2

เธอจึงรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนดี เพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวาย เธอยอมถอยออกมา เพราะมารดาของแดนสรวงกังวลเรื่องความสัมพันธ์ในครั้งนั้น

การประสบอุบัติเหตุของแดนสรวงกับภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากทำให้เขาต้องเสียภรรยาไป แต่ตัวเองรอด กระนั้นก็ยังได้รู้ว่าตัวเองมีทายาทโดยไม่ได้ตั้งใจด้วย

แดนสรวงแต่งงานหลายปีก็ไม่มีลูก แต่เขาก็ไม่เคยคิดที่จะมีเมียน้อย เพราะรักภรรยามาก นั่นทำให้ไม่มีทายาทเอาไว้สืบสกุล เมื่อรู้ถึงคนเป็นย่า คุณหญิงรุ้งแก้วจึงรีบมารับตัวของดินแดนด้วยตัวเอง ท่านดีใจกอดหลานชายเอาไว้อย่างแสนยินดี ที่ตระกูลพิชิตพงศ์จะได้มีทายาทสืบสกุล

ในคราแรกดินแดนก็โกรธที่โดนทอดทิ้ง แต่เธอเองเป็นคนบอกลูกชายว่าเพราะตอนนั้นไม่มีใครรู้ว่าท้อง และพอท้องและคลอดก็ยังปิดบัง เธออยากให้ลูกชายยอมรับบิดาและย่า เพราะคนเป็นย่าของดินแดนลงทุนคุกเข่าขอโทษที่ไล่เธอออกจากบ้าน

เธอไม่ถือโกรธจากใจจริง เพราะเงินก้อนใหญ่ที่ให้มาทำให้เธอมีทุนขายข้าวแกง แถมยังมีบ้านหลังเล็กๆ อาศัยอยู่ แถมยังมีเงินเลี้ยงลูกหลังคลอดอีกด้วย เธอไม่ได้ลำบากแต่แค่ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมายก็เท่านั้นเอง

ดินแดนบอกผู้เป็นย่ากับพ่อว่าจะกลับไปงานเลี้ยงต้อนรับที่จะถูกจัดขึ้นแน่นอน แต่เขาขอพาว่าที่หลานสะใภ้ที่รักเขาจริงกลับไปด้วย โดยไม่มีการจับคลุงถุงชนหรือหาผู้หญิงให้เขาเด็ดขาด เพราะเขาไม่ต้องการแบบนั้น

ทั้งคนเป็นย่าและพ่อก็ยินยอมไม่ได้ขัดเพราะคิดว่าดินแดนต้องเลือกผู้หญิงที่ดีมาเป็นภรรยาและแม่ของลูกได้อย่างแน่นอน

“เคยมีคนบอกกับแม่ว่า คนที่เหมือน ๆ กันกับเราจะอยู่กับเราได้ แต่คนไหนแปลกแยกไปจากเราก็จะออกไปจากชีวิตของเราเอง โดยที่เราไม่ต้องทำอะไรเลย”

“ครับแม่” เขาช่วยมารดาเข็นรถข้าวแกงไปที่ตลาด ก่อนที่จะไปทำงานที่บริษัทเดิมที่เขาทำมาตั้งแต่เรียนจบ และอยู่ไม่ไกลจากบ้านมากนัก

งานเลี้ยงต้อนรับนั้นไม่ได้มีกำหนด แต่ดินแดนขอบิดาและผู้เป็นย่าว่าเขาขอใช้เวลาดูแลมารดาให้ดี และหาคู่ชีวิตที่ดีก่อนที่จะกลับเข้าไปอยู่ในตระกูลดังอย่างพิชิตพงศ์

เขาคิดว่าหากย่าและบิดาเปิดตัวเขาในตอนนี้ เขาก็จะพลาดโอกาสเจอผู้หญิงที่ดี เพราะจะมีผู้หญิงมากหน้าหลายตาเข้าหาเขา ซึ่งการพิสูจน์ความจริงใจนั้นจะยากเข้าไปอีก เพราะตอนนั้นเขารวยแล้ว ไม่ได้เป็นดินแดน หนุ่มพนักงานบริษัทจน ๆ ที่มีเพียงแค่มารดาที่ขายข้าวแกงดังเช่นอดีต คนที่เข้ามาก็คงหวังทรัพย์สมบัติหาความจริงใจได้ยาก

สองแม่ลูกเดินมาไม่ถึงร้อยเมตร ก็ได้ยินเสียงคนกำลังเถียงกันอยู่ และน้ำเสียงนั้นก็ดูคุ้นเคยจนไม่ต้องเห็นหน้าก็รู้ว่าเป็นใคร

นางดรุณีจับมือลูกชายเอาไว้ ไม่ให้เข้าไป แต่ให้ยืนฟังเงียบ ๆ ตรงมุมนี้แทน เมื่อเห็นว่าสองสาวที่กำลังเถียงกันอยู่นั้นไม่ใช่ใครอื่น คือเบญญาและเขมิสรา ดาราเกตุ

เขมิสราเป็นน้องสาวข้างบ้านที่ดินแดนเอ็นดูเป็นที่สุด เธอเป็นคนร่าเริงสดใส มีน้ำใจ ดรุณีเองก็นึกนิยมชมชอบเช่นกัน แต่ดินแดนไม่ได้จีบเขมิสราเป็นแฟนเพราะเกรงว่าจะเสียความเป็นพี่น้อง เลยไปจีบเบญญาแทน ซึ่งเบญญาก็คือเพื่อนของเขมิสรานั่นแหละ

ดรุณีดูออกว่าเขมิสราแอบรักลูกชายของตนอยู่ เบญญาเผยธาตุแท้เช่นนี้ก็ดี ดินแดนจะได้เห็นและหันมาสนใจผู้หญิงที่อยู่เคียงข้างมาตลอดเสียที

“นี่เธอมาบอกเลิกพี่แดนจริง ๆ เหรอ” เขมิสราเอ่ยถามเพื่อนสาว

“แล้วทำไม คนไม่ได้รักกันแล้ว จะทนอยู่กันไปทำไม”

“ทำไมเธอใจร้ายแบบนี้นะเบญญา” เขมิสราผิดหวังกับเพื่อนอย่างถึงที่สุด เพราะเธอเองก็มีส่วนทำให้ดินแดนจีบเบญญาติด และคบหากันเป็นแฟนได้ในที่สุด

เธอแอบรักดินแดนน่ะใช่ เขาเป็นพี่ชายที่นับถือเพราะอยู่บ้านใกล้กัน แต่ความรักของเธอคือการที่ได้เห็นคนที่รักมีความสุข ถ้าเขาได้เจอผู้หญิงที่ดี เธอก็ดีใจด้วย แต่พอได้เจอผู้หญิงที่หวังปอกลอกไม่จริงใจอย่างเบญญา ก็ทำให้เธอรู้สึกเสียใจ

เบญญาเป็นคนรักสบาย ไม่ชอบทำงาน ชอบแต่งตัวสวย ดูแลตัวเองให้สวยอยู่ตลอด เธอรู้ว่าที่เบญญาทำเช่นนั้นเพราะอยากที่จะจับผู้ชายรวย ๆ แต่ลึก ๆ เธอแอบหวังว่าความดีของดินแดนจะทำให้เบญญาเลิกสนใจผู้ชายคนอื่น หันมารักและใส่ใจดินแดนให้ดีในฐานะแฟนหนุ่มบ้าง

“ฉันใจร้ายยังไงไม่ทราบ” เบญญาเอ่ยถามกลับอย่างยียวนกวนประสาท

“เธอหลอกเงินพี่แดนไปปรนเปรอตัวเอง เขาให้เธอทุกอย่าง เธอก็ยังทิ้ง”

“หยุด หยุดพูดสักทีว่าทุกอย่าง ถ้าทุกอย่างจริง ฉันอยากได้แหวนเพชร สร้อยเพชร พี่แดนยังซื้อให้ไม่ได้เลย”

“อันนั้นมันแพงไป”

“ก็แสดงว่าให้ไม่ได้ทุกอย่าง เธอก็พูดจาโอเวอร์จนเกินไป จน ๆ แบบพี่แดนก็ควรจะเหมาะกับผู้หญิงจน ๆ เหมือนกัน” เบญญาทำเสียงดูหมิ่น

“ถ้าเธอไม่ได้รักพี่แดนจริง แล้วทำไมต้องคบกับเขาล่ะ”

“สงสารไง อีกอย่างฉันก็แค่อยากจะแกล้งเธอไง”