บทที่ 2

N คลับ

เสียงจังหวะดนตรีที่ดังกระหึ่มไปทั่วทั้งคลับตอนนี้ไม่ได้เข้าหูผมเลยสักนิดเดียว ผมได้แต่นั่งมองกลุ่มผู้ชายห้าคนนั่งดริ๊งกันอย่างเฮฮากับสาว ๆ ที่ไม่ไกลจากโต๊ะผมเท่าไร ไม่อยากจะพูด ผมนั่งมองพวกนั่นตั้งแต่คลับเปิดแรก ๆ จนตอนนี้คลับจะปิดอยู่แล้วด้วยซ้ำ จะว่าไงดีล่ะ ก็เป้าหมายผมอยู่ในกลุ่มนั้นนี่ เฮ้อ ถอดใจดีกว่ามั้ยวะเนี้ย ผมหันมามองแก้วไวน์ในมือ ก่อนจะกระดกเข้าปากรวดเดียวหมดแก้ว

ไอ้คำว่าเข้าถึงยากของผมไม่ได้หมายถึงว่า ไอ้คนนั้นมันมีการ์ดล้อมรอบราวกับแก๊งมาเฟีย แต่เป็นบรรยากาศที่เหมือนจะซัดเหวี่ยงทุกคนที่ไม่พึงประสงค์ตลอดเวลานั่นต่างหาก ทั้ง ๆ ที่กำลังมีสาว ๆ นั่งบริการอยู่แท้ ๆ ชิ อิจฉาโว้ยยย

"สวัสดีครับ ผมขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ" ผมหันไปมองผู้ชายที่เดินเข้ามาทัก เอ๊ะ รู้สึกจะอยู่ในกลุ่มนั้นนี่หว่า พอดีเลย

"ครับ ตามสบายเลยครับ" ผมยิ้มละไมไปให้

"เอ่อ คุณ...."

"เต๊ะครับ"

"อ่า งั้น เต๊ะ ผมชื่อน่านนะครับ มาคนเดียวเหรอครับ"

"พี่อายุมากว่าผม ไม่ต้องสุภาพก็ได้ ผมไม่ถือ มันหนัก" ผมยิ้มกวนไปให้ "อ่อ แล้วก็ ผมมาคนเดียวครับ ไม่ดิ จริง ๆ ชวนเพื่อนมาด้วยคนนึงแต่มันบอกว่าจะไปแรด เอ้ย เล่นแถวสนามแข่งรถก็เลยต้องมาคนเดียวน่ะ" พูดเสร็จก็ยกขวดไวน์มารินใส่แก้วตัวเอง พี่มันนั่งมองยิ้ม ๆ ผมไม่มีอะไรจะพูดแล้วก็เลยหันไปมองโต๊ะของเป้าหมายต่อ

"น้องสนใจใครในนั้นเหรอ พี่เห็นนั่งมองโต๊ะของพวกพี่มาตั้งนานแล้ว" พี่มันถาม ผมหันไปเลิกคิ้วใส่เหมือนเพิ่งรู้

"อืม นั่นโต๊ะพี่เหรอ พอดีเลย ผมฝากบอกผู้ชายผมสีควันบุหรี่นั่นหน่อยดิ"

"อะไรล่ะครับ"

"มีคนท้ามันแข่งรถที่สนาม K คืนพรุ่งนี้อ่ะพี่ " ผมพูดยิ้ม ๆ บทจะง่ายแม่งก็ง๊ายง่าย เอิ้กๆๆ

"อืม . . . พี่ว่าน้องเต๊ะน่าจะไปบอกมันเองเลยดีกว่านะ" ผมยิ้มค้างทันที

"เอ่อ ไม่ล่ะ ดูหน้าดิ๊ ผมเข้าไปจะโดนกัดรึเปล่าก็ยังไม่รู้" พี่มันเลิกคิ้วสูง ก่อนจะหัวเราะเสียงดังแข่งกับเพลงเลยล่ะ ตอนแรกเห็นดูสำอาง ๆ พอหัวเราะไหงพี่มันดูสถุลจังวะ ?

"ฮ่าๆๆๆ" ผมว่าถ้าพี่มันลงไปนอนกลิ้งกับพื้นได้มันคงทำไปแล้วแน่เลย

"หัวเราะอะไรน่ะพี่" พี่มันหยุดหัวเราะแต่ก็ยังมิวายแอบสะอึกเล็ก ๆ

"ก็พี่ไม่เห็นว่ามันจะน่ากลัวตรงไหนเลยนี่นา หน้ามันออกจะนิ่งสงบสยบนารีซะขนาดนั้น หึหึ"

"โห่ พี่อ่ะไม่รู้อะไร ไอ้พวกหน้านิ่ง ๆ แบบนั้นน่ะนะ ร้ายลึก" ผมพูดด้วยสีหน้าจริงจังสุดชีวิต พี่มันทำท่าคิดตาม

"นั่นสิ น้องก็พูดถูก ไอ้สแตนด์มันร้ายลึกจริง ๆ นั่นแหละ"

"ใช่ม้า ผมดูออกหรอก" พี่มันหันมามองหน้าผมก่อนจะลุกขึ้นยืน อ่าฮ้า จะไปบอกเพื่อนมึงตามที่กูบอกแล้วสินะ ดีดี

พรึบ

"เฮ้ย! พี่ จะพาผมไปไหนเนี้ย! " ผมโวยวายเมื่อจู่ ๆ พี่มันก็ฉุดมือผมขึ้นมาด้วย ก่อนจะเดินลากผมตรงไปยังโต๊ะที่เพื่อนของพี่น่านนั่งอยู่

"เฮ้ย ๆ พี่ ๆ ผมไม่ไปนะ!" ตายห่าล่ะ ผมยื้อตัวสุดชีวิตแต่สู้แรงพี่มันไม่ไหวครับ

"เหอะน่า พี่ถูกใจน้องวะ ไปบอกมันเองเลย ไม่ต้องกลัว ถ้ามันจะกัดนะ อย่างเต๊ะมันคงเลือกกัดปากก่อนเลยล่ะ หึหึ" อะไรของพี่มันวะ ชื่อแปลกแล้วยังพูดแปลกอีก

แล้วในที่สุดผมก็มายืนอยู่ตรงหน้าเป้าหมายโดยฝีมือของไอ้พี่น่าน

"ไอ้น่าน ไปเข้าห้องน้ำนานนะมึงนึกว่าตกส้วมเดี้ยงไปแล้วซะอีก" พี่หัวส้มที่นั่งอยู่ริมนอกทัก

"พอดีกูไปเจอคนถูกใจมาวะ" ผมหันไปมองหน้าพี่มันอย่างสงสัยและเสียวหลังวาบ

"หืม อย่าบอกนะว่าไอ้ตัวเล็กนี่" ไอ้พี่หัวส้มมันชี้มาทางผม อ่าว แบบนี้ก็สวยสิครับพี่ ซัดสักหมัดดีมั้ยเนี่ย มาว่ากูตัวเล็กได้ไง

"เออ" พี่น่านตอบ

"หืม ใช่ได้นี่หว่า" ไอ้พี่หัวส้มมันกวาดสายตามองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า

"ใช่มะ แต่น่าเสียดายว่ะ น้องเค้าไม่ได้สนใจมึง เค้าสนใจไอ้สแตนด์นู้น" พอไอ้พี่น่านพูดจบ เป้าหมายของผมก็เงยหน้าขึ้นมองผมช้า ๆ ผมสะดุ้งเลยครับแบบจู่ ๆ ก็รู้สึกแปลก ๆ เหมือนลางร้ายกำลังจะมา

“มานั่งนี่" ไอ้พี่แสตนด์มันสั่งก่อนจะตบปุ ๆ ตรงข้าง ๆ พี่มันที่ว่างอยู่ ผมทำหน้าเหรอหราแล้วชี้หน้าตัวเอง

"อะ เอ่อ..." ผมหันไปมองพี่น่าน พี่มันยิ้มให้ ยิ้มเนี้ยจะช่วยกูใช่ป๊ะ?

"ไปนั่งดิ เดี๋ยวมันก็กัดหรอก หึหึ" โหย แม่ม แกล้งกูนี่หว่า ไอ้พี่ชั่ว!!

ผมจำต้องเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ ไอ้พี่สแนสด์ ตอนจะนั่งแอบเหลือบมองผู้หญิงที่นั่งอีกฝั่งของพี่มัน (ผมนั่งฝั่งขวาผู้หญิงคนนั้นนั่งฝั่งซ้าย) แม่ม ส่งสายตาประมาณว่า มึงมันตัวมารขัดความสุขกู อะไรเทือกนั้นเลยอ่ะ พอนั่งปุ๊บพี่มันรั้งเอวผมไปชิดพี่มันปั๊บ

"เฮ้ย พี่ทำอะไรอ่ะ" ผมตกใจจะยื้อตัวออกแต่พี่สแตนส์มันรั้งเอวผมไว้แน่นมาก

"ก็สนใจกูอยู่ไม่ใช่รึไง" พี่มันพูดเสียงนิ่ง

"เฮ้ย ไม่ใช่ ๆ คือว่า ผมจะมาบอกว่า มีคนท้าพี่แข่งรถสนาม K คืนพรุ่งนี้" ผมลุกลี่ลุกลนบอก แต่พี่มันก็แค่มองผมนิ่งๆ

"เหรอ" เชี่ย มารง มาเหรออะไร ปล่อยเอวกู๊

"เออ ฉะนั้นผมไม่ได้สนใจพี่แบบนั้น ปล่อยผมได้แล้ว!! " ผมโวยวายพยายามแกะมือที่รั้งเอวผม โอ๊ย มือติดกาวไงวะเนี่ย!

"ดวลเหล้า" ผมชะงักหยุดดิ้น หยุดโวยวาย มองหน้าพี่มัน

"หา? "

"มาดวลเหล้า ถ้ามึงชนะกูจะไปตามคำท้า แต่ถ้ากูชนะ...มึงต้องทำตามคำสั่งกูหนึ่งอย่าง!" สั่ง สั่ง ๆ สั่งอีกแล้วโว้ยยยย ทำไมช่วงนี้เจอแต่คนชอบสั่งวะ!

"กะ ก็ได้ถ้าผมชนะพี่ต้องไปนะ" ผมพูดเสียงเบา เหลือบตามองพี่มัน พี่สแตนด์มันยิ้ม

"เฮ้ย ไปเตรียมเหล้า" สิ้นเสียงเพื่อนคนนึงของพี่มันก็ลุกขึ้นไป รอสักพักพี่คนนั้นก็กลับมาพร้อมกับขวดน้ำเมาสี่ห้าขวด พี่คนเดิมมันก็จัดแจงรินใส่แก้วให้พร้อม ผมรับแก้วจากพี่มันที่มีน้ำสีใสอยู่ครึ่งแก้ว และมองไปยังแก้วของพี่สแตนด์ที่มีอยู่เกือบเต็มแก้ว

"กูต่อให้" พูดจบพี่มันก็กระดกเข้าปากรวดเดียวหมด ผมมองด้วยความอึ้ง

นั่นมันเหล้าเพียวๆ เลยนะเว้ย

"เอ้า ตามึงแล้ว" พี่น่านท้วง ผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ มองแก้วที่มีเหล้าอยู่เพียงครึ่ง

ยังดีที่พี่มันรินให้แค่ครึ่งแก้ว ถ้าเต็มแก้วผมคงเริ่มมึน

"อึก..อึก.." ผมกระดกรวดเดียวเหมือนกัน

"ฮึ..." เสียงหัวเราะแปลกๆ ทำให้ผมหันไปมองไอ้พี่สแตนด์ที่นั่งยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย รู้สึกเสียวสันหลังแปลกๆ แหะ

"พี่...." กำลังจะเอ่ยปากถามว่า หัวเราะทำไม แต่ดันพูดไม่ออกซะงั้น แถมรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ แรงก็เริ่มหายไปเฉยๆ สมองก็เบลอ ตาก็พล่า กูเป็นไรเนี้ย!

"วู้ววววว"

"ถอดเสื้อแล้วโว้ย ฮ่าๆๆ"

"สงสัยยาแรงจัด ออกอาการเร็วโคตรเลย! ฮ่าๆๆ"

เสียงพูด และเสียงโห่ร้อง อย่างสนุกสนานจากกลุ่มคนตรงหน้าทำให้ผมสงสัย

พวกพี่จะโห่กันทำซากอะไรวะครับ หนวกหูชิบ แล้วกูก็ไม่ได้ถอดเสื้อด้วยแค่ปลดกระดุมเสื้อเฉยๆ ตามีปัญหากันรึเปล่าครับเพ่!!

"เฮ้ย ๆ ไอ้สแตนด์มึงจะเอาไงวะ ถ้าไม่สนกูขอนะเว้ย ขาว ๆ อย่างเนี้ยกูชอบ หึ ๆ" ผมไม่สนใจที่พวกพี่ๆ มันพูดกัน สนแต่ตอนนี้โคตรร้อนอ่ะ กลับบ้านดีกว่าแหะ คิดได้ผมก็ลุกขึ้นกะจะเดินออกไปแต่ถูกมือของคนที่นั่งอยู่ข้างๆ คว้าเอวไว้ก่อน ทำให้ผมที่ไม่ค่อยมีแรงล้มลงไปนั่งตักพี่สแตนด์มันพอดิบพอดี โดยที่ผมหันหลังให้

"ปล่อย...." ผมพูดเสียงพร่า

"จะไปไหนล่ะ"

"กะ กลับบ้าน..."

เสียงผมสั่นกว่าเก่าเมื่อรู้สึกเหมือนมีมือมาลูบไล้แแถ ๆ หน้าท้อง สยิวเเป็นบ้า! ผมนั่งนิ่งไม่ขัดขืน ปล่อยให้พี่มันลูบไป อยากห้ามนะแต่ปากมันไม่ขยับ อยากจับมือนั่นออกแต่แรงมันหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ แล้วไอ้ความรู้สึก 'อยาก' นี่มันอะไรวะ! อย่าบอกนะว่า....

กูโดนวางยา!!

"ปะ ปล่อย...ผม...อ๊ะ"

ผมสะดุ้งเมื่อไอ้พี่สแตนส์เม้มปากลงบนต้นคอผม แล้วเสียงครางอ่อยๆ นั่นมันอาร้าย ถ้ากูรอดไปได้นะ จะเผาร้านนี้ให้วอดเลยคอยดูดิ!

"โห เสียงเพราะเป็นบ้าเลยว่ะ" พี่คนหนึ่งพูด

"อือ สุด ๆ เลยวะกูขอมั่งดิ" พี่อีกคนมันไม่พูดเปล่าพยายามจะเอื้อมมาจับผมด้วย ผมหันไปมองพี่น่านอย่างอ้อนวอน แต่แกกลับยิ้มแหย ๆ ให้ก่อนจะเสหน้าไปทางอื่นด้วยใบหน้าที่แดงก่ำ

ชิบ...ล่ะ ใครก็ได้ช่วยกูที๊

พรึบ

แรงกระชากที่แขนทำให้ตัวผมหลุดจากไอ้พี่สแตนส์และไปปะทะกับอกกว้างของคนที่มาดึงตัวผมไว้ ผมเงยหน้ามองชัด ๆ

"พี่โฟม...." ผมเรียกชื่อคนตรงหน้าก่อนทุกอย่างจะดับวูบไป....