Chapter 2 ไออุ่น 50%
สิบปีก่อน
เพล้ง!
เสียงแก้วแตกทำให้เด็กชายที่กำลังจะปั่นจักรยานผ่านหน้าบ้านหลังนั้น ถึงกับชะงัก แล้วเสียงด่าทอก็ดังออกมา ก่อนที่ประตูบ้านจะเปิดผางออก ไทม์เข็นจักรยานถอยหลังไปหยุดตรงรั้วหน้าบ้านตัวเองที่อยู่ติดกันทันทีด้วยความตกใจ
สองสามีภรรยาถกเถียงกันด้วยภาษาที่เด็กชายฟังไม่เข้าใจ ก่อนที่ฝ่ายชายจะเปิดประตูรถ สตาร์ตเครื่อง แล้วประตูรั้วอัตโนมัติก็เปิดออก
แต่ฝ่ายหญิงก็ไม่ยอมเหมือนกัน เธอเปิดประตูฝั่งคนขับเข้าไปนั่งข้างสามี แล้วรถก็เลื่อนออกไป โดยที่ไทม์เห็นว่าในรถยังถกเถียงกระชากแขนกันอย่างรุนแรง มิหนำซ้ำประตูรั้วอัตโนมัติก็ไม่ได้ปิดด้วย
ไทม์กลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ เขาเองก็ได้ยินเสียงทะเลาะกันของบ้านนั้นอยู่บ่อย ๆ แต่เด็กชายไม่เคยเห็นเขาทะเลาะกันใกล้ ๆ ขนาดนี้ เคยแต่ได้ยินเสียงดังมาจากในบ้าน
น่ากลัวจัง...
ท้ายรถหายไปจากสายตาแล้ว ไทม์พิงจักรยานไว้กับรั้วระหว่างบ้านสองหลัง แล้วเขาก็วิ่งเข้าไปในบ้านที่เปิดประตูทิ้งไว้ เมื่อเปิดประตูบ้านออก ก็เห็นร่างเล็ก ๆ ของเด็กหญิงวัยเดียวกันนั่งขด กอดเข่า ร้องไห้อยู่ตรงข้างโซฟา โดยมีเศษแก้วแตกกระจายอยู่บนพื้นไม่ไกล
“โซมี”
ใบหน้านองน้ำตาเงยมอง แต่เด็กหญิงก็ไม่ขยับตัวเลย เธอยังนั่งกอดเข่าตัวสั่นอยู่ตรงนั้น
ไทม์ค่อย ๆ เดินไปหาอย่างระวัง ก่อนจะนั่งยองตรงหน้าเด็กหญิงที่กำลังมองเขาอยู่ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะกลัวจนขยับตัวไม่ได้
“เกาะบ่าเราไหวมั้ย ไปบ้านเราก่อน เดี๋ยวโดนเศษแก้วบาดเข้า มันอันตราย”
โซมีมองสบตาเด็กชายที่รู้จักกันมาตั้งแต่จำความได้อยู่นานด้วยความกลัวจับหัวใจ ตั้งแต่เธอจำความได้ พ่อกับแม่ก็มักจะทะเลาะกันแบบนี้เสมอ เสียงดังใส่กัน ทำร้าย ทุบตีกัน โดยที่เธอได้แต่นั่งกลัวตัวสั่น
ถ้าถามว่าทำไมไม่ห้าม... เธอไม่รู้จะห้ามใครแล้ว เพราะพ่อก็ตีแม่ แม่ก็ตีพ่อ ถ้าแม่สู้พ่อไม่ไหว แม่ก็จะหยิบฉวยของใกล้มือมาเป็นอาวุธ แค่เธอเข้าไปใกล้ ก็โดนแรงเหวี่ยงของพ่อและแม่จนกระเด็นแล้ว
โซมีเคยทั้งเสียใจและงุนงงที่พวกเขาไม่สนใจว่าเธอจะเจ็บเลย ทั้งที่เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของพวกเขา
แม่เอาแต่พูดเรื่อง ‘พวกผู้หญิง’ ของพ่อ ส่วนพ่อก็เอาแต่ด่าทอแม่ว่าหึงหวงไม่เข้าเรื่อง
กระทั่งครั้งหนึ่ง... โซมีแอบได้ยินพ่อคุยโทรศัพท์กับเพื่อนชาวเกาหลี และพ่อพูดออกมาประโยคหนึ่งที่ทำให้โซมีรู้สึกว่าหัวใจอบอุ่นของเธอที่มีอยู่น้อยนิดมลายหายไปครึ่งหนึ่ง
‘นังเด็กนั่นเสือกเกิดมาเป็นผู้หญิงซะได้ กูอยากได้ลูกชายมาสืบทอดวงศ์ตระกูลมากกว่า’
‘…..’
‘เออ กูเป็นเด็กกำพร้าแล้วไง กูก็เป็นต้นตระกูลไงวะ ไอ้ห่า อย่ามาปากหมาใส่กู’
‘…..’
‘กูซาวด์ดูแล้วโว้ย! แต่ตอนแม่มันท้อง หมอซาวด์ดูผิดว่าเป็นผู้ชายไง แม่งเสือกคลอดออกมามีxxx ที่ประเทศนี้อุตส่าห์ไม่มีกฎหมายห้ามหมอบอกเพศเด็กในท้องเหมือนประเทศเราแท้ ๆ แต่เสือกพลาด ซวยฉิบหาย’
พ่อพูดไป เป่าควันบุหรี่ออกจากปากไป ก่อนจะหัวเราะ
‘เออ มึงพูดถูก ผู้หญิงมันก็แค่สัตว์ตัวเมียเท่านั้นแหละ’