บทที่ 3

“ดื่มอะไรดียัยซี เหล้า สปาย หรือว่าโชจู”

อุไรนำเสนอเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ให้ ยิปซีเม้มปากน้อยๆ ตอนนี้เธอมานั่งในห้องของอุไรแล้วเรียบร้อย หลังจากที่ออกมาจากมหาวิทยาลัยด้วยกัน สองสาวเข้าซุปเปอร์มาร์เก็ต ซื้อของมาจัดงานปาร์ตี้วันเกิดของอุไร ตอนนี้อุไรบอกว่ารอเพื่อนของเธอมาร่วมปาร์ตี้ ระหว่างนั้นก็กินกันชิวๆ รอไปก่อน ยิปซีช่วยทำอาหารเมนูในการจัดเลี้ยงวันเกิดของอุไรคือยำรวมมิตร และมีเมล็ดมะม่วงหิมพานต์ ส่วนเมนูอื่นอุไรบอกว่าเพื่อนของเธอจะหอบกันเข้ามาเอง ไม่ต้องทำแล้ว แค่รอ...

“เราดื่มเป็นแต่ไวน์”

หัวสูงด้วยสิอีนี่ ห้องนังปูเก้มีไหมนะไวน์อะไรนี่

“อ้อเหรอ?”

แอบมองบน แล้วก็ยิ้มหวานเจรจา เพราะคำสั่งจะต้องให้มอมยิปซีนี่แหละ ทำให้วุ่นวายเล็กน้อย ก็ตรงยิปซีดันดื่มเป็นแต่ไวน์...เอ่อเห้อ

มีไวน์มะนังเก้

หาไม่เจอก็เลยต้องไลน์ถามเจ้าของห้องตัวจริง

ใครอยากจะแดกขึ้นมาล่ะ แกเหรอนังอุ๊

ไม่ใช่ฉันย่ะ นังซีคนจะกินน่ะ

หึ...เรื่องมากอยากดื่มไวน์ ฉันเตรียมของไว้เต็มตู้ไม่เสือกจะแดก ให้มันกินอย่างอื่นไม่ได้เหรอ มีเหลือสองขวด ของเตรียมไว้ให้เสี่ยนั่นแหละอยู่ในตู้ไวน์ในห้องนอน เอามาให้นางก่อนก็ได้ อย่าลืมนะเรื่องยา หาทางผสมลงไปให้ได้ล่ะ แกจะต้องรีบทำทุกอย่างให้เรียบร้อยก่อนสองทุ่มนะ เพราะเสี่ยอะเป็นคนตรงเวลา

เออ...เดี๋ยวจะเร่งให้

ตอบไปแล้วก็เม้มปาก ตาตวัดมองยิปซีที่กำลังนั่งดูโทรทัศน์อยู่ ใจหนึ่งก็สั่น...เกรงว่าทำไปแล้วจะมีผลที่ตามมา อีกอย่างหนึ่งก็ชักจะนึกสงสารยิปซีขึ้นมาวูบหนึ่ง ก็เสี่ยศรอะ ธรรมดาที่ไหน ล่ำลือกันอยู่ว่าทั้งเรื่องขนาด ลีลา ความอึดถึกทน แม่นี่...โดนจัดหนักแน่ๆ ล่ะงานนี้

ตัวเล็กตัวบางแบบนี้ด้วย เสี่ยศรกำยำล่ำสัน แค่คิดก็ขนลุกเกรียวกราวแทนแล้ว...ขนลุกแทนเพราะอยากได้อยากโดนบ้าง ไม่ใช่อะไรอื่น

พอได้ไวน์แล้ว ก็หาช่องที่จะใส่สิ่งที่ปูเก้ให้มา สิ่งที่จะทำให้คืนนี้เรื่องราบรื่น

ยิปซีดื่มไวน์ไปแล้วสองแก้ว ส่วนอุไรชวนคุยไปด้วย ดูนาฬิกาไปพลาง มันใกล้เวลาที่เสี่ยศรอินทร์จะมาแล้ว

หรือว่าของที่นังปูเก้ใช้หยอดมันเป็นของเก๊นะ มองอย่างระแวงเมื่อเห็นว่ายิปซียังไม่มีอาการอะไร ใกล้จะสองทุ่มไปแล้วทุกที ถ้าเกิดไม่ได้ผลขึ้นมา...

“ทำไมมึนๆ นะ”

ยิปซีนวดขมับเบาๆ เธอง่วงมากตอนนี้ เบลอไปหมด แขนขาเหมือนไม่มีแรง หรือว่าเธอจะเมา...แต่อาการเมาหนไหนก็ไม่เหมือนหนนี้ ปรกติแล้วเธอมักจะดื่มไวน์กับพ่อ และก็ต้องสองขวดขึ้นไปถึงจะเริ่มมึนๆ แล้วถึงตอนนั้นยิปซีก็จะหยุด เพราะพ่อไม่อนุญาตให้เธอเมา...น่ะ...การที่ท่านสอนให้เธอดื่มไว้บ้าง ก็เผื่อเข้าสังคมนั่นแหละ แล้วเธอก็ไม่เคยเมา เคยแค่มึน เพลินๆ นอนหลับสนิท แค่นั้น แต่ก็ต้องที่สองขวด นี่แค่สองแก้ว ทำไมไวน์ของอุไรฤทธิ์ของมันแรงจริงจัง

“ง่วงหรือเปล่าไปนอนก่อนก็ได้นะ”

อุไรว่า แล้วชี้ไปยังห้องนอน

“รบกวนหน่อยนะ เรานอนสักตื่นหนึ่ง เดี๋ยวค่อยกลับบ้าน”

ยิปซีปิดปากหาวหวอด พลางเดินเซนิดๆ เข้าห้องนอนไป อุไรแทบจะร้องเฮออกมา เมื่อแผนบรรลุก็เหมือนยกภูเขาออกจากอก

รอจนยี่สิบนาที เข็มเคลื่อนใกล้เวลาสองทุ่มอุไรก็ตรงเข้าไปเช็คดู ว่ายิปซีอยู่ในสภาพไหน ปรากฏว่าเธอหลับสนิทไปแล้ว สนิทที่ว่าจับพลิกไปพลิกมา ก็ไม่ตื่นแค่ส่งเสียงอืออาเท่านั้นเอง

แบบนี้เสี่ยจะต้องปล้ำผีลุกปลุกผีนั่งไหมนะ แต่เธอไม่เกี่ยวล่ะก็ถือว่าทำหน้าที่แล้วเรียบร้อย

แต่ว่า...

เอ้า จัดแจงอำนวยความสะดวกให้เสี่ยสักหน่อย

คิดแล้วอุไรก็จัดการปอกเปลือก ลอกคราบให้หญิงสาวอยู่ในสภาพที่ผู้ชายเห็นแล้วคงไม่ถาม คงกระโจนเข้าไปใส่เลยล่ะ

จัดการให้แบบพร้อมกินแล้วนะคะเสี่ยขา

อุไรย่นจมูกนิดๆ แล้วก็รีบออกไปจากห้อง

........

“เสี่ยจะให้ผมส่งที่นี่หรือครับ”

“เอ่อ...มึนฉิบหาย”

ศรอินทร์บ่นแล้วตบหน้าผากตัวเองแรงๆ ลูกน้องคนสนิทเหลือบมองเจ้านาย แล้วอมยิ้มพร้อมกับเอ่ยเปรยขึ้นมา

“โดนเสี่ยออมมอมเหล้ามาเหรอครับ”

“เค้าเรียกว่าดวลเหล้า ไม่ได้มอม”

ศรอินทร์ออกตัว แล้วหัวเราะร่วนเมื่อนึกถึงสภาพของคนมอมเขาอย่างออมรัก

“เสี่ยไม่ออมมือบ้างหรือครับ นั่นผู้หญิงนะครับ”

พูดถึงออมรัก ศรอินทร์ก็หัวเราะก๊ากอย่างถูกใจ เขาสั่นหน้า แล้วยิ้มเยิ้มเพราะความเมาส่งให้กับลูกน้อง

“ใครบอกว่าไอ้ออมมันเป็นผู้หญิงวะ ตัวแสบเลยนะนั่น ใครได้ไปทำเมียนี่ซวยฉิบหาย”

“เสี่ยไม่สนใจหรือครับ ถ้ามาต่อยอดกับเรานี่ เราจะรวยเละเลยนะครับ”

“ไม่ โน้วววว กูไม่เอากึ่งหญิงกึ่งชายมาทำเมียเด็ดขาด มึงเอาสิ เดี๋ยวกูจะเป็นพ่อสื่อให้ เอาไหม? ไอ้เจ้ย พ่อของมันให้กูหาผัวให้มันอยู่เนี่ย”

“ไม่เอาครับผมกลัวตาย แหะๆ เสี่ยออมยิงปืนแม่นจะตาย บรื๋อ...”

แม่สาวสวยผมสั้น ท่าทางเป็นทอมบอย เพื่อนรักเพื่อนซี้ของเสี่ยศรอินทร์ ทำอาชีพเดียวกันเป็นทายาทของเจ้าของบ่อนเหมือนกัน เรียกได้ว่าสนิทกันมาตั้งแต่รุ่นปู่ แบ่งเขตกันทำมาหากิน บางที่ก็เป็นกิจการร่วม ลูกชายและลูกสาวเลยสนิทกัน แม้จะอายุน้อยกว่ากันเป็นสิบปี หล่อนเป็นคนเดียวที่เขายอมให้ปีนเกลียว เรียกพี่บ้าง เรียกไอ้บ้างตามแต่อารมณ์ หล่อนเป็นสาวห้าวสุดใจ มาดแกร่ง เอาผู้ชายอยู่ เหมือนน้องชายมากกว่าน้องสาว จริงๆ แล้วพ่อแม่เขากับหล่อนก็หวังนั่นแหละให้ได้กัน เพราะจะได้ต่อยอดควบรวมกิจการเสียเลย

เจ้าหล่อนเป็นผู้หญิงแท้ๆ แต่ชอบให้ใครต่อใครเรียกว่าเสี่ยออม แน่นอนว่าด้วยมาดและท่าทางรวมถึงกิตติศัพท์ก็พาให้ไม่มีใครกล้าจีบแล้ว

อายุอานามก็ไม่ใช่น้อยแล้ว พ่อของหล่อนเลยอยากให้หล่อนแต่งงานไปเสียที แต่ออมรักก็ยังหนักแน่นอยู่บนคาน แถมพ่อบ่นมากเข้า หล่อนก็ทำให้พ่อหายใจไม่ทั่วท้อง ด้วยการพาสาวเข้าบ้านเสียเลย นี่ล่ะ...ออมรักตัวแสบ

“หึๆ มึงกลับไปเลย พรุ่งนี้บ่ายค่อยมารับ คืนนี้กูมีธุระจะต้องไปจัดต่อ กับน้อง...น้องอะไรวะ”

เสี่ยหนุ่มที่กำลังมึนหนัก ขมวดคิ้ว แล้วตบหน้าผากตัวเองอีกสองสามที ยามเขาเมาแบบนี้ อารมณ์ดีน่ารักขำบ่อย ไม่เหมือนเวลาไม่เมายังกับคนล่ะคน

“น้องปูเก้ครับ”

ด้วยความเป็นคนมือขวา เจ้ยเลยจดจำทุกสิ่งของเจ้านายได้ราวกับเป็นเลขาส่วนตัว เด็กนายชื่ออะไรเขาจำได้หมด จะได้สะกิดได้เตือนนายได้ถูก ว่าตอนนี้คนไหน

“อื้อหึ ไม่ใช่ปูเก้สิ เอ่อ...ไปๆ ไปไหนก็ไป กูจะไปขึ้นสวรรค์ล่ะ”

เสี่ยหนุ่มโบกมือไล่ลูกน้อง ถึงจะเมาจัด จนอยากจะไปนอนเพราะกรึ๊บไปเยอะ ออมรักคอแข็งมาก กว่าจะดวลกันรู้ผลแจ่มแจ้งก็ปาเข้าไปที่แบล็กขวดครึ่ง

ดียังมีสติจำได้เลาๆ ว่านัดกับปูเก้เด็กรายล่าสุดไว้ เจ้าหล่อนส่งรูป ‘ของขวัญ’ มาให้เขาดูว่าหล่อนจะตอบแทนเขาที่เลี้ยงดูหล่อนดี ด้วยของขวัญดิ้น

เพราะรูปของเธอนั่นแหละ ทำให้เขามีอาการเหมือนจรกาหลงรูปนางบุษบา สวย...หวาน เขาอยากชิมว่ารสชาติจะหวานฉ่ำเหมือนที่ตาเห็นไหม จะสดใหม่อย่างที่ปูเก้บรรยายไว้ไหม

ความหื่นนำหน้าความเมาเลยพาเขามาที่นี่ในคืนนี้แทนที่จะเมาแล้วกลับไปนอน ยิ่งคิดถึงเธอก็ยิ่งค่อยสร่างเมาไปทีละนิด เสี่ยหนุ่มเดินไม่ค่อยตรงทาง แต่ค่อนข้างจะเดินเร็ว ยิ่งนึกถึงเธอก็ยิ่งทนไม่ไหว แข็งรอตั้งแต่ยังไม่ทันเห็นตัวจริงเลยก็ว่าได้

เขาถึงหน้าประตูห้องแล้ว เคาะเบาๆ ก็ไม่มีคนมาเปิด...ศรอินทร์เลยถือวิสาสะเปิดเข้าไป เสียงข้อความเข้าจากไลน์ ทำให้เขาควานล้วงหาโทรศัพท์ ด้วยความเมาก็หยิบผิดหยิบถูกอยู่พักหนึ่งเลยทีเดียว

เสี่ยถึงแล้วเข้าห้องได้เลยนะคะ น้องนอนรอเสี่ยอยู่แล้วค่ะ จุ๊บๆ ขอให้ฟินนะคะเสี่ย

เขาส่งสติ๊กเกอร์รูปหัวใจกลับไป แล้วก็ปิดประตู เดินเซนิดๆ ไปยังห้องนอนที่เปิดรอ...ในนั้นเปิดไฟแสงสีม่วงยวนตา...เขาสั่งให้ปูเก้หามาติดไว้เพื่อสร้างบรรยากาศ ยามนั้นจะได้เพิ่มเติมรสชาติไปด้วย สำหรับเขาเซ็กซ์คือการเสพสุข ทั้งรูป กลิ่น รส

ศรอินทร์มองไปที่เตียง...น้อง...น้องอะไรวะ? เขาตั้งชื่อให้หล่อนว่านางบุษบาก็แล้วกัน ค่าที่ทำให้เขารักหลงรูปราวกับจรกาในวรรณคดีก็ไม่ปาน

เจ้าหล่อนนอนรอเขาบนเตียง ในสภาพหลับใหล สวมเพียงผ้าลูกไม้ปิดบนและล่าง หล่อนตัวนิดเดียว ทว่า...หน้าอก และสะโพก ความโหนกนูนนั้น ไม่เล็กเลย...

“น้องครับ”

เขาลองทักเรียก แต่เธอยังหลับตาพริ้มไม่มีทีท่าว่าจะตื่นรับเขา หรือจะเล่นเกมเจ้าหญิงนิทรา ให้เขาปลุกหล่อนให้ตื่นหรือเปล่านะ

ถึงจะเมาก็จำได้เลาๆ ว่าเด็กมันเพิ่งมาเคยเข้าวงการนี้ ไม่รู้ว่าจริงหรือมารยาอยากอัพราคา อาจจะทำแกล้งหลับเพราะเขินเขาก็ได้

ถ้าอย่างนั้นเขาจะเล่นบทลักหลับ

เอาให้น้องตื่น...มาฟินด้วยกัน

ศรอินทร์คิดแล้วยิ้มกว้าง ตามองจ้องร่างงามบนเตียงที่นอนนิ่ง ถ้าจะเล่นบทนี้ พี่ก็จะทำให้น้องฟินทั้งหลับและตื่นเลยล่ะ คนสวย

เสื้อผ้าของเขาร่วงหล่นตามพื้นระหว่างที่เขาเดินไป จนถึงที่เธอนอนอยู่ เขาก็เปลือยเปล่า ผงาดกล้า พร้อมแล้วที่จะลักหลับ...

เขาก้าวขึ้นเตียงแล้วดึงมือของเธอมาจูบ แล้วเอ่ยเสียงพร่า

“เจ้าหญิงคนสวยของผม...ยังหลับอยู่สินะ ผมจะทำให้ตื่นมาแบบเต็มอิ่มฟินๆ เลย”