บทที่ 5 ฉันชอบเธอจริงๆ นะ

บทที่ 5 ฉันชอบเธอจริงๆ นะ

ฝั่งด้านเมเมที่กลับมาถึงคอนโดเธอก็ได้อาบน้ำและนอนหลับเพราะเธอเพลียมากจริงๆ โชคดีที่วันนี้เธอมีเรียนรอบบ่าย ทำให้เธอได้พักผ่อนเต็มอิ่ม เมื่อใกล้ถึงเวลาไปเรียนมือถือของเธอก็ดังขึ้น

กริ๊งๆ !! เมเมที่กำลังแต่งหน้าอยู่ก็รีบคว้ามือถือของเธอมารับสาย

“ฮาโหล เมเมตอนนี้ฉันอยู่หน้าคอนโดเธอรีบลงมา “เสียงกุ๊กไก่เล็ดลอดออกมาจากมือถือทำให้เมเมรีบวางดินสอเขียนคิ้วลง

“เธอมารับฉันเหรอทำไมไม่บอกลวงหน้าล่ะ เธอนี่จริงๆ เลยรอสักครู่นะฉันกำลังออกไป” เธอกดวางเดินไปหยิบกระเป๋าพร้อมสวมรองเท้าเดินออกจากห้อง ลงไปหากุ๊กไก่หน้าคอนโด

“วันนี้สวยจังเลยนะ ไปทำอะไรมาช่วงนี้เธอดูมีน้ำมีนวลขึ้นมากเลย” กุ๊กไก่เอ่ยแซวเมื่อเห็นเพื่อนสาวของตัวเองดูอวบอิ่มขึ้น

“ฉันก็แค่กินเยอะขึ้น อีกอย่างฉันกินพวกวิตามินคอลลาเจนทำให้ผิวดูดีขึ้นนะสิ ถามอะไรก็ไม่รู้วันนี้ทำไมใจดีมารับฉันได้ล่ะ”

“วันนี้ฉันเอารถมาเองนะสิ เลิกเรียนไปเที่ยวกันอย่าบอกนะว่าวันนี้เธอก็มีนัดอีกนะ วันนี้คืนวันศุกร์นะไปเที่ยวกับเพื่อนๆ หน่อยนะ ” เมเมมองดูรถเก๋งของกุ๊กไก่ก่อนจะตอบตกลงอย่างไรวันนี้คุณอาก็ไม่ได้นัดเธอไปที่ไหน ขอสนุกกับเพื่อนๆ สักวัน

“ก็ได้ อย่าบอกนะว่าเธอจะพาฉันขับรถของเธอไปเที่ยวนะ ถ้าเธอเมาจะทำยังไง” เมเมเริ่มกังวลเพราะเคยเห็นกุ๊กไก่เมามาก่อน

“ไม่ต้องห่วงฉันชวนเพื่อนๆ ในกลุ่มไปด้วย แถมวันนี้ฉันมีคนขับรถให้แล้ว เธอไม่ต้องกลัวนะว่าฉันเมาแล้วจะขับนะ แต่ตอนนี้เรารีบไปเรียนก่อนที่จะเข้าสายเถอะนะ ฉันไม่ชอบอาจารย์คลาสนี้เลย ปากอย่างกับเลี้ยงหมาไว้ในปากยิ่งเสียงเล็กแหลมที่ตะโกนออกมาแต่ละครั้งทำให้แก้วหูของฉันเจ็บไปถึงทรวงใน “เมเมหัวเราะยิ้มที่เห็นเพื่อนของเธอทำท่าล้อเลียนอาจารย์ ทั้งสองก็ได้ขึ้นรถไปที่มหาลัย

หลังเรียนเสร็จกุ๊กไก่ก็ได้มาส่งเมเมที่ห้อง พวกเธอได้นัดเวลาไปเที่ยวกันประมาณ 3 ทุ่ม เมเมจึงได้กลับมาพักที่ห้อง เธอนอนเล่นได้สักพักก็ได้ยินเสียงข้อความที่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอ

ติ๊ง!! เมเมที่เล่นมือถืออยู่ก็เห็นข้อความที่ถูกส่งเข้ามาเป็นข้อความของคุณอาเธอรีบเปิดอ่านทันที

‘ทำอะไรอยู่คะ คิดถึงเมเมจังเลย วันนี้อาไม่ได้ไปเจอเมเมนะอย่าดื้อล่ะ’ เมเมอ่านไปยิ้มไป แม้รู้ว่าไม่มีสถานะแต่เธอก็มีความสุขที่จะเป็นอยู่เช่นนี้ แต่เมื่อนึกถึงคำพูดของกุ๊กไก่ว่าเขาจะไปทำงานที่ต่างประเทศหัวใจของเธอก็ได้สั่นไหวใจหวิวอย่างบอกไม่ถูก

‘เมเมกำลังนอนอยู่ค่ะ ห่างกันบ้างก็ดีนะคะ อีกไม่นานคงห่างกันมากกว่านี้’ เพราะเธอคิดไปด้วยพิมพ์ไปด้วยทำให้เธอได้พิมพ์ความรู้สึกของเธอส่งไปเมื่อเธอเห็นข้อความก็ถูกส่งไปแล้ว

“ตายแล้ว ทำไงดีคุณอาอ่านแล้วด้วย ” เมเมตกใจรีบลุกขึ้นนั่งรอคอยว่าเขาจะตอบกลับเธอมาว่าอย่างไร

‘ทำไมต้องห่างกันละคะ พูดแบบนี้อาใจไม่ดีนะ’ เมเมจึงรีบคิดหาคำตอบให้ปริณ

‘ตอนนี้เมเมก็จะจบปี 3 แล้ว อีกปีก็เรียนจบยังไงคะ พอเรียนจบเมเก็ต้องไปหางานทำ มันจะทำให้เราไม่เจอกันบ่อยยังไงคะ ว่าแต่คุณอาทำอะไรอยู่คะ ’ เธอรีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที

‘ทำอย่างไรดีล่ะ อาไม่อยากให้เมเมห่างจากอาเลย อาจ้างเมเมมาทำงานกับอาดีมั้ยนะ ตอนนี้อากำลังประชุมอยู่แต่มีใบหน้าเมเมที่ออดอ้อนอาเมื่อคืนนี้มากวนใจ ทำให้อาแทบไม่มีสมาธิเลย ’

‘พูดเกินไปแล้วนะคะคุณอาไปประชุมเถอะค่ะ ’ เธอส่งข้อความเสร็จก็ได้วางมือถือไว้ก่อนจะข่มตานอนหลับเพราะเธอไม่อยากจะคิดอะไรแล้ว หากวันนั้นมาถึงเธอจะทำอย่างไรกับความสัมพันธ์นี้ดี

เมื่อใกล้ถึงเวลาเมเก็ได้แต่งตัวสวยรอกุ๊กไก่มารับ วันนี้เธอเลือกที่จะใส่เสื้อผ้าน่ารักๆ เพราะวันนี้เธอไม่ได้ไปเจอคุณอาไม่จำเป็นต้องแต่งสวยหรือโชว์สัดส่วนมากมาย วันนี้เมเมใส่เสื้อยืดกับยีนส์เอี๊ยมที่เป็นกางเกง หากเธอเมาเธอจะได้ไม่ต้องห่วงเรื่องเสื้อผ้าเท่าไหร่นัก นานเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่ได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ตั้งแต่เธอมีคุณอาเข้ามาในชีวิตเธอก็ใช้วันๆ อยู่กับเขา วันนี้เธอขอไม่คิดเรื่องนี้และปลดปล่อยตัวเองสักวัน เมเมรวบผมตึงมัดรวมกัน โชว์ให้เห็นคอระหงพร้อมสร้อยที่คุณอาสวมใส่ให้เธอมา

เธอแต่งตัวเสร็จแล้วก็ได้เดินลงมารอเพื่อนๆ อยู่หน้าคอนโดไม่นานก็เห็นรถที่คุ้นตามาจอดอยู่ตรงหน้าพร้อมกระจกลดลงเผยให้เห็นกุ๊กไก่ที่นั่งอยู่ด้านหน้าข้างคนขับ

“นี่เมเมเราไปเที่ยวผับนะไม่ใช่สวนสัตว์ทำไมแต่งตัวไม่สวยแบบนี้ “กุ๊กไก่เห็นเพื่อนที่แต่งตัวไม่เข้ากับสถานที่ทำให้เธอตำหนิออกไปแต่แล้วก็มีเสียงเอ่ยออกมาฝั่งด้านคนขับทำให้เมเมรีบก้มไปมองทันที

“ฉันว่าน่ารักดีออก ไปเที่ยวนะไม่ได้ไปโชว์ให้ใครดู อีกอย่างไม่ต้องมาห่วงว่าอันนั้นจะเปิดมั้ยอันนี้จะเปิดมั้ย” กุ๊กไก่รีบหันไปตีชายคนขับทันที

“นายจะไปรู้อะไรล่ะติณณ์ วันนี้ฉันว่าฉันจะหาผู้ชายให้ได้สักคนพร้อมหาให้ยายเมเมด้วย “เมเมก้าวเท้าขึ้นมานั่งด้านหลัง พร้อมหลบสายตาของติณณ์ที่มองเธอผ่านกระจกหลัง

“ฉันไม่เอากับเธอหรอกนะ อีกอย่างฉันไปเที่ยวไม่ได้ไปหาผู้ชายว่าแต่เพื่อนๆ คนอื่นล่ะ”

“ไปรอที่ผับแล้ว วันนี้ฉันมีคนขับรถให้แล้ว นี่นายคนขับรถออกรถได้คุณหนูอย่างฉันพร้อมแล้วที่จะโปรยเสน่ห์” กุ๊กไก่ยังคงพูดจาติดตลกทำให้เพื่อนๆ หัวเราะออกมาได้

จนกระทั่งมาถึงผับทั้งหมดก็ได้เข้าไปหาเพื่อนๆ ที่มาก่อนรออยู่ที่โต๊ะด้านในแล้ว แสงสีเสียงดังกระหน่ำเมเมเดินตามหลังกุ๊กไก่ที่ดี๊ด๊าโบยไม้โบยมือให้เพื่อนๆ อย่างตื่นเต้น

“ทำไมวันนี้เธอไม่ค่อยพูดค่อยจาเลย “ติณณ์ที่เดินตามด้านหลังเมเมก็ได้เข้ามาใกล้ชิดหลังของเธอชนเข้ากับอกแกร่งของเขา เพราะผู้คนเริ่มเดินเข้ามาแน่นร้าน

“เกี่ยวอะไรกับนายด้วยล่ะ” เธอได้ยินเสียงหัวใจของเขาแม้ว่าเสียงดนตรีจะดังมากก็ตาม ทำให้เมเมต้องรีบเดินไปข้างหน้าแต่แล้วก็ต้องเซมาด้านหลังจนแทบล้มเมื่อเจอคนด้านหน้าหยุดเดินจนเธอต้องหยุดกะทันหันโชคดีที่ติณณ์เดินอยู่ด้านหลังรับเธอไว้ทัน ตอนนี้เธอได้อยู่ในอ้อมแขนของเขา ติณณ์เองก็มองเธออย่างเป็นห่วง

“เป็นอะไรมั้ย ” เมเมตกใจยิ่งหนียิ่งใกล้ชิด ทำให้เธอรีบออกจากอ้อมแขนของเขา

“ฉันไม่เป็นอะไร ”

“เดี๋ยวสิเธอยังไม่ตอบฉันเลยทำไมต้องคอยหลบหน้ากันด้วย หรือว่าเพราะฉันสารภาพกับเธอเรื่องที่ฉันชอบเธอ เลยทำให้เธอเป็นแบบนี้”

“ไม่ใช่นะ ฉันไม่มีทางเชื่อนายหรอก นายนะชอบแกล้งฉัน รีบไปหาเพื่อนกันเถอะ” เมเมรีบตอบและเดินไปแต่ก็ต้องถูกติณณ์ดึงแขนไว้ก่อน

“ฉันพูดความจริง ฉันชอบเธอจริงๆ นะ” เสียงเพลงที่ดังแต่ตอนนี้หูของเมเมกลับอื้อไปหมดจนแทบไม่ได้ยินอะไร “ติณณ์” เพื่อนที่เอาแต่หยอกล้อต่อว่ากันจู่ๆ ก็มาบอกว่าชอบเธอ แล้วอย่างนี้เธอจะทำอย่างไร ถึงแม้ว่าเธอจะใจสั่นที่เขาได้บอกชอบเธอ ต่างจากคุณอาที่ไม่เคยเอ่ยบอกว่าชอบหรือรักเธอเลย ยิ่งทำให้เธอสับสนในใจ สะบัดมือของติณณ์ออก

“อย่าทำอย่างนี้เลยฉันไม่อยากเสียเพื่อนไป อย่าทำให้วันนี้งานกร่อยเลย “เธอพูดจบก็เดินเข้าไปหากุ๊กไก่กับเพื่อนคนอื่น ติณณ์มองแผ่นหลังของเมเมด้วยแววตาเศร้าสร้อย แต่เขาจะไม่ยอมแพ้ เขาจะตื้อจนกว่าเธอจะใจอ่อน เขาเดินตามไปนั่งอยู่มุมโต๊ะคอยมองแต่เมเมตลอดเวลา เธอเองก็อึดอัดมากที่รู้สึกว่าเขาจ้องมองเธออย่างนั้น ทำให้เมเมสั่งเหล้ามากินจนตอนนี้เธอเริ่มเมามากเสียแล้ว

“เมเมเธอดูผู้ชายคนนั้นสิ เขามองเธอมาสักพักแล้วนะ” กุ๊กไก่ชี้ไปที่กลุ่มผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่ฝั่งซ้ายมือโต๊ะของพวกเธอตอนนี้กุ๊กไก่เองก็เริ่มเมามากแล้วเช่นกัน

“ไหนๆ ดูสิ ชิไม่เห็นจะหล่อเลย ไม่เอาหรอกฉันไม่ชอบผู้ชายแบบนั้น” เมเมเองก็ชี้ไม้ชี้มือขอไปที ผู้ชายที่หล่อตี๋นั้นไม่ใช่สเป็คเธอสักนิด