ลวงรัก - 8 ขอนอนด้วยได้ไหม

กลับมาที่ห้อง เหมือนใจฉันไม่ค่อยอยู่กับร่องกับรอยเท่าไร เพราะก่อนจะลงรถจู่ๆ ฉลามก็เอาหน้ามาใกล้ๆ แล้วฉวยโอกาสนั้นห้องแก้มฉัน

ฟังไม่ผิด! เขาทำแบบนั้นจริงๆ สัมผัสของริมฝีปากหนาที่กระทบลงบนแก้มมันยังตราตรึงอยู่ในใจ

จะว่าเผลอใจก็ได้แต่เหตุการณ์ที่มันเกิดขึ้นทำให้รู้สึกเหมือนมีผีเสื้อนับร้อยบินอยู่ในท้อง ทั้งที่พยายามห้ามตัวเองแล้วแต่ก็แพ้ทุกครั้ง

ฉันไม่รู้เลยว่าเพราะอะไรทำไมจู่ๆ ฉลามถึงเปลี่ยนไป เขาทำให้ฉันไม่เป็นตัวของตัวเอง ทำให้หมกมุ่นคิดถึงแต่เรื่องของเขา

แชต

ฉลาม: ถึงห้องแล้วนะครับ

ตึกตัก! ตึกตัก! หัวใจดวงน้อยๆ มันเต้นแรงเมื่อได้อ่านข้อความที่ฉลามส่งมา เพราะปกติเขาจะแชตมาก็แค่เวลาที่อยากจะใช้ให้ไปซื้อของเท่านั้น

ฉลาม: อ่านแล้วทำไมเงียบ

ฉลาม: ไม่อยากคุยหรือไง

ฉัน: ไม่ใช่แบบนั้น

ฉลาม: แล้วทำไมไม่ตอบ

ฉัน: คือไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี มันแปลกๆ

ฉลาม: ฉันทำให้อึดอัดหรือเปล่า

ฉัน: ไม่ๆ ไม่อึดอัดเลย

ขณะที่พิมพ์อยู่ฉันเผลอกันริมฝีปากแน่นจนห้อเลือด หัวใจดวงน้อยเอาแต่เต้นแรงพร้อมมองหน้าจอโทรศัพท์อย่างเสียอาการ

ฉลาม: ที่ทำไปวันนี้…เธอไม่สบายใจหรือเปล่า

ฉัน: เรื่องอะไรหรอ

ฉลาม: ทำเป็นจำไม่ได้ ก่อนจะขึ้นห้องฉันทำอะไรก็หมายถึงเรื่องนั้น

ใบหน้ามันเห่อร้อนขึ้นมาทันทีเมื่อได้อ่านข้อความที่อีกฝ่ายพิมพ์มา ทำเอานิ้วแข็งทื่อค้างอยู่หน้าจอแบบนั้น

ฉลาม: จะไม่ตอบหน่อยหรอ

ฉัน: คือฉัน…ไม่รู้ว่านายทำแบบนั้นทำไม

ฉลาม: เรียกว่าฉลามได้ไหม

ฉัน: หือ

ฉลาม: เรียกว่าฉลามแทนคำว่านาย แล้วแทนตัวเองว่าดาบี

“………” เขากำลังเล่นกับความรู้สึกของฉันหรือเปล่า หัวใจมันเต้นแรงจนแทบจะช็อกอยู่แล้ว เพิ่งรู้ว่าฉลามมีอิทธิพลต่อความรู้สึกของฉันมากขนาดนี้

เอายังไงดีเรื่องนี้ควรปรึกษามีนหรือเปล่าเก็บไว้คนเดียวอึดอัดแย่ แต่ตอนนี้มีนน่าจะยุ่งอยู่กับวานเตรียมงานแต่ง

ฉลาม: เธอชอบอ่านไม่ตอบนะ

ฉัน: อ่ะ! ขอโทษคือมันแค่ตกใจนิดหน่อย

ฉลาม: ขอทักไปคุยด้วยทุกวันได้ไหม

ฉัน: อือ…ก็ได้

บอกตัวเองตลอดแท้ๆ ว่าควรหักห้ามใจแต่พอเอาเข้าใจฉันกลับไม่สามารถต้านทานมันได้เลย ตอนนี้มันเขินจนม้วนตัวไปทั่วเตียงแล้ว

ฉันรับมือไม่ทันกับการเปลี่ยนแปลงที่กระทันหันแบบนี้ แต่ก็อยากรู้ว่าอะไรที่ทำให้ฉลามเปลี่ยน เขาดีกับฉันมากขึ้น มากจนฉันไม่สามารถหักห้ามความรู้สึกได้

มันดูอ่อนต่อโลกและไร้เดียงสาไปหรือเปล่าถ้าฉันบอกว่าตอนนี้ภายในใจมันเกิดความรู้สึกดีๆ ขึ้น

แย่จัง….

ตึกดึก

หลังจากทำงานที่อาจารย์สั่งไว้เสร็จแล้วก็เตรียมตัวจะเข้านอน แต่จู่ๆ ก็มีแชตเด้งเข้ามาในโทรศัพท์

ฉลาม: นอนแล้วหรอ

ฉัน: กำลังจะนอนน่ะ

ฉลาม: ไปเที่ยวด้วยกันไหม

ฉัน: หือ เที่ยวที่ไหน

ฉลาม: คลับbb

ฉลาม: ใกล้ๆ หอเธอไม่ใช่หรอ

ฉัน: อื้อ เคยเห็นร้านอยู่

ฉลาม: ไปไหมเดี๋ยวไปรับ

ฉัน: ไม่ๆ ฉลามไปเลยดาบีไม่ชอบเที่ยวคลับน่ะ

ฉลาม: รู้ตัวไหม

ฉัน: อะไรหรอ

ฉลาม: เธอพิมพ์มาแบบนั้นแล้วน่ารักดี

ตอนนี้ฉันคงไม่ต่างอะไรกับคนบ้าที่มองหน้าจอโทรศัพท์แล้วยิ้มอยู่คนเดียว ห้ามไม่ได้จริงๆ ห้ามไม่ให้เขินไม่ได้เลย

ติ้ง~ บัญชี: xxx-x-x1100-x เงินเข้า 50,000 บาท

ดวงตาทั้งสองเบิกกว้างอย่างตกใจเมื่อเห็นมีเงินเข้ามาในบัญชี ก่อนจะรีบพิมพ์ข้อความไปถามคนที่กำลังคุยแชตด้วยในตอนนี้

ฉัน: โอนเงินมาหรือเปล่า

ฉลาม: อืม

ฉัน: โอนมาทำไมขอเลขหน่อยจะโอนคืน

ฉลาม: โอนให้เพราะเธอทำตัวน่ารัก

ฉัน: บ้าไปแล้วหรอ

ปากว่าเขาบ้าแต่ฉันนี่แหละที่ไม่ไหว ทำไมชอบทำอะไรที่คาดไม่ถึงอยู่เรื่อย เขาจะรู้ตัวบ้างไหมว่าทำให้คนอื่นเสียอาการขนาดนี้

ฉลาม: ถ้าเมาแล้วกลับไม่ไหวขอไปนอนด้วยได้ไหม

ขอความที่ฉลามเพิ่งส่งมาทำให้ฉันหุบยิ้มไปทันที ก่อนจะรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั้งตัว

ฉัน: บ้าหรอฉลามจะมานอนได้ยังไง

ฉลาม: ก็แค่ลองถามดู ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร

ฉัน: ถ้าเมามากก็ให้เพื่อนขับรถนะ

ฉลาม: แล้วถ้าเพื่อนเมาเหมือนกัน ฉันไปนอนกับเธอได้ไหม

ฉลาม: นอนโซฟาก็ได้นะถ้าเธอไม่สบายใจ

“……..” ฉันเม้มปากกำโทรศัพท์ในมือแน่น ห้ามตัวเองว่าอย่าแพ้ลูกอ้อนของเขาเด็ดขาด เพราะทุกอย่างที่เปลี่ยนไปกระทันหันแบบนี้มันทำให้สับสน