บทที่ 3

“เพื่อแลกกับอะไรคะ”

“คุณก็รู้ว่าผมต้องการอะไร”

คราวนี้อัลมาดิโนขยับเข้าใกล้ฉัตรทิพย์ เอื้อมมือมาแตะเส้นผมของลูกน้อง ก่อนจะ

เลื่อนฝ่ามือมาลูบไล้ตรงบ่าเล็กแล้วเอ่ยบอกต่ออย่างไม่อ้อมค้อม

“ผมต้องการให้คุณเป็นเมียเก็บของผม คุณไม่ต้องมาทำงานในบริษัทก็ได้ แค่อยู่ปรนนิบัติผม คุณก็มีเงินใช้ไม่ขาดมือ และไม่ต้องนั่งรถเมล์ให้เจอฝุ่นละออง เพราะผมจะให้ลูกน้องของผมคอยรับ-ส่งคุณ ไปที่ไหนก็ได้ตามที่คุณต้องการ”

ฉัตรทิพย์พยายามเบี่ยงตัวหนีจากฝ่ามือของอัลมาดิโนที่ทำให้เธอหวาดกลัว พร้อมกับปฏิเสธเสียงสั่นเทา

“ไม่ค่ะ ฉันไม่ต้องการเป็นเมียเก็บหรือของเล่นของใคร”

“ทำไม! ที่ผมเสนอให้คุณมันน้อยกว่าไอ้ถนิตยังงั้นหรือ” อัลมาดิโนถามเสียงห้วน “ไอ้ถนิตเป็นแค่หัวหน้าแผนกบัญชีจะมีเงินให้คุณสักเท่าไรเชียว ไม่เหมือนผม ซึ่งเป็นเจ้าของบริษัท ผมให้คุณได้ไม่อั้น คุณจะสุขสบายทั้งชีวิตเมื่อเป็นเมียเก็บของผม”

ยิ่งถูกอัลมาดิโนเลื่อนฝ่ามือมายังต้นแขนเนียนจนเกือบปัดโดนหน้าอกของเธอ ก็ยิ่งทำให้ฉัตรทิพย์หวาดกลัวมากเท่านั้น แต่ก็ยังปฏิเสธข้อเสนอของเจ้านาย “ฉันทำงานหาเงินด้วยตัวเองได้ค่ะ ไม่เคยคิดขายตัวให้กับใคร”

“แน่ใจหรือว่าแค่เงินเดือนพนักงานบัญชีจะพอใช้หนี้” อัลมาดิโนถามแกมเยาะหยัน แล้วเอ่ยพูดต่อให้ฉัตรทิพย์ต้องตกใจ “ได้ข่าวว่าผัวเก่าสร้างหนี้ไว้ให้คุณเยอะไม่ใช่หรือ ในแต่ละเดือนชักหน้าไม่ถึงหลัง แถมต้องเลี้ยงดูลูกสายวัย 16 ปีเพียงลำพังด้วย ภาระของคุณหนักเอาการนี่ ถ้ายอมเป็นเมียเก็บของผม คุณก็สบายไปทั้งชาติ”

“ฉันไม่อยากเป็นเมียเก็บของใครค่ะ” ฉัตรทิพย์ยังคงปฏิเสธเสียงสั่นเทา ขยับกายหนีไปไหนไม่ได้ เพราะถูกอัลมาดิโนล็อกขาเก้าอี้ไว้ด้วยต้นขาของเขา

“คิดให้ดีฉัตรทิพย์ เป็นเมียเก็บของผม มีแต่สบายกับสบาย ไม่ต้องทนอยู่ในห้องเช่าแคบๆ ในชุมชนสลัมที่เต็มไปด้วยไอ้พวกขี้ยา”

ฉัตรทิพย์หน้าถอดสีซีดกับคำพูดของอัลมาดิโน ที่พูดถึงความเป็นอยู่ของเธอได้ถูกต้อง บอกให้รู้ว่าเขาสั่งลูกน้องสืบประวัติของเธอมาหมดแล้ว “ทำไมต้องเป็นฉันด้วยคะ มีพนักงานสาวสวยๆ และเป็นโสดอีกมากมายพร้อมให้บอสเลือก ทำไมไม่เลือกพวกเธอเหล่านั้น”

“ผมไม่ชอบสาวโสดหรือสาวบริสุทธิ์” อัลมาดิโนตอบแทบจะทันควัน พลางบอกถึงรสนิยมส่วนตัวของเขา “ผมชอบสาวใหญ่เหมือนคุณ ยิ่งเป็นม่ายด้วยยิ่งดี เพราะผู้หญิงที่มีผัวแล้วย่อมรู้ดีว่าจะบริการอย่างไรให้ผมมีความสุขที่สุดในขณะมีเซ็ก!”

ฉัตรทิพย์ถึงกับทำหน้าไม่ถูกกับคำตอบที่ได้ยิน อีกทั้งไม่รู้ว่าจะเอาตัวให้รอดจากสถานการณ์นี้ได้อย่างไร จึงได้แต่นั่งเงียบ เพราะปฏิเสธไปอัลมาดิโนก็ไม่ฟังคำปฏิเสธจากเธอ

และอัลมาดิโนก็ช่วยคลี่คลายสถานการณ์ให้ดีขึ้นมาบ้าง ด้วยการเอ่ยบอกว่า “เอาข้อเสนอของผมไปนอนคิดสักสองคืน แล้วมาให้คำตอบกับผม ซึ่งผมหวังว่าจะได้ยินคำว่า ‘ตกลง’ จากคุณ กลับไปทำงานซะฉัตรทิพย์”

แค่ได้ยินคำอนุญาต ฉัตรทิพย์ก็รีบลุกจากเก้าอี้เดินตรงไปยังประตูห้องแทบจะทันที แต่ไม่ทันได้จับลูกบิดประตู ก็ต้องสั่นสะท้านกับคำพูดที่ดังไล่หลัง

“ฉัตรทิพย์! อย่าทำให้ผมผิดหวัง เพราะมันจะไม่เป็นผลดีกับคุณและลูกสาวของคุณ”

ฉัตรทิพย์ไม่ตอบ และไม่กล้าหันมามองอัลมาดิโนด้วย หญิงสาวรีบเปิดประตูและเดินออกจากห้องทำงานของอัล

มาดิโนอย่างรวดเร็ว เมื่อเข้ามาอยู่ในลิฟต์แล้ว อาการตัวสั่นเทาก็ยังไม่จางหาย ร่างบางของหญิงม่ายเอนพิงพนังอันเย็นเฉียบของลิฟต์ ก่อนที่เจ้าตัวจะหลับตานิ่ง เกิดคำถามขึ้นในใจว่าทำไมต้องเป็นเธอด้วย

เธอผิดหรืออย่างไรที่มีชีวิตการสมรสที่ผิดพลาด กระทั่งถูกสามีทอดทิ้งและโยนภาระหนี้สินทั้งหมดให้กับเธอ เธอผิดหรือ ที่เป็นหญิงม่ายจนผู้ชายต้องดูถูกดูหมิ่นด้วยการเสนอให้เธอเป็นเมียเก็บ เป็นคู่นอนแค่เพียงชั่วครั้งชั่วคราวของผู้ชายมีอำนาจเงินมหาศาลอยู่ในมือ...