3

บันไดเล็กสำหรับหยิบหนังสือถูกลากมาวางกลางห้อง ร่างของพิณลดาถูกยกขึ้นพาดบนบันได ลำตัวโค้งงอแนบไปกับชั้นหนังสือที่เรียงราย ชายหลายคนผลัดกันเข้ามา ดึงหนังสือบางเล่มออกเป็นที่รองศีรษะ เสียงกระแทกหนักหน่วงสะท้อนดังจนหนังสือบนชั้นร่วงกระจาย

“อ๊า... เสียวร่อง” เสียงของคุณหนูครางกระเส่าไม่ขาดปาก

อากาศเย็นชื้นไม่ได้ช่วยดับไฟพิศวาส ร่างของพิณลดาถูกผลักแนบกับถังไม้กลิ่นแรง คนงานผลัดกันโอบรัด บีบเค้น มือหยาบไล้ไปตามผิวขาวที่สะท้อนแสงตะเกียง เธอถูกหมุนวนไปตามถังไวน์ เสียงหวานครางสะท้านจนก้องกังวานทั่วห้องใต้ดิน

ภาพวาดบรรพบุรุษตระกูลแขวนรายเรียงเต็มผนัง เบื้องหน้า ภาพใหม่ถูกวาดขึ้นด้วยเรือนกายจริง ๆ พิณลดาถูกกดลงบนตู้โชว์แก้วโบราณ มือหยาบหลายคู่ช่วยกันจับยก จับพลิกไปในท่วงท่าที่ไม่เคยมีใครกล้าลอง เสียงครางพร่าแผ่วดังสะท้อนก้องราวกับเป็นเพลงประกอบแกลเลอรีต้องห้าม

คืนหนึ่ง เธอถูกพาขึ้นไปยังหน้าต่างสูงเพดานโถง คนงานจับเธอโหนกับบานหน้าต่างที่เปิดอ้า ลมเย็นพัดแรงแต่ร่างพิณลดากลับร้อนรุ่ม มือหยาบโอบรัดจากด้านหลัง ขณะที่อีกคนยกขาเรียวขึ้นเกี่ยวราวหน้าต่าง ทุกสัมผัสผลัดกันรุนแรงจนเธอครางก้องไปกับสายลมยามราตรี

แม่เลี้ยงกัญญามองจากเงามืดในทุกครั้ง ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มแหลมคม

“ดี… ทุกห้อง ทุกมุม ทุกเฟอร์นิเจอร์ จะมีแต่ร่องรอยความเสื่อมทรามของแก นังพิณลดา แกสวยนักหรือไง ฉันเกลียดแก” ความอิจฉาริษยาล้วน ๆ ที่กัญญามีต่อลูกเลี้ยงแสนสวยที่มีบิดารักใคร่ยิ่งกว่าไข่ในหิน

คฤหาสน์หลังใหญ่ที่เคยเต็มไปด้วยศักดิ์ศรี กลายเป็นเพียงสนามพิศวาสหมู่สุดดิบ ที่ไม่มีคืนไหนปราศจากเสียงครางหวานของคุณหนูผู้หลงเคลิ้ม

กลางคืนในคอกม้า เสียงหอบหายใจแรงของสัตว์ใหญ่ปนกับเสียงหัวเราะต่ำ ๆ ของชายหนุ่ม พิณลดาถูกพาดกับรั้วไม้ขัดเกลาจนแผ่นหลังโค้งงอ เขตลากด้ามแส้มาไล้วนไปตามผิวขาวนวล ก่อนจะสอดแทรกแผ่วเบา เสียงครางหวานพร่าดังก้องในคอก ขณะที่อีกหลายมือผลัดกันกดร่างเธอแนบกับรั้วไม่ปล่อยให้หลบหนี

“อ๊า... ไม่ไหว อย่าทรมานฉันอีกเลย” เธอครางเสียงสะอื้นด้วยความเสียวแทบขาดใจ ทะลักทะลายหยาดน้ำรักออกมาเพราะเต็มค่าแส้

ในความมืดชื้นของโรงเรือน ศักดิ์และต้นลากลังไม้เก่า ๆ มาจัดเป็นแท่น พิณลดาถูกจับให้นั่งอ้าขากลางห้อง มือหยาบกร้านถือแท่งโลหะสั่นสะเทือนที่ช่างภูดัดแปลงจากเครื่องมือโรงงาน เสียงสั่นครืดคราดก้องไปทั่ว ทำให้ร่างหญิงสาวสะท้านพร่า ขณะที่ชายอีกหลายคนผลัดกันเข้ามาเติมเต็มจากทุกทิศทาง

มือน้อยของคุณหนูพิณลดารูดรัดท่อนดุ้นสีเข้มอวบใหญ่และยาวเหยียดของเหล่าคนงานอยู่ตลอดเวลาไม่เคยได้ว่างเว้น

ลมกลางคืนพัดแรงบนดาดฟ้า แสงดาวพร่างพราวเป็นฉากหลัง ร่างเปลือยของพิณลดาถูกจับนั่งทับเก้าอี้ไม้สูง ข้อมือถูกกักไว้กับพนักพิง ขณะที่คิมหยิบของเล่นรูปทรงประหลาดที่กัญญาแอบจัดหา อุปกรณ์สั่นสะท้าน กดแนบเข้ากับเรือนกายของเธอ

เสียงหวานครางสะท้านไปกับสายลม ร่างบอบบางบิดเกร็งขณะชายหลายคนผลัดกันเข้ามาครอบครอง ร่างเธอสะท้านรับทุกสัมผัส ทั้งจากเนื้อแท้และอุปกรณ์ที่สั่นสะเทือนอย่างบ้าคลั่ง

แม่เลี้ยงกัญญายืนมองจากเงามืด ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มพอใจ

“ดี… ทุกคืน แกจะไม่เหลือแม้แต่เงาแห่งศักดิ์ศรี คฤหาสน์นี้ทั้งหลังจะเป็นตราประทับแห่งความเสื่อมทรามของแก ชีวิตของฉันตอนนี้สุขสบาย มีงานเลี้ยงหรูหรามีความสุข มีเงินนี่มันดีแบบนี้นี่เอง” เธอใช้ความสาวความสวยหลอกเศรษฐีแก่ๆ ใกล้ตายเพื่อจะได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมาตลอดหลายปี

เปียโนแกรนด์สีดำเงางามที่พ่อเคยซื้อมาให้ลูกสาว กลับกลายเป็นแท่นรองเรือนกาย ร่างเปลือยถูกจับให้นอนแผ่บนฝากระโปรงเปียโนที่เปิดอ้า กล้ามแขนล่ำสันของศักดิ์ตรึงเธอเอาไว้ ขณะที่ต้นลากไวโอลินที่สั่นสะเทือนวางแนบผิวเนียน ทำให้ร่างหญิงสาวสะท้านแรงจนเสียงครางพร่าแผ่วไปทั่วห้อง ราวกับเป็นทำนองดนตรีต้องห้าม

อ่างอาบน้ำหินอ่อนขนาดใหญ่ถูกเติมน้ำอุ่นจนไอระเหยลอยคลุ้ง พิณลดาถูกจับให้นั่งพิงขอบอ่าง มือหยาบกร้านของเขตหยิบเครื่องนวดขนาดเล็กที่กัญญาจัดมา กดแนบเข้ากับจุดอ่อนไหวจนเสียงหวานครางสะท้านไปทั่วห้อง เสียงน้ำกระเพื่อมดังปะทะกับเสียงหอบหายใจของชายหลายคนที่รุมโอบรัดรายรอบ

“ไม่นะ เสียว อื้อ...” ดุ้นปลอมที่สุดแสนจะขระขระถูกกดเข้าร่อง เธอครางเสียว ส่ายหน้าไปมา แต่โดนล็อกแขนเอาไว้ให้นอนบนตัก หนุ่มๆ รุมกันเล่นจนสาแก่ใจแล้วกดดุ้นจริงเข้าร่อง จนเธอสะดุ้งเฮือก เสร็จคาดุ้นอย่างรุนแรง

โซฟาหนังแท้ราคาหลายแสนถูกใช้เป็นแท่นรองบำเรอ ร่างบอบบางของพิณลดาถูกกดลงกลางเบาะนุ่ม ชายหลายคนผลัดกันเข้ามาครอบครอง ขณะที่ภูลาก เชือกผ้าไหม จากผ้าม่านหรูมาพันข้อมือเธอ ร่างหญิงสาวสั่นสะท้านเมื่อของเล่นรูปทรงแปลก ถูกกดแทรกสอดพร้อมกับแรงกระแทกเร่าร้อนที่ถาโถม

พิณลดาถูกยกขึ้นนั่งบนโต๊ะเครื่องแป้ง กระจกสามบานสะท้อนภาพร่างบอบบางที่ถูกโอบรัดจากรอบทิศ ดวงตาพร่าเลือนของเธอมองเงาตัวเองสั่นสะท้าน ขณะที่คิมหัวเราะเสียงทุ้ม ยกอุปกรณ์สั่นขนาดยาวกดแนบเข้ากับร่างเนียน เสียงหวานครางสอดประสานกับเสียงหัวเราะกระหายของชายทุกคนที่รายล้อม

แม่เลี้ยงกัญญายืนกอดอกมองอยู่ที่ประตู สายตาเต็มไปด้วยความสะใจ

“ดี… ฉันอัดคลิปเอาไว้ให้แกทุกคลิป เตรียมต้อนรับคู่หมั้นของแกที่จะกลับมา เดี๋ยวฉันจะมอบเป็นของขวัญให้เขา”

โต๊ะทำงานไม้สักขนาดใหญ่ที่ยังคงมีกองเอกสารพินัยกรรมตั้งอยู่ ถูกกวาดเกลี้ยงจนเหลือเพียงผิวเรียบแข็ง ร่างเปลือยของพิณลดาถูกจับกดลงบนโต๊ะ เขตหัวเราะต่ำขณะลาก แท่งโลหะขัดเงา ที่เคยเป็นของประดับสำนักงานมาไล้วนจนเธอสั่นสะท้าน ด้านหลังต้นเข้ามาประกบ ขณะที่อีกหลายมือหยาบกร้านโอบรัดและยกขาเรียวขึ้นพาดบนแฟ้มหนา ทุกสัมผัสรุนแรงดิบเถื่อนจนเสียงครางพร่าก้องไปทั่วห้องที่เคยสงบ

“อ๊า...” เธอครางในขณะที่ร่างสะท้าน

โถงหินอ่อนที่ประดับด้วยไฟโคมระย้าแสนงดงามกลับสะท้อนเสียงครางแทนเสียงดนตรี ร่างของพิณลดาถูกยกขึ้นกลางพรมแดง ภูลากเชือกกำมะหยี่ จากเสากั้นมากักรัดข้อมือเธอเอาไว้ ชายหลายคนรุมเข้ามาพร้อมกัน เสียงหัวเราะต่ำของศักดิ์ดังประสานกับเสียงอุปกรณ์สั่นที่กดแนบไม่หยุด ร่างหญิงสาวถูกบังคับให้งอรับแรงเร่าร้อนท่ามกลางความหรูหราที่เคยเป็นเกียรติของตระกูล

ขั้นบันไดหินอ่อนกว้างใหญ่ที่ทอดยาวขึ้นสู่ชั้นบนถูกใช้เป็นแท่นใหม่ ร่างของพิณลดาถูกจับพาดลงบนขั้นสูงสุด ศีรษะหงายไปตามราว มือหยาบหลายคู่จับตรึงแน่น คิมหัวเราะพร่า พลางลากเครื่องนวดสั่น ไต่ไปตามขาเรียว ขณะที่เวและศักดิ์ผลัดกันกดร่างเธอลงจากทั้งสองด้าน เสียงครางพร่าแผ่วก้องสะท้อนไปทั่วบันได ทุกแรงกระแทกทำให้โคมไฟระย้าเหนือศีรษะสั่นไหวตามจังหวะเร่าร้อน

แม่เลี้ยงกัญญายืนพิงเสา ยิ้มเยาะอย่างสะใจ