บทที่ 1

...นั่นสิ...ผมไม่มีทางมาเจอมันแต่ใช่ว่ามันจะไม่เจอผมนี่นะ

"คนนี้เป็นพี่ชายของกูเองชื่อ โฟม" ผู้หญิงหน้าโหดดูสวยเฉี่ยวมัดผมรวบตึงเป็นหางม้ามีนามว่า ฟา กำลังแนะนำผู้ชายร่างสูงหน้าเข้มที่แสนคุ้นตาจะเคยเจอกันเมื่อคืนวานให้ผมกับไอ้เซฟเพื่อนสนิทสุดโฉดของผมฟัง

"สวัสดีครับ ผมชื่อ เซฟ" ไอ้เซฟที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ยิ้มและกล่าวทักทายอย่างเป็นมิตร ผิดกับผมที่อยากจะลุกออกไปให้ไกลจากตรงนี้สักพันกิโลฯ

อุตส่าห์เลี่ยงไม่ไปคลับนั่นอีกแล้วแท้ ๆ

แถมระวังตัวอย่างดี จนแทบจะเป็นบ้าเพราะคิดว่ามันจะตามมาราวี...

สุดท้าย...

กูก็หนีไม่พ้นมันอยู่ดี

เฮ้ย ทักทายพี่กูหน่อยดิวะไอ้เต๊ะ" ไอ้ฟาเร่งหน้าโหด ผมจึงหลุดจากภวังค์ก่อนจะหันไปยิ้มแห้ง ๆ ให้คนหน้าตายด้านตรงหน้าตนเอง

"เอ่อ สวัสดีครับ" ผมก้มหัวนิดนึงพอเป็นพิธี มันมองหน้าผมนิ่งไม่โต้ ไม่ตอบ แต่กลับยิ้มมุมปากที่คนอื่นอาจมองว่าดูดีแต่สำหรับผม....

แม่ง กูต้องหนีก่อนจะโดนปล้ำมั้ยรอบนี้…!

ตั้งแต่เมื่อวานไอ้ฟามันก็บอกกับพวกผมว่าจะพาพี่มาแนะนำให้รู้จัก พอดีพี่มันอยากมาเยี่ยมโรงเรียนเก่า ผมก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะไม่คิดว่ามัน . . .จะเป็นไอ้หมอนี่ ไอ้คนที่จูบผมหน้าห้องน้ำผับวันนั้น!

"พี่กูเรียนคณะวิศวะ ฯ ปี 3 มหาลัยเดียวกับที่พวกเราจะไปกันนั่นแหละ" กูอยากย้ายที่เรียนแล้วล่ะ

"จริงดิ พี่ ๆ ที่ม.นั่นสาวคณะไรสวยสุดอ่ะพี่ บอกหน่อยๆ " ไอ้เซฟถามเสียงดี๊ด๊า แหม่ เรื่องผู้หญิงนี่ไวจังนะเพื่อนกู

"นิติฯ ก็บัญชี" ไอ้พี่โฟมพูดเสียงเรียบ

"แล้วอึ๋ม ๆ อ่ะพี่" โถ เพื่อนกู มึงดูมีความต้องการเพศเมียสูง

"ถ้าอึ๋ม ๆ ก็คงจะเป็นนิเทศฯ" คือพี่ มึงไม่จำเป็นต้องสมทบแท็กทีมกับเพื่อนกูมากก็ได้นะ แค่นี้มันก็หื่นออกทางหน้าตาหมดแล้ว ส่วนพี่แม่งก็หื่นหน้าตายสินะ!!

"โห ไปเรียนปุ๊ปกูจะสอยเด็กนิเทศฯ ล่ะ"ครับ กูรู้ หน้าตามึงบ่งบอกเจตนามาก สัสเซฟ!

"ไอ้เซฟ มึงอย่าหื่นให้มาก ระวังเหอะมึงจะมีเมียเป็นผู้ชาย" ไอ้ฟามันขู่ แต่มีหรือที่ไอ้เซฟจะสะเทือน

"กูไม่เลือกว่ะ ขาว ๆ น่ารัก ๆ กูเอาหมด " เห็นมั้ยล่ะเพื่อนผม ไอ้ฟาส่ายหัว

"โหยยยย ไอ้ไส้เดือนหนอน"

"อะไรไอ้ไม้กระดาน" ไอ้เซฟมันพูดก่อนจะมองไปที่หน้าอกของไอ้ฟา ถึงปากมันจะพูดงั้นแต่มองหน้าอกไอ้ฟาตาเป็นมัน แม่ม ถ้าจะมองแทบทะลุแบบนั้นมึงจับมันปล้ำเลยไม่ดีกว่าเร๊อะ!

"สัส มึงด่าใครไม้กระดานห๋า!" ไอ้ฟาเลือดขึ้นหน้าแล้วครับ เหอะ ๆ มึงตายแน่ ไอ้สัสเซฟ! กูจะรอไปกินกระเพาะปลางานมึงละกัน หึหึ

"สัสเซฟ!! มึงจะไปไหน มาให้กูเตะเลยนะ ไอ้เหี้ยยยยยย !!" ไอ้ฟาตะโกนลั่น ก่อนจะลุกขึ้นวิ่งตามไอ้เซฟที่ใส่เกียร์หมาเพิ่มแรงม้าวิ่งหนีไปไกลแล้ว ผมหัวเราะกับท่าทางของพวกมันสองคนจนลืมไปเลยว่าตอนนี้ตรงนี้มีแค่ผมกับ....ไอ้พี่โฟม

ผมหยุดหัวเราะ...

ความเงียบเข้าปกคลุม

อึดอัด....

คือแบบ....ไอ้พี่โฟมมันกำลังจ้องผมอยู่

จ้องแบบไม่วางตา....

จ้องจนผมจะพรุนละ

"เอ่อ ผมจะไปเข้าห้องน้ำ" ผมพูดเสียงแผ่วไม่กล้าสบตาคนตัวใหญ่กว่า

หมับ!

ในจังหวะที่ผมลุกขึ้น มือใหญ่ก็คว้าข้อมือผมไว้ ผมสะดุ้งนิด ๆ และหันไปมองพี่มันที่กำลังยิ้มมุมปากเหมือนพอใจอะไรสักอย่าง ผมมองด้วยความไม่เข้าใจ

"กูไปด้วย" มันพูดนิ่ง ๆ ก่อนจะลุกขึ้นแล้วดึงแขนผมให้เดินตามไป....... พี่จะมาฉี่แทนผมเหรอครับ

อึก....รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดียังไงไม่รู้แหะ

ปึก!

"อึก!...." ผมจุกเมื่อไอ้พี่โฟมเหวี่ยงผมไปกระแทกที่พนังห้องน้ำอย่างแรง ผมงอตัวเอามือกุมท้อง มองมันที่กำลังเอาป้ายอะไรสักอย่างไปแขวนไว้หน้าห้องน้ำ และปิดประตูก่อนจะตามด้วยเสียงลงกลอนดังกริ๊ก

พี่มันเดินมาหาผมแบบไม่รีบ ผมกระทดถ้อยหนีแม้แผ่นหลังจะชิดติดกำแพงแล้วก็ตาม

ผมไม่รู้ว่าทำไมผมต้องกลัวมัน...

แล้วทำไมมันต้องทำสายตาไม่พอใจขนาดนั้นด้วย...

ทั้ง ๆ ที่ควรจะเป็นผมที่ต้องโกรธมันมากกว่า เพราะมันมาล่วงเกินผมแบบนั้น!

"พี่ทำ.....อย่างนี้......ทำไม" ผมถามเสียงติดขัดเพราะความจุก

"......หึ มึงชื่อเต๊ะใช่มั้ย? " พี่มันพูด มือก็เอื้อมมาจับคางผมและยกขึ้นให้ผมแหงนหน้า ตอนนี้มันยืนห่างจากผมแค่คืบ ผมเงียบไม่ยอมตอบ

"โอเค มึงไม่พูดไม่เป็นไรกูไม่ว่า หึหึ แต่มึงต้องทำตามที่กูสั่งทุกอย่าง" ผมเบิกตา มองพี่ชายของเพื่อนสาวอย่างไม่เข้าใจ

"มึงพูดอะไรของมึง ทำไมกูต้องทำตามที่มึงสั่งด้วยไม่ทราบ!" ผมขึ้นเสียงนิด ๆ และเปลี่ยนสรรพนามที่เรียกทันที ตอนแรกที่เรียกพี่เพราะมันเป็นพี่ของไอ้ฟาหรอกนะ เฮอะ

"อย่ามาพูดกูมึงกับกู! เพราะกูอายุมากกว่ามึง อ่อ ส่วนเรื่องทำไมมึงต้องทำตามที่กูสั่งงั้นเหรอ..." มันใช้มือข้างที่ว่างหยิบไอโฟนออกมาตากกระเป๋ากางเกงและเลื่อน ๆ อยู่สักพัก ก็หันหน้าจอไอโฟนมาทางผม ผมเบิกตากว้างตกใจกับภาพที่ปรากฎบนหน้าจอไอโฟนของมัน

มันเป็นภาพที่ผมถูกมันจูบเมื่อวันนั้น! เป็นมุมที่ถ่ายตรง ๆ ดูยังไงก็ปากแตะปากกันจริง ๆ ไม่ใช้มุมกล้องเลยสักนิด!

"จะเป็นยังไง ถ้าภาพนี้ไปโผล่ในเน็ต ฯ หึหึ" มันหัวเราะและยิ้มมุมปาก ผมนิ่ง อึ้ง ค้าง มันเก็บไอโฟนใส่ที่เดิม และมองหน้าผมอย่างสะใจ ผมเม้มริมฝีปากแน่น ถ้าภาพนั้นหลุดออกไปผมคงอับอายขายขี้หน้า แต่นั่นยังไม่เท่าพ่อผม ถ้าพ่อผมรู้เข้ามันต้องไม่มีเรื่องดีแน่!

"ตกลงเอาไง กูไม่ว่างนักหรอกนะ" ไอ้พี่โฟมพูดเสียงเรียบ

"แล้วกู-- . . . . . ผมมีทางเลือกด้วยรึไง!" เกือบไปแล้วมั้ยล่ะ

"หึ งั้นก็ดี"

"มีอะไรก็ว่ามา! " ผมกระแทกเสียงใส่และยืนกอดออ ไอ้พี่โฟมก็ผละออกจากตัวผม

"มึงรู้จัก คนที่ชื่อ ยิม มั้ย? " ถามจบก็ล้วงบุหรี่ในกระเป๋าเสื้อขึ้นมาและจุดสูบ ยิม? แม่ม ถามยังกับกูรู้จักอยู่ยิมเดียว สุ่ม ๆ เอาคนใกล้ก่อนละกัน คนเฟรนลี่ก็แบบนี้แหละครับ

"ยิม? ยิมเพื่อนของฟาน่ะเหรอ? "

"อือ แล้วก็เป็นน้องชายเจ้าของคลับเมื่อคืนนั้นด้วย" ผมเลิกคิ้วนิดนึง

"ก็เคยได้ยินมาอยู่ว่าเป็นน้องชายเจ้าของคลับ N แล้วทำไม? "

"พี่ชายของมันค่อนข้างเข้าหายาก. . ." มันเกริ่น ผมขมวดคิ้ว "กูอยากให้มึงไปพามันมาแข่งที่สนาม K ให้ได้ก่อนคืนพรุ่งนี้ มึงรู้จักสนามนี้ใช่มั้ย? " ผมพยักหน้า สนาม K เป็นสนามที่ไอ้นัทเพื่อนสนิทผมอีกคนพาไปบ่อย ๆ ผมไม่ได้ไปแข่งหรอกแค่จะไปสอยสาว

"มึ เอ้ย พี่บอกว่ามันเข้าถึงอยากแล้วทีนี้ผมจะทำไงล่ะ จริง ๆ แม้แต่หน้าตาผมก็ไม่เคยเห็นเลยนะ"

"นั่นมันก็เรื่องของมึง มึงจะทำยังไงก็ได้ให้มันมาแข่ง แต่ถ้ามึงทำไมสำเร็จ ! มึงได้โดนหนักแน่! " พูดจบมันก็ทิ้งบุหรี่ลงกับพื้นและใช้เท้าเหยียบซ้ำก่อนจะเดินลอยหน้าลอยตาออกไป

ผมนั่งลงชันเข่าขึ้นและซุกหน้าลงไปกับเข่าถอนหายใจอยู่หลายครั้ง ในหัวมีแต่คำว่า ทำกูถึงซวยแบบนี้!

. . . . . .

. . . .

. .