06 ผู้หญิงหิวเงิน

@บ้านของน่านน้ำ

“ตายจริง! ไปเอาเงินมาจากไหนลูก!?” ผู้เป็นแม่เอ่ยถามขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ ลูกสาวก็ได้เงินมาจำนวนมาก มากพอที่จะผ่าตัดน้องชายและใช้จ่านจนกว่าเธอจะหางานใหม่ได้ และแม่กับน้องก็ไม่ต้องลำบาก

“น้ำไปกู้เงินเขามาน่ะจ้ะแม่ พอดีว่าหัวหน้าที่ทำงานเขาปล่อยเงินกู้เก็บดอก น้ำก็เลย…ไปกู้มาจ้ะ” เพราะไม่รู้ว่าจะบอกกับแม่ยังไงดี เธอเลยเลือกที่จะโกหกเพราะอยากให้แม่สบายใจ

ดีกว่าบอกให้แม่รู้ว่าเธอไปขายตัวมาเพื่อแลกกับเงินจำนวนนี้

“โถ่ลูก…”

“ทำไงได้ล่ะจ๊ะแม่ ก็เราไม่มีเงินขนาดนั้นนี่นา อีกอย่างน้องก็สำคัญกับเรามาก น้ำปล่อยให้น้องเป็นอะไรไปไม่ได้หรอก”

“ลูกแม่..”

น้องชายก็คือส่วนหนึ่งในครอบครัว คือรอยยิ้มคือความสุข และมันทำให้เธอรู้ว่าเธอต้องอยู่และทำงานหาเงินเพื่อใคร

“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะแม่” หญิงสาวน้ำตาปริ่ม แค่รู้ว่าเธอไปกู้เงินมายังหน้าเสียแบบนี้ แล้วถ้ารู้ความจริงว่าเธอไปขายตัวมาจะตกใจมากขนาดไหน

“เดี๋ยวน้ำให้เงินนี้กับแม่หมดเลยนะ แม่เอาไปเป็นค่าใช้จ่ายตอนที่น้องผ่าตัด แล้วแม่ก็เก็บเอาไว้ใช้เองน้ำไม่เอาหรอกจ้ะ”

“ทำไมล่ะลูก”

“เดี๋ยวน้ำไปทำงานดีกว่า เงินตรงส่วนนี้แม่จะได้เอาไว้ใช้จ่ายด้วย ไหนจะค่าผ่าตัดน้องอีก แถมยังต้องผ่อนจ่ายจนกว่าจะหมดอีก”

“แต่มัน…”

“เก็บเอาไว้เถอะจ้ะแม่ เงินจำนวนนี้จะพอหรือเปล่าก็ไม่รู้กับค่าใช้จ่ายของน้องตอนผ่าตัด น้ำอยากให้แม่เก็บเอาไว้มากกว่า เดี๋ยวน้ำจะไปทำงานหาเงินมาสมทบอีกเผื่อไม่พอ”

“โถ่ลูก เป็นคนดีอะไรขนาดนี้ ลูกแม่…”

ทางบ้านลำบากแบบนี้เธอเองก็สามารถหนีออกไปใช้ชีวิตของตัวเองได้โดยไม่ต้องรับผิดชอบชีวิตของแม่และน้อง แต่เธอก็เลือกที่จะลำบากคอยดูแลแม่และน้อง เพราะถ้าไม่เหลือแม่กับน้องแล้วก็ไม่เหลือใครอีกเลยในชีวิตของเธอ

ความกตัญญูรู้คุณมันจะทำให้เธอได้พบเจอแต่สิ่งดีๆ ในชีวิต ถึงวันนี้จะยังไม่มีแต่ก็ไม่ได้แปลว่าวันข้างหน้ามันจะไม่มี

@เวลาผ่านไป

ร้านอาหารในตัวเมือง

“นายครับ นั่นมัน…”

“อืมเห็นละ” มาเฟียหนุ่มตอบเสียงราบเรียบพร้อมกับสูบบุหรี่เข้าปอดเต็มที่ พลางมองไปที่หญิงสาวที่กำลังทำงานอยู่ตรงข้าม วันนี้เขามาคุยงานกับลูกค้าที่ร้านอาหารแต่ไม่คิดว่าจะเจอกับน่านน้ำที่นี่ เธอได้เงินจากเขาไปวันก่อนตอนนี้กลับมาทำงานเหมือนเดิมแล้ว “เหอะ เห็นแก่เงินจริงๆ”

“มีอะไรหรือเปล่าคะคุณแดรง” หญิงสาวที่มาด้วยเอ่ยถามขึ้น เมื่อเห็นคนข้างๆ สนใจกับอะไรบางอย่างที่อยู่ด้านนอก จนลืมสนใจคนที่นั่งอยู่ข้างกัน

“….” มาเฟียหนุ่มหันไปส่งสายตาแข็งกร้าวใส่เธอ นัยน์ตาดำขลับนั้นทำให้หญิงสาวรู้สึกกลัวจนไม่กล้าพูด

แดรงไม่ชอบให้ใครหรือผู้หญิงคนไหนมายุ่งกับเรื่องส่วนตัวหรือมาวุ่นวายในเรื่องของเขา

“ออกไป”

“ค่ะ”

น้ำเสียงเพียงสั้นๆ ทำให้หญิงสาวรู้ดีว่าเธอควรทำยังไง เธอไม่ควรอยู่ตรงนี้อีกต่อไปหากถูกมาเฟียหนุ่มไล่ เพราะถ้ายังขืนอยู่ต่อชีวิตของเธออาจจะไม่ปลอดภัยอีกต่อไป

“ให้ผมไปพาตัวเธอมาไหมครับ?” ลูกน้องก็เหมือนจะรู้ใจว่าเจ้านายต้องการอะไร

“ไม่ต้อง” เขาตอบสั้นๆ ก่อนจะเบี่ยงสายตาไปมองที่อื่น

จนกระทั่ง…

“สวัสดีครับคุณแดรง” มีผู้ชายสองคนมานั่งลงตรงข้ามกับเขา

“….”

“ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ผมเป็นตัวแทนของบริษัทที่คุณได้ไปติดต่อเอาไว้”

“เสนองานของคุณมาเลย” เขาไม่ชอบอะไรที่มันเสียเวลา โดยเฉพาะกับการคุยงานแบบนี้ ยิ่งรวดเร็วได้มากแค่ไหนยิ่งดี เพราะมันจะได้ไม่ต้องเสียเวลาในเรื่องอื่นด้วย

“คุณถูกจับครับ”

“….” มาเฟียหนุ่มไม่ได้มีท่าทีตกใจเลยเมื่อผู้ชายสองคนตรงหน้าเปิดเผยตัวเองว่าเป็นตำรวจ เพราะมันไม่ใช่ครั้งแรกและครั้งเดียวกับการที่เขาจะต้องมาเจอเรื่องแบบนี้

“ทางเราได้รับแจ้งว่าคุณจะมีการซื้อขายสิ่งผิดกฎหมาย”

“เหอะ! บางทีการที่ตำรวจจะจับใครสักคนควรสืบให้แน่ชัดก่อนนะครับว่าเค้าทำอะไรจริงๆ กันแน่”

เพราะที่บ้านของเขารวยและมีเงินหมุนเวียนในบัญชีหลักพันล้านต่อเดือน ก็ไม่แปลกที่จะมีตำรวจสงสัยและสืบเรื่องราวหาความจริงว่าตระกูลของเขาทำงานอะไรกันแน่

ธุรกิจมืดมันก็มีแต่ก็ส่วนน้อยเท่านั้นที่จะทำ ที่เหลือก็เป็นมรดกตกทอดที่มีมาตั้งแต่รุ่นปู่ย่า

มันแปลกเหรอที่ตระกูลของเขาจะรวยเป็นอับดับต้นๆ ของประเทศ

“ผมนัดคุยงานเรื่องซื้อของนำเข้าจากต่างประเทศครับคุณตำรวจ ไม่ทราบว่าคุณตำรวจได้แหล่งข่าวมาจากไหน แล้วทำไมถึงมั่นใจมาจับผมแบบนี้ครับ?”

“….” คนอย่างแดรงรอบคอบเสมอ เขาไม่เคยปล่อยให้ตำรวจเข้าถึงตัวเลยสักครั้ง และการคุยธุรกิจสีเทาก็ไม่ได้มาคุยโจ่งแจ้งกันแบบนี้

“ไม่รู้เหรอครับว่าผมเป็นใคร ทำแบบนี้พวกคุณอาจจะเดือดร้อนได้นะ”

“….”

“อย่ายุ่งกับผม!” มาเฟียหนุ่มทิ้งท้ายเอาไว้ด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก ก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับลูกน้องอีกหลายคน

“เอาไงต่อดีครับนาย”

“ยกเลิกของกับริษัทซะ”

“ได้ครับ”

เพราะเขาคิดว่าบริษัทที่กำลังจะร่วมการค้าด้วยต้องคิดไม่ซื่อกับเขาแน่ๆ ถ้าไม่อย่างนั้นตำรวจคงไม่มาสวมรอยได้แบบนี้

และการตัดการค้าขายไปแบบนี้ก็ไม่ได้ทำให้บริษัทหรือตัวเขาเองเสียหายเลย

@ผ่านไปสักพัก

“นายครับ”

“อืม…”

“ผมจัดเด็กมาให้ครับ”

“….” มาเฟียหนุ่มเปิดเปลือกตาขึ้นมองหญิงสาวที่กำลังย่างกรายเข้ามาหาตัวของเขา ด้วยหุ่นและรูปร่างที่ดูดีบวกกับการใส่ชุดน้อยชิ้นทำให้เธอดูเซ็กซี่น่าขยี้ไม่น้อย

“ให้ฉันช่วยปรนนิบัตินะคะ” เธอย่อตัวนั่งคุกเข่าลงตรงหน้าของมาเฟียหนุ่ม พร้อมกับเลื่อนมือไปรูดซิปกางเกงอย่างช้าๆ เตรียมที่จะออรัลเซ็กซ์กับเขา “เสร็จแล้วฉันขอเงินหนักๆ นะคะ แล้วจะจัดให้ถึงใจเลย”

“….” สิ้นสุดประโยคของหญิงสาว เขาก็ลุกขึ้นทันทีก่อนจะรูดซิปกางเกงกลับเข้าที่เดิม

คำพูดของเธอมันทำให้เขาคิดถึงผู้หญิงคนนึง ผู้หญิงที่ปฏิเสธเงินเขาแทบตายสุดท้ายก็คลานกลับมาหาเขาเอง