บทที่6

คิงมองตามพรีมไปจนลับสายตาพลางยกยิ้มมุมปากนิดๆแทบจะมองไม่เห็นถ้าไม่สังเกตุจริงๆ แต่กาย ไนท์และชินเห็นจึงส่งยิ้มล้อเลียนให้กับคิงทันที

"ยิ้มเหี้..!ไร!?"คิงถามเสียงเรียบกลบเกลื่อนเพราะรู้ว่าเพื่อนล้อ

"ป่าวววว!!..พวกกูแค่ขำคนท่ามาก..555"ชินว่าแล้วขำเสียงดัง

"กูขอเตือนนะโว้ย!ท่ามากนัก..ระวังจะถูกหมาคาบไปแดก.."กายยิ้มเยาะเย้ย

"สัส!!"คิงว่าหน้าขรึม

"เออๆ..เลิกพูด..เอาข้าวมากินกันดีกว่า..ไม่รู้พรีมทำอะไรมาให้กินวันนี้"ไนท์รีบพูดเพราะเดี๋ยวอาจจะเกิดเรื่องได้ถ้าคิงโมโห จึงยื่นมือจะไปหยิบกล่องข้าวที่วางอยู่ข้างหน้าคิง

พรึ่บ!หมับ!

คิงจับกล่องข้าวที่พรีมเอามาให้แล้วดึงมาไว้กับตัวก่อนที่ไนท์จะยื่นมือมาถึง

"ไอ้คิง!!เอากล่องข้าวมาสิวะ!..พวกกูจะกิน!"กายว่าเมื่อเห็นที่คิงทำ

"ของกู!!"คิงพูดอย่างดุดันเหมือนจะบอกทั้งสามหนุ่มว่าห้ามยุ่ง!!

"สัส!!แม่ง!!เอาจริงว่ะ!!"ไนท์ว่ายิ้มๆ

"งั้น..ต่อไปนี้เราสามคนก็อดกินข้าวฝีมือพรีมคนสวยของกูสิวะ!!"กายพูดพลางทำหน้าเสียดาย

"ของมึงพ่องงสิ!!"คิงพูดด้วยเสียงที่บอกว่าไม่พอใจจริงๆ

"ไปซื้อข้าวแดกเถอะไอ้สัส!!ก่อนที่มึงจะได้แดกตีนมันแทนข้าว..ปากวอนหาตีนจริงๆ"ไนท์ว่ากายก่อนจะลุกขึ้นเดินไปร้านขายข้าวโดยมีชินกับกายรีบวิ่งตามไปด้วยเพราะกลัวสายตาของคิงที่จ้องอย่างกับจะกินหัวของพวกเขาสองคน

คิงอดจะไม่พอใจกับคำพูดของเพื่อนสนิทไม่ได้ถึงจะรู้ว่าพวกมันแค่แกล้งแหย่เขาเท่านั้น ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆเมื่อเพื่อนเดินไปซื้อข้าว เขาก้มลงมองกล่องข้าวที่พรีมเอามาให้พร้อมกับยิ้มที่มุมปากนิดๆ พอเปิดดูข้างในแล้วก็ยิ่งดีใจปนเอ็นดูยายเด็กจอมตื้อที่วันนี้ทำข้าวผัดอเมริกันมาให้ที่มีไข่ดาววางอยู่บนสุดพร้อมกับราดซอสมะเขือเทศเป็นรูปรอยยิ้มอีกด้วย จริงๆแล้วเขาก็เห็นอาหารที่พรีมทำมาให้ทุกวันเพราะเพื่อนๆจะเปิดกินกันตรงนี้ทุกครั้ง ซึ่งแรกๆเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรแต่พอมาหลังๆเขากลับสนใจดูทุกครั้งจึงทำให้รู้ว่าพรีมจะทำอาหารที่เขาชอบมาให้ทุกวันเลย นั่นทำให้เขารู้สึกดีมันเหมือนมีคนให้ความสำคัญต่างจากตอนที่เขาคบกับยี่หวาเพราะยี่หวาไม่เคยรู้หรือสนใจเลยว่าเขาชอบอะไรหรือไม่ชอบอะไรขนาดเขาบอกบ่อยๆแต่ยี่หวาก็ไม่เคยจำได้เลยสักอย่างเดียว แต่ยายเด็กจอมตื้อนี่กลับรู้เกี่ยวกับเขาทุกเรื่อง ทุกเรื่องจริงๆยอมรับจากใจเลยและต่อจากนี้เขาคงต้องสนใจเรื่องของพรีมบ้างแล้วล่ะ!ก็รักไปแล้วนี่นา!!

"อร่อยใช่มั้ยล่ะมึง!?..แดกไม่หยุดเลย"ชินแซวคิงที่ตักข้าวที่พรีมทำมาให้เข้าปากเคี้ยวไม่หยุด

"กูบอกแล้วว่าพรีมทำอาหารอร่อย!"กายชมตรงๆแบบที่เคยทำ

"ค่อยๆแดกคับเพื่อนคิง...ไม่มีใครแย่งมึงหรอก..เดี๋ยวติดคอตาย..พรีมก็หาแฟนใหม่หรอกมึง555"ไนท์พูดแล้วขำ

"สัส!!"

คิงเงยหน้ามาด่าเพื่อนทั้งสามคนที่แซว แต่ที่พวกมันพูดมาก็จริงนั่นแหละ พรีมทำอาหารอร่อยถูกปากเขาเหมือนที่แม่ของเขาทำให้กินเลย อย่างนี้ยิ่งปล่อยให้หลุดมือไปไม่ได้แล้ว

ห้องเรียนวิศวะ

ติ้ง!..ติ้ง!เสียงไลน์เข้าโทรศัพท์ของคิง

พรีม:ตั้งใจเรียนนะคะ

พรีม:ตอนเที่ยงคงไม่ได้เจอกัน

พรีม:พอดีติดธุระค่ะ

พรีม:เจอกันพรุ่งนี้เช้าเลยนะคะ

พรีม:เรียนก่อนนะ..บายค่ะ

คิงอ่านข้อความไปอมยิ้มไปแบบที่ไม่เคยทำมาก่อนแต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าพรีมมีธุระอะไร?

กาย ไนท์กับชินมองท่าทางของคิงแล้วพากันยิ้มกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของคิงเวลาที่อ่านไลน์ของพรีม

"เฮ้ยพวกมึง!!ตอนเที่ยงไปชมรมดนตรีสากลกัน"ชินพูดเมื่ออ่านข้อความจากโทรศัพท์ของตัวเองจบ

"ไปไมวะ!?"กายถาม

"ไอ้ไม้..มันบอกว่าวันนี้วงมันมีมือกลองคนใหม่ว่ะ!"ชินบอก

"แล้วไงวะ!!?"ไนท์ถามอย่างไม่เข้าใจ

"มันบอกว่ามือกลองเป็นผู้หญิงว่ะ!..แถมบอกว่าสวยอีกด้วย"ชินพูดตามที่ไม้บอก

"เหรอวะ!?..น่าสนว่ะ!"กายว่ายิ้มๆ

"ตามนั้น..ไม่งั้นเดี๋ยวไอ้ไม้แม่งบ่นอีก"ชินบอก

ไม้เป็นเพื่อนสนิทอีกคนของทั้งสี่หนุ่มเพราะคบกันตอนเรียนอยู่ม.ปลายโรงเรียนเดียวกัน แต่ไม้อยากเป็นนักข่าวจึงเลือกเรียนนิเทศสาขาสื่อสารมวลชนแทนที่จะเรียนวิศวะเหมือนทั้งสี่หนุ่ม

ตอนเที่ยงห้องชมรมดนตรีสากล

กรี้ดดดด!!!

น่ารักกกก!!

เสียงคนที่อยู่ภายในห้องชมรมส่งเสียงกรีดร้องกันอย่างดังลั่นห้อง

"ทำไมคนเยอะอย่างนี้วะ!..ไหนไอ้ไม้บอกแค่ซ้อมไง!?"ชินบอกอย่างงงๆ

"นั่นดิ!..แล้วจะเข้าไปได้ยังไงวะ!คนแน่นขนาดนี้"กายว่า

"ไปเข้าข้างหลังสิวะ!โง่จริงๆพวกมึง"ไนท์ว่าแล้วเดินนำไปทางด้านหลังโดยมีคิงตามไปด้วย

"เออใช่...ลืมไปว่ะ!"ชินกับกายพูดแล้วรีบเดินตามไนท์กับคิงไปทันที

"มากันเสียทีนะพวกมึง..ซ้อมจนจะจบอยู่แล้ว"ไม้ว่าทันทีที่เห็นไนท์ คิง กายกับชินเดินเข้ามา

"ก็มาแล้วไงวะ!..จะบ่นเพื่อ?"ชินว่า

"ไมคนเยอะจังวะ!?"กายถาม

"พวกแฟนคลับมือกลองของวงกูไง!"ไม้บอกแล้วยิ้มอย่างภูมิใจ

"ใครวะ!!?"ไนท์ถามอย่างอยากรู้

"ตามมา..กูจะพาไปดู"ไม้พูดแล้วเดินนำไปด้านข้างๆที่มีประตูเพื่อเปิดออกไปข้างในห้องได้

ภายในห้องชมรมดนตรีสากลมีเวทีขนาดกลางอยู่เกือบท้ายห้องและในห้องตอนนี้ก็มีนักศึกษาจากหลายคณะมีตั้งแต่ปี1-ปี4รวมกันอยู่จนเต็มห้อง

ไม้เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับคิง กาย ไนท์และชินก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของคนดูที่ส่งเสียงแข่งกับเสียงนักร้องนำหญิงบนเวทีที่กำลังร้องเพลงในจังหวะสนุกๆอยู่

"นั่นไง!มือกลองของวงกู...แจ๋วมั้ย!?"ไม้พยักหน้าขึ้นไปข้างบนเวทีที่มีนักร้องนำผู้หญิงและผู้ชายอีกสามคนที่เล่นเบส กีต้าร์และอิเล็กโทรนและมีผู้หญิงอีกคนที่กำลังตีกลองอยู่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มสดใสที่ทำเอาคิง กาย ไนท์และชินถึงกับตกตะลึงอ้าปากค้างก่อนจะพูดออกมาพร้อมกันอย่างแปลกใจ

"พรีม!!"กาย ไนท์กับชินอุทานออกมาส่วนคิงนั้นได้แต่ยืนอึ้งอย่างไม่อยากเชื่อสายตา

"พวกมึงรู้จักพรีมด้วยเหรอวะ!?"ไม้ถาม

"รู้สิวะ..อดีตดาวคณะอักษร..แถมมีรูปลงเพจมหาลัยออกบ่อย"ชินบอก

"ใช่..แล้วตอนนี้ยังมาตามจีบไอ้คิงอยู่ด้วย"ไนท์พูดยิ้มๆ

"ห๊ะ!!จีบไอ้คิงเนี่ยนะ!!"ไม้พูดอย่างไม่อยากเชื่อ

"มึงไม่เชื่อ!?"กายถาม

"ไม่ใช่..แค่สงสัยว่าพรีมคิดยังไงถึงได้ไปชอบซาตานแบบไอ้คิง..ทั้งๆที่มีเทพบุตรมาตามจีบอยู่ตั้งหลายคน"ไม้ว่ายิ้มๆพลางมองหน้าคิงที่มองเขาอย่างไม่พอใจ

"ใครวะ!?เทพบุตรอ่ะ!?"กายถาม

"นั่นสิวะ!!กูก็อยากรู้"ชินบอก