2 ไม่เคยทำให้ผิดหวัง

“ผมจะจัดให้คุณอย่างเต็มที่ เราจะพากันไปสวรรค์แห่งความสุขอย่างเต็มที่”

เขาพูดเบา ๆ ด้วยเสียงที่พร่าจากลมหายใจที่เร็วกระชั้น และรู้ว่าเธอพร้อมสำหรับการเดินทางไปสู่สวรรค์ที่อยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม

“เต็มที่เลย อย่าเกรงใจ ซัดตรงนั้นให้เต็มเหนี่ยว”

ลีน่าผู้เอาแต่ใจในทุกเรื่อง แม้เรื่องบนเตียงก็ไม่วายออกคำสั่งแก่คนรัก เธอโอบร่างกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามจนแน่น เผยอริมฝีปากจูบแล้วบดขยี้ด้วยความเร่าร้อน เขาก็รู้ว่าถึงเวลาที่จะพาเธอไปให้สุดปลายทางแห่งความสุข

แค่เพียงพาอาวุธคู่กายเข้าไปภายในที่แน่นคับ เธอแอ่นรับแล้วกดสะโพกเขาไว้จนแน่น ซึ่งเป็นการต้อนรับด้วยความยินดี

“ลีน่าผมรักคุณมาก”

เขาพูดเสียงสั่น พร้อมกับขยับเบื้องล่างให้เป็นไปตามจังหวะแห่งอารมณ์รัก ลีน่าก็ขานรับได้ดีจนเขาสูดปาก

ความซาบซ่านจากพื้นที่ภายในของเธอบีบรัดจนเขาต้องขบกรามแน่นขณะเคลื่อนไหว ทุกท่วงทำนองการเดินทาง เขาเปลี่ยนไปหลายรูปแบบ

พอลรู้ว่าการมัดใจลีน่ามีเพียงอย่างเดียวคือบทรัก ถ้าเขาทำให้เธอไม่ถึงอารมณ์คงต้องอยู่ในสถานะโสด

ลีน่าครวญครางเสียงสั่นเมื่อความหนักหน่วงของวาระการเดินทางใกล้ถึงจุดหมายปลายทาง เธอเกร็งแล้วกอดเขาแน่น

“พอล พอลคะ ลีน่าไม่ไหวแล้วค่ะ คุณเก่งจริง ๆ เลย อย่างนี้แหละที่ชอบ อา อืม”

เธอร้องเสียงสั่น ก่อนจะผวาร่างไหวเยือก สองเรียวแขนที่โอบกอดรัดเขาจนแน่น หน้าอกคู่สวยบดขยี้เร็วๆ เขาสัมผัสถึงการเต่งชัน

เมื่อถึงบทสุดท้าย เขารู้ว่าจะต้องเร่งความเร็วเพื่อให้เธอถึงที่หมายด้วยความพึงพอใจ เพียงเคลื่อนไหวด้วยความเร็วสุดฝีเหยียด หญิงสาวสะดุ้ง สูดปากแล้วร้องครวญคราง เนื้อตัวเกร็งจนสั่นระริก

การตอบรับภายในพื้นที่รุนแรงเสียจนเขาทนไม่ไหว ตามติดเธอไปในเวลาไล่ๆ กัน

“ฉันรักคุณก็ตรงนี้แหละ ไม่เคยทำให้ผิดหวัง ทำอะไรกันทุกครั้ง คุณพาลีน่าถึงสวรรค์ทุกที อา”

หญิงสาวผู้เอาแต่ใจจูบแก้มเขาเบาๆ เมื่อมาถึงที่หมายด้วยความสะใจ พอลรู้ว่านี่คือรางวัลที่ทำให้ลีน่าพึงพอใจ

“ลีน่าจ๋า ผมว่าคุณก็ลดการเอาแต่ใจลงบ้าง ถ้าทำได้เราจะมีกันและกันตลอดไป และผมจะทุ่มทุกอย่างให้คุณอย่างเต็มที่เลย”

เขาโอบร่างสวยเข้ามาแนบอก ทว่าเธอกลับผลักออก ชักสีหน้าไม่พอใจ

“คุณพูดอย่างนี้หมายความว่าเบื่อฉันแล้วใช่ไหม บอกมานะ หรือว่ามีคนใหม่ ใคร คน ๆ นั้นบอกฉันมาเดี๋ยวนี้นะ”

เมื่อถูกบอกถูกสอน ลีน่าอารมณ์ขุ่นขึ้นมาทันที เธอเหมาไปว่านี่คือการทำหนิ ทำให้ดูแย่

“โธ่ลีน่า ทำไมตีความหมายผิดอย่างนั้นละครับ ผมไม่มีใครหรอก ผมรักคุณนะ รักคุณที่รัก รักมากด้วย อย่าเสียงดัง ไม่น่ารักเลยนะ”

เขาเสียงสั่นด้วยความตื่นตกใจเมื่อลีน่าเปลี่ยนอารมณ์จากที่พูดหวานกลายเป็นกราดเกรี้ยวจนน่ากลัว

โดยเฉพาะดวงตาคู่นั้น มองเขาจนแทบจะเผาไหม้ให้เป็นผุยผงภายในพริบตา ชายหนุ่มเริ่มไม่แน่ใจว่า เธอเป็นประเภทอารมณ์สองขั้วหรือไม่

“ความหมายในคำพูดของคุณมันบอกอย่างนั้นนี่คะ ถ้าเบื่อก็เลิกไปเลย ฉันไม่แคร์และไม่สนใจ แค่ผู้ชายฉันกระดิกนิ้วทีเดียวก็เดินมาเป็นพรวน”

ลีน่ายังคงถือดี เย่อหยิ่ง ปากร้าย และเอาแต่ใจเหมือนเคย จนพอลเหนื่อยที่จะดูแล เขาคิดว่าถ้าเธอยังเป็นอย่างนี้ต่อไป ความรักคงต้องยุติในวันใดวันหนึ่ง

“ลีน่า บทรักที่ผมสนองให้คุณเต็มที่ มันยังไม่พอใจหรือไง คุณอยากได้แบบไหน ผมก็ทำให้อย่างเต็มที่ จนคุณถึงสวรรค์น่ะ”

พอลกล่าวอย่างมีอารมณ์เพราะทนต่อนิสัยเอาแต่ใจของเธอไม่ไหวอีกต่อไป บางทีอาจจะแตกหักวันนี้เลยก็ได้ เพราะเขาก็ไม่ไหวเหมือนกัน

“คุณหาว่าฉันบ้าเซ็กซ์หรือไง ผู้ชายบ้า”

ลีน่าเริ่มตีรวน และหยาบคาย พอลสูดลมหายใจลึก ๆ จนอารมณ์เย็นขึ้น เขาจึงคิดว่าจะต้องทำให้เธอคลายจากความโกรธ ด้วยการพูดดี ๆ

“เอาน่า อย่าพูดอย่างนี้ ถ้าผมพูดอะไรที่ทำให้คุณไม่พอใจ ผมขอโทษก็แล้วกันนะ”

เขาเป็นฝ่ายรับผิดแต่เพียงผู้เดียวเพื่อรักษาสถานะความรักให้ยืนยาว

“แค่คำขอโทษยังไม่พอหรอกนะ มันไม่พอ”

ท้ายเสียงเน้นหนักเสียจนพอลสะดุ้ง และลอบถอนใจออกมาช้า ๆ เขาเหนื่อยใจกับคนรักเหลือเกิน ไม่รู้เป็นเวรเป็นกรรมอะไร ทำไมต้องทนเป็นเบี้ยล่าง รองรับอารมณ์ของเธอ

“แล้วคุณจะเอายังไง”

เขากล่าวด้วยเสียงที่อดทนอย่างที่สุด เพราะรู้ว่าถ้าลีน่ายังใส่อารมณ์กับเขาต่อไปอีก สติอาจจะขาดผึงก็ได้