งยี่สิบสี่ ยี่สิบห้าห่างจากเอิงไม่เท่าไหร่ซะอีก”

“แล้วคุณล่ะครับหน้าเด็กมาก มากจนผมไม่คิดเลยว่าจะเข้ามาที่นี่ได้” เจย์เอ่ยยิ้ม ๆ

“22 แล้วค่ะ ปีหน้าก็ 23”

“เพิ่งเรียนจบหรือครับ ยังเด็กมากเลยนะ ผมคิดว่าคุณอายุไม่ถึง 18 แต่แอบเข้ามาเที่ยวผับซะอีก”

ไม่รู้ว่าเป็นคำชมหรือเปล่าที่ว่าเธอหน้าเด็ก หรือว่าเขาคิดแบบนี้จริง ๆ แต่จะว่าไปเอิงเอยก็หน้าเด็กเหมือนคนที่ผ่านอายุ 18 มาไม่นาน หรือไม่ก็บางทีเขาอาจจะงงด้วยแหละมั๊งที่ ผู้หญิงแบบเอิงเอย กล้าประมูลเงินเขาถึงห้าล้าน

“งั้นพี่เจย์เรียกเอิงว่าน้องเอิงได้เลยนะคะ ส่วนเอิงจะเรียกพี่ว่าพี่เจย์” เอิงเอยยิ้มหวาน ต้องให้เขาเรียกเธอแบบนี้สิถึงจะดูสนิทกันขึ้นอีกหน่อย

“ได้ครับ…น้องเอิง”

งุ้ย…เขิลลลลลเลย

เอิงเอยเขินตัวบิด พอเห็นเจย์มองอยู่ยิ้ม ๆ เลยรีบหาเรื่องอื่นชวนคุย

“เออ...แล้วไทป์พี่เจย์เป็นแบบไหนหรือคะ?” เอิงเอยเอ่ยถามต่อด้วยความอยากรู้เอิงเอยอยากรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้

“ไทป์เหรอครับอืม...พี่ชอบผู้ชายครับ”

อึก...

“และต้องเป็นผู้ชายที่น่ารักด้วยครับ”

“อ่าค่ะ” เอิงเอยพยักหน้าหงึก ๆ

คำตอบของเจย์ไม่ได้เหนือความคาดหมายสักเท่าไหร่ เพราะรู้มาจากยัยมิ้นเพื่อนสาวอยู่แล้วว่าพี่เจย์ไม่ชอบหญิง เล่นเอาหน้าชาไปเหมือนกัน

รู้แหละว่าเขาไม่ได้ชอบผู้หญิง

และก็รู้อีกแหละว่าเขาบอกเองว่าชอบผู้ชายน่ารัก

แต่ผู้หญิงที่น่ารักๆ แบบเอิงเอย พอจะมีสิทธิ์เปลี่ยนใจเขาสักนิดมั้ยนะ

เพราะยังไงก็เข้าข่ายคนน่ารักเหมือนกันนี่ ^ ^

“ไม่ดื่มหรือครับน้ำแข็งละลายหมดแล้ว” เจย์เอ่ยถาม คงเพราะตั้งแต่ที่เขาบอกให้เอิงเอยถามอะไรเขาก็ได้ทุกอย่าง เอิงเอยก็เลยถามนั่นถามนี่เขาไม่หยุด

พอเขาส่งแก้วเหล้าสีชามาให้พร้อมกับยิ้มหวาน มือเรียวก็เข้ารับแก้วจากมือของเจย์ทันที

“อ๋อค่ะดื่มค่ะ^^” เอิงเอยรีบยกแก้วขึ้นดื่มทันที

คงเพราะเอิงเอยมัวแต่ถามคำถาม จนลืมตอบพี่เจย์ของเธอไปว่าดื่มเหล้าเข้มประมาณไหน พอเหล้าสุดขมไหลลงผ่านลำคอ ใบหน้าของเอิงเอยก็แหยแกออกมาทันที

ไม่ใช่ว่าไม่เคยดื่มเหล้า แต่ที่เธอไม่ชอบดื่มก็เพราะมันไม่อร่อยนี่แหละ

“เข้มไปเหรอครับ” เจย์ถามเมื่อเห็นสีหน้าของหญิงสาวดูไม่ค่อยดี แต่เอิงเอยก็รีบปฏิเสธทันทีเพราะกลัวคนตรงหน้าเสียใจ

“เปล่าค่า กำลังดี” เอิงเอยยิ้มและกระดกมันรวดเดียวจนหมดแก้ว เห็นเจย์มองนิ่งๆ ไม่พูดอะไร แต่ก็เอาแก้วมาชงให้ใหม่อีกครั้ง ทว่ารอบนี้ดูเหมือนเขาผสมเหล้าให้น้อยลง ก่อนจะยื่นให้เอิงเอยอีกครั้งเอิงเอยยิ้มรับแห้งๆ สุดท้ายก็ดื่มไปอีกแก้วจนหมด

“เรื่องที่ผมบอกว่าคุณมีสิทธิพิเศษให้สามวันไม่ทราบว่าอยากทำอะไรเหรอครับ”

“เรียกคุณดูห่างเหินจังค่ะ เอิงบอกแล้วไงคะ ว่าให้เรียกน้องเอิง เอิงชื่อเอิงเอยค่ะ” ยิ้มหวานให้พี่เจย์ไปหนึ่งกรุป เพราะเริ่ม กึ่ม ๆ แหละไม่งั้นไม่กล้า

“ได้สิครับ พี่ลืมตัว ติดคำวาผมมากไปหน่อย แต่จะว่าไปชื่อน้องเอิงนี่น่ารักดีนะครับ”

เขาหยอดเก่ง เล่นชมว่าชื่อเอิงเอยน่ารัก เล่นเอาใบหน้าเอิงเอยร้อนผ่าวไปหมดเลย

แต่ที่ร้อนผ่าวนี่ก็ไม่รู้ว่าเป็นเริ่มเมา หรือว่าเขินคำพูดของเจย์ที่ชมว่าเธอน่ารักกันแน่นะ

พอนั่งดื่มกันไปอีกครู่ใหญ่ ๆ เหมือนเจย์จะสังเกตเห็นอาการของหญิงสาวที่เริ่มนั่งโอนเอนไปมา ทั้งที่ดื่มเหล้าไปไม่กี่แก้วเท่านั้น อยู่ ๆ เขาก็ขยับเข้ามาใกล้เธอ ก่อนจะประคองร่างเล็กให้เอนตัวมาซบที่บ่า

เล่นเอาหัวใจของเอิงเอยเต้นแรงมาก พอเงยหน้าขึ้นไปเห็นใบหน้าหล่อของเขาในระยะประชั้นชิด เขายกยิ้มที่มุมปากออกมานิด ๆ

โอยย... เขิลลลหนักอีกรอบค่า

แต่ก็นะ…ถึงเขาจะเอาใจใส่ และเทคแคร์โคตรดี แต่เอิงเอยรู้แหละว่าทุกอย่างที่เขาทำมันคืองาน ไม่ได้มีความพิศวาสอะไรเลย

กลิ่นหอมสดชื่นที่เอิงเอยได้รับกับความแข็งแรงจากอกแกร่ง ทำให้เอิงเอยซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดของเจย์ เหมือนลูกแมวน้อยอย่างรู้สึกอบอุ่น ส่วนเจย์ได้แต่ปล่อยให้เอิงเอยซบและอิงแอบอยู่อย่างนั้น

“หลับหรือครับ?”

เจย์คงเห็นเอิงเอยดูนิ่งไปและไม่ยอมตอบคำถามเขาสักที เขาเลยเอ่ยขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะจับไปที่ไหล่บางของเอิงเอย พร้อมเขย่าตัวเบา ๆ กลิ่นหอมอ่อน ๆ ลอยเข้ามาแตะจมูกมันหอมหวานขัดกับเสื้อผ้าที่ดูเซ็กซี่ของเอิงเอยอย่างเห็นได้ชัด

“แหะๆ ขอโทษค่ะพอดีเอิงรู้สึกดีมากไปหน่อย” เอิงเอยเอ่ยขึ้นก่อนจะขำแห้ง แล้วดันตัวเองออกจากอ้อมกอดแกร่งด้วยความเสียดาย

“ไม่เป็นไรครับ” เจย์เอ่ยตอบเสียงเรียบ สายตาของเขาเลื่อนมามองชุดเกาะอกกับกระโปรงสั้นจิ๋วของเอิงเอย ก่อนจะขมวดคิ้วเหมือนจะดูหงุดหงิดเล็กน้อย และเป็นเพราะเอิงเอยไม่ค่อยระวังตัวในการขยับตัว ทำให้เจย์เหมือนไม่ค่อยพอใจแล้วเบือนหน้าหนีไปทางอื่น

เอิงเอยได้แต่มองยิ้ม ๆ

หึ...นี่พี่เขาคงไม่ชอบผู้หญิงจริง ๆ สินะ