บทที่ 1

“งานเข้าจ้า งานเข้าแล้วจ้า งานเข้าจ้า งานเข้าแล้วจ้า!”

เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงนอน ดังขึ้นทุกทีๆ จนทำให้เจ้าของร่างบางเพรียว ซึ่งกำลังนอนหลับอุตุอยู่บนเตียง ต้องโผล่พรวดขึ้นมาอย่างสะดุ้งตกใจ

“โอย...ทำไมต้องตั้งเสียงเรียกเข้าแบบนี้ด้วยนะ ไอ้ปลาเก๋านะไอ้ปลาเก๋า ปวดประสาทชะมัด เสียงเด็กอะไรก็ไม่รู้ ฟังแล้วเหมือนเสียงแมงหวี่เมา”

เสียงใสบ่นอย่างง่วงงุน ก่อนจะกดรับโทรศัพท์ แล้วกรอกเสียงง่วงๆ ลงไปว่า

“ค่ะ พี่พล ค่ะ โอเค บ่ายโมงนะคะ ที่สตูดิโอ วาย เฮ้าส์ ค่ะพี่ ได้ค่ะ”

“เอ่อ...น้ำแข็ง เซ็ตนี้ถ่ายแบบกางเกงในผู้ชายนะ เราไม่ว่าอะไรใช่ไหม พอดีว่า ไอ้ทัชมันไม่ว่าง พี่ก็เลยไม่เห็นใคร นอกจากเรา”

“ค่ะ”

ศตพร ยังคงรับคำแบบง่วงๆ เธอจำได้แค่เพียงว่าต้องไปถ่ายแบบที่สตูดิโอ วาย เฮ้าส์ ตอนบ่ายโมงเท่านั้นเอง รายละเอียดอย่างอื่น ไม่ได้ซึมเข้าสมองเลยแม้แต่น้อย เพราะเมื่อคืนเธอนอนเกือบตีสี่ โดนโทรศัพท์ปลุกตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าแบบนี้ จำได้แค่นี้ก็ดีแล้ว

“ดีมากๆ ดีจริง”

ปลายสายถอนใจเฮือกใหญ่อย่างโล่งอก เมื่อศตพรยอมรับงาน พลศักดิ์แอบหนักใจกลัวว่าหญิงสาวจะไม่รับงานนี้ เพราะต้องไปรบราสายตากับสรีระล่ำๆ ชวนหวามใจของเหล่านายแบบ ซึ่งถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นอาจจะแอบกรี๊ด แต่นี่เป็นศตพร ตากล้องสาวชื่อดังที่พวกเขาเรียกกันลับหลังว่า สาวภูเขาน้ำแข็ง คงจะไม่รื่นรมย์สายตานัก

ฉายาสาวภูเขาน้ำแข็งนี้ มีหนุ่มนายแบบคนหนึ่ง ที่ริอ่านมาจีบตากล้องสาวตั้งให้ ศตพร นันทิพัฒน์ ช่างภาพมืออาชีพฝีมือดี ผู้ซึ่งมีแต่นิตยสารต้องการฝีมือของเธอไปถ่ายรูปให้ มีคะแนนแอบโหวตลับๆ ให้กับเธอด้วยว่า เป็นช่างภาพที่หน้าตาสวยมากที่สุดในประเทศแล้วตอนนี้

ใบหน้าเรียวรูปไข่ นัยน์ตาคมหวานระยับสีนิลสวย จมูกโด่งเรียว ริมฝีปากรูปกระจับสีเรื่อ ทำให้เครื่องหน้าคมสวยหวานจับใจคนมองยิ่งนัก มีเสน่ห์ต่อผู้พบเห็นที่ต้องหันมามองซ้ำดังต้องมนต์ หากแต่เจ้าตัวไม่เคยใช้เสน่ห์ของตัวเองเลยสักนิด แถมยังวางท่าราวกับแม่เสือ ยามมีชายหนุ่มไปเกาะแกะเธอเสียด้วย ชื่อเล่นของเธอคือ น้ำแข็ง ซึ่งเหมือนกับบุคลิกของหญิงสาวยิ่งนัก เพราะเธอทั้งเย็นชา และไม่สนใจใคร

“บ่ายโมงนะคะพี่ ฮ้าว...ขอโทษนะคะพี่พล น้ำขอนอนอีกสักหน่อยนะคะ ง่วงมากเลย”

“จ้ะๆ ขอบใจมากนะน้ำแข็ง ส่วนเรื่องเงิน พี่จะจัดการให้เป็นพิเศษเลยนะ”

“ค่ะพี่ ขอบคุณค่ะ”

ศตพรตาปรือแทบจะหลับอยู่แล้วตอนวางสาย เธอกดเบอร์โทรศัพท์ของลูกน้องคนสนิท หลังจากที่วางสายจากพลศักดิ์แล้ว

“ปลาเก๋า”

“ครับลูกพี่ มีอะไรครับ ปลาเก๋ายินดีรับใช้ตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง”

ปลายสายกระตือรือร้นยิ่งนัก เมื่อได้ยินเสียงของลูกพี่ในยามเช้าตรู่แบบนี้ ตรงกันข้ามกับศตพรยังคงหาวไม่เลิก ตอนคุยกับปรุฬ ชายหนุ่มที่ใฝ่ฝันอยากเป็นตากล้องมืออาชีพแบบเธอ และติดสอยห้อยตามศตพรไปทุกที่ เพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ การทำงาน

“เที่ยงปลุกพี่ด้วย วันนี้เรามีงานพี่ไม่ได้นอนเลยเมื่อคืน กลัวหลับแล้วลืมตื่น เดี๋ยวจะเสียงาน”

“ครับลูกพี่ ยินดีรับใช้ครับ”

“ดีมาก”

ศตพรว่า ก่อนจะกดวางสาย แล้วนอนแผ่ลงบนเตียงนุ่มของเธอตามเดิม เธอหลับตาพริ้ม ทำท่าจะหลับใหลไปอีกรอบ แต่ทว่า...

ปัง ๆ ๆ

เสียงเคาะประตูดังขึ้นแบบถี่รัว จนแทบจะพังประตูห้องของเธอเข้ามาเลยทีเดียว ศตพรเอาหมอนมาปิดหู แถมเอาผ้าห่มคลุมโปง มาเคาะประตูแบบนี้ ไม่มีใครหรอก ต้องเป็นตัวยุ่งในบ้านคนใดก็คนหนึ่งล่ะ หญิงสาวคิดในใจ

“ไม่เปิดเด็ดขาด ยังไงๆ ก็ไม่เปิด จะนอน” เธอบ่นเสียงอู้อี้กับหมอนที่เอาปิดหน้า ปิดหูอยู่

“ไอ้น้ำ ไอ้น้ำ ช่วยเฮียด้วย ไอ้น้ำ ด่วนๆๆๆ ขอสัญญาณ เอส โอ เอส ไอ้น้ำ! เมเดย์ เมเดย์”

เสียงโครมครามยังไม่เลิก แถมยังทุบประตูเธอหนักขึ้นเสียด้วย ถ้าศตพรยังไม่ยอมลุกขึ้นล่ะก็ มีหวังคนข้างนอกได้พังประตูห้องเข้ามาแน่ๆ

“โว้ย!”

ศตพรตะโกนลั่นห้อง พร้อมกับเอาหมอนที่ปิดหน้าไว้ขว้างออกไปอย่างสุดแรงเกิด เธอเดินกระแทกเท้าไปเปิดประตูห้อง ทำเอาคนที่กำลังแหกปากตะโกน พลางทุบประตูห้องอยู่โครมคราม ถลาเข้ามาในห้องของเธอทันที เมื่อหญิงสาวเปิดประตูแบบไม่มีปี่มีขลุ่ยแบบนั้น

“ไอ้น้องบ้า เปิดประตูก็ไม่บอก เกือบหัวทิ่ม”

ชายหนุ่มหน้าตาดี คิ้วเข้ม ตาคมสวยเป็นสีนิลระยับ เครื่องหน้าทุกส่วนมีเสน่ห์ ชวนมอง แม้ยามจะทำหน้ายุ่งแบบนี้ บ่นว่าน้องสาวตัวดี ศตพรท้าวเอวฉับ ก่อนจะเกาศีรษะแกรกๆ พลางทำเสียงเข้ม

“มีอะไรล่ะเฮีย แจ้นมาแต่เช้า”

“ไปจัดการโจทย์ให้เฮียหน่อย”

ศตคุณว่า แล้วไม่รีรอฟังคำตอบ เขาจัดการคล้องแขนน้องสาว กึ่งลากกึ่งจูงออกไปจากห้องทันที

“คราวนี้พาพี่ชายมาด้วย จะมาอยู่กะเฮียให้ได้ เฮียบอกว่ามีเมียแล้วก็ไม่เชื่อ เค้าบอกว่ายังไงก็จะมาเป็นเมียเฮียอีกคนให้ได้ แต่สาบานได้เลยว่าเฮียไม่เคยทำอะไรเค้า แค่นิดๆ หน่อยๆ เอง เฮียไม่นิยมกินเด็กนักศึกษาเหมือนป๊าเค้า”

“เวรกรรม ให้น้ำเป็นเมียเฮียเนี่ยนะ”

ศตพรทำตาโต ผู้เป็นพี่ชายพยักหน้า แล้วยกมือไหว้กับดินฟ้าอากาศแล้วทำเสียงอ่อย

“เอาน่า วันเดียว ฟ้าไม่ผ่าหรอก แม่ครับ ผมขอโทษนะครับ ยืมน้องมาโกหกวันเดียวเพื่อเอาตัวรอด แม่อย่ามาเข้าฝันด่าผมนะครับ ที่จะให้ไอ้น้ำมันสวมบทเมียชั่วคราว”

“เฮียอย่าไปยุ่งกับแม่เค้าเลยน่า ป่านนี้แม่แกไปสบายนานแล้ว เหรอแต่น้ำคนเดียวนี่แหละ ต้องมาปวดหัวกับเฮียกับป๊า”

ศตพรถลึงตาใส่พี่ชาย ทำเอาชายหนุ่มหัวเราะแหะๆ เถียงไม่ออกได้แต่ยิ้มหวาน ทำหน้าตาให้น่าสงสารที่สุดส่งให้กับน้องสาวจอมดุ

“ไหนล่ะโจทย์เฮีย”

“อยู่ในห้องรับแขก เฮียบอกว่าจะมาตามเมีย”

ศตคุณว่าแล้วอมยิ้ม เลยโดนน้องสาวค้อนเอาขวับ พลางถอนใจเฮือกอย่างกลุ้มใจกับพี่ชายตัวแสบ

หญิงสาวหน้าหวาน หน้าตาและทรงผมละม้ายคล้ายนักร้องเกาหลีในชุดนักศึกษา นั่งร้องไห้กระซิกอยู่ข้างชายหนุ่มหุ่นล่ำ ท่าทางเหมือนนักมวยไทย ที่มองถลึงตามายังเธอทันที เมื่อเห็นศตพรโผล่เข้าไปในห้องรับแขก โดยมีพี่ชายยืนอยู่ข้างหลังเธอ

“ว่ายังไงคะน้อง มีอะไรกับสามีพี่เหรอ?”

หญิงสาวกอดอก ก่อนจะมองแขกทั้งสองด้วยสายตาเย็นชา

“ก็ผัวของเจ๊ มายุ่งกับน้องสาวผมน่ะสิ ต้องรับผิดชอบด้วย”

พี่ชายของเจ้าหล่อน ตวาดแว้ดขึ้นมาทันที ศตพรหรี่ตา พลางปรายตานิดหนึ่งมองหน้าคนพูด ราวกับว่าเขาเป็นตัวเห็บหมัดหรืออะไรสักตัว แล้วส่ายหน้าช้าๆ

“เฮียเค้าไม่นิยมกินเด็กมหาลัย ไม่นิยมจริงๆ แล้วคุณจะมั่นใจได้ยังไง ว่าน้องสาวคุณไม่แหล ว่ามีอะไรกับสามีฉัน”

“น้องผมไม่โกหกหรอก จริงไหม ทิฟฟานี่”

‘อุแม่เจ้า! หน้าตาก๊อปปี้เกาหลีมา ชื่อยังก๊อปปี้ดาราเกาหลีมาอีกด้วยแหะ’

ศตพรคิดในใจ พลางมองสาวน้อยเขม็ง

“เฮียไม่ได้ทำอะไรจริงๆ นะน้ำ ก็แค่ไปกินข้าวกับน้อง ไปดูหนังกับน้องเค้า เฉยๆ”

ศตคุณโวยขึ้นมาบ้าง ก่อนจะเกาศีรษะแกรกๆ ไปด้วย อาชีพการงานของเขาเป็นโปรดิวเซอร์ ในค่ายเพลงใหญ่ยักษ์ค่ายหนึ่ง ดังนั้น เขาพอจะคิดออกเป็นเลาๆ ว่า สาวน้อยคนนี้ต้องการอะไรจากเขากันแน่ ถึงหอบพี่ชายมาด้วยแบบนี้