1

ซีรีส์เจ้าสาวบังคับแต่ง

เล่ม 1 เจ้าสาวบังคับแต่ง

1

สีหน้าของปุริมเรียบตึงพอสมควรเมื่อเขาถูกบิดามารดาเรียกมาคุยด้วยท่าทีจริงจังเคร่งเครียด

ชายหนุ่มเหลือบมองแสนสวย สาวน้อยน้องสาวคนเดียวของเพื่อนรักไม่วางตา

เธอเอาแต่ก้มหน้าก้มตาไม่ยอมมองหน้าเขา ซึ่งเมื่อหลายเดือนก่อนยังปากแจ๋วปัดความรับผิดชอบจากเขาอยู่เลย

“ปูนว่าไงลูก หนูสวยท้องได้ห้าเดือนแล้วนะ” เสียงมารดาที่เร่งเร้าถามไถ่ทำให้ปุริมต้องตวัดสายตาไปมองเธออีกรอบ

“แล้วเจ้าตัวเขาอยากให้รับผิดชอบไหมล่ะครับ” เขาเอ่ยถามออกมา สายตายังไม่ได้ละไปจากใบหน้านวลใสของน้องสาวเพื่อน

หลายเดือนก่อนเขาเมามาก ไปค้างที่บ้านของแสนดี ตื่นมาจึงรู้ว่าเผลอไปมีความสัมพันธ์กับแสนสวย หญิงสาวที่เขาแอบชอบตั้งแต่ที่เธอแตกเนื้อสาว แต่แสนสวยกลับไม่ยอมให้เขารับผิดชอบ เธอทำเหมือนการมีเซ็กซ์กันเป็นเรื่องธรรมดา แถมยังบอกให้เขาลืมไปอีก

เขายอมรับว่าโกรธพอสมควรที่โดนเธอปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่า แถมเธอยังจะคบหากับผู้ชายคนอื่นต่อ ทั้ง ๆ ที่เป็นเมียเขาแล้ว ร้ายไปกว่านั้น ก่อนหน้านั้นเธอยังยัดเยียดให้เขาเป็นแฟนกับเริงฤดีเพื่อนรักของเธออีก

เธอพยายามเป็นแม่สื่อให้เขาคบหากับเริงฤดี เขาเลยประชดยอมรับกับเพื่อนของเธอตามที่เธอต้องการ ทั้ง ๆ ที่เขาพยายามที่จะสื่อให้เธอรู้ว่าเขาชอบเธอเพียงใด

เขาเห็นเธอเป็นอะไร แล้วตอนนี้ยังต้องการอะไรอีก พูดปัดไม่ให้เขารับผิดชอบ แต่ให้พ่อแม่พี่ชายมาต่อว่าต่อขานที่เขาทำให้เธอท้อง

“อยากหรือไม่อยากก็ต้องรับผิดชอบ น้องฉันท้องโย้ขนาดนี้” แสนดีพูดเสียงเฉียบ ความบาดหมางที่เกิดขึ้นเพราะแสนสวย ปุริมคิดอยู่ในใจคนเดียว

และที่มันทำให้เขาโกรธมากขนาดนี้ก็เพราะว่าหลังจากที่เธอปฏิเสธความรับผิดชอบของเขาแล้ว เธอก็ยังไปคบหากับราเชนต่อ ทั้ง ๆ ที่ควรจะเลิกกับมันได้แล้ว เพราะตัวเองไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ผุดผ่องอีก จะเอาตัวเองใส่ตะกร้าล้างน้ำไปให้หมอนั่นอีกทำไม

“ฉันอยากรู้ว่าน้องสาวของนายอยากให้ฉันรับผิดชอบไหม ให้เขาตอบสิ” ปุริมคาดคั้นเอาคำตอบ พลางมองหน้าแสนสวยไม่วางตา

“แกอย่ามาขู่น้องฉันนะ ผู้หญิงเสียหาย ใครจะกล้าพูด”

“แค่น้องนายพูดออกมาว่าจะให้ฉันรับผิดชอบ ฉันจะแต่งงานกับเขาทันที แต่ถ้านายกับพ่อแม่ของนายบังคับ แล้วเขาไม่ได้เต็มใจ ฉันก็ไม่อยากบังคับจิตใจใคร”

“ทำไมถึงพูดแบบนี้ล่ะปูน” ปริญเอ่ยถามเพื่อนลูกชายเสียงขรึม ตอนแรกก็นึกชอบใจนิสัยใจคอ แต่พอมีเรื่องกลับพูดออกมาแบบนี้ มันเลยทำให้ปริญรู้สึกไม่ค่อยพอใจนัก

“ไม่ถามเขาล่ะครับว่าทำไม ผมยอมรับว่าผิด ตอนนั้นเมามากเลยพลาดพลั้งไปมีความสัมพันธ์กับสวย แต่ผมก็ยืนยันกับสวยว่าจะรับผิดชอบ สวยเองต่างหากไม่รับ เพราะให้เหตุผลว่ารักนายราเชนมาก แล้วตอนนี้ไม่รักหมอนั่นแล้วเหรอครับ” ปุริมเอ่ยตอบ แต่สายตายังมองน้องสาวเพื่อนไม่วางตา

“ยังไงก็ต้องรับผิดชอบ จะปล่อยให้ตัวเองท้องโย้หรือไงสวย” แสนดีเอ่ยถามน้องสาวอย่างไม่เข้าใจเช่นกัน

“ทุกคนเห็นว่ายังไง สวยก็เอาตามนั้นล่ะค่ะ สวยขอตัวก่อนนะคะ” แสนสวยรู้สึกอึดอัดและกดดันเป็นอันมาก เธอรีบเอ่ยขอตัวในทันทีหลังจากพูดจบ

ใครจะเอายังไงก็ช่าง เธอไม่อยากทำให้ใครต้องเดือดเนื้อร้อนใจอีกแล้ว

“น้องสาวฉันตอบแล้วว่าแล้วแต่ฉันกับพ่อแม่ ฉันไม่ยอมให้น้องสาวของฉันท้องโย้ท้องไม่มีพ่อ โดนนินทาหรอกนะ แล้วนายว่าไง จะรับผิดชอบน้องสาวฉันไหม” แสนดีเอ่ยถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงจริงจัง ถ้าไม่รับโดนหมัดกระแทกหน้าแน่ ๆ

“เอาตามที่ทุกคนต้องการก็แล้วกันครับ” ปุริมตอบเสียงขรึม

แสนสวยเดินออกมาสูดอากาศบริสุทธิ์ข้างนอก ก่อนที่เสียงโทรศัพท์จะดังขึ้น

เธอกัดปากตัวเอง ก่อนจะกดรับสายด้วยความรู้สึกใจหวิวแปลก ๆ

“สวย เธอทำแบบนี้ได้ยังไง” เสียงของเริงฤดีต่อว่ามาตามสาย

“ฟังกันก่อนนะเริง”

“ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เพื่อนทรยศ เธอแย่งแฟนเพื่อน จำไม่ได้หรือไงว่าฉันเคยมีบุญคุณช่วยเหลือเธอเอาไว้ตอนจมน้ำ เธอตอบแทนบุญคุณฉันแบบนี้เหรอสวย”

“สวยขอโทษ” เธอไม่มีอะไรแก้ตัวใด ๆ ทั้งสิ้น

แท้ที่จริงเธอแอบรักเพื่อนพี่ชายอย่างปุริมมานานแล้ว แต่เพราะเริงฤดีก็ชอบปุริมด้วยเหมือนกัน เธอเลยต้องถอยให้เพื่อน ยอมหลีกทางให้ เริงฤดีขอให้เธอเป็นแม่สื่อให้ เธอก็ยอมทำตามเพราะบุญคุณที่เพื่อนเคยช่วยเหลือเอาไว้ตอนจมน้ำเมื่อหลายปีก่อนมันค้ำคอ

เธอหันไปคบหากับราเชนก็เพราะไม่อยากให้เริงฤดีระแวงว่าเธอจะไปแย่งปุริมมาเป็นของตน เพื่อนของเธอเป็นคนอารมณ์อ่อนไหว มีปัญหาชีวิตและปัญหาครอบครัว ถ้าไม่ได้ดั่งใจก็จะคิดสั้นฆ่าตัวตาย หรือทำอะไรเลวร้ายลงไป เธอจึงไม่อยากให้เพื่อนทำร้ายตัวเอง

หลายเดือนก่อนเธอพลาดพลั้งมีอะไรกับปุริมตอนเขาเมามาที่บ้านกับพี่ชาย เธอแค่จะช่วยเขาประคองไปนอนที่ห้อง แต่เธอกลับโดนเขาปลุกปล้ำทำเมีย

เพราะไม่อยากให้ราเชนเสียใจเพราะเขารักเธอมาก และไม่อยากมีปัญหากับเริงฤดี ไม่อยากโดนหาว่าแย่งแฟนเพื่อน เธอจึงปฏิเสธความรับผิดชอบของปุริม

เธอเริ่มอ้วนขึ้นจนที่บ้านสงสัย และมีอาการแพ้ท้อง ทุกคนเลยพาเธอไปตรวจ จึงพบว่าท้อง เธอเลยต้องบอกความจริงกับทุกคน จะบอกว่าท้องกับราเชน เธอก็ไม่เคยมีอะไรกับเขา แล้วจะให้เขามารับผิดชอบลูกของเธอ มันก็ไม่ใช่

น้ำท่วมปาก กลืนไม่เข้าคายไม่ออกมันอารมณ์แบบนี้นี่เอง เมื่อบอกความจริงไปแล้ว ทุกคนก็มาเรียกร้องให้ปุริมรับผิดชอบเธอ

“ไอ้ราเชนมันทิ้งเธอแล้วเหรอแสนสวย ถึงมาเรียกร้องให้พี่รับผิดชอบ หรือว่ามันเบื่อแล้ว ทำเธอท้องโย้ขนาดนี้เลยอยากเขี่ยทิ้ง” เสียงปุริมทำให้คนที่เอาแต่ทอดถอนใจเมื่อโดนเริงฤดีวางสายใจสะดุ้ง

“พี่ปูน” เธอหันไปมองเขา ก็เห็นแต่แววตาดุดันที่กำลังมองเธออย่างกล่าวโทษ ไม่เหมือนแววตาของเพื่อนพี่ชายที่แสนดีเมื่อหลายเดือนก่อน

หลังจากมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกันคราวนั้น เธอก็คอยแต่จะหลบหน้าหลบตาเขาอยู่ตลอด

“ตอนนั้นไม่อยากให้รับผิดชอบ นอนกับฉันแล้วยังวิ่งแร่ไปหาไอ้ราเชนอีก ตอนนี้คิดยังไงล่ะ หรือไม่มีใครเอาแล้ว” ปุริมเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงคุกคาม ก่อนจะเดินเข้าหาร่างอวบอัดที่ท้องห้าเดือนตรงหน้า