บทที่2/1

บทที่2/1

“หมิงอิงอายุของเจ้าก็ถึงวัยควรออกเรือนแล้วนะ”

คำที่เอ่ยออกมาจากปากของบิดาทำให้หมิงอิงส่ายหัวราวกับต้องการปฏิเสธทั้งหมด ไม่ว่าบุรุษผู้นั้นที่ท่านพ่อของนางต้องการจะพูดถึงจะเป็นใครก็ตาม

“ท่านพ่อข้าไม่อยากแต่งกับคนที่จะได้เป็นใหญ่”

บิดาได้ฟังคำของบุตรสาวก็ขมวดคิ้วอดที่จะแปลกใจไม่ได้ สตรีทั่วทั้งใต้หล้าต้องการบุรุษที่ดีเยี่ยม แต่บุตรสาวของเขาซึ่งเป็นถึงเสนาบดีกรมยุติธรรมกลับเอ่ยคำที่ชวนให้แปลกใจเช่นนี้ออกมาได้ช่างน่าฉงนใจยิ่งนัก

“หรือเพราะเจ้าเห็นคนยิ่งใหญ่ทำผิดมากมาย”

แม้หมิงอิงจะเป็นบุตรสาวแต่กลับฉลาดเฉลียว ทั้งยังมีไหวพริบดีเป็นเลิศ ยามว่างนางจึงยกคดีต่าง ๆ ที่ผู้เป็นบิดาได้พิพากษาขึ้นมาพูดคุยแลกเปลี่ยนความรู้อยู่บ่อยครั้ง ทำให้ใต้เท่าฉู่มองนางเอาไว้สูง คิดว่าคนที่เหมาะสมและคู่ควรกับบุตรสาวของตนก็ต้องเป็นชายที่เก่งกาจและอนาคตไกล แต่ตั้งแต่เล็กจนโตนางมีความคิดอ่านบางอย่างที่แปลกจากสตรีอื่น

“ข้าเพียงต้องการชีวิตที่สงบสุข มีเพียงแค่ข้าและสามีสร้างครอบครัวที่ไม่ใหญ่มากแต่เต็มไปด้วยความสุขและรอยยิ้ม”

มือที่มีร่องรอยแห่งความชรายกขึ้นลูบหัวลูกสาวคนเดียวเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู

“หมิงอิงเอย หมิงอิง เรื่องเช่นนี้ใช่ว่าเจ้าต้องการแล้วจะได้อย่างใจ แม้พ่อจะอยากให้ทุกสิ่งที่เจ้าต้องการ แต่ลิขิตฟ้าคนธรรมดาเช่นเราหรือจะขัดได้”

หมิงอิงขมวดคิ้ว คำพูดของบิดานางช่างแปลกนัก

“ท่านพ่อพูดราวกับว่ามีใครมาสู่ขอข้าแล้ว”

ผู้เป็นบิดาพยักหน้าเบา ๆ

“แม้จะยังไม่ได้ทำให้เป็นทางการแต่ก็มีเกริ่นมาบ้างแล้ว”

“แสดงว่าท่านพ่อรู้แล้วหรือว่าคนผู้คนนั้นคือใคร”

ชายที่เริ่มชราส่ายหน้า

“เป็นเพียงคำตรัสจากฝ่าบาท แต่หากพ่อเดาไม่ผิดคงเป็นองค์ชายหรือไม่ก็พระญาติสักพระองค์” ใต้เท้าฉู่บอกบุตรสาวอย่างลังเล

เขาเองก็รู้เพียงแค่เล็กน้อยจากคำบอกเล่าของสหาย เพราะฮ่องเต้ยังไม่ได้ตรัสอะไรกับเขาเลยด้วยซ้ำซึ่งนั่นถือเป็นเรื่องดีเพราะเรื่องดังกล่าวอาจจะยังไม่แน่นอน

“ไม่นะท่านพ่อ ข้าไม่ต้องการเช่นนั้น” หมิงอิงที่ได้ยินคำที่ว่าก็รีบปฏิเสธทันที

“หากเจ้าไม่ต้องการจริง ๆ ก็คงต้องหาคู่หมั้นคู่หมายหรือคู่ครองให้ได้ก่อนที่งานพิธีฉลองใหญ่ในพระราชวังจะเริ่ม”

“อีกสามเดือนท่านพ่อจะช่วยข้าอย่างนั้นหรือ” หมิงอิงมองบิดาที่นางนับถือและชื่นชมเสมอมา

”เจ้าเป็นลูกสาวคนเดียว ไม่ช่วยเจ้าแล้วจะช่วยใครเพียงแต่หมิงอิงเรื่องอย่างนี้…” มือหนาลูบผมที่เรียบลื่นของบุตรสาวพลางถอนหายใจหนัก หากเป็นรับสั่งของฮองเต้ เขาที่เป็นเพียงขุนนางจะทำเช่นไรได้ ชนชั้นสูงทุกคนย่อมต้องตบแต่งตามคำสั่งของฮองเต้ นอกจากจะมีคนรักหรือคู่หมายอยู่แล้ว

“ไม่ต้องกังวลท่านพ่อ ขอเวลาข้า จะคู่หมายหรือคู่ครองก็จะหามาให้ได้ทั้งนั้น” หมิงอิงคิดในใจ นางเหนื่อยกับสิ่งที่สวรรค์ลิขิตเต็มทีแล้ว หากฝ่าบาทตรัสเช่นนั้นจริง ดูท่าชะตาหงส์ของนางคงจะทำงานในไม่ช้าเป็นแน่ นางต้องรีบแล้ว

หมิงอิงกลับมาที่เรือนของตนเอง หากเรื่องครั้งนี้ฝ่าบาทตรัสออกมาเอง แสดงว่าคนที่มีสิทธิจะเป็นคู่ของนางในชาตินี้อาจจะเป็นเหล่าองค์ชาย หรือเชื้อพระวงค์สักพระองค์

“รัชทายาทดีเกินไป” นางเอ่ยออกมา รัชทายาทเขาจิตใจดีเก่งกาจทั้งยังเหมือนจะมีคู่หมายอยู่แล้ว สตรีผู้นั้นใช่บุตรสาวเสนาบดีคลังหรือไม่นะ ช่างเถอะ หมิงอิงคิดก่อนจะเขียนพระนามของเหล่าองค์ชาย และพระญาติที่ยังคงไร้คู่ครอง แต่แล้วนางก็นึกขึ้นได้ว่าอาจจะโดนจับให้เป็นชายารองหรือสนมก็ได้นี่นา ชาติก่อนๆ นางยังไม่เคยเป็นสนมเลยสักครั้ง

“ชะตาของข้าทำไมถึงได้รันทดเช่นนี้”