จำนนรัก

133.0K · จบแล้ว
ข้าวสีทอง
63
บท
8.0K
ยอดวิว
8.0
การให้คะแนน

บทย่อ

เขาคืออดีตคนรักของพี่สาวที่ตอนนี้กลายเป็นพ่อของลูก...และเราได้หย่าขาดจากกันแล้ว

นิยายรักนิยายรักโรแมนติกประธานคนธรรมดาแต่งงานสายฟ้าแลบแต่งงานก่อนรักพลิกชีวิตเศรษฐีดราม่าโรแมนติก

บทนำ

บทนำ

ควันลอยออกจากปล่องเมรุขณะที่ดวงตาคมจ้องไม่คลาดเคลื่อน ตาแดงก่ำเพราะกำลังกลั้นไม่ให้น้ำตาไหลในงานที่เต็มไปด้วยผู้คน มือหนากำหมัดแน่นส่งคนรักไปสู่สรวงสวรรค์ และคงไม่ได้เจอเธออีกตลอดกาล

เลื่อนมามองภาพใบหน้าหวานที่ส่งยิ้มมาให้ รอยยิ้มที่คุ้นเคยเป็นอย่างดี ความสดใสของเธอจะสลักอยู่ในใจของเขาตลอดไป

ผู้คนเริ่มทยอยออกจากวัดหลังเสร็จพิธี สวดมนต์เจ็ดคืนเผาวันสุดท้าย ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นคนรักมาทุกวันและนั่งหน้าเศร้าจนไม่มีใครกล้าเข้าไปคุยด้วย

ร่างสูงขึ้นรถกลับบ้านไม่เข้าไปทักทายหรือพูดคุยกับครอบครัวเธอ ปล่อยให้หญิงสาวคนหนึ่งมองเขาจนสุดสายตา ทั้งสงสารและรักอย่างสุดหัวใจ

1 ปีผ่านไป

“ผมไม่แต่ง ยังไงผมก็ไม่มีทางแต่งงานเด็ดขาด!” ประกาศกร้าวเมื่อคนเป็นพ่ออยากให้เขาแต่งงาน คิ้วขมวดเป็นปมใบหน้าเข้มขึงขังเมื่อฟังจบ ลุกจากเก้าอี้ตัวนุ่มหวังออกจากห้องหนังสือ แต่ก็โดนขัดเสียก่อนจนต้องชะงักฝีเท้า

“ถ้าแกไม่แต่งฉันจะทำลายห้องที่แกรักนักรักหนา รู้ใช่ไหมว่าฉันทำได้” ชายหนุ่มหันมามองบิดาสายตาแทบจะแผดเผาคนตรงหน้าให้มอดไหม้ เขาทำได้เพียงกำมือแน่นไม่สามารถต่อรองอะไรได้เลยเพราะตนเป็นฝ่ายอยู่ต่ำกว่า

พ่อที่คิดเพียงแต่เรื่องผลประโยชน์ การแต่งงานก็คงเพราะต้องการเอื้อธุรกิจของตนเองให้ลุล่วงไปด้วยดี ไม่รู้ว่าท่านอยากให้เขาเข้าพิธีมงคลกับใครแต่ชายหนุ่มคิดเอาไว้แล้วจะไม่ยอมเป็นหุ่นเชิดของบิดาอย่างเด็ดขาด

“พ่อก็ลองดูสิ”

“ได้ ฉันทำให้แกดูตอนนี้เลยก็ได้” สองพ่อลูกจ้องหน้ากันไม่หลบ

“ถ้าผมยอมแต่งงานพ่อต้องยอมให้ผมย้ายออกจากบ้านหลังนี้” เปล่งเสียงลอดไรฟัน รู้ว่าอย่างไรก็หนีไม่พ้นจึงต้องต่อรองในสิ่งที่เคยฝันมาตลอด

อยากออกจากกรงขังใหญ่ที่ปิดตายเขาเอาไว้ ไม่สามารถโบยบินได้อย่างอิสระ

แต่การออกไปครั้งนี้ก็ใช่ว่าจะมีอิสระร้อยเปอร์เซ็น ชายหนุ่มรู้ดีอย่างไรตนก็มีห่วงมารัดคอเอาไว้นั่นคือทะเบียนสมรส

“ตกลง ขอแค่แกแต่งงานและจดทะเบียนกับหนูปอไหม” ชื่อของว่าที่เจ้าสาวทำให้เขาอึ้งหนักกว่าเดิม ถ้าคิดไม่ผิดเธอคือ...

ปาลิตา ยุติวิชญ์ น้องสาวฝาแฝดของปาลิน ยุติวิชญ์คนรักของเขาที่ล่วงลับไปเมื่อหนึ่งปีก่อน

“พ่อบ้าไปแล้วเหรอ พ่อจะให้ผมแต่งงานกับน้องสาวของป่านได้ยังไง ผมไม่แต่ง!” ตะโกนเสียงดัง ไม่ยอมตกลงทั้งที่ยื่นข้อเสนอให้ท่านแล้ว

“ไม่ทันแล้วล่ะ งานจะจัดขึ้นเดือนหน้าแกเตรียมตัวให้ดี ส่วนบ้านที่แกต้องการฉันจะจัดการหาให้เอง” มันคือคำสั่งไม่ใช่คำขอร้อง เวลารวดเร็วขนาดนั้นท่านคงเตรียมการไว้ก่อนแล้ว เพียงมาบอกเขาเพื่อให้เวลาเตรียมใจ

โกรธจนปัดข้าวของบนโต๊ะท่านลงบนพื้น นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้ระบายอารมณ์กับสิ่งของ แต่ครั้งนี้ไม่อาจทนได้จริง เขามองทุกสิ่งขวางหูขวางตาไปหมด เพียงแค่คิดว่าต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก

อีกทั้งเธอยังเป็นน้องสาวที่หน้าคล้ายพี่สาวราวพิมพ์เดียวกัน

จะให้เขาทำใจได้อย่างไร

“ตื่นเต้นขนาดนั้นเลยเหรอ” เข้ามาในห้องบุตรสาวเพียงคนเดียว แล้วถามในสิ่งที่มองเห็น ไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้มสดใส นั่งฮัมเพลงมีความสุข

บ้านหลังนี้ไม่มีงานรื่นเริงมาเป็นปีเพราะบุตรสาวสุดที่รักอีกหนึ่งคนจากไป ท่านเสียใจมากที่ไม่อาจรักษาลูกสาวคนโตเอาไว้ได้ จึงเหลือเพียงลูกชายที่ย้ายไปอยู่ประเทศอเมริกาถาวร มีภรรยาชาวต่างชาติหวังสร้างรกรากอยู่นั่น

และลูกสาวคนเล็กที่แสนอ่อนโยน ทุกคนในครอบครัวต่างทะนุถนอมยิ่งกว่าไข่ในหิน ไม่เคยได้พบเจอเรื่องราวเลวร้าย

เสียใจมากสุดในชีวิตสองเรื่องคือวันที่คุณย่าและพี่สาวสุดที่รักจากโลกใบนี้ไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ

แต่ทว่าตอนนี้เธอกำลังจะมีความสุขเพราะไม่กี่เดือนข้างหน้าจะได้แต่งงานกับชายที่แอบรักมานาน มันเป็นการไม่ควรที่ชอบผู้ชายซึ่งเกือบจะได้เป็นพี่เขยของตน

อาชาไนย วัฒนารุ่งเรือง…

“พ่ออย่าแซวสิคะ” หันมาเอ็ดบิดาอย่างไม่จริงจังแล้วกดปิดจอไอแพด เธอกำลังวาดการ์ตูนเพื่อลงออนไลน์ให้คนที่ชื่นชอบได้อ่าน ตอนนี้จินตนาการกำลังฟุ้งได้ที่ แต่ก็โดนก่อกวนเสียก่อน

“พ่อไม่ได้ทำร้ายหนูใช่ไหม” เข้ามาลูบหัวลูกอย่างรักใคร่ เหลือกันแค่นี้ก็อยากเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ปาลิตา

ผู้เปรียบเสมือนแก้วตาดวงใจของพ่อ

“พ่อจะทำร้ายหนูได้ไงคะ หนูไม่ได้ฝืนใจแต่งงานสักหน่อย หนูเต็มใจค่ะ” มองหน้าท่านแล้วยิ้มหวาน ตอนแรกที่ได้ยินแทบไม่เชื่อหูตัวเองว่าจะได้แต่งงานกับอาชาไนย แต่มันก็เกิดขึ้นจริงแล้ว

เดือนหน้าหล่อนจะได้เข้าประตูวิวาห์กับคนที่แอบรักมาหลายปี ไม่อยากเชื่อว่ามันคือความจริงจนแอบหยิกแขนตัวเองหลายรอบ

“ลูกมีความสุขกับการแต่งงานครั้งนี้เหรอ ถ้าโดนคนนอกเอาไปนินทาล่ะ” สีหน้าของคนเป็นพ่อเต็มไปด้วยความกังวล ขณะที่ว่าที่เจ้าสาวเลือกจะยิ้มรับอย่างจำยอมเรื่องฝ่ายชายเคยเป็นแฟนของพี่สาว แต่กลับมาแต่งงานกับน้องคงถูกพูดถึงเป็นวงกว้าง แต่เธอก็ไม่ได้สนใจสักนิด

“ไม่เห็นเป็นไรเลยค่ะ เขาไม่ได้มาพูดต่อหน้าสักหน่อย จะพูดอะไรก็พูดไปหนูไม่สนใจ” คิดว่าตนเองมีภูมิคุ้มกันกับเรื่องนี้พอสมควร และมั่นใจว่าจะลองทำตามหัวใจเรียกร้องสักครั้ง

เธออยากเอาชนะใจของเขา ซึ่งไม่เคยได้รับโอกาสนั้นเลย ครั้งนี้จึงถือเป็นโชคอันยิ่งใหญ่ในชีวิตและเธอคิดว่าจะต้องทำมันสำเร็จอย่างแน่นอน