บทที่1.ปฐมบทของสีดา......
ดี แม้จะเติบโตในเมืองนอกเมืองนา แต่ขนบธรรมเนียมประเพณีไทยแท้ๆ สีดาเรียนรู้และจดจำได้ทุกอย่าง เธอจึงเป็นสาวสมัยที่ค่อนข้าเคร่งครัดเรื่องสัมพันธ์ของชายกับหญิง เธอมีระยะห่างไว้กำหนดกฎเกณฑ์ของตัวเอง ผู้ชายส่วนใหญ่ไม่ตรงกับที่เธอต้องการ จึงเป็นได้แค่เพื่อนร่วมงานหรือแค่คนรู้จัก เมื่อเธอชัดเจนเสมอ...
ตื๊ดๆ ...
เสียงโทรศัพท์สั่นเตือนสีดาเบ้หน้า เพิ่งมาถึงบ้านหลังงามของยายสายหยุดยังไม่ได้นอนค้างสักคืน สายด่วนจากกรุงเทพฯ ก็โทรศัพท์มาตามเสียแล้ว
“เจ้าค่า มีอะไรให้สีดารับใช้เจ้าคะ?” เสียงหวานๆ ดังผ่านสายโทรศัพท์ไป
“ด่วน!! ที่สุดเท่าที่จะด่วนได้ ที่พี่เกริ่นให้สีดาฟังไว้ ทางโน้นเห็นด้วย เขาอยากดูตัวอย่างผ้า สีดาหาความรู้ถึงไหนแล้วล่ะ เพราะสีดาต้องเดินทางไปฝรั่งเศสเพื่อพรีเซ้นต์แทนพี่นะ”
เพชรนลินเจ้าของแบรนด์ดังของเมืองไทย ชื่อของเพชรนลินยังไม่ขจรไกล เมื่อเป็นแบรนด์เปิดตัวใหม่ ถึงรูปแบบเสื้อผ้าจะเตะตา แต่ยังรู้กันแค่ในวงแคบๆ เมื่อมีเทียบเชิญจากเบอร์นาร์ด เธอจึงรู้สึกตื่นเต้นยินดี
“หะ!! สีดาเพิ่งมาถึงบ้านคุณยายนะ ได้ดูแบบผ้าไปยังไม่ได้เยอะเท่าไรเลยด้วย”
“เอาน่า เอาเท่าที่รู้ก่อน เข้ามาคุยกันก่อนนะ...โปรเจกต์ยักษ์เลยนะงานนี้ พี่ไม่อยากพลาด”
“ค่ะ ก็ได้ค่ะ” เธอรับคำเจ้านาย พร้อมทั้งหันมายิ้มแหยๆ ให้กับยายสายหยุด
“ยายจ๋า สีดาต้องกลับแล้วค่ะ ยังไม่ทันได้นอนกอดยายจ๋าสักคืน มีงานเข้ามาเสียอีกแล้ว”
ยายสายหยุดระบายลมหายใจช้าๆ ลูกหลานมาให้เห็นหน้า ยังไม่ทันได้ชื่นใจก็ต้องรีบเผ่นกลับเสียแล้วเพราะงานรัดตัว “ไม่เป็นไรลูก ว่างเมื่อไหร่ค่อยแวะมาหายายใหม่ก็แล้วกัน เอ่อ...ขนมเอาไงล่ะ ยายสั่งในครัวทำไว้เสียเยอะแยะ เอาใส่กล่องกลับไปทานที่กรุงเทพฯ แล้วกันนะลูก แล้วผ้าพวกนี้ล่ะ อยากเอาไปสักผืนสองผืนไหม? ยายมีเยอะเก็บไว้ให้พวกเรานั่นแหละ”
สีดามองผ้ากองพะเนินพร้อมกับคิด เธอลูบไล้ปลายนิ้วไปตามผิวผ้า ผ้าไหมเรียบลื่นผิวเป็นมันวาว สีหมากแห้งเด่นสะดุดตา ตัดกับผิวกายของเธอจนตัดใจวางไม่ลง
“สีดาขอผืนนี้แล้วกันนะคะ สีแปลกดี วางมือทาบลงไป ผิวผ่องขึ้นมาเลยค่ะ”
ยายสายหยุดคลี่ยิ้ม สีดาตาถึงเลือกผ้าผืนงามเสียด้วย ผ้าไหมทำยาก ยิ่งมีสียิ่งยากกว่า สีหมากแห้งไม่ซีดแล้วก็ไม่จัดระดับสีอยู่กลางๆ แต่หากคนผิวขาวใส่จะเด่นสะดุดตาเชียวล่ะ
ขนมหลายกล่องวางอยู่เบาะท้ายรถยนต์ เมื่อสายหยุดรีบเกณฑ์คนงานในบ้านให้รีบแพ็กใส่กล่อง เพราะหลานรักต้องรีบกลับ ท่านไม่อยากให้ขนมทั้งหมดเป็นหม้าย และคุณสาวๆ ในเมืองน่าจะยินดีเมื่อมีลาภปากจากอยุธยาไปฝาก...เป็นขนมเก่าๆ ที่แทบจะไม่เห็นคนทำขายในตลาด เนื่องจากขั้นตอนยุ่งยาก ผลกำไรไม่คุ้มค่า
ผมหยิกหยักศกหล่นลงมาปรกหน้าผาก เมื่อสายลมพัดโชยปะทะใบหน้าของชายหนุ่มเข้าเต็มๆ ผู้ชายร่างสูงใหญ่เขาเปิดประตูรถก้าวลงมาจากยานพาหนะนะรูปทรงโฉบเฉี่ยว รถสปอร์ตนำเข้ารุ่นอัลลิมิเต็ดเอดิชั่น รถยนต์รุ่นนี้นับจำนวนรถยนต์ได้ในทั่วโลก น่าจะมีไม่เกิน10 คัน และ1 ใน10คันนั้นมีทศกัณฐ์ เบอร์นาร์ดเป็นเจ้าของ รถเปิดประทุนสีดำสนิทเหมือนม่านราตรีที่ไร้แสงจันทร์ แต่กลับมันวาววับสะท้อนแสงพระอาทิตย์ประหนึ่งกระจกเงาตั้งกลางแสงแดด ชายหนุ่มยกมือขึ้นปัดคราบฝุ่นที่เกาะเหนือบ่ากว้าง เขาขับรถยนต์ชมวิวสวยๆ เรียบชายทะเล มีทั้งลมและฝุ่น แต่อยากเห็นสาวใส่บิกินนี่แนบเนื้อเลยลงทุนยอมให้ละอองฝุ่นโดนตัว เพื่อจะได้มีไอเดียใหม่ๆ เมื่อ เบอร์นาร์ดเป็นเจ้าครองตลาดโลก *หากถามหาชุดชั้นในผู้หญิง ต้องมองหาเบอร์นาร์ด* สินค้าแบรนด์เบอร์นาร์ดตัดเย็บอย่างดีทุกขั้นตอนการผลิต หากไม่ดีจริง เบอร์นาร์ดจะไม่ยอมปล่อยสินค้าชิ้นนั้นออกมาวางขายในตลาดอย่างแน่นอน เพราะถ้าของไม่ดีจริง...เขายินดีทำลายทิ้งมากกว่าปล่อยออกมาวางจำหน่ายให้เสียชื่อเสียง