1

ซีรีส์ โคแก่กับซุตาร์วัยละอ่อน

เล่ม 1 โคแก่กับซุปตาร์วัยละอ่อน

“อาการเป็นยังไงบ้างครับคนดี” นายหัวมัดไม้ลูบผมนุ่มสลวยของลูกสาวตัวน้อยไปมาด้วยความเอ็นดู

เขารักบุตรสาวมาก เพราะบุตรสาวคือลูกสาวเพียงคนเดียวของน้องชายที่ตายจาก

น้องชายกับน้องสะใภ้ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต วันนั้นมาหยาอยู่กับเขา จึงรอดชีวิตมาได้ เขาจึงรับมาหยาในวัยแบเบาะมาเป็นลูกบุญธรรมของตัวเอง

มีอย่างเดียวที่เขายังให้ลูกไม่ได้คือการหาแม่ให้เจ้าหนูน้อย

“หนูดีขึ้นแล้วค่ะ” มาหยาเอ่ยบอกเสียงแหบแห้ง ไม่อยากให้คนเป็นพ่อต้องเป็นกังวลใจ

“มีคนบอกพ่อว่า หนูมีความปรารถนาอย่างหนึ่งก่อนวันเกิด หนูอยากได้อะไรบอกพ่อสิคะ” นายหัวหนุ่มเอ่ยถามบุตรสาว พลางพูดคะขาน่ารักด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“หนูเกรงใจคุณพ่อค่ะ คุณพ่องานยุ่ง คงไม่มีเวลาหรอกค่ะ” เด็กน้อยพูดอย่างเจียมเนื้อเจียมตัว จริงๆ ผู้เป็นบิดาไม่เคยงานยุ่งจนลืมเธอ ท่านมีเวลาทำอาหารเช้าให้กิน ช่วยแต่งตัวไปโรงเรียน หวีผม ถักเปียให้เสมอในทุกเช้า และก่อนนอนก็ยังเล่านิทานให้ฟังตั้งแต่เด็ก บางทีก็พาออกไปดูดาวแล้วก็เล่าเรื่องดวงดาวต่างๆ ให้ฟังจนหลับไป

“ไหนคนดีของพ่อบอกมาสิคะว่าอยากได้อะไร” มัดไม้เอ่ยถามอย่างกระตือรือร้น เขาสัญญาหน้าหลุมฝังศพของน้องชายและน้องสะใภ้แล้วว่าจะรักและดูแลมาหยาให้ดี สิ่งไหนที่เด็กน้อยอยากได้ เขาจะหามาให้แม้จะลำบากแค่ไหนก็ตามที

“คุณพ่อทำได้เหรอคะ” หนูน้อยพูดอย่างมีความหวัง

“ได้สิครับ ไหนบอกพ่อมา”

“คือหนูอยากเจอพี่อลิซค่ะ”

“อลิซไหนครับ” คนเป็นพ่อถึงกับต้องขมวดคิ้วเข้าหากัน

“ไม่ต้องเจอก็ได้ค่ะ พี่เขาคงงานยุ่ง” มาหยาหน้าหมองลงไปถนัดตาเมื่อคิดได้ว่าคนที่อยากเจอคงทำงานยุ่ง

“เดี๋ยวก่อนครับ อลิซไหนครับ”

“ก็พี่อลิซที่เป็นดาราไงคะ พี่เขาเป็นดารานางแบบแล้วก็สวยมากด้วยนะคะ แถมยังร้องเพลงเพราะอีกด้วย คุณพ่อนึกออกแล้วใช่ไหมคะ” หนูน้อยวัยสิบขวบเอ่ยถามอย่างตื่นเต้น

“นึกไม่ออกครับ” คนไม่เคยดูละคร ไม่รู้จักดารานักร้องหรือนางแบบเลยสักคน ชีวิตไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้เสียด้วยซ้ำ นอกจากทำงาน

“ไม่รู้จักจริงๆ เหรอคะ” มาหยาเอ่ยถามบิดาด้วยใบหน้าหมองเศร้า

“ไม่รู้จักเลยครับ แต่ถ้าหนูอยากเจอเขา พ่อจะไปพาเขามาหานะครับ”

“หนูปลื้มเขามากค่ะ พี่เขาคงงานยุ่งมาก ถึงไม่ได้เจอขอแค่ลายเซ็นกับโปสเตอร์สวยๆ ของพี่เขาก็ได้นะคะ”

“เอางั้นก็ได้ครับ” เขาลูบผมนุ่มสลวยของบุตรสาวไปมาเบาๆ

“คุณพ่อรับปากแล้วนะคะ”

“ครับ พ่อรับปาก” มัดไม้รับคำบุตรสาว ก่อนจะสั่งให้ลูกน้องหาประวัติของอลิซ ดารานางแบบดาวรุ่งมาให้เขา

“คนนี้เหรออลิซ” สาวน้อยตัดผมสั้นไว้ผมหน้าม้าทำให้เขารู้สึกสะดุดตาและสะดุดใจยิ่งนัก เหมือนเคยเห็นเธอที่ไหน

“คนนี้แหละครับ เป็นลูกสาวคนเดียวของนายหัวภูมิครับ ดังมากนะครับ”

“นายหัวภูมิเจ้าของฟาร์มมุกที่ภูเก็ตน่ะเหรอ” เขาถึงบางอ้อ เพราะเคยเจอเด็กสาวมาแล้ว

“ใช่ครับนายหัว” ขจรรับคำ

“นายหัวภูมิแต่งงานใหม่กับคุณจินตหราน่ะครับ หลังจากที่คุณกนกทิพย์เสียชีวิต และมีลูกอีกสองคนเป็นลูกชายฝาแฝดน่ะครับ”

“อืม...” นายหัวหนุ่มรับคำ ตั้งแต่น้องชายกับน้องสะใภ้เสียชีวิตเขาก็เก็บตัวไม่ค่อยออกงาน เพราะอยากดูแลมาหยาให้ดีที่สุด ภูมิเองก็เช่นกัน ฝ่ายนั้นพอสูญเสียภรรยาไปก็เก็บตัว มารู้ข่าวอีกทีก็ตอนที่แต่งงานใหม่นั่นแหละ

“คุณอลิซเธอเป็นดาราดาวรุ่งน่ะครับ อายุยังน้อยแต่ประสบความสำเร็จมาก ๆ คุณมาหยาก็คงจะนึกชื่นชมน่ะครับ”

“ฉันต้องการเจอเขาหน่อย อาจจะต้องไปที่บ้านนายหัวภูมิ” มัดไม้เอ่ยกับลูกน้อง

“คุณอลิซไม่ได้อยู่บ้านครับ เดี๋ยวผมจะนัดคุณอลิซให้นายหัวนะครับ ผมได้ติดต่อผู้จัดการส่วนตัวของคุณอลิซแล้วน่ะครับ เห็นว่าจะมาถ่ายหนังกันที่กระบี่ และมาพักอยู่ที่โรงแรมของเราน่ะครับ”

“เอาอย่างนั้นก็แล้วกัน แค่ให้เธอเซ็นลงบนโปสเตอร์ที่มาหยาอยากได้ แค่นี้ก็พอแล้ว” มาหยาร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงแต่เด็ก มีโรคประจำตัวหลายอย่าง ทำให้เขาอยากดูแลให้ดีที่สุด การทำให้มาหยามีความสุข จะทำให้เด็กน้อยมีอายุยืนยาว

“เป็นโชคดีของเราด้วยครับ เพราะคุณอลิซเธอจะบินมาถ่ายหนังที่นี่น่ะครับ”

“ตามนั้น” มัดไม้พยักหน้าให้ลูกน้องคนสนิท ก่อนจะทอดสายตามองใบหน้าสวยเก๋น่ารักของสาวน้อยอลิซ

หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างแปลกประหลาด

บ้าน่า! คนในรูปอายุแค่ยี่สิบ เขาสี่สิบสองย่างสี่สิบสามเข้าไปแล้ว

เขาจะไปชอบเด็กสาวแรกรุ่นแบบนั้นได้ยังไง จะโดนหาว่าตาแก่ลามกน่ะสิ

เขาสลัดความคิดฟุ้งซ่านนั้นทิ้งไป เธอสวยขนาดนี้คงมีหวานใจคบหาแล้วกระมัง ทั้งสวย รวย ฐานะ การศึกษา ชื่อเสียงมีพร้อม หนุ่มที่คบหาก็คงเป็นคนหนุ่มวัยไล่เลี่ยกันหรือวัยเดียวกัน แก่อ่อนกว่ากันไม่มาก

มัดไม้ทอดสายตามองท้องทะเลกว้าง เขาพักอยู่ที่บ้านพักส่วนตัวของตนเอง ครอบครัวไม่เหลือใครอีกแล้ว บิดามารดาและน้องชายรวมถึงน้องสะใภ้เสียชีวิตไปหมดแล้ว เหลือแค่มาหยาที่เป็นญาติสนิทเพียงคนเดียวที่เขารักมากที่สุด

ส่วนญาติคนอื่นก็เป็นญาติห่างออกไป มาช่วยทำงานแต่ไม่สนิทเหมือนคนในครอบครัวเดียวกัน

เขาทำธุรกิจโรงแรม รีสอร์ท เรือนำเที่ยว ฟาร์มนกนางแอ่น และฟาร์มหอยมุก ธุรกิจมากมายที่สืบทอดมาจากบิดามารดาผู้ล่วงลับ การทำงานอย่างหนักของเขาทำให้เขาไม่เคยคิดเรื่องรัก ๆ ใคร่ๆ หรือถ้าจะมีความรัก ผู้หญิงคนนั้นก็ต้องรักและเอ็นดูมาหยาด้วย

เสียงข้อความโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ลูกน้องส่งข้อความมาบอกว่านัดอลิซได้วันมะรืน เธอเดินทางมาพักที่โรงแรมของเขาพอดี เพราะฉากจบของหนังเป็นที่นี่

มัดไม้จึงส่งข้อความกลับไปหาขจรว่าโอเค แล้วเดินเข้าไปหาลูกสาวตัวน้อยในห้องพักที่กำลังนอนหลับพักผ่อนอยู่