14 เพื่อนใหม่ ประสบการณ์ใหม่

“มาทะเลทั้งฝนตกซะได้ เฮ้อ”อัญญาบ่นกับตัวเอง

เธออุตส่าดีใจว่าได้มาประชุมไกลถึงภูเก็ต แต่ฝนก็ตกทุกวันจนไม่ได้ออกไปไหนเลย

“อัญคืนนี้พวกเราจะไปดื่มกันที่ผับชั้นล่างของโรงแรมนะ สนใจไปด้วยกันไหม”

จุ๊บแจงเพื่อนที่ประชุมด้วยกันมาชวน

“ไปด้วยกันนะอัญ ที่นี่น่ะหนุ่มๆ หล่อๆทั้งนั้นเลย” รุ่นพี่อีกคนก็เห็นด้วย

“แหมๆ เรื่องหนุ่มๆละไวเชียวนะพี่เชอร์รี่” แพรวารุ่นน้องอีกคนอดแซวไม่ได้

การประชุมร่วมกันมา 3 วันทำให้พูดคุยกันได้อย่างสนิทสนม

“จริงๆ อาชีพอย่างเราหาแฟนยากจัง วันๆ อยู่แต่ห้องสมุด ผู้ชายที่เจอก็นักศึกษาเด็กๆ หรือไม่ก็อาจารย์แก่ๆ” จุ๊บแจงเสริม

ทั้งสี่สาวพากันหัวเราะ

“แล้วอัญล่ะ มีแฟนหรือยัง”

อัญญาส่ายหัวแทนคำตอบ

“แต่เอ๊ะ แจงจำได้ว่าปีก่อนโน้นพี่เชอร์รี่นะคะ”แต่งงานแล้ว

“แต่งได้ก็หย่าได้นะน้อง”

“เรื่องมันเป็นยังไงคะ เล่าได้ไหม แพเป็นคนชอบกินเผือกค่ะพี่”

“สามีเก่าพี่เป็นคนดีมาก สุภาพ อ่อนโยน ให้เกียรติพี่ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่”

“งั้นที่เลิกก็เพราะดีเกินไปเหรอคะ” อัญญาแปลกใจ

“ก็ไม่เชิงหรอก อยู่กันเกือบ 2 ปี แต่เวลาอยู่บนเตียงมันเหมือนตกนรก”

“เค้าซาดิสม์เหรอพี่” จุ๊บแจงขยับเก้าอี้เข้ามาใกล้จนตอนนี้ทั้งสี่คนหัวแทบจะชนกัน

“นี่เห็นเป็นน้องนะ เล่าให้ฟังแล้วต้องเหยียบให้มิดเลยนะ”

สามคนรอฟังพยักหน้าหงึกๆ พร้อมกัน

“เวลาเรามีอะไรกัน เค้าจะสุภาพกับพี่มาก พูดจาไพเราะ แต่พี่ว่าเรื่องบนเตียงมันไม่ควรมาวางมาดใส่กันไหม คิดยังไง รู้สึกยังไง อยากให้ทำแบบไหนก็บอก พี่ก็เป็นคนธรรมดา ไม่ใช่ผู้หญิงหิวเซ็กส์ขนาดนั้น แต่มันไม่ไหวๆจริงนะ เหมือนว่าเค้าทำเพราะเป็นหน้าที่”

“พี่ไม่มีความสุขเลยเหรอ”

“แทบไม่มีเลย แรกๆ ก็คิดว่าพึ่งแต่งงานใหม่ๆ อาจจะเขินอายกับบ้าง แต่ผ่านไปเป็นปีก็เหมือนเดิม เวลาที่อยู่บนเตียงก็ควรผ่อนคลายปล่อยอารมณ์กันเต็มที่ พี่เคยอ่านหนังสือว่ายิ่งมีการพูดคำหยาบโลนบ้างจะเป็นการกระตุ้นอารมณ์อีกฝ่าย พี่ก็ลองทำนะ ลองเรียกเค้าว่าผัว โอยพี่นี่โดนบ่นจนหูชาเลยเค้าหาว่าพี่พูดจาไม่สุภาพ พี่เคยคิดจะทำให้เค้าแบบหนัง AV เผื่อเค้าจะชอบ แต่แค่มือไปโดนเค้าก็เอาตัวหลับแล้ว ออรัลให้พี่นี่ไม่เคยสักครั้ง”

“อันนี้แจงเห็นด้วยนะพี่ เรื่องบนเตียงก็มีกันแค่สองคน ต่างคนปลดปล่อยอารมณ์เต็มที่จะสนใจคนอื่นทำไม”

“ปัญหาเรื่องเซ็กส์นี่เป็นปัญหาใหญ่ของชีวิตคู่เลยนะคะ” อัญญาเห็นใจเพื่อนรุ่นพี่

“ใช่เลย แจงเห็นด้วยนะ เรื่องบนเตียงมันต้องพูดกันตรงๆ”

“แพรว่าคนไทยยังอายกันอยู่มั้ง”

“เดี๋ยวนะหมายความว่ายังไง นี่ไปโดนของนอกมาเหรอ” เชอร์รี่หันมาถาม

“ก็แพรเคยคบแฟนฝรั่งอยู่เกือบปี เวลาอยู่บนเตียงเค้าเหมือนอีกคนเลย เค้าไม่รังเกียจแพรสักนิด แรกๆ แพรก็อายนะ แต่เค้าชอบให้แพรเรียกชื่อเค้า ชอบให้ร้องดังๆ อยากให้ทำแบบไหนก็บอก เค้าบอกว่าไม่ต้องอาย ให้เราปลดปล่อยอารมณ์ให้เต็มที่ หลุดโลกไปเลยยิ่งดี เพราะเรื่องบนเตียงมันก็จบที่บนเตียง” แพรวาเล่าอย่างไม่อาย

“พี่อยากได้แบบนั้นจัง อยากนอนเฉยๆ แล้วความสุขก็มาหา” เชอร์รี่ทำสีหน้าจริงจังจนทุกคนอดขำไม่ได้

“แล้วตอนนี้ละ ยังคบอยู่ไหม”

“เลิกกันแล้ว”

“อ้าว เป็นงั้นไป”

“ก็เค้าจะให้แพรย้ายไปอยู่กับเค้า แพรยังไม่พร้อม เราเลยเลิกกัน”

“แล้วจากนั้นมีแฟนอีกไหม”

“มีสิพี่ แต่คบไม่นานก็เลิกเพราะเค้าอยากแต่งงาน แต่แพรคิดว่าแพรยังไม่พร้อม”

“ไม่พร้อมหรือรอใคร”

“พี่อัญนี่ถามจี้จุดเลยนะ แพรกำลังจะไปหาเค้าเดือนหน้า”

“อิจฉาจัง” จุ๊บแจงทำหน้าเคลิ้ม

“งั้นคืนนี้พวกเรา 4 คน ไปเที่ยวให้สุดเหวี่ยงกันไปเลยนะ ไหนก็มาถึงนี่แล้ว ไม่ได้เที่ยวทะเล ก็ขอให้ได้มองหนุ่มๆ ก็ยังดี”

“งั้นเจอกันที่ล็อบบี้ตอน 4 ทุ่มนะ ตอนนี้พี่ขอไปนอนเอาแรงก่อน” เชอร์รี่สรุป

พอถึงเวลานัดทุกคนก็ต่างแต่งตัวกับแบบจัดเต็ม

อัญญามาในชุดเกาะอกรัดรูปสีดำ ยาวเหลือเข่า สีของชุดตัดสีผิวขาวนวลดูโดดเด่น

“พี่อัญสวยจัง” แพรวาเป็นคนแรกที่ทักทาย

“พี่ก็ว่าสวยนะ ไม่คิดเลยพอแต่งตัวปล่อยผมแบบนี้” เชอร์รี่เสริมอีกคน

“ขอบคุณค่ะ ทุกคนก็สวยกับคนละแบบ” อัญญาพูดแล้วก้มมองตัวเอง เริ่มั่นใจมากขึ้น

ก่อนที่จะตัดสินใจใส่ชุดนี้เธอก็วีดีโอคอลไปคุยกับนวนันท์มาแล้ว

นวนันท์บอกให้เธอใช้ชีวิตให้สนุก นอกกรอบบ้างเพื่อเป็นสีสันในชีวิต

และที่นี่ก็ไม่มีใครรู้จักเธอนอกจากคนที่มาประชุมด้วยกันเท่านั้น

ผับขนาดเล็กของโรงแรมกลางเมืองภูเก็ตเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติโดยเฉพาะในเย็นวันศุกร์เช่นนี้ แต่ก็ยังโชคดีเพราะเชอร์รี่โทรศัพท์มาจองโต๊ะไว้แล้ว

อัญญาเดินตามหลังเพื่อนเข้ามาคนสุดท้าย

หญิงสาวย่นจมูกเพราะไม่ชินกับกลิ่นบุหรี่ที่คละคลุ้งไปทั่วบริเวณ

จากนั้นละคนก็สั่งเครื่องดื่มมาคนละแก้วก่อนจะพากันออกไปเต้น กันอย่างสนุกสนานจนลืมเวลา ความสดใสร่าเริงทำให้หนุ่มที่อยู่ในผับต่างอยากมาทำความรู้จัก บ้างก็ชวนออกไปเต้น บ้างก็อาสาเลี้ยงเครื่องดื่ม

อัญญาเองก็สนุกไปกับบรรยากาศตรงหน้าเธอออกไปเต้นกับผู้ชายโต๊ะข้างๆ อยู่หลายเพลงจนเหนื่อยพอผับเปลี่ยนเป็นเพลงจังหวะเต้นรำเธอเลยขอตัวมานั่ง เพราะไม่อยากใกล้ชิดกับผู้ชายที่พึ่งรู้จักมากเกินไป

“ดูท่าพี่เชอร์รี่จะเจอเนื้อคู่แล้ว” จุ๊บแจงตะโกนแข่งกับเสียงเพลงบอกเพื่อนเมื่อเห็นรุ่นพี่สาวเต้นรำอยู่กลางฟอร์

“อัญล่ะ เจอใครถูกใจไหม คนเมื่อกี้ก็เข้าท่าดีนะ” จุ๊บแจงอดแซวไม่ได้เพราะหนุ่มคนนั้นหน้าตาดีทีเดียว

อัญญายิ้มไม่ตอบเพราะดูเหมือนแต่ละคนที่เข้ามาไม่ถูกใจเธอเลยสักนิด เธอคิดถึงเขา ยิ่งเมื่อคุยกับคนอื่นก็ยิ่งคิดถึง

“พี่แจง พี่อัญดูผู้ชายคนนั้นสี สเปคแพรเลยอ่ะ ถ้าเจอเร็วกว่านี้แพรคงไม่ไปคืนดีกับมาร์คแน่ๆ ทั้งสูงทั้งหล่อ”

“คนไหนแพร” จุ๊บแจงชะเง้อคอมองตาม

อัญญาเองก็อดมองตามที่รุ่นน้องบอกไม่ได้ เธอมองไปยังประตูทางเข้า

ผู้ชายรูปร่างสูง ดูโดดเด่นท่ามกลางผู้คนมากมาย เธอต้องปรับสายตาสู้แสงสลัวอีกครั้งเพื่อให้มองได้ชัดขึ้น

“คาร์ลอส” เธอเรียกชื่อเขาเบาๆ เสียงเพลงที่ดังทำให้ไม่มีใครได้ยิน

“อุ๊ยมองมาทางนี้ด้วย” แพรว่าตื่นเต้นเพราะตั้งแต่มาที่นี่ก็มีแต่เขาคนนี้แหละที่น่ามอง

“จุ๊บแจง แพรวา อัญขอตัวกลับก่อนนะ มึนๆ หัวยังไงไม่รู้ ฝากบอกพี่เชอร์รี่ด้วย”

“งั้นเรากลับพร้อมกันเลยไหม”

“อย่าเลยแพร ทุกคนกำลังสนุก พี่กลับเองได้สบายมาก”อัญญากลัวเหลือเกินว่าเขาจะเห็นเธอจึงรีบขอตัวกลับ

มันบังเอิญเกินไปหรือเปล่าที่ได้เจอเขาที่นี่

เธอไม่อยากให้เขาเห็นเธอในสภาพนี้เลยสักนิด

ด้วยความสูงของคาร์ลอส เขาจึงมองหาอัญญาได้โดยง่าย

เขาเดินตรงมาทันทีที่เห็นเธอแต่ดูเหมือนเธอจะรีบหลบหน้าเขาไปเสียแล้ว

“หึ” เขาหัวเราะในลำคอ เพราะรู้ว่ายังไงคืนนี้เธอก็หนีเขาไม่รอด

อันที่จริงเขามาถึงโรงแรมได้ชั่วโมงกว่าแล้ว เขาบอกฟร้อนของโรงแรมว่ามากับภรรยาแล้วลืมคีย์การ์ด บอกเลขห้อง บอกชื่อของอัญญาได้ถูกต้องเลยได้คีย์การ์ดอันใหม่มา

พอไปถึงห้องก็ต้องผิดหวังเพราะไม่เห็นคนที่คิดถึง เขานอนรอจนเผลอหลับไป แล้วก็ต้องตกใจตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ของเจ้าของห้องที่ดังมาจากใต้หมอน

เมื่อเห็นว่าคนโทรมาคือนวนันท์เขาก็กดรับสายจึงทำให้เขารู้ว่าควรมาตามเธอที่ไหน

อัญญารีบเดินออกมากจากผับด้วยสติไม่ค่อยเต็มร้อยเท่าไหร่ เพราะดื่มไปไหลายแก้ว

“คนสวยจะไปไหนครับ ให้พี่ไปส่งไหม” หนุ่มใหญ่สองคนที่หน้าผับมองเธอเป็นประกาย หนึ่งในนั้นเดินเข้ามาขวางเธอไว้

อัญญาไม่ตอบแต่พยายามจะเดินเลี่ยง แต่ก็เหมือนโดนล้อมหน้าล้อมหลัง

จนเธอทำอะไรไม่ถูกตัวสั่นเทาไปหมด คิดว่าถ้าเกิดอะไรขึ้นก็คงแย่เพราะบริเวณนี้ไม่ได้สว่างมากนั้น

“ไม่รบกวนพวกพี่ดีกว่าครับ เธอมากับผม” เสียงอันคุ้นหูทำให้อัญญาถอนหายใจอย่างโล่งอก