12 คำขอร้องจากพีอาร์สาว

มนต์เสกซื้อบริการจากพีชพีอาร์สาวแบบค้างคืนเป็นเงินหลายพันบาท แต่เขาไม่เสียดายเพราะได้รับความสุขเกินคุ้ม ก่อนจะเช็กเอ้าท์ออกจากโรงแรม หญิงสาวใจดีบริการพิเศษแบบแนบเนื้อให้ที่อ่างอาบน้ำเป็นการแถมท้ายให้อีกครั้ง

เขารู้ว่าเธอเกิดมาเพื่อสิ่งนี้จริงๆ เก่งเรื่องบนเตียง มีความสามารถปลุกเร้าให้ผู้ชายเกิดความปรารถนาในเรื่องเพศรสได้อย่างดี

แม้ว่าเขามีความปรารถนาบนเตียงเหมือนผู้ชายทั่วไป แต่ก็ไม่ต้องการผู้หญิงคนนี้เป็นแม่ของลูกเพราะเธอกล้าเกินไป

“พี่จะออกไปแล้วนะ ถ้าพีชจะไปพร้อมกันก็ได้นะ หรือว่าจะนอนต่อ พี่ต่อเวลาให้ได้”

มนต์เสกหันไปบอกพีชที่กำลังนั่งแต่งหน้า โดยมีผ้าเช็ดตัวพันหน้าอกคู่สวยไว้อย่างหมิ่นแหม่ เธอยังคงแตะแป้งพัฟอย่างอ้อยอิ่ง ด้วยจุดประสงค์ที่จะประวิงเวลาอยู่กับเขาให้นานที่สุด

“กลับพร้อมสิคะ พีชไม่กล้านอนคนเดียวหรอก เดี๋ยวจะถูกปล้ำ แต่ถ้าเป็นพี่จะปล้ำไม่เป็นไร อีกสักครั้งก็ได้นะคะ”

หญิงสาวขยับเข้ามาใกล้ๆ วางฝ่ามือลงที่ซิปกางเกงชายหนุ่ม ลูบเบาๆ แล้วเงยหน้ามองสบตาด้วยท่าทางอ้อนๆ แต่เขาถอยห่างออกมา

หนึ่งคืนที่ผ่านมารู้ว่าเธอทำให้เขาแทบเดินไม่ตรงทาง ถ้าหากว่าขึ้นสังเวียนชกอีกครั้ง อาจจะหมดแรง ขับรถกลับบ้านไม่ไหว

“ถ้าอย่างนั้นก็รีบเลย ผมจะไปแล้ว”

“พี่ขา ถ้าจะกรุณา พีชขอพี่อย่างเดียวได้ไหมคะ”

“อะไร”

ชายหนุ่มสะดุ้ง ตะปบมือลงที่กระเป๋ากางเกง กลัวพีชจะขอเงิน

“ ได้สิ ถ้าไม่เกินความสามารถ”

“ไชโย พี่ใจดีที่สุดเลย ถ้าอย่างนั้นพีชขอนอนกอดพี่สักสิบนาที นะคะ”

ชายหนุ่มทำหน้าแปลกใจกับคำร้องขอจากพีอาร์สาว ต้องการกอดเขาเพียงอย่างเดียว เธอทำอย่างนี้เพื่ออะไร

“ตั้งแต่พีชออกมากับผู้ชาย ไม่เคยมีใครทำให้ประทับใจเท่าพี่ รู้ไหมว่าพี่คือผู้ชายในฝัน แต่พีชไม่หวังสูงที่จะครอบครองหรอกนะคะ รู้ตัวดีว่าเป็นแค่ผู้หญิงกลางคืน และมีอาชีพพิเศษ ผู้ชายดีๆ คงไม่ต้องการได้เป็นเมียหรอกค่ะ”

หญิงสาวเข้ามาโอบกอดข้างหลังมนต์เสกไว้แน่น ใบหน้าสวยซบลงกับเสื้อยีนสีเข้ม และมือเธอค่อยๆ สอดเข้าไปตรงชายเสื้อ แล้วลูบไล้แผงหน้าอกแกร่งอย่างเบามือ

มนต์เสกระวังตัวตลอดเวลา ไม่ยอมเคลิบเคลิ้มไปกับแรงกระตุ้นที่เธอพยายามเล้าโลม ต่อให้ปลุกเร้าทั้งตัวเขาก็ไม่หวั่นไหว

“ขอบใจนะที่ชอบพี่”

“ค่ะ ถ้าอย่างนั้นนอนก่อนนะคะ ให้พีชได้กอด ได้จูบบ้าง พีชจะเก็บเอาไว้ในความทรงจำค่ะ”

“ได้ แต่พี่ไม่มีเวลามากนัก แค่สิบนาทีตามที่พีชขอ”

“ค่ะ แค่นี้ก็พอแล้ว สำหรับผู้หญิงอย่างพีช”

หญิงสาวดันร่างชายหนุ่มให้ลงไปนอนบนเตียงอีกครั้ง แล้วซบหน้าลงไปซุกไซ้ที่คอ หน้าอก แล้วปลดกระดุมเสื้อเขาออก วนเวียนจูบไปมา ชายหนุ่มกลั้นลมหายใจจนสุดกำลัง ไม่หวั่นไหวกับสิ่งที่เธอกำลังหยิบยื่นให้ ซึ่งเป็นสิ่งที่ทรมานความรู้สึกอย่างที่สุด

“พีชยังไม่อิ่มเลยค่ะ”

หญิงสาวสลัดผ้าเช็ดตัวออกจากตัว ขยับเรือนร่างเปลือยขึ้นมานั่งทับที่หน้าท้อง สองมือประคองหน้าอกคู่สวย ลูบคลึงเบาๆ เธอกำลังยั่วยวนอย่างมีชั้นเชิง

มนต์เสกหายใจหอบถี่ ด้วยความวาบหวามต่อสิ่งเร้าที่อยู่ตรงหน้า ถ้าหากว่าปล่อยจิตให้ลุ่มหลง อาจจะตกอยู่ในห้วงเสน่หาจนถอนตัวไม่ขึ้น แล้วยอมรับเลี้ยงเธอคนนี้ให้เป็นนางบำเรอสวาท

เขาตัดใจ หลับตานิ่ง สลัดความอยากในอารมณ์ออกไป แล้วนับแกะทีละตัว จากนั้นแกล้งทำเป็นหลับ แต่ก็ยังรับรู้ว่าเธอขยับตัว เคลื่อนไหวอยู่บนร่างเขาไปมา

“อ้าว หลับแล้ว แย่จริง พี่คะ พี่คะ”

พีชนั่งลงข้างๆ แล้วเขย่าแขนมนต์เสกเบาๆ แต่เขาเงียบเพียงอย่างเดียว จึงได้ยินเสียงสบถด้วยความผิดหวัง

“บ้าจริง หลับง่ายเหลือเกินนะ ตั้งใจจะยั่วแล้วชวนสนุก ถ้าเขาติดใจอาจจะเลี้ยงเราอย่างจริงๆ จังๆ แต่คุณพี่หลับเป็นตายอย่างนี้ก็หมดกัน”

หญิงสาวผิดหวังอย่างแรงที่การยั่วไม่ได้ผลจึงใส่เสื้อผ้าจนเรียบร้อย แล้วนั่งเล่นโทรศัพท์ โดยไม่รู้ว่ามนต์เสกยิ้มหยัน สมเพชในความคิดของเธอที่ทำทุกอย่างเพื่อจับผู้ชาย ต้องการเงินมาซื้อความสุข ความสบาย เขาเกลียดผู้หญิงที่กระทำตนอย่างนี้ที่สุด และภาวนาอย่าได้เจอคนประเภทนี้อีกเลย