2/2 เกลี้ยกล่อม

“ทั้งหมดก็เป็นอย่างที่หนูเล่าแหละลุง”

หญิงสาวเล่าความจริงตามที่เธอได้ยิน ถึงแม้จะไม่ได้ละเอียดครบทุกฉากทุกตอน

“แล้วฉันจะทำไงดีวะกำนัน” วิมลคิดไม่ออกว่าจะแก้ปัญหานี้ยังไงดี

“เอาอย่างนี้ ในเมื่อนางณิศามันก็มีผัวไปแล้ว ถ้าจะมาเป็นลูกสะใภ้เอ็งอีก มันก็จะเป็นการสวมเขาให้เจ้าภณมัน” กำนันเริ่มวางแผน

“แล้วเราจะบอกเจ้าภณมันเหรอ” วิมลถาม

“ไม่มีประโยชน์ เอาแบบนี้ ฉันจะให้มันแต่งงานกับลูกสาวฉัน แล้วถ้ามันอยู่กินกันจนมีหลานให้ฉันได้ ฉันจะคืนที่ให้มัน และเมื่องานแต่งเสร็จฉันจะให้เงินที่นางณิศามันต้องการเอาไปไถ่ที่คืนจากนายอำเภอทันที”

ปาลิดาและวิมลมองหน้ากันด้วยความตกใจ ในแผนการที่พ่อกำนันคิด แต่ทุกคนก็เห็นด้วย

“ถ้านางณิศามันรักลูกเอ็งจริงๆ มันไม่มีทางยอมหรอก” กำนันให้เหตุผล

วิมลกลับไปได้ไม่นาน กันตภณก็เดินทางมาที่บ้านของกำนัน เพื่อมาขอซื้อที่คืน ตามที่ณิศาต้องการ

กำนันสมยศบอกข้อตกลง ที่เขากับวิมลได้คุยกันไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ให้ชายหนุ่มรู้ โดยที่บอกแค่เพียงว่า ข้อตกลงนี้เขาคิดแค่เพียงคนเดียว

“แต่ผมไม่ได้รักดิว เราเป็นเพื่อนกัน และณิศาคงไม่ยอมแน่ๆ”

ชายหนุ่มไม่เข้าใจเลย ว่าทำไมกำนันต้องมีข้อเสนอแบบนี้ ทั้งที่ก็รู้ว่าเขามีคนรักอยู่แล้ว

“ฉันรู้ดี ว่าเอ็งไม่ได้รักลูกสาวฉัน แต่ทำไงได้ลูกสาวฉันมันรักเอ็ง และฉันเองก็อยากได้ลูกเขยขยัน แถมมีความรู้เรียนถึงปริญญาอีกต่างหาก ส่วนที่เอ็งบอกว่า นางณิศาแฟนเอ็งไม่มีทางยอม ลองกลับไปบอกข้อเสนอนี้ให้คนรักของเอ็งฟังก่อน แต่ฉันเชื่อว่ามันยอมแน่นอน”

กันตภณรีบขี่รถจักรยายนต์ไปบ้านของคนรักทันที อย่างไรเขาก็ไม่เชื่อว่าณิศาจะยอมให้เขาไปแต่งงานกับคนอื่นแน่นอน

“เอ้า!..ภณ มาหาณิศาถึงบ้านเลย มีเรื่องอะไรแน่ๆเลย”

หญิงสาวพาคนรักเดินออกมาคุยที่โต๊ะไม้ไผ่ ใกล้กับกองฟาง ที่อยู่ข้างๆบ้าน เพราะไม่อยากให้พ่อของเธอได้ยิน

“ภณไปคุยกับอากำนันมาแล้วนะ” ชายหนุ่มเข้าเรื่อง

“แล้วว่ายังไงบ้างภณ ทุกอย่างเรียบร้อยใช่ไหม” หญิงสาวดีใจจนออกนอกหน้า เลยไม่ทันได้สังเกตสีหน้าคนเล่า

ชายหนุ่มเล่าข้อเสนอ ที่กำนันต้องการให้เขาทำตาม ถ้าอยากได้ที่ดินแปลงนั้นคืน

“กำนันนะกำนัน คิดได้ยังไงกัน คงอยากจะหาผัวให้ลูกสาวจนตัวสั่น รู้ทั้งรู้ว่าภณไม่ได้รักยายดิวเลย” ณิศาทำท่าไม่พอใจ

“ไม่ต้องกลัว ภณไม่มีทางยอมแต่งงานหรอก ไม่ได้ที่คืนก็ไม่เห็นเป็นไร ภณจะหาทางไปคุยกับนายอำเภอเอง” ชายหนุ่มทำเสียงจริงจังเพื่อให้คนรักสบายใจ

“ไม่ได้นะ ภณต้องแต่ง ” หญิงสาวเผลอตัว

“คือณิศาหมายความว่า ภณก็แค่ยอมแต่งๆไป และก็รีบทำให้ยายดิวมันท้อง และได้ที่คืนเมื่อไหร่ ภณก็หย่ากับมันเสีย ที่ดิวยอมไม่ใช่ว่าดิวไม่รักภณ แต่ดิวเชื่อใจ และมั่นใจ ว่าอย่างไรภณก็ไม่มีทางรักคนอื่น”

หญิงสาวใช้มายาหญิง ทำน้ำตาคลอเบ้า กอดแขนแฟนหนุ่ม ซบหน้าลงกับไหล่ของคนรัก เพื่อให้เขารู้สึกว่าเธอก็เสียใจเหมือนกัน ที่ยอมให้เขาไปแต่งงานกับคนอื่น

“ภณคุณรีบแต่งงานให้เร็วที่สุดเลยนะคะ นางดิวมันจะได้รีบท้อง ภณก็จะได้หย่าให้เร็วที่สุด และเราก็จะได้มาอยู่ด้วยกัน ณิศาจะรอคุณอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน”

หญิงสาวโอบกอดชายคนรัก ทำท่าทางเหมือนใจจะขาด ถึงแม้ชายหนุ่มจะรู้สึกผิดหวังที่หญิงคนรักสนับสนุนให้เขาไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น ตามที่กำนันได้พูดไว้ แต่เขาก็เชื่อใจ ว่าณิศาต้องคิดว่ามันคือทางเลือกที่ดีที่สุดแล้ว

เมื่อชายหนุ่มขี่รถจักรยานยนต์ออกจากบ้านของณิศา เขาก็มุ่งหน้ากลับมาที่บ้านของกำนัน อีกรอบทันที เพื่อมาบอกคำตอบ ว่าเขายินยอมที่จะแต่งงานกับปาลิดาทันที ที่ทางกำนันพร้อม