ตอนที่ 5 เด็กใหม่

ค่ำคืนแห่งสีของเมืองเซี่ยงไฮ้ได้เริ่มต้นขึ้นหลังจากท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสี บรรดานักท่องราตรีชายหญิงต่างก็ทยอยออกจากเคหสถานด้วยการแต่งกายที่สะดุดตากว่าปกติ ออกมาปลดปล่อยความเครียดหลังจากต้องทำงานมาตลอดทั้งวัน แดนมังกรที่ขึ้นชื่อเรื่องมาเฟียอย่างเซี่ยงไฮ้อาจจะดูน่าหวาดกลัว หากทว่าเมืองนี้ยังคงคึกคัก ผู้คนใช้ชีวิตกันอย่างปกติไม่มีเรื่องให้ต้องเป็นกังวลเลยแม้แต่น้อย

หากทว่าเมื่อย่างกรายเข้าไปในสถานบันเทิงแล้วต้องระมัดระวังตัวให้มาก เพราะหากไปส่งสายตาเจ้าชู้ให้กับเด็กของพวกมาเฟีย คุณอาจจะไม่มีชีวิตรอดกลับบ้านเป็นแน่ เว้นแต่ว่าบารมีของคุณจะมากพอต่อกรกับบรรดามาเฟียที่แฝงตัวอยู่ในทั่วทุกซอกมุมของเมืองแห่งนี้

‘Hi – Class House’

คลับหรูใจกลางเมืองที่พวกเศรษฐีมีเงินมักจะมาหาความสุข บรรดาอาเสี่ยรวมถึงชายหญิงวัยกลัดมันผู้ต้องการหาที่ระบายมุ่งหน้าเข้ามาอย่างไม่ขาดสายทุกคืน เม็ดเงินมหาศาลถูกหมุนเวียนในธุรกิจสีเทานี้ ทำให้ผู้ประกอบการต้องจัดหาสินค้าคุณภาพและสดใหม่มาบริการอยู่เรื่อย ๆ และในค่ำคืนนี้ก็มีสินค้าใหม่ถึงสี่ชิ้น ที่เพิ่งถูกเจียระไนออกมาสู่สายตาของนักประมูลเงินหนา

หนึ่งในแขกของค่ำคืนนี้ที่ตั้งตารอก็คือสองหนุ่มเพื่อนซี้ หลิวตงหยาง(อาหยาง) และ จ้าวหย่งชุน(อาชุน) ทั้งคู่กำลังนั่งสนทนาอย่างสนุกปากอยู่ที่โต๊ะระดับวีไอพี เพื่อรอช่วงไฮไลท์ของทางร้าน ซึ่งในทุกวันศุกร์จะมีการเปิดตัวเด็กใหม่ ซึ่งหากใครชนะการประมูลจะได้เปิดซิงเด็กใหม่คนนั้น ซึ่งมีทั้งผู้หญิงและผู้ชายสลับกันแล้วแต่ครั้ง

“วันนี้มึงว่าเด็กใหม่จะมีหน้าตาเป็นยังไงวะ กูชักอยากจะเห็นซะแล้วสิ” หนุ่มเจ้าสำราญอย่างอาชุนเอ่ยถามเพื่อนรักที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ทั้งสองหนุ่มมักจะออกมาหาความสุขอย่างนี้เป็นประจำ เพราะชอบมีเซ็กซ์แบบวันไนท์สแตนด์ ไม่เคยคิดจะจริงจังกับใครเลย

“หน้าตายังไงก็ไม่สำคัญ เพราะหากประมูลชนะมึงก็เอาอยู่ดีไม่ใช่เหรอวะ”

ชายหนุ่มผู้มีสีหน้าเคร่งขรึมและเย็นชาตลอดเวลาเอ่ยอย่างไม่ยี่หระ ยกแก้วน้ำสีอำพันขึ้นดื่มอย่างไม่ใส่ใจเพื่อน ใบหน้าอันหล่อเหลาโดดเด่นกว่าใคร ทำให้บรรดาสาวเสิร์ฟต่างก็ส่งสายตาหวานเยิ้มมาให้หลายต่อหลายคน หากทว่าเจ้าตัวไม่ได้สนใจใครเป็นพิเศษ หากจะเลือกใครสักคนเป็นคู่นอน มองแค่ตาเดียวหากถูกใจก็จะเข้าไปทักทายเอง

“ ก็จริง วันนี้กูจะเอาชนะมึงให้ได้ เห็นว่าวันนี้มีสี่คน ชายสองหญิงสอง มึงจะเอาแบบไหนวะ”

“กูเคยเอาผู้ชายเหรอถามได้”

“ไอ้ห่า มึงจะฝังใจอะไรนักหนาวะ มึงไม่คิดจะลืมเขาเลยหรือไง เขามีลูกมีผัวไปนานแล้วนะ มีแต่มึงที่โง่ดักดานอยู่กับรักครั้งแรก ผิดหวังจนไม่คิดอยากจะรักผู้ชายคนไหนอีก เบนเข็มมาเอาแต่ผู้หญิงเพราะกลัวว่าหากมีอะไรกับผู้ชายแล้วจะทำให้เผลอใจ ที่ว่างในหัวใจมีไว้ให้คุณอี้เฟยเท่านั้น ใช่ไหมล่ะ” เพื่อนรักแสร้งทำเป็นพูดประชดประชัน เขารู้ว่าเพื่อนสามารถเอาได้ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย แต่อาหยางเคยผิดหวังจากผู้ชายคนหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน หลังจากนั้นไม่คิดจะชายตาแลผู้ชายคนไหนอีกเลย

“หุบปากเลยมึง กูจะเอากับใครมันก็เรื่องของกู วันนี้กูจะเอาชนะมึงให้ได้”

“กูจะคอยดูละกัน”

เพื่อนรักทั้งสองต่างก็ยกยิ้ม ยักคิ้วให้กันอย่างท้าทาย จากนั้นก็นั่งดื่มไปอีกสักพักก็ถึงเวลาที่รอคอย

พิธีกรเดินเข้ามาที่หน้าเวทีเล็ก ๆ เพื่อเริ่มงานประมูลเด็กใหม่แกะกล่องของทางร้าน แขกทุกคนต่างก็ตั้งใจฟังและรอชมเด็กใหม่อย่างตั้งตารอ เด็กใหม่สี่คนถูกพาตัวขึ้นมายืนบนเวทีโดยมีผ้าคลุมศีรษะเอาไว้เพิ่มความอยากรู้อยากเห็นของคนที่อยู่หน้าเวทีได้เป็นอย่างดี นั่นร่วมถึงอาชุนและอาหยางด้วย

“และแล้วก็ถึงเวลาที่ทุกท่านรอคอย เด็กใหม่ทั้งสี่คนของเราเพิ่งได้มาสด ๆ ร้อน ๆ จากประเทศไทยและเวียดนาม พวกเขาและเธอจะมีหน้าตาเป็นยังไงบ้างมาชมกันเลยครับ หลังจากเปิดหน้าน้อง ๆ แล้วเราจะเริ่มประมูลกันทันทีเลยนะครับ”

ผ้าคลุมศีรษะถูกเปิดออกมาอย่างช้า ๆ ภาพที่เห็นทำเอาทุกคนถึงกับอึ้ง เพราะทั้งสี่มีรูปร่างหน้าตาดีกันทั้งนั้น แต่โดดเด่นที่สุดคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจากฮอน เขาคือคนที่ถูกเพ่งเล็งมากที่สุดในวันนี้ เกิดมาไม่เคยต้องมายืนต่อหน้าคนเยอะแยะอย่างนี้ ตื่นเต้นเหลือเกิน พลางคิดในใจว่าใครกันนะที่จะชนะประมูลได้ตัวเขาไป ภาวนาในใจขออย่าให้เป็นเสี่ยตัวท้วมหัวล้านที่อยู่หน้าเวทีเลย หรือไม่ก็อย่าเป็นตาเฒ่าที่ใกล้จะลงโรงอยู่แล้วแต่กลับยังทำหน้าหื่นคนนั้น

“โอ้โห สุดยอดเลยว่ะ น้องผู้ชายคนที่สอง”

“...”

“ไอ้หยางมึงว่าไงวะ”

“...”

เมื่อเพื่อนยังคงเงียบจึงหันมามอง ก็เห็นว่าตอนนี้อาหยางกำลังนั่งจ้องหน้าจอมือถืออย่างตั้งใจ ไม่สนใจบนเวทีเลยสักนิด