Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
4
Chapter 4
“ขนาดนั้นเชียวหรือ” เขาลูบปากไปมามองเธอด้วยสายตาแรงกล้า
“ให้พลอยไปเถอะค่ะ”
“เธอยอมฉัน แต่ไม่ยอมคุณพ่อเหรอ” เขาเอ่ยถาม
“พลอย... คือว่าพลอย” พลอยใสอึกอัก
“ทำไมถึงยอมฉันล่ะ”
“พลอย”
“บอกมาสิพลอยใส”
เขาเดินเข้าหา เท้าแขนกักเธอเอาไว้กับผนังห้องนอน
“พลอย...”
“ทำไมล่ะ” เขาก้มหน้าเข้าไปถาม เธอหลับตาปี๋ ดันแผ่นอกของเขาเอาไว้
“ถ้าไม่พูดฉันจะปล้ำเธอนะ”
“เพราะพลอย... พลอยชอบคุณนัสค่ะ พอใจหรือยังคะ” เธอโพล่งออกไปหน้าแดงก่ำ เขายิ้มอย่างพึงพอใจ
“ก็แค่นั้น” เขาอุ้มเธอไปกดลงกับเตียงนอนกว้าง
“ไหนคุณนัสบอกว่าจะไม่ทำอะไรพลอยยังไงล่ะคะ”
“ก็ไม่ได้ทำอะไร แต่จะช่วย”
“ชะ...ช่วยอะไรคะ”
“เดี๋ยวคุณพ่อจะมาหา”
“หมายความว่ายังไงคะ”
“ฉันให้สาวใช้เอาจดหมายไปให้คุณพ่อ บอกว่าเธอไม่อยากขึ้นไปหา แต่อยากให้ท่านลงมาหาเอง รีบเถอะเดี๋ยวไม่ทันการณ์”
“ไม่ทันการณ์อะไรคะ” คนถามใบหน้าเหลอหลา
“ถอดเสื้อผ้าเร็วๆ”
“ถอดทำไมคะ”
“อยากเป็นเมียพ่อฉันหรือไง”
“ไม่อยากค่ะ”
“ถ้าไม่อยากก็ต้องนอนนิ่งๆ อยู่ใต้ร่างฉัน พร้อมกับแก้ผ้าด้วย”
“คุณนัส นี่มันอะไรกันคะ”
“อย่าพูดมากน่า ถอดเสื้อผ้าเร็วๆ สิ” เธอไม่ยอมถอด เขาก็จับเธอแก้ผ้า เธอสู้แรงเขาไม่ไหว ก่อนที่ปากร้อนจะทาบทับลงมาหา สะโพกสอบเริ่มขยับแทรกกายเข้าตรงหว่างขา กดกายแทรกลึก
“อ๊า...” เธอครางหยัดกายขึ้นรับด้วยความเสียวซ่าน พร้อมกับประตูที่เปิดผางเข้ามา มนัสอึ้งยืนตกใจอยู่ที่ประตู ก่อนจะมีสีหน้าโกรธจัด
“นี่มันอะไรกัน”
“อย่างที่คุณพ่อเห็นล่ะครับ เด็กนี่น่าเอา ผมเลยย่องมาหา อ๊า... อย่าตอดแรงสิจ๊ะพลอย ฉันเสียว” เขาพูดแล้วกดสะโพกลงไปหา มนัสสบถลั่นเขาหมายตาเด็กพลอยใสเอาไว้นานแล้ว ไม่คิดว่าเจ้าลูกชายตัวดีจะแอบมาลักกินลับหลังแบบนี้ พลอยใสอับอายซุกหน้าหาอกกว้างของมนัสวี ไม่กล้ามองใครเลย
“ทำไมต้องยุ่งกับเด็กคนนี้”
“เธอน่ารักน่าเอาครับ”
“คนอื่นมีเยอะแยะ”
“ผมจะเอาคนนี้ ถ้าคุณพ่อจะเอาของเหลือเดนจากผมคงต้องรอก่อนนะครับ”
“ฉันไม่เอาของเหลือเดนจากแกหรอก ฉันมีผู้หญิงเยอะแยะ” เมื่อไม่เห็นความบริสุทธิ์ผุดผ่องของเด็กสาวอีกแล้ว มนัสผลุนผลันออกไป มนัสวีผ่อนลมหายใจออกมาแรงๆ อย่างโล่งอก
“คุณนัส”
“ว่าไง”
“คุณเอ่อ... ช่วยพลอยไว้เหรอคะ”
“ใครช่วยอะไรเธอ ฉันเปล่า”
“คุณทำแบบนี้เพื่อไม่ให้คุณมนัสรังแกพลอยได้”
“แต่เธอโดนฉันรังแกนะ” เขาก้มใบหน้าเข้าไปหา เธอเขินอายตอดรัดเขาจนชายหนุ่มต้องนิ่วหน้า
“อ๊า... ยายเด็กหื่น”
“ขอบคุณนะคะ” เธอหน้าแดงเมื่อขอบคุณเขา
“ฉันไม่ได้ทำอะไรมาก เธอไม่อยากเป็นเมียคุณพ่อ ฉันเลยช่วย ถ้าไม่ทำแบบนี้ คุณพ่อคงเอาเธอทำเมียให้ได้”
“พลอยไม่อยากเป็นเมียคุณมนัสค่ะ”
“แล้วอยากเป็นเมียฉันไหมล่ะ”
“คุณนัสเกลียดพลอยจะตายไปไม่ใช่เหรอคะ”
“จริงด้วย ฉันเกลียดเธอมากๆ เลยล่ะ ยายเด็กซื่อบื้อเอ๊ย” เขาขยี้ปลายจมูกกับจมูกของเธอ
เธอทำหน้าเศร้า เขาก็โยกศีรษะไปมา มองแล้วอ่อนใจ
“คนเกลียดกันเขาก็ทำกันแบบนี้แหละ ฉันเกลียดเธอมากเลยต้องทำแบบนี้บ่อยๆ จะทำจนเธอเรียนจบ แต่งงานกัน ไม่รู้เธอจะว่าอะไรไหม”
“คุณนัส”
“ยังไม่เข้าใจอีกเหรอ เหนื่อยแล้วนะ”
“เข้าใจว่าอะไรคะ”
“ยายเด็กซื่อบื้อ”
เขาไม่พูดอะไรอีก กดสะโพกสอบลงไปหาเธอ เริ่มซอยกายถี่ยิบขึ้น เธอร้องครางเสียงหลง เสียงหยาดน้ำรักฉ่ำแฉะหยดย้อยไปตามร่องสวาท เสียงซอยจังหวะรักรัวเร็วกระชั้นถี่
เขามองสบตาเธอในระยะกระชั้นชิด ก่อนจะแนบนึงเข้าหาอย่างล้ำลึก
เธอซี้ดเสียวปั่นป่วนไปทั่วช่องท้อง มือบางจิกกับแผ่นหลังของเขาแน่น ส่ายหน้าไปมาตัวสั่นระริก
“อ๊ะ! อ่า... คุณนัส เสียวค่ะ”
“ฉันก็เสียว เธอตอดฉันขนาดนี้ อ๊า...” เขาร้องบอก ขยับกายสอดแทรกล้ำลึก เนื้อกายเสียดสีกันอย่างแนบชิด มือชายนวดคลึงเต้านมอวบอิ่มป้อนเข้าปาก เขากระแทกถี่ๆ จนเธอเสร็จสม ร้องครางเสียงหลง
“คุกเข่า” เขาสั่งเสียงแหบพร่า เธอทำตามอย่างว่าง่าย ก่อนที่เขาจะประกบเข้ามาทางด้านหลัง สอดกายเข้ามาแล้วกระแทกจนหน้าขาแกร่งกระทบกับสะโพกผายดังสนั่น
เธอร้องครางเสียงหลง จิกมือกับผ้าปูเตียงแน่น แหงนหน้าครวญคร่ำร่ำร้อง หยัดสะโพกไปด้านหลังให้เขากระแทกหนักหน่วงเข้าไปอีก
“คุณนัสขา...”
“ว่าไง”
“พลอยไม่ไหวแล้วค่ะ”
“อ๊า... ฉันก็ใกล้แล้วล่ะ” เขากระแทกสะโพกหนักหน่วงขึ้น ไม่นานก็ปลดปล่อยความร้อนเต็มร่องสวาทของเด็กสาว เธอหวีดร้องล้มซุนลงบนเตียง แนบใบหน้ากับหมอนใบโต เขาทาบทับจุมพิตแผ่นหลังของเธอเบาๆ
“เธอเป็นของฉันแล้วนะ ต่อจากนี้ไปคุณพ่อจะไม่มายุ่งกับเธออีกแล้ว”
“ขอบคุณคุณนัสนะคะ”
“ขอบคุณฉัน ยังไม่รู้เลยว่าจะเจออะไรบ้าง”
“เจออะไรคะ” คนถามพาซื่อ
“เธอจะโดนฉันขย่มทุกวันน่ะสิ”
“เอ่อ... พลอยยอมค่ะ”
“ยายเด็กน่ากิน”
“ทำไมเมื่อก่อนคุณนัสต้องทำท่าเกลียดพลอยด้วยคะ”
“นึกว่าเธออยากเป็นเมียคุณพ่อเหมือนคนอื่นน่ะสิ”
“พลอยไม่ได้อยากเป็นนะคะ”
“ตอนนี้ฉันรู้แล้วล่ะ”
“พลอยจะเป็นของคุณนัสคนเดียว”
“วันหลังถ้ามีผู้หญิงคนไหนฝากของมาให้ฉัน มาบอกว่าชอบฉัน บอกไปเลยว่าฉันเป็นผัวเธอ”
“คุณนัสน่ะ ไปพูดแบบนั้นได้ยังไงคะ”
“ทำไมล่ะ”
“น่าเกลียด”
“พูดไม่น่าฟัง ได้ฉันเป็นผัวมันน่าเกลียดตรงไหน แบบนี้ต้องทำโทษ” เขาขึ้นคร่อมทับอีกครั้ง เขาจับขาเธอพาดบ่า เธอไม่ทันตั้งตัวเขาก็ลากไล้แก่นกายมาแนบชิด เธอซี้ดเสียว ครางระงม ไม่นานเขาก็กดลงมาหาใหม่
ท่อนกายของเขายังแข็งแกร่งขณะสอดเสียบเข้ามาจนมิดเม้น
เธอครางระงม ตัวสั่นอยู่ใต้ร่างเพรียวแข็งแรง เขากระแทกเธอจนเสร็จสมติดกันหลายครั้ง เธอส่ายหน้ากับหมอนจนผมยุ่ง จิกมือกับผ้าปูเตียงแทบแหลกลาญ
“คุณนัส”
“ทำโทษที่เธอบอกว่าอายที่มีฉันเป็นผัว”
“ยอมแล้วค่ะ ต่อไปจะไม่พูดแบบนั้นอีกแล้ว”
“งั้นถ้ามีผู้หญิงมาจีบฉันหรือมาชอบฉัน เธอต้องพูดว่ายังไง ยายเด็กซื่อบื้อ”
“คุณนัสเป็นผัวของพลอยค่ะ”
“ดีมาก แต่ฉันยังไม่หายโกรธ คืนนี้เธอคงต้องโดนกระแทกจนจมเตียงแม่เด็กน้อย”
“พอก่อนค่ะ พลอยจะแย่อยู่แล้ว”
“ฉันก็กำลังจะแย่”
“อื้อ” เธอหยัดสะโพกหาเขา ให้เขาระเบิดความร้อนเข้ามาในกายครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งสองครางพร้อมกันเสียงหลง เขาถอนกายออกจากร่องสาว ก่อนจะดึงเธอมากอดแนบอก
พลอยใสกอดตอบ แนบใบหน้ากับอกกว้างอย่างฝากเนื้อฝากตัว
พลอยใสตื่นขึ้นมาในตอนเช้าของวันใหม่ เธอบิดกายไปมาอย่างเมื่อยขบ พอหันมองข้างเตียงก็ไม่เห็นมนัสวีอยู่ข้างกายเสียแล้ว เธอยิ้มกริ่มเมื่อคิดถึงค่ำคืนที่ผ่านมา เขาช่วยเธอเอาไว้จากบิดาของเขา
เธอรีบอาบน้ำอาบท่า มีความสุขที่ได้สารภาพรักกับมนัสวี และเขาเองก็ชอบเธอไม่ต่างกัน
พลอยใสรีบออกมาช่วยงานในครัว ทำกับข้าวกับปลาให้เจ้าของบ้าน ทุกคนในบ้านยังมองเธอแปลกๆ อยู่เช่นเดิม
“เมื่อคืนแกคงเสร็จคุณมนัสไปแล้วใช่ไหมนังพลอย”
“คือว่าพลอย...” พลอยใสกัดปากตัวเอง ก่อนจะส่ายหน้าไปมา
“เฮ้ย! จริงเหรอ คุณมนัสไม่ได้ทำอะไรเอ็งรึ”
“ไม่ได้ทำจ้ะป้า”
“แปลก” จงจิตรงุนงงหนัก ไม่คิดว่าเด็กสาวจะรอดมาได้ เพราะไม่เคยมีใครรอดปากเหยี่ยวปากกาของมนัสไปได้เลยสักคนเดียว
“จริงๆ นะจ๊ะป้า”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
