บทที่ 8 ไปฉลอง

"นั่งยิ้มอะไรคนเดียวคะ คุณมึง" มิ้นถามพร้อมกับนั่งลงข้าง ๆ แล้วยื่นขวดน้ำให้ฟาติมา

"คุยกับแดดดี๊น่ะ ถามเรื่องรองเท้าที่คุณคินเอามาให้วันก่อนว่าพอดีมั้ย" ฟาติมาตอบเพื่อน

"อ่อ... แม่งก็ดูแต่ละคู่ดิ ลิมิเต็ดทั้งนั้น บางคู่ในไทยยังไม่วางขายเลยด้วยซ้ำไป แด๊ดมึงเอามาจากไหนวะ สรรหาจัง" มิ้น ถามอย่างสงสัย

"คุณคินเคยบอกว่าท่านเดินทางบ่อยน่ะ มีธุรกิจหลายอย่างอยู่หลายประเทศ" ฟาติมาตอบตามที่คินเคยบอกไว้

"อือ... มึงแม่ง โคตรโชคดีมีแดดดี๊ดูแลทุกอย่าง แล้วแต่ละอย่างมีแต่ดี ๆ แพง ๆ ทั้งนั้น ค่าขนมก็ได้เยอะกว่าพวกกูตั้งหลายเท่า มึงก็ทำตัวดี ๆ ล่ะ แดดดี๊มึงจะได้เลี้ยงไปนาน ๆ" มิ้นว่าพรางเอื้อมมือไปยีหัวเพื่อนเล่น

"แหม... สั่งกูเป็นผัวกูจริง ๆ เลยนะ ใจคอจะให้กูเกาะเขากินยันตายเลยรึไง" ฟาติมาเอ่ยกับเพื่อนรักยิ้ม ๆ

"ป่ะ! เราไปชวนน้ามัทกันเถอะ เย็นนี้เราไปฉลองกัน" ฟาติมาว่าพร้อมกับลุกขึ้นล็อคคอเพื่อนออกไปจากโรงเก็บรถ

"ฉลองอะไรของมึงอีกเนี่ย?" มิ้นสงสัย

"เอ๊า! ก็กูชนะไงคะ มึงต้องเลี้ยงไง" ฟาติมายิ้มทะเล้นให้เพื่อน

"แต่กูบอกว่าจะเลี้ยงข้าวนะ ไม่ใช่เลี้ยงเหล้ามั้ยล่ะ" มิ้นโวยวายเถียงกันอย่างไม่จริงจังนัก

"แหม...ร้านเดียวกันนั่นแหละน่า วันนี้มีคนขับรถให้ด้วย...เต็มที่" ฟาติมาเอ่ยพร้อมกับตบบ่าเพื่อนเบา ๆ [เหมือนตัวเองจ่ายเองเลยนะฟาติมา]

"เฮอะ! อิพวกขี้เมา" มิ้นพูดเสียงดังขึ้นจมูกตั้งใจให้กีกี้ที่กำลังเปลี่ยนชุดอยู่ในห้องนอนได้ยินด้วย หลังจากที่ทั้งคู่เปิดประตูเข้ามาในห้องพัก

"ใครขี้เมาก่อนนนน.... รอบที่แล้วกูแบกมึงนะ" เสียงมาก่อนตัว กีกี้เดินออกมาในชุดเสื้อกล้ามกางเกงยีนส์ขายาวสีซีด

"กีกี้ที่รัก วันนี้เฮียมิ้นของเราจะเลี้ยงเหล้าค่ะ มึงไปชวนน้ามัทเร็วกูอาบน้ำแป๊บ" ฟาติมาบอกเพื่อนตัวเล็กกว่าของเธอพร้อมกับหันไปขยิบตาให้มิ้นก่อนเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเข้าห้องน้ำไป

"ดีจัง ผัวมิ้นน่ารักที่สุด ไปบอกน้ามัทก่อนนะ มัวะ!" กีกี้ทำท่าส่งจูบให้มิ้นก่อนวิ่งออกจากห้องไปหามัทด้านนอก มิ้นมองตามหลังเพื่อนไปแล้วยิ้มพร้อมกับส่ายหน้าน้อย ๆ ก่อนเดินเข้าไปส่วนห้องนอนไปอีกคน

..........//.........

Fire talk

2 ทุ่ม @Muzz Bar

วันนี้พวกผม 4 คน มาดูความคืบหน้าของร้านที่เรา 4 คนหุ้นกันจะเปิดใหม่ เร็ว ๆ นี้ที่จังหวัดนี้ครับ แล้วร้านนี้ก็เป็นร้านของรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยของพวกผมเอง เป็นร้านอาหารกึ่งผับ มีโซนให้นั่งชิลด์ ชั้นบนดาดฟ้าทำเป็นร้านอาหาร ส่วนชั้น 1 กับชั้นลอยทำเป็นผับ มีเวทีและ DJ เปิดเพลงให้นักท่องราตรีได้สนุกสนานกัน ตอนนี้นักเที่ยวยังไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่เพราะยังหัวค่ำอยู่ ที่พวกผมมากันเร็ว เพราะตั้งใจมากินข้าวเย็นกันก่อนกะว่าจะลงไปนั่งดื่มแล้วคุยงานกันที่นี่เลย ไหน ๆ ก็มาแล้วแวะเข้ามาทักทายรุ่นพี่ซะหน่อย รุ่นพี่ของพวกผมคนนี้มีสนามแข่งรถเป็นของตัวเองด้วยนะครับ แต่แกบอกว่าทำเป็นอาชีพเสริมเล่น ๆ ช่วงว่าง เพราะแกมีธุรกิจรีสอร์ตกับโรงแรมที่ดูแลร่วมกับพี่สาวและพี่เขยของแกหลายแห่งในภาคอีสาน

และ...ผมก็แอบรู้มาว่า เด็กดื้อของผมก็มาที่สนามของแกนี่แหละ ผมจำรูปที่เธอโพสเล่นกับเพื่อน ๆ ได้ แล้วผมก็เห็นรถครอบครัวคันใหญ่ของรุ่นพี่จอดอยู่ที่หน้าร้านตั้งแต่เข้ามาแล้วล่ะ ตอนนี้พวกผมกินข้าวกันอยู่ชั้นดาดฟ้า กะว่าอิ่มแล้วจะลงไปเซอร์ไพรส์แกซะหน่อยน่าจะอยู่ห้องทำงานชั้น 2 นั่นแหละ คืนนี้ว่าจะเต็มที่กันซะหน่อยวันจันทร์ก็จะเปิดเทอมแล้ว ปีนี้พวกผมปี 3 กันแล้วด้วย ทั้งกิจกรรมรับน้อง ทั้งรายงาน ทั้งโปรเจค ตีกันวุ่นวายไปหมด ไหนจะร้านแล้วก็งานที่ผมต้องดูแลแทนปู่กับพ่ออีกล่ะ แค่คิดก็ปวดตับแล้วล่ะครับ

แล้วตอนนี้ผมก็ต้องแบ่งเวลามาดูแลเด็กดื้อของผมอีกทั้งข้างนอกและในมหาวิทยาลัย ผมว่าคนเล็งกันเพียบแหละ ขนาดในไอจีคนยังติดตามกันเป็นแสนเลย ก็เธอความสามารถรอบด้าน เรียนเก่ง ทำขนมเป็น ดื้อ แก่น ซน สดใส แถมยังเป็นมิตรกับทุกอย่างซะอีก นี่ยังไม่นับช่วงเมานะครับ รั่วระดับ 10 น่ะ รั่วอันตรายด้วยไม่กลัวใครเลย

..........//..........

@Muzz Bar

3 ทุ่ม ชั้นลอย ห้อง VIP1

"เฮียมิ้น...โชน!" เสียงเริ่มอ้อแอ้ของคนบางคนดังขึ้น

"เต็มที่โว้ย! วันนี้เรามีคนขับรถมาด้วย" เสียงมิ้นอ้อแอ้ไม่ต่างกัน

"สบายจัง ตังค์ไม่ต้องเสีย เต็มที่เลยนะจ๊ะเมียน้อย ไม่ต้องเกรงใจคนขับรถน้า..." ฟาติมาว่าขึ้นอย่างอ้อแอ้และเริ่มลากยาวตอนท้าย ขณะที่กีกี้นั่งอยู่ข้างน้าชายของมิ้นกำลังโยกหัวไปตามจังหวะเพลงที่เปิดอยู่ด้านล่างที่ดังขึ้นมา เพราะเปิดหน้าต่างบานสไลด์ออกให้ได้ยินเสียง แต่ถ้าปิดหน้าต่างห้องนี้สนิทจะเงียบมากได้ยินแม้แต่เสียงลมหายใจของกันและกันเลยทีเดียว ห้องนี้จึงเหมาะกับการคุยงานหรือนัดสังสรรค์ที่ต้องการความเป็นส่วนตัวมากที่สุด

"เดี๋ยวนะ... เมียน้อย กับ น้า นี่พวกมึงนั่งคุยโทรจิตกันหรือคะ" มิ้นชี้หน้าเพื่อนสาวกับน้าชายของตนที่นั่งด้วยกันที่โซฟาตัวกลางแต่ไม่คุยอะไรกัน โดยที่น้ามัทนั่งเอาแขนพาดไปกับพนักโซฟาด้านหลังของกีกี้ และไขว่ห้างอย่างสบายอารมณ์ มือขวาถือแก้วที่พนักงานชงให้

"มิ้นครับ กูน้ามึงนะครับหลาน พูดอะไรเกรงใจกันหน่อยดิ" น้าชายว่ายิ้มๆ พรางปลายตามองกีกี้ที่นั่งอยู่ข้างกัน

"จะรู้มั้ย เห็นนั่งเงียบกันทั้งคู่ ก็คิดว่านั่งทางในคุยกันไง" มิ้นยิ้มล้อเลียน

"อิฟา... มึงไปยืนอ่อยอะไรตรงนั้นเดี๋ยวแก้วก็หล่นใส่หัวเขาหรอก" กีกี้ที่หน้าเริ่มแดงขึ้นไม่รู้เพราะอายที่เพื่อนล้อหรือเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่กินเข้าไปกันแน่เอ่ยกับฟาติมาที่ยืนอยู่ตรงหน้าต่างที่สามารถมองเห็นด้านล่างและทางขึ้นชั้นดาดฟ้าได้ทั้งหมด

"อ่อ... กลัวแก้วหลุดมือ? งั้นก็วางแก้วสิคะ" ฟาติมาเดินเอาแก้วมาวางไว้ที่โต๊ะกลางแล้วหันหยิบขวดบรั่นดีราคาแพงบนโต๊ะที่พนักงานกำลังชงเดินมานั่งบนตักมิ้น

"งั้นแดกเป็นขวดไปเลยค่ะที่รัก รับรองแก้วไม่หลุดมือเมียแน่นอนจ่ะ" ว่าพรางยกขวดบรั่นดีขึ้นกรอกปากมิ้นที่ยอมเปิดปากรับแต่โดยดี ฟาติมายิ้มกว้างด้วยความพอใจหน้าที่เริ่มแดงก้มลงไปจุ๊บแก้มขวาของมิ้น 1 ที พร้อมกับเอียงแก้มซ้ายของตนให้มิ้น มิ้นยิ้มตาเยิ้มพอกัน ก้มลงไปหอมแก้มฟาติมาคืนไปเหมือนกัน

"ดีมากค่ะที่รัก..." ฟาติมาลากเสียงยาว

"อิฟา! มึงไม่รักกูอ่ะ มึงจะอ้อล้อเฮียมิ้นคนเดียวไม่ได้นะ" กีกี้ท้วงขึ้น ฟาติมาหันมายิ้มแล้วลุกจากตักของมิ้นย้ายมานั่งที่ตักของกีกี้แทน มือขวากอดคอกีกี้ไว้มือซ้ายถือขวดบรั่นดีอยู่ โดยหันหน้าไปทางน้ามัทที่นั่งอยู่และยกขาขวาขึ้นวางพาดบนหน้าตักของน้าชายเพื่อน

"แหม... ใครจะลืมเมียน้อยที่รักได้ล่ะจ๊ะ จุ๊บจิ๊บค่ะที่รัก" ว่าพรางยกขวดบรั่นดีขึ้นกรอกปากเพื่อนจนล้นออกมาทางมุมปาก แล้วก้มลงหอมแก้มซ้ายของกีกี้ไป 1 ที พร้อมกับเอียงแก้มของตนให้เพื่อนหอมตอบ

"อ่ะ! น้ายกเอง" ว่าพรางยื่นขวดให้น้าชายเพื่อน ชายหนุ่มมองหน้าฟาติมาแล้วส่ายหน้ายิ้มน้อย ๆ ก่อนรับขวดมาถือไว้

"พวกเอ็งนี่นะ หลานสาวกูจริงป่าววะ แล้วใครเลี้ยงสูมาแบบนี้วะเนี่ย" น้ามัทเอ่ยก่อนยกขวดบรั่นดีขึ้นจ่อปาก

"น้ามัทไง!" ทั้ง 3 เสียงพร้อมชี้หน้าชายหนุ่ม

น้ามัทเลี้ยงหลานมาดีมากพ่อ ตามความน่ารักของน้ามัทได้ที่ * รักนะ ไอ้หลาน * นะคะ