10.บาดลึก

อาเชอร์ปรายตามองหญิงวัยกลางคนที่กำลังเดินเข้ามาหาเขา เขาจัดการดับบุหรี่ที่ถือเอาไว้ในมือพร้อมกับใช้มือปัดเพื่อไล่ควันออกไป และเมื่อผู้หญิงคนนั้นนั่งลงดวงตาอันแข็งกร้าวของเขาก็จับจ้องบนใบหน้าที่ยังคงความสวยงามถึงแม้ว่าจะอายุล่วงเลยเข้าสู่เลขห้าแล้วก็ตาม

แต่ไหนแต่ไรแม่ของเขาคือผู้หญิงที่สามารถใช้คำว่าสมบูรณ์แบบได้อย่างไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจ

ใบหน้าที่เกินคำว่าสวยงามและหน้าที่ภรรยาที่ปฏิบัติได้อย่างดีเยี่ยม เป็นแม่ที่ดีและเป็นนายหญิงอาเดนที่ทุกคนต้องก้มหัวให้

แม่เป็นแบบนั้นในสายตาของเขา..

ตอนนี้แม่ก็ยังคงมีใบหน้าที่เหมือนเดิมทุกอย่าง เหมือนปีที่แล้วที่เราพบเจอกันครั้งล่าสุด จนแม่หายตัวไปอย่างลึกลับ

“อาเชอร์ แม่ดีใจที่ได้เจอลูกอีกครั้งนะ”

“แม่คิดว่าแม่จะสามารถหนีพ่อได้เหรอครับ อำนาจของอาเดนไม่ได้มีแค่การทำธุรกิจอย่างเดียวแต่รวมไปถึงการสืบหา..คนที่หายไป”

หญิงวัยกลางคนยกยิ้มขึ้นมา ลูกชายของเธอนั้นไม่ว่ามองเขาสักกี่หน เขาก็ถอดแบบพ่อของเขามาอย่างไม่มีผิดเพี้ยน เธอมั่นใจว่าอาเชอร์จะสามารถพาอาเดนไปสู่จุดสูงสุดได้ไม่ยากด้วยความสามารถของเขา

และนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงทุ่มเททั้งชีวิตเลี้ยงเขาให้เต็มไปด้วยความสามารถในทุกๆ ทาง

เพราะว่าเธอรู้ว่าบนโลกใบนี้คนที่จะปกป้องเธอจากความตายได้ มีเพียงลูกชายคนนี้เพียงคนเดียวเท่านั้น

“อาเชอร์..แม่รู้ว่าลูกจะต้องปกป้องแม่”

เขาแค่นหัวเราะออกมา ก่อนจะละสายตาจากใบหน้าของแม่เพื่อมองไปทางอื่น

“เพราะว่าแม่รู้ว่าผมจะต้องปกป้องแม่ แม่ก็เลยรอคอยจนกว่าผมจะเติบโตสินะครับ แม่วางแผนว่าจะเลี้ยงผมให้เป็นนายท่านแห่งอาเดน เพราะปกป้องแม่ที่ทรยศพ่อ? แม่ทำแบบนั้นได้ยังไง ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาแม่ไม่ได้..รักผมกับพ่อเหมือนที่แม่แสดงออกมาเลยเหรอครับ?”

มือของหญิงสาววัยกลางคนกำแน่นด้วยความเจ็บปวด อันที่จริงแค่ลูกชายของเธอไม่พูดออกมา แค่เขามองเธอด้วยสายตาแบบนั้นมันก็ทำให้เธอหายใจลำบากแล้ว

ความเจ็บปวดจุกแน่นในอกแต่ทว่าเธอทนมานานมากพอแล้ว..ทนทำหน้าที่ภรรยาและแม่ที่สมบูรณ์แบบ

ตอนนี้ถึงแม้ว่าเธอจะกอดความอัปยศอดสูเอาไว้ในอก แต่ทว่ามันไม่ได้ทรมานเหมือนกับในตอนที่เธอเชิดหน้าขึ้นมาเพราะว่าตัวเองคือนายหญิงของอาเดน

สักวินาทีเดียวเธอก็ไม่เคยรักพ่อของอาเชอร์เลย ผู้ชายคนนั้นไม่สมควรได้รับความรักจากใครทั้งนั้น

“แม่..ขอโทษ”

คำขอโทษของแม่มันทิ้งบาดแผลเอาไว้ในหัวใจของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ครอบครัวที่เคยอบอุ่นของเขาในตอนนี้พังทลายลงมาแล้ว

แถมเขาจะต้อง..ปกป้องแม่ที่ทรยศและหักหลังพ่อเอาไว้อีกต่างหาก หากว่าพ่อรู้..แม่จะไม่เหลือลมหายใจอย่างแน่นอน

แล้วเขา..มีทางเลือกไหนกันล่ะ ทำไมแม่ถึงได้เห็นแก่ตัวขนาดนั้น? แม่รู้ว่าไม่ว่ายังไงเขาจะต้องปกป้องแม่อยู่ดี เพราะแบบนั้นจึงหลบหนีออกมาและทิ้งปัญหาเอาไว้ให้เขาตามแก้อย่างนั้นหรือ?

“อย่ามาเจอกันอีกเลยครับ แม่หายไปและทำเหมือนว่าตายไปแล้วน่าจะดีที่สุด”

เขาลุกขึ้นมาเพราะไม่อาจทนนั่งมองหน้าแม่ได้อีก

“อาเชอร์ แม่ได้ข่าวว่าลูกแต่งงาน”

เขาหันหลังมามองหน้าแม่ การแต่งงานที่จัดขึ้นมาเพื่อที่เขาจะได้ตามหาแม่ได้อย่างสะดวก เขาเสียสละตัวเองถึงเพียงนั้น แต่มันกลับว่างเปล่าเหลือเกิน

“จะรักหรือว่าไม่รัก แต่ลูกจะต้องเอาใจใส่ภรรยาให้มากๆ นะอาเชอร์”

อย่าทำเหมือนพ่อที่ไม่เคยแสดงความรักกับแม่เลย ได้โปรดอย่าทำแบบนั้นเลยลูกรัก..

“ครับ ผมเฝ้าภาวนาในใจอยู่เหมือนกันว่าขอให้ภรรยาของผมไม่ทอดทิ้งผมไปเหมือนกับแม่”

“....”

เมื่ออาเชอร์เดินออกไปจนลับตา หญิงสาววัยกลางคนก็ทรุดลงบนพื้น เธอไม่มีเรี่ยวแรงจะยืนขึ้นด้วยซ้ำ เมื่อลูกชายเดินจากไปโดยไม่หันมามองเธอสักนิดเลย

แต่นี่..สาสมกับสิ่งที่เธอต้องพบเจอแล้ว เธอทอดทิ้งพวกเขาเพื่อความสุขของตัวเอง..คนเห็นแก่ตัวแบบเธอมันก็เหมาะสมแล้วที่จะได้รับการปฏิบัติแบบนี้กับลูกชาย

.........

“มีหุ้นหลายตัวที่น่าลงทุน ว่าแต่แกหันมาเล่นหุ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ขายเสื้อผ้าแบรนด์ตัวเองกำไรไม่ดีเหรอวะ เราเห็นแกขายดีตลอด”

พิมส่งยิ้มให้กับไคโร

“ก็ขายพอได้ แต่เราอยากหาอะไรทำเพิ่ม เรารู้สึกว่าการที่เราทำตามความฝันมันต้องใช้ทั้งชีวิตเพื่อรักษาเอาไว้ แต่ตอนนี้เราไม่อยากเอาชีวิตที่เหลืออยู่เพื่อเอาไปรักษาความฝัน”

ไคโรขมวดคิ้ว เขาไม่ค่อยเข้าใจคำพูดของพิมสักเท่าไหร่ แถมวันนี้มันก็มาแปลกๆ อีกด้วย

“แกลองเอานี่ไปศึกษาดูนะ แกชอบบ้านกับคอนโดไม่ใช่เหรอ ลองทำโครงการบ้านดูไหม?”

“เราไม่ได้มีเงินขนาดนั้นสักหน่อย”

“ไม่ต้องลงทุน แค่เป็นนายหน้าก็พอ ซื้อมาขายไปอะไรแบบนั้น”

อ่า..อันนี้ฟังดูน่าสนใจแฮะ

“ฟังดูไม่เลวนะ”

“มีอีกหลายอย่างที่ควรกับการลงทุนในตอนนี้ เพียงแต่ก่อนลงทุนจะต้องศึกษาหาข้อมูลให้ดีก่อน ไม่ใช่ทุกคนที่จะจับแล้วได้กำไร มันอาศัยปัจจัยหลายอย่าง เรื่องดวง วันเกิดอะไรแบบนั้นด้วย”

นี่เธอลืมไปได้ยังไงว่าไคโรมันเชื่อเรื่องดวงแบบสุดๆ มันเป็นผู้ชายที่หล่อสะบัดแบบสามารถไปเป็นดาราได้เลย มีผู้หญิงเข้ามาเพียบแต่มันจะต้องหาผู้หญิงที่เกิดวันและเวลาที่ดวงสัมพันธ์กัน

ชาตินี้..มันจะได้แต่งงานไหมนะ คนที่หล่อขนาดนี้บ้าเรื่องดวงมากนะ

“อืม แบบนี้นี่เอง”

“ไหนๆ ก็มาด้วยกันแล้ว ไปไหว้พระกันหน่อยไหม แกเกิดปีอะไร ปีชงรึเปล่า?”

“ไม่แน่ใจ ก็ปีเดียวกับแกไม่ใช่เรอะ”

ไคโรคือเพื่อนสมัยมหาลัย มันเรียนคนละคณะที่เธอสนิทกับมันเพราะว่าตอนนั้นอยู่หอห้องข้างกัน แล้วมันหลายเรื่องมาก สวดมนต์ทุกคืน ไหว้เจ้าที่หน้าห้องทุกคืนเดือนดับ สารพัดจะทำจนคนทั้งหอรู้จักกันในนามไคโรผู้ตรัสรู้

“เห็นไหม ปีนี้ปีชง แวะไปไหว้พระกันเถอะ เผื่อดวงแกจะดีขึ้น”

ถึงแม้มันจะบ้าดวงมากแค่ไหน แต่มันเป็นเพื่อนที่ดีมากเลยนะ รองจากนิดาก็มีไคโรนี่แหละที่คอยให้คำปรึกษา

“เอางั้นก็ได้ เราไม่ได้มีธุระที่ไหนแล้ว”

หรือว่าเพราะปีนี้เป็นปีชง เธอก็เลยได้แต่งงานกับคนแบบนั้นกันนะ ตอนแรกไม่เชื่อแต่พอวัดระดับเรื่องความซวยในชีวิตก็เริ่มจะต้องเชื่อตามไคโรแล้วไหม

ไคโรพาเธอเดินข้ามถนนมาที่ศาลเจ้า หลังจากนั้นเธอก็เดินไหว้ตามลำดับที่มันบอกจนเสร็จ

พิมยืนมองต้นไม้ที่อยู่ด้านหน้าศาลเจ้าอยู่นิ่งๆ เพื่อรอคอยไคโรมันไปสวดมนต์

“แม่หนู..ดวงความรักของหนูกำลังพุ่งแรงแบบสุดๆ ไปเลยใช่ไหมจ้ะ”