ตอนที่ 3

หลังจากงานศพของนักแสดงหนุ่มอนาคตไกลผ่านพ้นไป อีกฟากหนึ่งดวงจิตของอนาวินกำลังเดินทางผ่านความว่างเปล่า ความรู้สึกก้ำกึ่งฝันและเบาสบายคล้ายล่องลอยอยู่บนปุยเมฆ ทันใดนั้นเหมือนมีมือที่มองไม่เห็นดึงร่างเขาไว้

"เฮ้ย!! ที่นี่มันคือที่ไหนเนี่ย?!”

ชายหนุ่มลุกพรวดเมื่อได้สติอีกครั้ง เขาจำได้ว่าตนเองโดนรถชน ดีไม่ดีอาจจะตายไปแล้ว

"ฮะ!! หรือนี่จะเป็นสวรรค์" อนาวินมองสำรวจพื้นที่รอบตัวอย่างตื่นเต้น ก่อนก้มลงดูร่างกายตัวเองซึ่งกำลังสวมชุดจีนโบราณ ภายในห้องถูกตกแต่งด้วยเครื่องเรือนเหมือนฉากในละครย้อนยุค

นี่คงไม่ใช่รายการทีวีที่จะเตรียมการแกล้งแขกรับเชิญหรอกใช่ไหม…?

“โอ๊ย!!” เขากุมขมับด้วยความปวดร้าว ไม่วายคิดติดตลกว่าตัวเองอาจตายแล้วเกิดใหม่หรือทะลุมิติ แต่เรื่องแบบนี้มันมีแค่ในนิยายเท่านั้นแหละ

ขณะลังเลว่าจะทิ้งตัวลงนอนต่อ หรือลองลุกไปหาที่ซ่อนกล้องดีก็มีคนเปิดประตูเข้ามา เมื่อลองพิจารณาแล้วเขาไม่คุ้นหน้าผู้มาใหม่สักนิด

“พี่เขยท่านตื่นแล้ว ข้าจะรีบไปบอกพี่หญิงนะเจ้าคะพี่หญิงรอท่านฟื้นนานแล้วเจ้าค่ะ” เด็กสาวหน้าตาสดใสในชุดจีนโบราณกล่าวทักทาย

พี่เขย…?

อนาวินหันซ้ายหันขวาสำรวจให้แน่ใจอีกครา ในห้องไม่มีใครอื่น ท่าทางว่าพี่เขยคงเป็นสถานะของเขากระมัง

"ดีที่ท่านได้สติก่อนเลยฤกษ์แต่งงาน ข้าต้องรีบไปบอกพี่หญิงก่อน"

“แต่งงาน…?!” พยายามดึงสติแล้วหันไปถามทวนเด็กสาวที่อยู่ตรงหน้า เมื่อครู่เขาอาจจะหูฝาดไป

“เอ่อ ขอโทษนะครับ ที่นี่ที่ไหน?”

เด็กสาวขมวดคิ้วเมื่อได้ยินสำเนียงพูดของผู้มีศักดิ์เป็นพี่เขยผิดแผกจากปกติ

“นี่พี่เขยความจำเสื่อมแล้วหรือเจ้าคะ?!”

“บอกข้าทีว่าที่นี่ที่ไหน แล้วข้าคือใคร มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง โอ๊ยย! ปวดหัว!”

อนาวินทำตัวกลมกลืนโดยการเปลี่ยนสรรพนามเสียใหม่ เขาพยายามเค้นความทรงจำดูเผื่อจะมีภาพอะไรแวบผ่านให้เห็นในหัวบ้าง ทว่ากลับปวดศีรษะอย่างหนักจนต้องยกสองมือขึ้นกุม

“พ..พี่เขยท่านนอนพักก่อนเจ้าค่ะ”

เด็กสาวรีบจับให้อีกฝ่ายลงไปนอนตามเดิมก่อนที่อาการจะแย่กว่าเก่า

“ที่นี่คือตระกูลหลินเจ้าค่ะ ตัวท่านชื่อหลี่อี้เทียน มีคู่หมั้นชื่อหลินจื้ออิงซึ่งเป็นพี่สาวของข้า เมื่อสามวันก่อนท่านถูกโจรป่าปล้นและตีหัวจนสลบขณะเดินทางมารับพี่จื้ออิงเจ้าค่ะ”

ตอบทุกคำถามโดยไม่เคลือบแคลง เข้าใจไปว่าพี่เขยตนคงได้รับความกระทบกระเทือนจากการโดนทำร้ายเมื่อหลายวันก่อน

“ตอนนี้พี่จื้ออิงกำลังคุยกับท่านแม่อยู่ในห้องเจ้าค่ะ ข้าขอตัวไปตามก่อนนะเจ้าคะ”

หลินชิงหรือเด็กสาวคนเมื่อครู่กุลีกุจอออกนอกประตูไปหลังพูดจบ ดีที่อนาวินเรียนจบเอกจีน-อังกฤษเกียรตินิยมมา จึงเข้าใจภาษาเหล่านี้ได้เป็นอย่างดี ไม่เช่นนั้นคงงงเป็นไก่ตาแตก

ชายหนุ่มอยู่ในอาการมึนงงหากพอจับใจความเรื่องราวทั้งหมดได้ คนที่ชื่อหลี่อี้เทียนคงตายไปตอนโดนโจรป่าทำร้าย ถึงไม่ทราบว่าเหตุใดจึงมาอยู่ในร่างคนอื่น แต่ในเมื่อฟ้าประทานโอกาสให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง ต่อให้ภายภาคหน้าต้องเผชิญความยากลำบาก เขาก็จะขอเอาความรู้ความสามารถของตนเอง ใช้ชีวิตเป็นหลี่อี้เทียนต่อไปให้ดีที่สุด

ได้ข้อสรุปให้ตัวเองแต่ยังมีอีกสิ่งที่น่ากังวล แค่ฟื้นมาในร่างคนอื่นก็ปวดหัวพอแล้ว เจ้าของร่างดันเป็นคนมีคู่หมั้นคู่หมายและกำลังจะแต่งงาน ซึ่งเขาไม่สามารถยกเลิกหรือเลื่อนงานพิธีออกไปได้ อนาวินครองตัวเป็นโสดมาจนถึงอายุ 30 ปี พอต้องจับพลัดจับผลูแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักแถมไม่เคยเห็นหน้าค่าตามาก่อน เขาจะทำอย่างไรดี?