5

เจ้าของบริษัททั้งสองเป็นคนใจดี เป็นกันเองกับพนักงาน แถมยังชอบพาพนักงานไปเลี้ยงข้าวอีกด้วย จะเรียกได้ว่าดูแลพนักงานอย่างดีก็ย่อมได้ พนักงานที่นี่จึงขยันขันแข็งในการทำงาน และทำงานกันนาน ๆ ไม่ยอมลาออกไปไหน เพราะจะหาเจ้าของบริษัทที่ใจดีเป็นกันเองไม่ถือตัวและมีน้ำใจเช่นนี้หายากยิ่ง

หลังตัดสินใจเป็นแฟนกันแล้ว ทั้งสองก็ดูแลกันและกันอย่างดี เขมิสราไม่เคยรังเกียจที่ดินแดนเป็นแค่พนักงานในบริษัทเล็ก ๆ เธอคิดว่าหากได้เจอผู้ชายที่ดีและเขาคนนั้นมาเป็นคู่ชีวิต ก็สามารถสร้างเนื้อสร้างตัวไปด้วยกันได้ ชีวิตก็จะไม่ลำบากเหมือนกัน

เธอคิดไม่เหมือนผู้หญิงหลายคนที่เลือกรวยเป็นหลัก เธอเลือกคนที่ดี คนที่ขยัน แค่นี้ก็มีความสุขและไม่อดตายแล้ว แถมยังจะมีแต่เจริญรุ่งเรือง

คนเราไม่สามารถเลือกผู้ชายหล่อรวยได้ทุกคน เพราะคนรวยมีน้อย ถ้ารวยแล้วนิสัยเสียก็แย่อีก ถ้าเลือกคนดีขยันและรู้จักสร้างฐานะ แบบนี้ถือว่าได้คนรวยคนดีเข้ามาในชีวิตแน่นอน

ความรวยความจนสร้างกันได้ อยู่ที่ความขยัน โอกาส ความอดทน และหลายอย่างประกอบกัน แต่ถ้ารวยแล้วเป็นคนดีอย่างไรก็เจริญ

“แต่งงานกับพี่นะ” ไม่ต้องคบหาอะไรกันมากเพราะคุ้นเคยกันดี เขาจึงขอเธอแต่งงาน

“ค่ะ มัดจะแต่งงานกับพี่แดน เราจะสร้างเนื้อสร้างตัวไปด้วยกัน” ดินแดนดึงเธอมากอดแนบอก

“พี่อาจจะไม่ได้ร่ำรวยหรือมีอะไรให้มัด แต่พี่รักมัดจากใจจริง สัญญาว่าจะดูแลมัดให้ดีไปตลอดชีวิตของพี่”

“มัดเชื่อค่ะ เพราะพี่แดนเป็นคนดี มัดรักพี่แดนค่ะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น มัดก็จะอยู่เคียงข้างพี่แดน จะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับพี่แดนไม่ทิ้งไปไหน” เธอให้คำมั่นสัญญาต่อเขา

“พี่เคยกลัวจะเสียน้องสาวที่รักไป เลยไม่กล้าจีบ แต่ตอนนี้พี่รู้แล้วว่าหากเรารักเราก็ต้องเปิดเผยความรู้สึกของเราให้อีกฝ่ายได้รับรู้” ประโยคของเขาทำให้เธอหอมแก้มเขาฟอดใหญ่ เธอก็รอให้เขาเปิดเผยความรู้สึกเหมือนกัน เพราะเป็นหญิงเลยกล้า ๆ กลัว ๆ ที่จะบอกรักเขาก่อน นั่นเลยทำให้เขาต้องเสียเวลากับเบญญาไปเกือบสองปี

ในทุกวันดินแดนจะนำปิ่นโตที่มีอาหารคาวหวานน่ารับประทานที่เขาตื่นมาทำให้เธอตั้งแต่หัวรุ่งมาให้เธอไปกินที่ทำงาน และไปรับไปส่งเธอทุกวัน พอสิ้นเดือนเขาก็นำเงินทุกบาททุกสตางค์มาให้เธอเก็บ

ในคราแรกเธอไม่รับ และอยากให้มารดาของเขาเป็นคนเก็บมากกว่า แต่เขาบอกเธอว่า เขาอยากแต่งงานกับเธอ ก็อยากให้เธอเป็นคนช่วยเก็บออมเงินทองเพื่อจัดงานแต่งงานกัน เนื่องจากในอนาคนเมื่อแต่งงานกันไปแล้ว เธอก็จะเป็นคนบริหารจัดการเงินทองในบ้าน

สองแม่ลูกมองความน่ารักและแสนดีของเขมิสราอยู่เงียบ ๆ หญิงสาวได้เงินไปแล้วก็นำไปเก็บออม แต่ก็ไม่ได้ออมเอาไว้เฉย ๆ แต่นำไปซื้อสลากทั้งของออมสินบ้าง ธกส. บ้าง ซื้อพันธบัตรบ้าง ทั้งยังมีฝากประจำดอกเบี้ยสูงบ้าง มีการออมเป็นทองแท่งเอาไว้ เธอทำบัญชีทุกอย่างเอาไว้ และที่ทำให้สองแม่ลูกนึกทึ่งก็คือ เธอนำเงินของเธอมาออมรวมกับเงินของดินแดนด้วย ไม่ได้จะใช้แค่เงินของเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น

เขมิสราเลือกการลงทุนที่เป็นการเก็บออมเงินไปในตัว แบบที่ไม่เสี่ยงมากและเงินต้นไม่หาย ดีกว่าฝากออมทรัพย์เอาไว้เฉย ๆ

เพียงไม่นานเงินต้นก็งอกเงย เธอไม่มีพ่อแม่พี่น้องหรือญาติผู้ใหญ่ที่ไหน จึงไม่คิดจะเอาสินสอดจากดินแดน

แต่สองแม่ลูกไม่คิดเช่นนั้น เขมิสราเป็นผู้หญิงที่มีคุณค่ามาก จะต้องจัดสินสอดทองหมั้นให้สมน้ำสมเนื้อเอาให้ผู้หญิงคนอื่นอิจฉาไปตาม ๆ กัน

“ตายแล้วฝนตกหนักขนาดนี้ แฟนเธอยังไม่มารับอีกเหรอจ๊ะมัด” เสียงคุ้นเคยนั้นทำให้เขมิสรานิ่งเฉย

วันนี้เบญญามาจ้างบริษัทของเธอไปตกแต่งภายใน เพราะสามีของเบญญาซื้อบ้านหลังใหม่ให้เป็นของขวัญหลังจากแต่งงานกันไปเมื่อหลายเดือนก่อน ทำให้เขมิสราทำตัวอวดร่ำอวดรวยจนใค. รๆ ก็ต่างพากันอิจฉา แต่ยกเว้นเธอ ไม่เคยอิจฉาวาสนาของคนอื่น ได้ดีเธอก็ดีใจด้วย

“สามีของฉันมาแล้ว แฟนเธอก็มาแล้วนี่ อะไรกันเลิกกับฉันตั้งหลายเดือนยังขับมอเตอร์ไซค์เก่า ๆ อยู่อีกเหรอ ดูสิมารับแฟน พาเสื้อกันฝนมารับแล้วก็ขับรถกลับบ้านท่ามกลางสายฝน นี่มัด เธอน่าจะหาแฟนใหม่ที่ดีกว่าพี่แดนนะ ฉันหวังดีก็เลยอยากจะแนะนำเธอ จะหาแฟนทั้งทีต้องให้หล่อให้รวย จะไปทนกัดก้อนเกลือกินอยู่ทำไมกัน”

“เราไม่เคยกัดก้อนเกลือกิน ฉันมีอาหารอร่อยกินทุกวัน”

“ว่าที่แม่สามีที่ทำข้าวแกงขายน่ะเหรอ ก็อร่อยหรอกนะ แต่ถ้าเธอได้ลิ้มรสอาหารเลิศหรูจากโรงแรมชื่อดัง เธอจะไม่พูดแบบนี้แน่นอน ฉันไปก่อนนะ แฟนฉันลงจากรถกางร่มมารับแล้ว เห้อ... รถคันใหม่เขาเพิ่งซื้อน่ะ คันละยี่สิบแปดยี่สิบเก้าล้านเอง” คนพูดมีสีหน้าอวดรวย ก่อนจะยิ้มหวานให้สามีและเดินไปขึ้นรถ