มีเจ้าของแล้ว

ตอนที่ 3 มีเจ้าของแล้ว 

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เทียนหอมและซันต้องพาลูกสาวไปส่งที่โรงเรียนก่อนทั้งสองจะออกไปทำหน้าที่ของตน “ซัมเมอร์อย่าดื้อกับคุณครูนะคะ” เทียนหอมบอกกับลูกสาวเมื่อเธอพาลูกมาส่งที่โรงเรียน

“พ่อขาไปเรียนแล้วนะคะเดี๋ยวตอนพ่อขามารับ” ซันเองก็มายืนส่งลูกสาวตัวน้อยด้วย

“น้องซัมจะไม่ดื้อค่ะ” เด็กหญิงรับคำมารดาพร้อมส่งยิ้มตาหยีให้พ่อกับแม่แล้วเดินตรงไปหาคุณครูประจำชั้น “ฝากด้วยนะครับครู” ซันพูดทิ้งท้ายแล้วพาแม่ของลูกเดินกลับมาขึ้นรถ

“เป็นอะไร?” ซันหันไปถามคนนั่งข้างที่ทำหน้าบูดเป็นตูดหมึกตั้งแต่ขึ้นรถมา

“เป็นคน” เทียนหอมตอบอย่างกวนๆ

“ตอบดีๆ” ซันพูดขึ้น “ดีดี” เทียนหอมตอบอย่างขอไปที “เดี๋ยวจะโดน” ซันพูดลอยๆว่าคนข้างๆ

 “กลัวตายล่ะ” เทียนหอมพูดแซะแฟนหนุ่มพร้อมไหวไหล่ให้ เอี๊ยด! เมื่อเทียนหอมพูดจบประโยคซันก็เลี้ยวเข้าข้างทางแล้วเหยียบเบรกจนเทียนหอมหัวทิ่ม 

“โอ้ย ไอ้บ้าซันฉันเจ็บนะ” ปากด่าทอแฟนหนุ่มมือเรียวก็ลูบหน้าผากตัวเองปอยๆ 

“ทำอะไรของนายเนี่ย? เทียนหอมพึมพรำ พรึ่บ! ~

“ว๊าย ซัน” “อื้อ..ไอ้..อ้า”(อื้อ ไอ้ บ้า) เธอร้องตกใจได้ไม่ทันไรริมฝีปากก็ถูกประกบปิดด้วยปากหนามือโอบรัดท้ายทอยเธอเข้าหาพร้อมกับสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากนุ่มนิ่มตักตวงความหวาน

“อื้อ..อัน”(อื้อ..ซัน) เทียนหอมได้แต่ครางประท้วงในลำคอกำปั้นเล็กทุบลงที่กลางอกแกร่งจนซันยอมปล่อยเธอให้เป็นอิสระ

“ทำบ้าอะไรของนาย นี่มันข้างทางนะ” เทียนหอมก่นด่าแฟนหนุ่ม

“พูดเหมือนไม่เคย” ซันตอกกลับทันควัน

“มันใช่เวลาไหม เดี๋ยวก็เข้ากิจกรรมไม่ทัน” เทียนหอมอธิบาย

“กิจกรรมช่างแม่ง ตอนนี้มันตื่นแล้วทำให้มันสงบหน่อย” ซันว่าพร้อมกับก้มมองเป้ากางเกงตัวเองที่มันตุงออกมาจนซิปจะปริแล้ว

“คนบ้า” เทียนหอมใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อรู้ความหมายนั้นดี

“เร็วสิ เดี๋ยวได้สายจริงๆหรอก” ซันว่า 

“เดี๋ยวเสื้อยับ” เทียนหอมพยายามปฏิเสธทุกวิถีทางแต่ก็นั่นแหละ หนีไม่พ้นเหมือนเดิม

“รอบเดียว” ซันว่าพร้อมดึงร่างของแฟนสาวเข้าหาตอนนี้ทียนหอมค่อมอยู่บนหน้าตักของซันหันหน้าเข้าหากัน ซันดึงเธอเข้ามาบดขยี้ริมฝีปากอย่างดูดดื่ม มือหนาล้วงเข้าใต้ชายกระโปรงนิ้วร้ายคลืบคลานเข้าหาจุดหมายปลายทาง

“ไม่ใส่ซับใน? ถามพร้อมใบหน้าฉายความหงุดหงิดออกมาอย่างเห็นได้ชัดเพราะมือหนาจับโดนแค่แพนตี้ลูกไม้ตัวบาง

“ก..ก็อากาศมันร้อน”เทียนหอมแก้ตัวเพราะเธอรู้ดีว่าแฟนหนุ่มขี้หวงขนาดไหน ซันยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจเมื่อได้เห็นอาการของคนกลัวจะโดนลงโทษ

“พร้อมนะ” ซันกระซิบข้างหูพร้อมกับดึงแพนตี้แฟนสาวออกทางหว่างขา ส่วนอีกมือก็ปลดกระดุมกางเกงรูดซิปลงควักเจ้ามังกรออกมาเพื่อทำให้มันสงบ

“นั่งทับลงมา” เทียนหอมทำตามแฟนหนุ่มบอกอย่างง่ายดาย เธอเองก็ไม่ใช่คนอ่อนต่อโลกมีความต้องการไม่ต่างจากผู้ชาย  สวบ~ร่องสวาทครอบงำหัวเจ้ามังกรเข้าไปจนสุดโคน สองแขนโอบรอบคอแฟนหนุ่ม ซันเลื่อนมือมาล็อกที่เอวแม่ของลูกเอาไว้ก่อนจะช่วยเธอจับจังหวะบดขยี้ได้ถนัดขึ้น    

  “ซี๊ด..อืม”  ตั่บ ตั่บ ตั่บ  เสียงครางทุ้มต่ำพร้อมซี๊ดปากออกมาด้วยความเสียวซ่าน คนตัวเล็กขย่มขึ้นลงเป็นจังหวะมือเรียวจิกลงที่หลังแฟนหนุ่มอย่างลืมตัว “ซ.ซันอ๊า” เธอเองก็เสียวซ่านไม่ต่างกันเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังเป็นระยะภายในรถหรู สองร่างหลอมรวมเป็นหนึ่งพร้อมกับสะโพกบางโยกขึ้นลงครอบครองเจ้ามังกรอย่างรู้งาน

“อ๊ะ..อ๊าซัน” เสียงหวานครางออกมาอย่างไม่อาย กระดุมเสื้อนักศึกษาถูกปลดออกสามเม็ดแค่ให้ยอดถันโผล่ออกมาได้ ปากหนาโน้มลงไปดูดเลียยอดปทุมถันทั้งที่เธอยังวาดลวดลายโยกย้ายส่ายสะโพกบดขยี้เจ้ามังกรเขาอยู่

“ซี๊ด.เสียวแม่ง..อ่า” ซันครางออกมาอย่างพอใจก่อนจะจับที่เอวคอดดึงจังหวะให้เทียมหอมเร่งจังหวะเร็วขึ้น ตั่บ ตั่บ ตั่บ

“เร็วอีก..จะแตกแล้ว” พั่ก พั่ก พั่ก “อ๊ะ...อ๊ะ..อ๊าย!” เป็นเทียนหอมที่ชิ่งหนีไปแตะขอบสวรรค์ก่อน ซันได้ทีจับล็อกเอวบางไว้แน่นแล้วกระแทกสวนเข้าใส่ร่องสวาทคับแคบจนเฮือกสุดท้าย

“อ๊าสส!” จนในที่สุดเอวหนาก็กระตุกเกร็งปลดปล่อยธารสวาทเข้าไปในตัวของแฟนสาวทุกหยาดหยด เมื่อเกมสวาทจบลงทั้งสองก็จัดแจงเสื้อผ้าตัวเองจนเรียบร้อยก่อนที่รถหรูจะแล่นออกจากที่จอดมุ่งหน้าไปทางมหาลัยคนรวย

 “กรี๊ด!” ขณะที่รถหรูเลี้ยวเข้าไปจอดในมหาลัยสียงกรี๊ดก็ดังขึ้นจนซันหันมามองอย่างตกใจ

“เป็นอะไร? เสียงเรียบเอ่ยถามคนที่กำลังนั่งส่องกระจกดูใบหน้าของตน

“ทำรอยทำไมเนี่ย? เทียนหอมถามอย่างหัวเสียก่อนจะเปิดกระเป๋าเอาแป้งพลับยี่ห้อดังมากลบรอยแดงที่คอเอาไว้แต่มันก็เหลือเป็นลางๆอยู่ดี

“งื้อ..ยังแดงอยู่เลย ไอ้ผัวบ้าเอ้ย” เทียนหอมยังบ่นคนนั่งข้างไม่หยุด

“ไม่ต้องปิดหรอกเขาจะได้รู้ว่ามีเจ้าของแล้ว” ซันพูดจบก็รั้งเธอเข้ามาบดขยี้ริมฝีปากอีกครั้งแล้วจึงปล่อยให้เธอเป็นอิสระ

“ไอ้บ้าซัน หึย” เทียนหอมได้แต่กระแทกเสียงใส่ก่อนเธอจะเดินแยกไปหาเพื่อนที่ตอนนี้กำลังรวมตัวกันในหอประชุม 

“ไอ้เหี้ยกว่าจะมาได้” บอสก่นด่าเพื่อนที่เดินย่างกายเข้ามาในห้องพักของพวกเขา

“เป็นพ่อกูไง? ซันว่าให้เพื่อนพร้อมกับเดินไปหย่อนสะโพกลงนั่งที่โซฟาข้างกับเจได มีหลินกับโอปอนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเพื่อเสวนาเรื่องกิจกรรมรับน้อง

“มึงไปแอบกินน้ำแดงที่ศาลพระภูมิที่ไหนมาวะ? เจไดเลิกคิ้วถามอย่างสงสัยพรางยักคิ้วยั่วยวนเพื่อน คนถูกถามถึงกับขมวดคิ้วกับคำถามของเพื่อน

“น้ำแดงเหี้ยไรของมึง? ซันถามอย่างไม่ใส่ใจ

“คุณชายซัน” โอปอสาวสองที่สวยที่สุดในคณะเรียกชื่อเพื่อนพร้อทกับยื่นกระจกมือจับให้เพื่อนส่องดูใบหน้าหล่อของตัวเอง มือหนายอมรับกระจกจากเพื่อนสาวสองมา ซันก้มหน้าลงมองกระจกใจมือ ที่ขอบปากมีคราบสีแดงรางๆอยู่คล้ายกับเด็กที่ดื่มน้ำแดงในแก้วปากจึงเป็นรอยขอบแก้วสีแดง

“หึ” เมื่อเห็นริมฝีปากตัวเองซันก็ยกยิ้มมุมปากขึ้นมาเมื่อภาพแฟนสาวที่หน้ากระเง้ากระงอดใส่เขามันน่าแกล้งดี

“ไอ้เวรยิ้มซะกูสยอง” เจไดว่าก่อนที่ซันจะเอื้อมดึงทิชชู่ในกล่องที่วางอยู่บนโต๊ะเช็ดคราบแดงออกอย่างลวกๆ “มีเรื่องดีอะไรที่พวกกูยังไม่รู้วะ? บอสพูดแทรกเมื่อเห็นว่าคนหน้านิ่งอย่างซันจะยิ้มสักที 

“เสือก” ซันหันไปว่าให้เพื่อนโดยไม่ใส่ใจ แต่เพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่มเธอกับมองออกว่ารอยที่ปากซันคือรอยอะไร

“เลือกได้ยังจะทำกิจกรรมที่ไหน? ซันเปลี่ยนไปถามเรื่องกิจกรรมรับน้องแทน

“ทำมาเป็นเปลี่ยนเรื่อง ไอ้ห่า” บอสอดไม่ได้ที่จะว่าเพื่อน 

“ไปทะเลหรือขึ้นดอยก็เลือกมา” หลินพูดขึ้นอย่างเนือยๆ

 “ทะเลแล้วกันขึ้นดอยมันเหนื่อย” ซันเสนอความเห็นเพราะไม่อยากไปไหนไกลๆ “อืม ทะเลก็ทะเล” เจไดรับคำเพื่อนจึงตกลงกันได้ว่าไปจัดกิจกรรมที่ทะเล

ด้านเทียนหอมเมื่อลงจากรถหรูมาก็เดินตรงไปหาเพื่อนที่นั่งรอที่โต๊ะหน้าหอประชุม

“ทำไมเพิ่งมาล่ะเกือบจะไม่ทันแนะ” ลูกน้ำเอ่ยถามเพื่อนตัวเล็ก

“พอดีฉันตื่นสายน่ะ” เทียนหอมตอบ

“ตื่นสายเพราะเมื่อคืนหนักสิท่า” ลูกน้ำว่าพร้อมกับจ้องมองที่ต้นคอเพื่อนทำให้เทียนหอมยกมือเรียวขึ้นมาลูบที่คออย่างรู้ความหมายของเพื่อน

“อะไรเล่า ก็แค่แมวข่วน” เทียนหอมว่าอย่างเคอะเขิน “ฉันยังไม่ได้บอกเลยนะว่าเป็นรอยที่คอ” ลูกน้ำพูดแล้วส่งยิ้มยียวนให้เพื่อน

“ไม่คุยกับเธอแล้ว” เทียนหอมว่าพร้อมเบือนหน้าไปทางอื่นแก้อาย

“เทียนมีแฟนแล้วใช่ไหม? ลูกน้ำยื่นหน้าเข้ามาใกล้เพื่อนเพื่อรอคำตอบ

“อืม แต่งงานแล้ว” เทียนหอมยอมรับกับเพื่อนอย่างไม่อาย

“ห๊ะ ..ตะ แต่งงานแล้ว!” ลูกน้ำโพร่งขึ้นอย่างตกใจจนเทียนหอมต้องรีบเอามือปิดปากเพื่อนไว้

"จะเสียงดังทำไมเล่า” 

“ก็ฉันตกใจนี่นา” ลูกน้ำตอบ 

“ใครจะแต่งงานเหรอ? เสียงทุ้มของคนที่เดินเข้ามาใหม่เอ่ยถามสองสาว

“นี่นายได้ยินด้วยเหรอภูมิ? เทียนหอมถามเพื่อนชายที่อยู่กลุ่มเดียวกัน

“ได้ยินแค่แต่งงานแต่ไม่รู้ว่าใครแต่ง” ภูมิแล้วหย่อนก้นนั่งลงข้างลูกน้ำ 

“ก็เทียนหอมน่ะสิ” ลูกน้ำหันไปบอกกับภูมิ

“ห๊ะ เธอจะแต่งงาน? ภูมิถามด้วยความตกใจและแอบผิดหวังเล็กน้อย 

“ไม่จะแต่งแต่แต่งแล้ว” ลูกน้ำตอบแทนเพื่อน

 “แต่งแล้ว!” ภูมิอุทานขึ้นอย่างตกใจ เทียนหอมไม่ตอบแต่ยกมือเรียวขึ้นมาแล้วชี้ไปที่แหวนเพชรที่นิ้วนางข้างขวาของตนเอง

“อ่อ ยินดีด้วย” ภูมิอวยพรอย่างไม่ค่อยเต็มใจเพราะตั้งแต่แรกเห็นชายหนุ่มก็รู้สึกดีกับเธอเป็นพิเศษ พอรู้แบบนี้แล้วภูมิคงต้องทำใจยอมรับเพราะเธอมีเจ้าของแล้ว เขาไม่มีสิทธิ์อีกต่อไป